تور لحظه آخری
امروز : دوشنبه ، 5 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):آنچه دوست ندارى درباره‏ ات گفته شود، درباره ديگران مگوى.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

آراد برندینگ

سایبان ماشین

بهترین وکیل تهران

دانلود رمان

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

خرید یخچال خارجی

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

سلامتی راحت به دست نمی آید

حرف آخر

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

کپسول پرگابالین

خوب موزیک

کرکره برقی تبریز

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

سایت ایمالز

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1812603145




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

نوشتن در دوزخ


واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > ادبیات  - محمد رضایی​راد در نمایشنامه جدیدیش با ترسیم یک مثلث عشقی ، به مسئله انتخاب و دشواری​های​ آن می​پردازد.  علیرضا نراقی: نمایشنامه​های محمد رضایی​راد به علت خصوصیات فضا و موقعیت​های محوری خود، امکان تحلیل را برای منتقدی که از زاویه علوم انسانی به سمت خوانش یک متن هنری می​رود، به خوبی فراهم می​کنند. اما از سوی دیگر بازی​های فرمی برای رسیدن به دیدگاه و مضمون ، بسط آن​ها، و نوع تنوع زمانی به همراه شکست​های روایتی در آثار این نویسنده امکان تحلیلی وسیعی را برای خوانشی فرمالیستی،روایت شناسانه و خلاصه درون متنی ایجاد می​کند. رضایی راد پیش از انتشار آخرین اثرش «در دوزخ نوشتم»، آثاری چون «رقصی چنین» و «گزارش خواب» را به چاپ رسانده بود. در نمایشنامه «رقصی چنین» پای یک مرد جنگی روی مین رفته اما مین کار نکرده و اگر پایش را از مین بردارد، مین منفجر خواهد شد. این دستمایه عجیب کافی است تا نویسنده تبار زمانه​ای را که با جنگ و مخاطراتش همراه بوده، در فضای پر از ابهام  معلق بین واقعیت و ذهنیت مرور کند. در این اثر مدام زاویه روایتی شکسته می​شود و لایه​های مختلفی در متن ایجاد می​شود. رضایی​راد در «گزارش خواب» با انتخاب فضای یک سمساری و مردی که نمی​خوابد، تاریخ از مشروطه تا امروز را به هم پیوند می​زند و کلان ترین انسدادها و مصائب ایران معاصر را در ظرف نمایشنامه خود می​ریزد. اما در مقایسه با این دو اثر و آثاری چون «بازگشت به خوان نخست»، «در دوزخ نوشتم» اساساً فضایی روزمره​تر و داستانی خردتر و محدودتر دارد.  رضایی راد با وجود دغدغه​های همیشگی​اش در تداخل مرز ذهنیت و واقعیت این بار نه به طریقی رادیکال و نه از راه پیش کشیدن داستان​هایی پر نماد، بلکه با دستمایه قرار دادن یک مثلث عشقی، مسئله انتخاب و دشواری​هایش را به میان آورده است.  مهمترین نکته مسئله انتخاب و فرار از آن و البته بازشناسی روابط انسانی است. در آثار پیشین رضایی راد، اگر مسئله زن و مرد و ارتباط دو جنس مطرح می​شد، مسئله​ای حاشیه​ای یا تنها یکی از ابعاد موقعیت اصلی اثر به حساب می​آمد، اما اثر اخیر او رابطه زن و مرد را به طریقی مشخص به عنوان اصلی ترین مسئله مطرح می​کند.  باز هم در حوزه زبان رضایی​راد به مانند آثار پیشینش دریچه​هایی را گشوده تا داستان نمایشنامه تبدیل به یک مفهوم و فضای آن فراتر از یک داستان عاشقانه باشد.  دغدغه​های نویسنده و تلاشش برای فضاسازی زبانی اگر چه به لحاظ ساختمان، اثر را مطبوع و دوست داشتنی کرده، اما به نظر می​رسد که بحث​های مفهومی و فلسفی شخصیت​ها روی شانه داستان ساده و آشنای او سنگینی می​کنند. حرکت داستان ما را به سمت ابعاد مختلف موقعیت می​برد، اما تأکید رضایی راد بر زیاده گویی و استفاده همه جانبه از زبان، نوعی زیاده روی در مکث روی لحظه​ها از دریچه​ای غیر دراماتیک است. این در حالی است که اصلاً  داستان و موقعیت خود به خود آن ابعاد مورد نظر نویسنده را در بطنشان به شکلی ملایم تر دارند. انتزاع گرایی رضایی راد همیشه دوست داشتنی است، همچون تمهیدی  که زبان او را حجم می​بخشد و مکان او را فراتر از چیزی که هست می​کند. در همین نمایش از همان ابتدا با مونولوگ مرد قراردادهای این انتزاع بین ما به عنوان مخاطب و اثر برقرار می​شود و تمام توانایی​ها و تعمق بخشی​های این روش در نمایشنامه تازه چاپ شده، ملحوظ است، اما بستر داستانی متفاوت از آثار پیشینی او -که جزئی تر است- تاب این انتزاعات همیشگی را در زبان شخصیت​ها ندارد و برای فرورفتن در درون آن​ها یا زبانی دیگر می​طلبد یا راهکاری سراسر متفاوت از ابتکارات زبانی.   52




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 908]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن