مركز تحقيقاتي رند گزارش داد:عدم همراهي تركيه با آمريكا درباره ايران و سوريه/ آنكارا بدنبال استقلال بيشتر در سياست خارجي

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مركز تحقيقاتي رند گزارش داد:عدم همراهي تركيه با آمريكا درباره ايران و سوريه/ آنكارا بدنبال استقلال بيشتر در سياست خارجي
مركز تحقيقاتي رند در يك برنامه تحقيقاتي عنوان كرد كه ايالات متحده آمريكا در آينده با يك تركيه فعال به ويژه در سياست خارجي روبرو خواهد بود كه تفكر مستقل را پيگيري مي كند.

به گزارش خبرگزاري مهر، اين مؤسسه تحقيقاتي در مطلب خود آورده است: با توجه به استدلال هاي جدي موجود مي توان حدس زد كه طي ماه هاي آينده واشنگتن به دو دليل عمده بر خاورميانه و بويژه به آنكارا متمركز خواهد شد. دليل نخست اينكه مسئله افغانستان، عراق، لبنان و همچنين به قدرت رسيدن حماس، سياست تركيه را براي آمريكا كه در خاورميانه در وضعيت سخت قرار دارد از اهميت بيشتري برخوردار كرده است.

دليل دوم اينكه اوايل ژوئيه سال جاري با پشتيباني غيرمستقيم ارتش در دادگاه قانون اساسي تركيه رسيدگي پرونده ممنوعيت فعاليت حزب حاكم "عدالت و توسعه" آغاز شد و نهادهاي انتظامي و امنيتي تحت نظر هيئت دولت در خصوص دستگيري ژنرال هاي بازنشسته اي كه با فرماندهان عاليرتبه ارتش ارتباط و به اصطلاح هدف تدارك كودتاي نظامي را داشته اند اعلام كردند.

در ادامه اين مطلب آمده است: بر اساس گزارش هاي پيشين تركيه وارد مرحله تغييرات سياسي جدي شده است، چيزي كه ممكن است بر سياست خارجي اين كشور تأثير عميق داشته باشد و در عين حال اين كشور پس از بيش از يك دهه مدرن سازي با مشكلات جدي مرتبط با اصلاحات و تغييرنسل محافل رهبري مواجه شده است.

در دهه آينده تركيه در خاورميانه و جمهوري هاي سابق شوروي سياست خارجي فعال تر اجرا خواهد كرد و از طرف ديگر بخصوص تحولات داخلي اين كشور باعث خواهند شد تا همگرايي اروپايي آنكارا با مشكلات جدي تري مواجه شود.

در نتيجه تحولات مذكور ممكن است تركيه براي ناتو و اتحاديه اروپا "مصرف كننده" و نه "توليد كننده" امنيت منطقه اروپايي تلقي شود، يعني حضور تركيه در تأمين امنيت اروپايي كاهش خواهد يافت كه در نهايت نتيجه گيري مي شود كه در آن صورت امكانات غرب در خليج فارس بعنوان منطقه غني از لحاظ ذخاير انرژي محدود خواهند شد: "بنابراين آمريكا و ناتو در آينده نمي توانند بطور خودكار مجوز استفاده از توانايي هاي تركي (نظامي) برخوردار شوند".

در اين گزارش مؤسسه رند چنين استدلال مي كند: "در حال حاضر در خاورميانه بزرگ گرايشات موجود در سياست امنيتي تركيه و جامعه ترك بر اشتراك منافع تشكيل دهنده پايه هاي همكاري (آمريكا و تركيه) تأثير تجزيه آميز دارند. در صورت تغييرناپذيري سياست امنيتي تركيه و جامعه ترك ممكن است اين گرايشات نفوذ آمريكا در تركيه را كاهش بخشيده و بي ثباتي در خاورميانه را افزايش دهند".

همچنين در آينده به احتمال قوي تركيه براي آمريكا كمتر قابل پيش بيني و متحد پيچيده تري خواهد بود، و از اين لحاظ واشنگتن در آينده نه چندان دور با تركيه فعالي كه تفكر مستقل دارد سر و كار خواهد داشت و با عنايت به اختلافات رو به رشد دو كشور در خاورميانه، آنكارا در آينده به سختي موافق خواهد بود به پنتاگون اجازه دهد از پايگاه هاي نظامي مستقر در خاك خود (بخصوص پايگاه هوايي "اينجرليك") استفاده كند، و به اين علت در آينده آمريكا بايد در محاسبات خود راهكار استفاده از پايگاه هاي نظامي تركي را حذف نمايد.

در بخش ديگر مطلب نتايج زير را عنوان مي كند:

- در حال حاضر ويژگي وضعيت ايجاد شده در روابط آمريكا و تركيه آن است كه آنكارا همزمان هم با آمريكا و هم اتحاديه اروپا مشكل دارد.

- به احتمال قوي تركيه از سياست آمريكا در راستاي منزوي ساختن سوريه و ايران پشتيباني نخواهد كرد، برعكس امروزه در عرصه هاي سياسي و انرژي بين تركيه و ايران و تركيه و سوريه همكاري تنگاتنگ مشاهده مي شود.

- در دورنماي نزديك در روابط آمريكا و تركيه مسئله كردها مسئله شماره يك خواهد بود و آنكارا تحولات مرتبط با اين مسئله را بعنوان شاخص ارزيابي ديناميك روابط آمريكا و تركيه قلمداد خواهد كرد.

- در سال هاي گذشته در نتيجه روندهاي مردمي جاري در تركيه، ارتش و نيروهاي سكولار قدرت را در كشور از دست مي دهند (ديناميك در اين مسير است)، از جمله نيروهاي اسلام گرا جايگزين آنها مي شوند، بنابراين براي آمريكا تأثيرگذاري بر سياست خارجي آنكارا پيچيده تر مي شود.

در نهايت گزارش 4 سناريوي تحولات آتي در اختلافات كنوني حزب "عدالت و توسعه" و ارتش را تشريح مي كند:

- سناريوي نخست: از اين به بعد در مسائل داخلي و خارجي تركيه حزب "عدالت و توسعه" موضع گيري ملايم تر "اسلام گرايي" ابراز نموده و با آموختن درس عبرت از "مناقشه" كنوني با ارتش و درك اينكه "خطوط قرمزي" وجود دارند كه نبايد از آن عبور كرد، بعنوان نيروي سياسي محرك مسير همگرايي اروپايي آنكارا خواهد بود.

- سناريوي دوم: حزب "عدالت و توسعه" راهكار "اسلام گرايي آهسته" تركيه را انتخاب خواهد كرد، يعني نيروي سياسي تحت رهبري رجب طيب اردوغان نخست وزير اقدام به اسلامي كردن تدريجي و نامشهود عرصه داخلي و سياست خارجي تركيه خواهد كرد كه ادامه اين راهكار به سبب احتمال حاد شدن مبارزه سياسي در عرصه داخلي و به اين ترتيب مداخله ارتش دشوار تلقي مي شود.

- سناريوي سوم: ممنوعيت فعاليت حزب "عدالت و توسعه" توسط دادگاه قانون اساسي تركيه سناريوي سوم قلمداد مي شود. اما بلافاصله در گزارش خاطرنشان مي شود كه اين راهكار مسائل كمي را حل نموده و منجر به تعميق آتي بحران خواهد شد، زيرا در حال حاضر "عدالت و توسعه" در بين احزاب تركيه بالاترين اعتبار را دارد و ممكن است قشر فعال حزب با ثبت حزب جديد به يك نام ديگر در انتخابات جديد مجدداً پيروز شود و در نهايت ممنوعيت فعاليت "عدالت و توسعه" روابط با اتحاديه اروپا را بطور جدي حاد خواهد كرد.

سناريوي چهارم: سناريو آخر كودتاي نظامي است. اين سناريو دو زيرمجموعه "كودتاي نرم" و كودتاي نظامي مستقيم را دارد. اگرچه احتمال راهكار دوم يعني كودتاي نظامي مستقيم كمتر است، اما بعنوان آخرين روش موجود در اختيار ارتش در مبارزه بر عليه دولت اردوغان معرفي مي شود.
سه شنبه 1 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]