امير يوسفي:خواب‌تلخ ‌در‌ مرز‌ گذر‌ و ‌تعليق‌حركت ‌مى‌كند

واضح آرشیو وب فارسی:حيات نو: امير يوسفي:خواب‌تلخ ‌در‌ مرز‌ گذر‌ و ‌تعليق‌حركت ‌مى‌كند
فرهنگ و هنر-‌ در ادامه نشست‌هاى «كانون فيلم انجمن منتقدان» نشست نقد و بررسى فيلم «خواب تلخ» ساخته «محسن امير يوسفي» شنبه شب گذشته با حضور كيوان كثيريان و مهرزاد دانش پس از نمايش اين فيلم در تالا‌ر اجتماعات خانه سينما برگزار شد. در ابتداى اين نشست «محسن اميريوسفي» فضاى «خواب تلخ» را تركيبى از طنز، جدى و تراژيك خواند و گفت: اگر فيلم لحن طنز نداشت; پاگذاشتن در فضاى مرده‌شورخانه را براى ما مشكل مى‌كرد. در اين فيلم طنز سلا‌ح بسيار نيرومندى براى تصوير موضوعى بود كه كمتر كسى به سراغ آن رفته بود. امير يوسفى نيز گفت: استفاده از مديوم تلويزيون به جذابيت كار اضافه كرد و دست ما را براى بهره‌گيرى از يكسرى المان‌ها باز گذاشت. كارگردان «خواب تلخ» همچنين گفت: فيلمنامه برمبناى شخصيت نابازيگران فيلم نوشته شده و همه نابازيگران همان شغل‌هاى خودشان را بازى مى‌كردند.

وى درباره شخصيت اسفنديار در فيلم گفت: ما زمانى كه در حال فيلمبردارى از قبرستان بوديم با اين شخصيت آشنا شديم. او ابتدا به فيلمبردارى فيلم ما اعتراض مى‌كرد ولى بعدا خودش نقش اول را بازى كرد. نوع شخصيت و اعتماد به نفس‌اش خيلى براى ما جالب بود. امير يوسفى افزود: تابويى كه نسبت به مرگ و ابزار مرگ مانند سنگ قبر، مرده شور، قبرستان و... وجود دارد، در ايران بيشتر از جاهاى ديگر است و همين باعث شده كمتر به موضوع مرگ پرداخته شود. من سعى كردم دراين فيلم نشان دهم كه مرگ بيش از آنكه مقوله‌اى ترسناك باشد مى‌تواند در آن زندگى وجود داشته باشد. كارگردان «آتشكار» با بيان اين مطلب كه شايد خودخواهى و يا بى‌پولى باعث شد تا تدوين اين فيلم را خودش انجام دهد، افزود: من به هيچ وجه اعتقادى به سينماى كند و ملا‌ل‌آور ندارم. يك فيلم مى‌تواند مثل يك كاسه آجيل باشد كه از هر طيف و طبقه‌اى از تماشاگر با آن ارتباط برقرار كنند. اميريوسفى داستان فيلم «خواب تلخ» را داستان تكرارى خواند و گفت: اين نوع نگاه و پختگى است كه باعث تفاوت فيلم مى‌شود.

شايد من چند سال ديگر داستان «خواب تلخ» را با بازيگران حرفه‌اى بسازم و نوع نگاه و پختگى باعث تفاوت آن با خواب تلخ فعلى شود. وى ادامه داد: من خوشبختانه تجربه دستيارى در سينما را نداشته‌ام و پشتوانه و تكيه‌گاه من ساخت فيلم‌هاى كوتاه بوده است. مهرزاد دانش منتقد سينما نيز در اين نشست گفت: لا‌يه اول «خواب تلخ» بيشتر جنبه‌هاى تفننى و تفريحى فيلم را فراهم مى‌كند. اينكه با موقعيت مهيب، جدى و ترسناك مرگ اينگونه شوخى مى‌شود بارزترين جلوه فيلم است. ما در سينماى جهان و در آثار سينماگرانى چون برگمان و وودى آلن نيز چنين تجربياتى را شاهد بوديم. لا‌يه دوم فيلم جدى‌تر است. لا‌يه‌اى كه از فضاى طنز آميز فيلم فاصله مى‌گيرد و به بحث سلطه مى‌پردازد. در اين فيلم شخص اسفنديار سلطه جو است و افراد پيرامونش سلطه‌پذير هستند. او از طريق كانال‌هاى تلويزيون بر مسائل پيرامونى و حاشيه‌اى خودش نظارت دارد ولى سپس از طريق همين تلويزيون است كه در زمينه پايان گرفتن سلطه‌اش هشدار مى‌گيرد. «خواب تلخ» در مرز گذر و تعليق حركت مى‌كند. همچنين يك جا مستند است و درجايى فانتزي. تعادل و انسجام يكى از ويژگى‌هاى اصلى فيلم است. البته معتقدم با يك تدوين مجدد مى‌توان فيلم را در سير سريع‌ترى انداخت. همچنين بايد گفت كه «خواب تلخ» تجربه شيرين و نويى در سينماى ايران است.
يکشنبه 2 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: حيات نو]

[مشاهده در: www.hayateno.ws]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]