وحدت اسلامى و مبارزه با بهائيان از ديدگاه امام خميني(ره)

واضح آرشیو وب فارسی:رسالت: وحدت اسلامى و مبارزه با بهائيان از ديدگاه امام خميني(ره)
ميثم آقا دادي

الف- تفرقه: محصول مستكبران

در آيه 4 سوره قصص مى‌خوانيم: ان فرعون علا فى الارض و جعل اهلها شيعا يستضعف طائقه منهم يذبح ابناءهم و يستحى نساء هم انه كان من المفسدين (10.) يكى از كارهاى عمده‌اى كه فرعون براى تقويت كردن پايه‌هاى استكبار خود انجام داد عبارت بود از تفرقه ايجاد كردن ميان مردم مصر (و جعل اهلها شيعا) همان سياستى كه در طول تاريخ پايه اصلى حكومت مستكبران را تشكيل مى‌داده است، چرا كه حكومت يك اقليت ناچيز، بر يك اكثريت بزرگ، جز با برنامه (تفرقه بينداز و حكومت كن) امكان پذير نيست.

آنها هميشه از كلمه توحيد و توحيد كلمه (11) وحشت داشته‌اند و دارند. آنها از پيوستگى صفوف مردم به شدت مى‌ترسند و به همين دليل حكومت طبقاتى تنها راه حفظ آنها است. همان كارى كه فرعون و فراعنه در هر عصرى و هر مصرى :( شهري) كرده و مى‌كنند. (12)

ب- تفرقه: عذاب الهي

در آيه 65 سوره انعام مى‌خوانيم: «قل هو القادر على ان يبعث علينكم عذابا من فوقكم او من تحت ارجلكم او يلبسكم شيعات و يذيق بعضكم باس بعض انظر كيف نصرف الآيات لعلهم يفقهون» شايد منظور از عذاب بالا و پايين مجازاتى مانند صاعقه و رگبارهاى خطرناك و توفان‌ها و زلزله‌ها و شكاف‌هاى ويرانگر زمينى و طغيان رودها و درياها در بربگيرد و نيز عذاب‌هايى كه از طرف طبقه حاكم و قشرهاى بالاى اجتماعى بر سر بعضى از ملت‌ها فرو مى‌ريزد و ناراحتى‌ها و شكنجه‌هايى كه از طرف بعضى از كارگران و طيف حق‌ نشناس، دامنگير مردم مى‌شود كه گاهى كمتر از عذاب‌هاى دسته اول نيست، شامل مى‌گردد.

(يلبسكم) از ريشه «لبس» به معنى لباس پوشيدن است و اين تعبير نشان مى‌دهد كه مسئله اختلاف كلمه و پراكندگى در ميان جمعيت به قدرى خطرناك است كه در رديف‌‌ عذاب‌هاى آسمانى و صاعقه‌ها و زلزله‌ها قرار گرفته است و راستى چنين است؛ بلكه گاهى ويرانى‌هاى ناشى از اختلاف به درجات بيشتر از ويرانى‌هاى ناشى از صاعقه‌ها و زلزله‌ها است. كرارا ديده شده است، كشورهاى آباد در سايه شوم نفاق و تفرقه به نابودى مطلب كشيده شده است و اين هشدارى است به همه مسلمانان جهان.

اينكه (خداوند تفرقه را در ميان شما قادر است بيندازد) به اين معنى نيست كه خداوند بى‌جهت مردم را گرفتار نفاق و اختلاف مى‌كند، بلكه اين نتيجه اعمال سوء مردم و خودخواهى‌ها و خود پرستى‌ها و سودجويى‌هاى شخصى است كه نتيجه آن به صورت نفاق و تفرقه بروز مى‌كند و نسبت دادن آن به خدا به خاطر آن است كه او چنين اثرى را در اين اعمال زشت قرار داده است. (13)

-4 احكام اجتماعى اسلام

در كتاب تنبيه الامه و تنزيه المله علامه محمد حسين نائينى غروى از علماى معروف مشروطه آمده است: »از اين جهت [اسلام] اين همه اهتمام فرموده جمعه و جماعت، همچنين تحريص بر ساير اجتماعات موجبه الفت و محبت و ترغيب به ضيافت‌هاى بى‌تكلف و احسان‌هاى بى‌منت و عيادات مرضى و تشييع جنايز و تعزيت مصائب و معاونت بر قضاء حوايج و اجابت خواهش و عفو صفح از زلات و نسخ انزوا و رهبانيت و تحريم نميمه: [سخن‌چيني] و ايذاء و تفتين و افساد الى غير ذلك از تشريعات راجعه به استحكام و الفت و دفع و رفع منافرت، تماما براى حفظ اين حصن حصين امت است، بلكه شدت اهتمام شارع مقدس در تهذيب از اخلاق رذيله خودخواهى و نفس پرستى به مراتب و درجاتش و تخلق به مواسات و ايثار و نحو ذلك، همه براى استحكام مبانى اتحاد و قلع موارد تفرق است چه بالضروره مبدا تفرق كلمه و تشتت اهواء و اختلاف آراء به همان رذيله خودخواهى و نفس پرستى و حركت بر طبق اغراض شخصيه و تقدم و تحكم آنها بر مصالح و اغراض نوعيه منتهى است و مادامى كه اين رذايل در كار باشد... حفظ اين حصن از محالات است (14.)»
جمعه 14 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: رسالت]

[مشاهده در: www.resalat-news.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]