واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > بازرگانی - بیایید محض رضای خدا در این لحظات آخر عمرم به این حرفم توجه کنید!سعی کنید جلوی این برنامه را بگیرید.شما آخرین کشور باشید که وارد WTO می شوید. مهندس مسعود درویش را به عنوان پدر صنعت میوه کشور می شناسند.اما حالا دیگر مسعود درویش نیست.آن یار باوفای باغداران و صادرکنندگان میوه و تره بار و قهرمان کارآفرینی و اشتغال دیگر صدای ما را نمی شنود. شیخ مسعود درویش پهلوان ورزش و گرم کننده میادین فوتبال دیگر نه در اتاق مدیریت کارخانه شموشک تدبیر می کند نه فرماندهی تیم فوتبال و اعضای آن را بر عهده دارد.درویش،درویشانه رفت. 30 سال ندای کمک برای ارتقای جایگاه کشاورزی،ارتفای صادرات و ارزآوری تلاش کرد.فعالان میوه می گویند:«درویش سختی های کشور را به جان خرید،در بند و حصر و گرفتاری افتاد اما برای کشور تلاش کرد و تا آخرین لحظات عمر برای وارسی وضعیت باغ های میوه به شمال کشور می رفت تا شرایط همچنان متعادل بماند.» مسعود درویش چندی پیش در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران مورد تجلیل قرار گرفت و یک هفته پس از این مراسم،دار فانی را وداع گفت.اما گفته هایی از درویش مانده است که برای نخستین بار منتشر می شود. به کشاورزی مملکت رحم کنید!من در حال سپری کردن لحظات آخر عمرم هستم و انتظارات زیادی را دارم.در مرتبه اولی که با آقای نهاوندیان[رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران] آشنا شدم صحبت ما این بود که برای معرفی سیستم WTO جلسه ای داشته باشیم. شاید ایشان متوجه نشدند که در آن موقع من عرض کردم که WTO برای ایران سم است و مناسب نیست، چرا که بهره پول درا یران با اعضای این سازمان تفاوت دارد و نمی تواند در رقابت وارد شود. زمانی که انقلاب شد،اولین کار سازندگی و ساختن بود. بنده سال 58 شروع کردم به احداث کارخانه که ادامه دارد. باید ساخت.اگر گران باشد،باید تولید کرد.اگر تولید گران باشد،دولت باید حمایت کند که این تولید پر هزینه به سرانجامی برسد.منِ درویش با خون دل خوردن فراوان کاهو را صادر کردم.آیا کاهو قابل صادرات است؟ولی من این کار را کردم روزی 8 کانتینر، حمایت دولت کجاست؟ حمایت اتاق کجاست؟ ایران کشوری نیست که در بماند.باید از تولید کننده حمایت کرد. اگر جنس چینی را وارد می کنیم باید بر اساس معیارهای مشخص باشد.با سود منطقی و مشخص نه اینکه مجانی واردات کنیم.امروز بزرگترین منبع را برای صادرات به آسیای میانه داریم.فقط محصول کاهو را روزی 10 تا 20 کانتینر صادر می کنیم.فقط کاهو،نه پسته،نه فرش، نه نفت.صادرات هر کیلو کاهو میتواند حداقل برای 5 نفر کار ایجاد کند،اما متاسفانه واردات، این اشتغالها را از بین برده است.به همین خاطر مردم بیکار و سرگردان شده اند. بیایید محض رضای خدا در این لحظات آخر عمرم به این حرفم توجه کنید!سعی کنید جلوی این برنامه را بگیرید.شما آخرین کشور باشید که وارد WTO می شوید.با چه شرایطی می توان وارد رقابت با کشورهایی بشویم که حداقل تفاوت 20 درصدی در بهره پول با ما دارند؟بایدبه بحث واردات توجه کرد.از پول دادن های صدقه ای که انگیزه کار و تولید را کم می کند باید اجتناب کرد. مثلاً سیر ایران در اروپا بازار خوبی دارد.اما از زمانی که سیر چینی وارد بازار اروپا شد جلوی بازار سیر کشور ما را گرفت.تا اینکه 3 سال پیش تصمیم گرفتیم از این محصول استفاده کنیم.نماینده بنده بعد از تحقیق گفت این محصول در بازار مشترک سهمیه دارد.یعنی بی برنامه وارد نمی شود.هر کشوری مثلا 100 یا 50 تن سهمیه دارد و بیش از آن نمی تواند وارد کند.اما چه شده که امروزه در همدان که سیر معروفیت جهانی دارد سیر چینی به فروش می رود.در شمال کشور که منبع صلی تولید مرکباتا ایران است پرتقال خارجی به فروش می رسد. مگس مدیترانه آفت وارداتی ناشی از واردات این محصولات است که تقریباً هیچ برنامه ای برای مهار کامل آن وجود ندارد. بنده جداً به شما بگویم که به کشاورزی مملکت رحم کنید.از بین بردن بافت کشاورزی یعنی نابودی بافت مردم.باید بافت کشاورزی را تقویت کرد. روستا را خالی از سکنه نکنید.بگذارید همان ذره در روستا باشد. آنها را آلوده مواد مخدر و آواره شهرها نکنید.سعی کنید به بافت کشاورزی رسیدگی کنید.دقیقاً مطالعه کنید.اگر نفت نباشد مهمترین عامل ارز آوری کشاورزی است.امیدوارم این عرایض که شاید دیگر مجالی برای بیان آنها باشد در تصمیم گیری ها موثر باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 361]