گفت و گو با هانكه نمايش خشونت واقعي

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: گفت و گو با هانكه نمايش خشونت واقعي
كلارك كوليس
ترجمه؛ ح. ع

در بازي هاي مسخره، تريلر ترسناك و بدنام سال 1997 ميشائيل هانكه كارگردان اتريشي، دو جوان اعضاي خانواده يي را كه در تعطيلات به سر مي برند، مورد آزار و اذيت قرار مي دهند، آن هم به دلايلي نامعلوم. هانكه با نشان دادن خود عمل خشونت آميز در اين فيلم و در عوض نشان دادن نتايج خونبار آن موفق شد، تاثير فيلمش را دوچندان كند. حالا پس از گذشت 10 سال او فيلمش را به زبان انگليسي و با حضور بازيگراني چون نائومي واتس، تيم راث و مايكل پيت بازسازي كرده است. در اين گفت وگو كه 14 مارس 2008 اينترتينمنت ويكلي با او انجام داده است او در مورد نفرتش از خشونت موجود در فيلم هاي هاليوودي و فيلمي چون قاتلين بالفطره (اليور استون) صحبت مي كند و به اين سوال پاسخ مي دهد كه چرا شما اگر بازي هاي مسخره را تا به انتها نگاه كنيد، حتماً مشكلي داريد؟

---

-نسخه جديد بازي هاي مسخره بسيار شبيه فيلم قبلي است. چرا تصميم گرفتيد اين فيلم را بسازيد؟

چون فيلم قبلي كه به زبان آلماني ساخته شده بود، نتوانست جايش را درميان تماشاگران انگليسي زبان پيدا كند. در حالي كه آن فيلم براي مخاطبان انگليسي ساخته شده بود.

-تيم راث و نائومي واتس نسخه قبلي بازي هاي مسخره را ديده بودند؟

پيش از ساخت فيلم ديده بودند تا بدانند كه قرار است چه كاري انجام دهند. اما زمان ساخت فيلم به آنها گفتم دوباره فيلم را نبينند، چون باعث مي شد تا حد زيادي وابسته به شيوه بازي بازيگران در آن فيلم شوند.

-درست است كه بگوييم فيلم نقد رويكرد فيلم هاي هاليوودي به مقوله خشونت است؟

اگر دوست داريد چنين برداشتي داشته باشيد، من مشكلي ندارم.

-چه برداشت ديگري مي توان از فيلم داشت؟

(مي خندد) واقعيت اين است كه من هيچ وقت فيلم هايم را تعبير نمي كنم. اين به عهده منتقدان و تماشاگران است كه تعبيرات خودشان را بكنند.

-آيا اين حقيقت دارد كه منبع الهام نسخه اصلي بازي هاي مسخره نفرت شما از فيلم قاتلين بالفطره اليور استون بوده است؟

خب، اين درست است كه من از قاتلين بالفطره متنفرم. اما اين دليل ساخت نسخه پيشين نبود، نه.

-چرا در بازي هاي مسخره خود اعمال خشونت بار را نشان نمي دهيد؟

نمي خواهم بخشي از صنعت «سوءاستفاده از خشونت در رسانه جمعي» باشم.

-طبق آنچه اكنون گفتيد به نظر مي رسد كه شما قصد نقد خشونت در فيلم هاي هاليوودي را داريد؟

بله، البته. هميشه همين را گفته ام. در گفت وگو هاي بسياري گفته ام كه خيلي خيلي از شيوه نمايش خشونت در برخي از فيلم هاي هاليوودي نفرت دارم. اين مساله را مخفي نمي كنم.

-در بازي هاي مسخره لحظاتي وجود دارد كه مايكل پيت يكي از مهاجمان ديوار چهارم را مي شكند و رو به تماشاگران مي گويد اگر شما فيلم را نگاه نمي كرديد هيچ كدام از اين كارها را انجام نمي دادم. به نظر مي رسد كه تماشاگران را تشويق به ترك سينما مي كنيد، آيا اين انصاف است با تماشاگراني كه 10 دلار پول بليت داده اند، اين كار را بكنيد؟

(مي خندد) هميشه گفته ام، آنهايي كه فيلم را تا انتها نگاه كرده اند به آن نياز داشته اند. آنهايي هم كه زودتر سالن را ترك كرده اند به فيلم نيازي نداشته اند.

-يكي از دوستان من فيلم را تا انتها نگاه كرده و گريان سالن را ترك كرده بود، پشيمان بود كه چرا زودتر سالن را ترك نكرده است. نظرتان در مورد برانگيختن چنين احساساتي چيست؟

منظورتان اين است كه او گريه مي كرد كه چرا زودتر سالن را ترك نكرده است؟

-بله.

خب، اگر كسي تا اين حد به خودش احساس ترحم مي كند، من ديگر نمي توانم به او ترحم كنم.

-كليپ تبليغاتي فيلم به شكلي است كه انگار نسخه امريكايي فيلم كمدي است و اين گمراه كننده است.

من كه اين تبليغات را نساخته ام. راستش من هيچ وقت به استراتژي بازاريابي فيلم هايم نه فكر كرده ام، نه اهميت داده ام و نه دلواپس اين كار بوده ام. اما اگر اين تبليغات موفق شوند تماشاگر را به سالن سينما بكشانند، تماشاگري كه من دوست دارم، آن وقت با اين تبليغات مشكلي ندارم.

-اما اين ممكن است كساني را به سالن سينما بكشد كه مي خواهند مثلاً فيلمي كمدي ببينند و بعد با فيلمي كاملاً متفاوت رو به رو مي شوند.

خب، اين خيلي جالب است. (مي خندد)

-اين كنايه آميز است كه فيلم هاي بازي هاي مسخره نقد خشونت هستند، اما با اين وجود فيلم اول به عنوان فيلمي خشونت بار معروف شد.

بله، البته. اين فيلمي خشونت بار است چون به شما اجازه نمي دهد كه خودتان دست به خشونت بزنيد. اغلب در فيلمي اكشن، خشونت به شكلي نمايش داده مي شود كه تماشاگر را اذيت نمي كند. به عنوان تماشاگر احساس خوبي نسبت به خشونت فيلم داريد. انگار سوار رولركاستر شده ايد و هيجان انگيز است. من سعي مي كنم در فيلم هايم خشونت را طوري نمايش دهم كه دوباره خشونت واقعي و حقيقي شود.

-هيچ وقت نگران نبوده ايد كه تماشاگران از فيلم هايتان به دليل خشونت شان لذت ببرند؟

خب، مي داني، سوءتفاهم درماني ندارد.

-بعضي از مردم مي گويند كه يك شيوه درماني نساختن فيلم است.

آن وقت نمي تواني به طور جدي با موضوع برخورد كني.

منبع؛ اينترتينمنت ويكلي
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 98]