واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - بدون تردید اتفاقات فوتبال نقشی پررنگ در ناکام جلوه دادن علیآبادی در مدیریت ایفا کرد سرانجام رأیگیری مجلس که چشمهای زیادی را همراه خود داشت، انجام شد تا آنچه که کاملاً قابل پیشبینی بود عملی شود. محمد علیآبادی که در دوران مدیریتش در ورزش، حاشیههای بسیاری را در ورزش به وجود آورد، سرانجام دوره مدیریتی خود را پایان یافته دید تا این مدیر آنطور که در مصاحبهاش با سایت سازمان ورزش گفت آماده خدمت در نقطهای دیگر شود. با شنیده شدن زمزمه حضور علیآبادی در یکی از وزارتخانهها، علی سعیدلو به سازمان تربیت بدنی نزدیک و نزدیکتر شد تا آن که پیش از مشخص شدن رأی مجلس به وزیر پیشنهادی نیرو، حکم رئیس سازمان تربیت بدنی امضا شد. این تصمیم رئیسجمهور به این معنا بود که او برای بازگشت علیآبادی به سازمان ورزش برنامهای در سر ندارد و نسبت به تأثیر مثبت او در این سازمان ناامید شده. هرچند که رئیسجمهور در معرفی و همینطور دفاع از وزیر پیشنهادی نیرو تا آنجا که میتوانست مدیریت علیآبادی در سازمان ورزش را تأیید کرد و آن را موفق دانست؛ اما نمایندگان مجلس حتی با سخنان رئیسجمهور هم نمیتوانستند باور کنند که این مدیر، در پست قبلی خود در کابینه موفق بوده. سیدجلال یحییزاده نماینده میبد و یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی و فراکسیون تربیتبدنی در اینباره اعتقاد خاصی دارد: «آقای علیآبادی در ورزش ناکام بود. نه تنها در فوتبال که به جام جهانی نرفتیم که در دیگر بخشها هم او موفقیت چشمگیری نداشت. اگر ماجرا آنطور است که رئیسجمهور میگوید چرا ایشان را در تربیت بدنی نگه نداشت. در مدتی که آقای علیآبادی در ورزش بود مشکلات بسیاری را در ورزش دیدیم که پاسخ مناسبی هم برای آن دریافت نکردیم. اینها میتواند دلایل قانع کنندهای باشد برای آنکه ما به وزیر نیرو رأی ندهیم». این نماینده مجلس پیش از آنکه کار وزرای پیشنهادی به صحن علنی کشیده شود هم مخالفتش را با وزارت علیآبادی اعلام کرده بود. او در دفاع از تصمیمش علیآبادی را در کنترل حاشیههای ورزش ناموفق قلمداد کرده بود و به همین دلیل نظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی را نسبت به این مدیر منفی دانسته بود. پیشبینی او چندان هم بیدلیل نبود چرا که نمایندگان مجلس نمیخواستند به فردی رأی بدهند که در زمان حضورش در سازمان تربیت بدنی به دلیل مصونیت، حاضر با پاسخگویی مستمر به مجلس نمیشد. او در مدتی که در ورزش حضور داشت تنها برای 3 بار به مجلس رفت که هر 3 بار با اصرار مکرر نمایندگان مجلس بود. این وضعیت به جایگاه او در مجلس ضربه میزد. به صورتی که نمایندگان با مشورت گرفتن از نمایندگان حاضر در کمیسیون فرهنگی، استقرار علیآبادی در ساختمان وزارت نیرو را عاملی برای سستشدن پایههای مدیریت در این وزارتخانه توصیف کردند. علیرضا دهقان نماینده مردم ایذه و یکی دیگر از ورزشیهای مجلس 137 رأی مخالف با علیآبادی را دلیل مخالفت آنها با مدیریت این مدیر در زمان حضورش در سازمان ورزش میداند: «حتی 117 رأی موافق هم برای ایشان پیشبینی نمیشد. این را به این دلیل میگویم که جوی که در مجلس بود چندان موافق ایشان نبود. برخی از نمایندگان، حضور ایشان در وزارت نیرو را به دلیل نبود ارتباطی منطقی بین رشتهکاری و علاقه ایشان برای فعالیت و پست دولتیشان عنوان میکردند و مشخص بود که نمیخواهند به ایشان رأی بدهند. این وضعیت باعث شد آقای علیآبادی یکی از افرادی باشند که از مجلس رأی اعتماد نگرفتند». با اتفاقی که در جلسه پنجشنبه مجلس افتاد علیآبادی باید به دنبال مسئولیتی غیر از حضور در کابینه باشد. فردی که ریاست بر سازمان تربیت بدنی را با برکناری محمد دادکان از ریاست بر فدراسیون فوتبال و زلزلههای تعلیق فوتبال ایران آغاز کرد، در زمان حضورش در پرحاشیهترین بخش کابینه، عملکرد چندان موفقی نداشت. او در جودو، کاراته، وزنهبرداری، فوتبال و کشتی عملکردی قابل انتقاد داشت و بخصوص نرسیدن تیمملی به جامجهانی تأثیری غیرقابل انکار در وجهه او در میان نمایندگان مجلس و مردم داشت. مردی که مدعی است در زمان حضور او در فعالیتهای عمرانی ورزش کشور انقلابی غیرقابل تکرار روی داد و پروژههای عظیمملی افتتاح شد، نتوانست در زمان حضورش، مجموعههای ملی و ورزشگاههای بزرگ کشور را به مرحله تکمیل برساند و نقش جهان اصفهان و یادگار امام (ره) تبریز همانطور ماندند که در سابق بودند. این کارنامه شاید موجهترین دلیل برای نمایندگان بود تا در بررسی تواناییهای علیآبادی برای تصدی وزارت نیرو به او نمره منفی بدهند. حالا علیآبادی باید به همان مسئولیتی فکر کند که رئیسجمهور برای او در نظر میگیرد. آنطور که رئیسجمهور در سخنان خود در مجلس گفت، علیآبادی آن قدر عاشق خدمت است که برای او فرقی نمیکند وزیر میشود یا نگهبان ادارهای در دوردستترین نقطه کشور. این ادعا شاید حالا برای این مدیر کمی نگرانکننده شود. او که از مجلس رأی نگرفته به احتمال فراوان باید به مسئولیتی فکر کند که به رأی اعتماد ارگانی دیگر غیر از تصمیم رئیسجمهور نیاز نداشته باشد. برخی وبلاگهای قابل اعتنا در اینباره نوشتند او به استانداری یکی از استانهای کشور خواهد رفت. این حدس البته قابل رد هم هست به این دلیل که علیآبادی که به احتمال فراوان چنین روزی را دیده بود، در رأیگیری کمیته ملی المپیک خود را به عنوان رئیس این کمیته منصوب کرد تا دستش از ورزش کوتاه نشود. بهرام افشارزاده در اینباره میگوید: «با حضور آقای سعیدلو در سازمان تربیت بدنی وقت حضور مستمر آقای علیآبادی در کمیته ملی المپیک بیشتر شده و ایشان هم این مطلب را تأیید کردهاند که از این به بعد بیشتر به کارهای کمیته میرسند». تأیید این مطلب از سوی نفر دوم کمیته ملیالمپیک نشان میدهد این مدیر از استان تهران دور نخواهد شد. به این ترتیب باید به دنبال سمتی در تهران و در کنار رئیسجمهور برای او گشت. گمانهزنی دیروز برخی سایتها نشاندهنده این بود که علیآبادی به مسئولیتی گمارده میشود که در دولت نهم، سعیدلو آن را برعهده داشت. اگر این گونه شود، دوباره اختلاط مسئولیتها، ورزش ما را آزار خواهد داد. اگر اینگونه شود باز هم مسئولیت در ورزش دوپاره میشود و همانطور که سعیدلو به عنوان مدیر سایه در ورزش به چشم میآمد، علیآبادی را هم با همین نقش در دولت دهم خواهیم دید. اگر میزان نفوذ علیآبادی در رئیسجمهور به همان اندازهای باشد که مورد نظر این سایتهاست، نفر اول قوه اجرایی حتی با رأی عدم اعتماد مجلس هم او را به کابینه خواهد برد تا به عنوان معاون اجرایی در کنار او باشد. با این پیش فرض باید دید وضعیت ورزش کشور به دلیل تقسیم قوای مدیریتی در سازمان تربیت بدنی و کمیته ملیالمپیک، به چه صورتی در خواهد آمد و آیا مدیرانی که برای استقرار در برخی فدراسیونها، مورد نظر سعیدلو هستند آیا در کمیته ملیالمپیک توسط رئیس این کمیته بایکوت نخواهند شد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 533]