≡≡≡ رسوايي در بوهميا اثر : سر آرتور كنان دويل ≡≡≡

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: M a r i o10-08-2007, 07:38 PMhttp://m1.freeshare.us/166fs230494.jpg سلام داستاني معروف از سري داستانهايي از شرلوك هلمز . داستاني كه در آن هلمز اسير هوش و ذكاوت زني بنام " ايرنه آدلر " قرار گرفته و باعث شد كه ديدگاه وي نسبت به ذكاوت زنان دگرگون شود. http://www.lange.demon.co.uk/Castle_Falkenstein/Characters/Irene_Adler.jpg ---------------- فكر ميكنم ايني كه مينويسم خلاصه شده‌اي از داستان اصلي باشد. آيا اينگونه است ؟ ---------------- و اما قانون اين گونه تاپيكها و به قلم همكار :46: محترم انجمن آموزش‌هاي الكترونيكي http://www.pic4ever.com/images/rose.gif سلام... يه سري توضيح در مورد تاپيكهايي به اين شكل... 1- ايجاد كننده تاپيك در پست اول ابتدا به معرفي و شرح حالي بر زندگي، و آثار نويسنده مورد نظر پرداخته و در پستهاي بعدي شروع به قرار دادن داستان مورد نظر مي كند. 2- در هر پست بخشي از داستان قرار ميگيره و با توجه به حجم داستانها اين مورد توسط ايجاد كننده تاپيك مشخص ميشه. 3-تا پايان داستان هيچ كاربري نميتونه پستي ارسال كنه مگر ايجاد كننده تاپيك. 4-بعد از پايان داستان هر يك از بازيدكنندگان ميتونند برداشت خودشون رو از داستان مورد نظر بازگو و يه نتيجه گيري هم از داستان داشته باشند و در مورد داستان به بحث و تبادل نظر بپردازند. 5-كل داستان تبديل به فايل pdf شده و در تاپيك قرار داده ميشه. اگه مورد ديگه اي به نظرم اومد به اين توضيحات اضافه ميكنم. M a r i o10-08-2007, 07:49 PMhttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/bb/Conan_doyle.jpg كنان دويل را از انقلاب‌هاي داستان جنايي مي‌دانند. "سر آرتور كنان دويل" - نويسنده‌ي سرشناس اسكاتلندي و خالق داستان‌هاي محبوب «شرلوك هلمز» - در روز هفتم جولاي 1930 درگذشت. آرتور كنان دويل روز 22 مي‌ سال 1859 در ادينبورگ اسكاتلند از پدر و مادري ايرلندي متولد شد. در سال‌هاي 1876 تا 1881 كه به تحصيل در رشته‌ي پزشكي دانشگاه ادينبورگ مشغول بود، نوشتن داستان كوتاه را آغاز كرد و اولين داستان منتشرشده از او قبل از 20سالگي، در مجله‌ي «تالار ادينبورگ» منتشر شد. قدرت يادگيري‌اش چنان بالا بود كه زبان فرانسه را در 14سالگي كاملا آموخت و به مطالعه‌ي داستان‌هاي "ژول ورن" روآورد. كار طبابت را در سال 1882 در پورت‌موث آغاز كرد، كه چندان موفقيت‌آميز نبود. در زمان‌هاي انتظار براي ويزيت بيماران، به نوشتن داستان مي‌پرداخت. اولين اثر برجسته‌ي او با نام «پرونده اسكارلت» در سال‌نامه «بيتون كريسمس» به چاپ رسيد و براي اولين‌بار شخصيت شرلوك هولمز را، كه برگرفته از يكي از استادان سابق دانشگاه به نام "جوزف بل" بود، خلق كرد؛ كارآگاهي كه اگرچه وجود خارجي نداشت، اما طرفداران بسياري در سراسر دنيا پيدا كرد. داستان‌هاي كوتاه بعدي كنان دويل درباره‌ي هلمز در مجله انگليسي «استرند» منتشر شدند. در سال 1890 تحصيل در رشته‌ي چشم‌پزشكي را در وين آغاز كرد و در سال 1891 براي كار به عنوان چشم‌پزشك به لندن رفت. اما آن‌طور كه در شرح حالش نوشته، حتا يك بيمار هم به او مراجعه نكرد. همين امر بيش‌تر او را به سوي نويسندگي سوق داد. كنان دويل در داستان «مسأله‌ي نهايي»، "شرلوك هلمز" و "موريارتي" را با انداختن از بالاي آبشار به پايين، مي‌كشد؛ اما اعتراضات مردم و مخاطبان موجب شد تا او دوباره شخصيت‌هايش را برگرداند، به‌طوري‌كه در مجموع، شخصيت شرلوك هلمز را در 56 داستان كوتاه و چهار رمان به تصوير كشيد. داستان چگونگي دريافت نشان «شواليه» و اعطاي لقب «سر» به كنان دويل نيز به اوايل قرن 20 و جنگي در آفريقاي جنوبي مربوط مي‌شود، كه كنان دويل كتابچه‌اي را با نام «جنگ در آفريقاي جنوبي؛ علت و هدايت آن» نوشت و ترجمه‌ي آن در سطح گسترده‌اي پخش شد. پس از مرگ همسرش در سال 1906 و متعاقب آن مرگ پسرش در جنگ جهاني اول، كنان دويل دچار افسردگي شد و به علوم غيبي و افسانه‌هاي پريان اعتقاد آورد. در هفتم جولاي 1930، در سن 71سالگي بر اثر ايست قلبي درگذشت. او را از جمله انقلاب‌هاي بزرگ در عرصه‌ي داستان جنايي مي‌دانند. هرچند نويسنده‌ي پركاري بود و در زمينه‌هاي شعر، غيرداستاني،‌ عاشقانه، رمان‌هاي تاريخي و نمايشنامه نيز فعال بود. داستان‌هاي شرلوك هلمز به زبان‌هاي زيادي ترجمه شده‌اند و علاوه بر آن، سريال‌هاي تلويزيوني، كارتون و فيلم‌هاي سينمايي متعددي بر اساس آن‌ها ساخته شده‌اند. از جمله آثار معروف كنان دويل، به «علامت چهار»، «مسأله نهايي» و «هيولاي باسكرويل» مي‌توان اشاره كرد. منبع : تاپيك : ▐◄ شـــــرلوك هلمـــــز ►▌ http://qsmile.com/qsimages/24.gif forum.p30world.com/showthread.php?t=148639 M a r i o10-08-2007, 08:03 PMhttp://m1.freeshare.us/166fs233842.jpg قسمت اول : رسوايى در بوهميا ترجمه: نازآفرين ميرزاخليلى هرگز در هلمز كشش زيادى نسبت به زنى نديده بودم كه بتوان آن را عشق ناميد. چون او معتقد بود كه قواى فكرى او را كم مى كند اما در مورد ايرن آدلر وضع طورى ديگر بود و همواره خاطراتى محو از او در ذهن هلمز باقى ماند. يك شب، كه دوازدهم مارس ۱۸۸۸ بود، من از بالين بيمارى در حال بازگشت بودم كه راهم به خيابان بيكر افتاد. همانطور كه از مقابل درى كه به خوبى آن را به ياد داشتم مى گذشتم يعنى جايى كه همراه با خاطرات زيادى از همراهى هلمز در وقايع زيادى بود. ناگهان احساس كردم كه در درونم نيرويى قوى مرا به سوى او مى خواند و همينطور بسيار مايل بودم بدانم كه او از نيروى خارق العاده خود چه استفاده اى مى كند. اتاق او با چراغى روشن بود و وقتى سرم را بلند كردم و به بالا نگاه كردم او را ديدم كه با قد بلند و لاغر دوبار از مقابل پنجره عبور كرد. او با شدت و هيجان درحالى كه سرش را پايين انداخته بود و دستانش در طرفين آويزان بودند در اتاق راه مى رفت. براى من كه با تمام حالات و عادات او آشنا بودم اين رفتار گوياى درونش بود. او دوباره مشغول كار بود. زنگ در را زدم و او را در اتاقى كه سابقاً در آن بود يافتم. خيلى احساساتى نشد. او اغلب همين طور بود اما از ديدن من خوشحال بود، او سيگار برگ خود را از داخل جعبه اش درآورد و آن را روشن كرد سپس كنار آتش ايستاد و با ژست و حالت منحصر به فرد خود به من نگاه كرد. هلمز گفت: از وقتى كه ازدواج كرده اى چاق شده اى. فكر مى كنم واتسون از زمانى كه تو را نديده ام هفت و نيم پوند چاقتر شده اى. - هفت ! - يقيناً ، من بايد بيشتر فكر مى كردم. اين مسأله مهمى نيست، شوخى كردم، واتسون! تو به من نگفتى كه مى خواهى خودت را گرفتار كنى. - پس تو چطور فهميدى؟ - ديدم، نتيجه گيرى كردم. تو شلخته ترين و بى توجه ترين مستخدم را دارى؟ هلمز عزيز! اين ديگر خيلى است. درست است كه من در اطراف شهر در روز پنجشنبه قدم مى زدم و وقتى به خانه برگشتم تمام لباسم كثيف شده بود اما من لباسم را عوض كردم و بنابراين نمى فهمم تو چطور متوجه اين موضوع شدى. در ضمن " مرى جين " هم همسرم اين نكته را يادآور شده بود اما باز هم نمى دانم كه تو آن را چطور فهميدى. او خنده زيركانه اى كرد و دست هاى بلند و عصبى اش را به هم ماليد و گفت: «آسان است، چشمان من به من مى گويد كه داخل كفش پاى چپت درست جايى كه نور آتش روى آن افتاده، شش خط موازى بريدگى چرم روى آن است. واضح است كه اين توسط فردى بدون توجه و شلخته درحالى كه مى خواسته گل را از روى آن بردارد و تميزش كند ايجاد شده است. اگرچه، همانطور كه مى بينى نتيجه گيرى دوم من اين است كه در هواى بارانى و گل آلود بيرون بوده اى و مستخدم پركارت با زحمت زيادى چكمه هايت را پاك كرده است و در مورد شغلت نيز بايد بگويم كه اگر مردى وارد اتاقم شود و بوى بد بدهد و لكه سياه از نيترات نقره روى انگشت سبابه دست راستش باشد خيلى بايد احمق باشم اگر نتوانم حدس بزنم كه بايد پزشك باشد. نمى توانستم جلوى خنده ام را از شنيدن توضيحاتى كه هلمز در باره فرآيند نتيجه گيرى اش داده بود بگيرم و رو به او گفتم:« وقتى دلايلت را مى شنوم گويا همه چيز آنقدر ساده به نظر مى رسد كه خودم نيز قادر به انجامش هستم. با اين حال در هرمرحله از صحبت هايت شديداً سردر گم مى شوم و اگر نتيجه گيرى ات را به پايان نرسانى به هيچ وجه نمى توانم حدس بزنم چه چيزى در سر دارى . هرچند كه معتقدم چشمان من نيز به خوبى چشمان شما كار مى كند. هلمز سيگارى روشن كرد و با آسودگى خيال روى صندلى نشست و گفت: «قطعاً همين طور است . ولى مسأله اين است كه قدرت مشاهده ندارى. براى مثال به كرات پله هايى را كه از تالار ورودى شروع شده و به اين اتاق ختم مى شد ديده اى؟ گفتم :« بله به كرات ». و هلمز ادامه داد:« تقريباً چندبار؟ » جواب دادم:« خوب فكر كنم صدها بار » هلمز بلافاصله پرسيد:« بنابراين مى توانى بگويى چندتا هستند؟ » متعجب شدم وگفتم:« نه . نمى دانم. » و هلمز ادامه داد :« مسلم است كه نمى دانى چرا كه مشاهده نكرده اى ولى ديده اى. و اين دقيقاً همان چيزى است كه مى خواستم بگويم. ولى من مى دانم كه هفده پله وجود دارد چرا كه هم ديده ام و هم مشاهده كرده ام. راستى از آنجايى كه به اين مسائل كوچك علاقه مند هستى و مناسب ثبت و ضبط يكى دوتا از تجربيات ناچيز من مى باشى شايد اين پرونده نيز برايت جالب باشد. » ادامه دارد ... . M a r i o11-08-2007, 10:46 PMقسمت دوم : دراين زمان او تكه كاغذ يادداشت ضخيم صورتى رنگى را كه روى ميز قرار داشت ؛ طرف من پرتاب كرد وگفت:« اين را بلند بخوان. جزو نامه هايى است كه پستچى اخيراً آورده است». تاريخى روى يادداشت نوشته نشده بود وهيچگونه اثرى از امضا در آدرس نداشت. شروع به خواندن آن كردم. در آن نوشته شده بود: «امشب ساعت يك ربع به هشت مردى كه قصد دارد در مورد موضوعى بسيار مهم با شما مشورت كند به ديدنتان خواهد آمد. خدمات اخير شما به يكى از خانواده هاى سلطنتى اروپا نشان داده است كه فردى قابل اعتماد در خصوص مسائل مهم وحياتى مى باشيد واين اعتمادى است كه همگان به آن اذعان دارند. در سرساعت مقرر در اتاقتان حضور داشته باشيد و از اين كه مردى كه به ديدنتان مى آيد نقاب به چهره خواهد داشت متعجب نشويد. » پس از خواندن نامه به هلمز گفتم:« واقعاً مانند يك معما مى ماند فكر مى كنيد منظورشان چيست؟ » هلمز گفت:« هنوز اطلاعاتى در دست ندارم. اشتباهى جبران ناپذير خواهد بود اگر پيش از جمع آورى اطلاعات اقدام به نظريه پردازى كنم. چرا كه در آن صورت به طرز احمقانه اى حقايق را طورى تعريف خواهم كرد كه با نظريه هايم همخوانى نداشته باشد. حال آنكه بايدنظريه ها را منطبق بر حقايق در ذهن پروراند. ولى در مورد خود اين يادداشت شما چه نتيجه گيرى مى كنيد واتسون؟ » به دقت يادداشت و كاغذى را كه روى آن نوشته شده بود وارسى كردم و با تلاش براى تقليد از روش دوست عزيزم گفتم:« مردى كه اين نامه را نوشته است احتمالاً فرد ثروتمندى است. اين كاغذها تقريباً گران هستند و جنسى سخت و ضخيم دارند. » هلمز گفت:« دقيقاً همين طور است از اين گذشته اين كاغذ اصلاً انگليسى نيست. لطفاً در نور به آن نگاه كن.» كاغذ را بالا گرفتم وآن را در مقابل چراغ نگاه كردم. حروف t,G,p,g,E در بافت كاغذ به چشم مى خورد. به هلمز گفتم:« اين حروف احتمالاً حروف اوليه نام سازنده كاغذ مى تواند باشد.» هلمز با رد كردن نظريه من گفت:« به هيچوجه اينطور نيست. حرف G به همراه t مخفف كلمه آلمانى به معنى شركت است. p اول كلمه آلمانى ديگرى به معنى كاغذ است و حال مى رسيم به E و g. بگذار نگاهى به راهنماى جغرافيايى هم بيندازيم.» هلمز بلند شد و كتاب قهوه اى رنگ بزرگى را از قفسه كتاب برداشت و شروع به ورق زدن كرد و گفت: «بله يافتم. اگر يا نام محلى است در كشورى آلمانى زبان يعنى در بوهميا. در اطراف كارلزباد است. علت شهرتش علاوه بر كارخانجات شيشه و كاغذ مربوط به محل مرگ والن اشتاين بازمى گردد. خداى من! چه چيزى دستگيرت مى شود واتسون؟ » گفتم:«كاغذ ساخت بوهميا مى باشد.» هلمز در حالى كه چشمانش از شادى برق مى زد همچون فاتحى بزرگ دود سيگارش را به هوا فرستاد و گفت:« دقيقاً و مردى كه نامه را نوشته آلمانى است. آيا به تركيب جمله بندى او دقت كردى؟ يك فرانسوى زبان و يا يك روس هرگز اينطور نمى نويسد. صرفاً آلمانى ها مى باشند كه افعالشان را با اين ساختار به كار مى برند. حال تنها چيزى كه مى ماند اين است كه بدانيم اين فرد آلمانى كه روى كاغذ بوهميايى مى نويسد و ترجيح مى دهد به جاى نشان دادن چهره اش آن را زير نقاب پنهان كند از ما چه مى خواهد و اگر اشتباه نكنم گمان كنم همين الآن سربرسد. » در همان لحظه صداى سم اسبها و متوقف شدن كالسكه در خيابان به گوش رسيد. هلمز سوتى ازتعجب زد و گفت:« از روى صدايش مى توانم بگويم كه كالسكه اى دو اسبه است.» سپس از پنجره بيرون را نگاه كرد و افزود:« بله. كالكسه اى زيبا با يك جفت اسب گران قيمت. واتسون، اگر اين پرونده هيچ مزيت ديگرى نداشته باشد حداقل پول دارد. » به هلمز گفتم:« گمان كنم بهتر است من ديگر بروم. » هلمز بلافاصله گفت:« به هيچوجه دكتر. همانجايى كه هستى بايست. من بدون تاريخ نگارم سردرگم مى مانم و اين پرونده نيز آنطور كه به نظرمى رسد بايد چيزجالبى باشد حيف است كه آن را ازدست بدهيد و فكر مشترى مرا نيز نكن. ممكن است به كمكت نياز داشته باشم. لطفاً روى آن صندلى بنشينيد و به ما توجه كنيد دكتر. » ناگهان صداى ضربه اى بلند و آواز بردر شنيده شده و هلمز گفت:« بفرماييد داخل. » مردى با قدى حدود دومتر وارد اتاق شد. عضلات سينه و بازوانى بسيارقوى داشت و لباسش به قدرى گرانقيمت و اشرافى بود كه درانگليس پوشيدن آن لباس ها را كمى بى سليقگى مى خوانند. آستين ها و قسمت جلوى كتش را پوست بره پوشانده بود و شنلى سرمه اى ازجنس ابريشم بردوش داشت. چكمه هايش كه نيمى از ساقهايش را پوشانده بود لبه هايى پوشيده از خز دربالا داشتند و جلوه اى خشن و غيرشهرى به او مى داد. كلاهى لبه دار در دستش بود و ماسكى سياه صورتش را از بالاى پيشانى تا گونه هايش پوشانده بود و گويا درست قبل ازورود ماسك را بر چهره گذاشته بود. چرا كه هنگامى كه وارد اتاق شد دستش هنوز روى ماسك بود. با لهجه آلمانى و صدايى خش دار و نافذ گفت:« يادداشت مرا دريافت كرديد؟ » هلمز گفت:« لطفاً بنشينيد. ايشان دوست و همكارم دكتر واتسون هستند كه هرازچندگاهى لطف كرده و به من كمك مى كنند. افتخار آشنايى با چه كسى را دارم؟ » ادامه دارد ... . minizoro12-08-2007, 12:14 AMماريو جان ممنون دوستان ميتوانند در صورت تمايل نسخه ي اصلي داستان را بهمراه ساير داستانهاي سر آرتور كنن دويل را از اين سايت دريافت نمايند: !!!! برای مشاهده محتوا ، لطفا ثبت نام کنید / وارد شوید !!!! ممنون M a r i o12-08-2007, 04:09 PMقسمت سوم : « مى توانيد مرا " كنت فون كرام " نجيب زاده اى اوهميايى خطاب كنيد. دوست شما شخصى متشخص به نظرمى رسد و لذا مانعى ندارد كه درخصوص موضوعى بسيارمهم درحضور ايشان صحبت كنيم. اگر غير از اين فكرمى كنيد ترجيحاً تنها صحبت خواهيم كرد.» از جاى خود برخواستم تا اتاق را ترك كنم ولى هلمز مرا گرفته و به سوى صندلى برد و گفت: «يا هردويمان حضور خواهيم داشت يا هيچكدام. مى توانيد هرحرفى را كه به من مى خواهيد بزنيد درحضور اين آقا بگوييد.» كنت شانه هاى پهنش را بالا انداخت و گفت: « دراين صورت شروع مى كنم. در ابتدا شما بايد قول بدهيد كه به مدت دو سال موضوعى را كه قصد مطرح كردنش را دارم همچون رازى در سينه حفظ كنيد. دوسال از آنجايى كه در پايان اين مدت اين موضوع ديگر اهميتى نخواهد داشت. همين قدر بس كه بدانيد اهميت موضوع به قدرى است كه مى تواند تاريخ اروپا را دستخوش تغيير كند. » هلمز گفت:« قول مى دهم ». و من نيز جمله هلمز را تكرار كردم. مهمان غريبه ما ادامه داد: « از بابت اين ماسك پوزش مى خواهم. شخص شخيص كه مرا استخدام كرده است ترجيح داده است كه مأمورش نزد شما ناشناس بماند. در همين لحظه اعتراف مى كنم عنوانى را كه براى معرفى خود به كار بردم عنوان واقعى من نيست. » هلمز با جديت تمام گفت:«من خود متوجه آن شدم. » مرد غريبه ادامه داد:« موضوع به قدرى ظريف است كه بايد تمام تلاش خود را بكنيم تا از بروز يك رسوايى عظيم كه مى تواند موقعيت يكى از خانواده هاى سلطنتى اروپا را به خطر بيندازد جلوگيرى كنيم. در واقع اصل قضيه اين است كه اين موضوع مربوط به خانواده اورم اشتاين مى شود كه خانواده سلطنتى بوهميا است. » هلمز در حالى كه روى صندلى نشست و چشمانش را بست زير لب گفت:« از اين موضوع نيز مطلع بودم. » ميهمان ما با تعجب به هلمز كه در آرامش كامل به روى صندلى لم داده بود، نگاه كرد. هلمز به آرامى چشمانش را باز كرد و بى صبرانه به مراجعه كننده قوى هيكل خود نگاه كرد و گفت:« اگر لطف كرده و اصل موضوع را مطرح كنيم بهتر مى توانم كمكتان كنم. » در اين لحظه مرد از جاى خود برخواست و با اضطرابى غيرقابل كنترل شروع به قدم زدن در اتاق كرد و ناگهان با حركتى كه گويا از روى نااميدى باشد ماسك را از صورتش برداشت و آن را بر كف اتاق پرتاب كرد وبا صداى بلند گفت:« حق با شماست من شاه هستم. چرا بايد سعى كنم آن را پنهان كنم.» هلمز نيز گفت:« قبل از آنكه اعليحضرت بخواهند حرفى زده باشند به خوبى مى دانستم كه افتخار ايستادن در برابر «ويلهلم گوترايش زيگموند فون اورمشتاين» دوك اعظم كاسل فلشتاين و پادشاه موروثى بوهميا را دارم. » ملاقات كننده عجيب گفت: «اما شما درك مى كنيد» و دوباره نشست و دستش را روى پيشانى بلند و سفيدش قرار داد و گفت: «شما درك مى كنيد كه من در انجام اين امور آشنايى كافى ندارم. حالا مسائل آنقدر روشن شده اند كه بتوانم به راحتى آن را با شما در ميان بگذارم. من از پراگ بطور ناشناس به اينجا آمدم تا با شما راجع به اين موضوع مشورت كنم.» هلمز در حاليكه چشمانش را دوباره مى بست ،گفت: «پس بفرماييد» . بطور خلاصه موضوع از اين قرار است كه حدود ۵ سال پيش زمانى كه مدتى نسبتاً طولانى در ورشو بودم با زن جسور و معروفى به نام " ايرنه آدلر " آشنا شدم. بدون شك نام او براى شما آشنا است. هلمز بدون باز كردن چشمانش زير لب گفت: «لطف كن و در فهرست راهنماى من اسمش را پيدا كن، دكتر.» طى چند سال هلمز به نام هر شخص و يا هرچيزى كه بر مى خورد اطلاعاتى راجع به آن جمع آورى كرده و در كتابچه راهنماى خود نگهدارى مى كرد بنابراين كمتر موضوع ويا اسمى وجود داشت كه در آن راهنما مطلبى راجع به آن نوشته نشده باشد. در مورد اين خانم من توانستم زندگينامه وى را بطور خلاصه پيدا كنم. هلمز گفت:« بده ببينم!» متولد ۱۸۵۸ در نيوجرسى . عجب! خواننده سوپرانو برجسته اپراى ورشو، بله ! بازنشسته از كار اپرا ، آها! زندگى در لندن ، كاملاً اينطور است! سرورم ، آنطور كه متوجه شدم شما گرفتار اين زن جوان شديد، نامه هاى عاشقانه به وى نوشتيد و حالا قصد داريد آنها را از وى پس بگيريد. كاملاً همينطور است اما چگونه؟ آيا ازدواج مخفيانه اى نيز در كار بوده است؟ خير. هيچ سند قانونى و يا گواهى ؟ هيچ چيز. سرورم من متوجه نمى شوم. از اين نامه ها را دارد و يا هر چيز ديگرى چطور مى خواهد اعتبار آنها را ثابت كند؟ نامه ها به دستخط من است . بيهوده است! جعلى است. روى كاغذهاى مخصوص به خودم هستند. دزديده شده اند. مهر خودم زير آن است. كپى است. عكسم !خريدارى شده است. هر دو با هم در يك عكس هستيم. آه، اين خيلى بد است! شما واقعاً بى ملاحظگى كرديد. واقعاً غيرعاقلانه بود.خودتان را در دردسر جدى انداخته ايد. من آن وقت فقط وليعهد بودم. جوان بودم. اما حالا حدود سى سال دارم. اين مسأله بايد حل شود. ما سعى خودمان را كرديم و شكست خورديم. سرورم شما بايد مبلغى بپردازيد. آنها را بايد بخريد. او آنها را نخواهد فروخت. پس بايد دزديده شوند. پنج بار اقدام كرديم. دوبار به خانه اش دستبرد زده شد. يكبار چمدانش را در حين مسافرت ربوديم. دوبار نيز در كمين وى نشسته و كيفش را زديم، اما بى نتيجه بود. هيچ نشانه اى از آن پيدا نكرديد؟ مطلقاً هيچ چيز! هلمز خنديد. او گفت: اين مسأله خيلى كوچكى است، اما براى من بسيار جدى مى باشد. او اين جمله آخر را با لحنى سرزنش آميز خطاب به پادشاه ادا كرد: خيلى جدى . و اين زن با عكس چه كار مى خواهد بكند؟ مرا نابود كند. اما چطور؟ من در شرف ازدواج هستم. همانطور كه شنيده بودم. با كلوتيلد اوتمن فن ساكس منينگن ، دختر دوم پادشاه اسكانديناوى . شما حتماً درباره قوانين خشك اخلاقى آنها شنيده ايد. او روح لطيف و شكننده اى دارد و هر سايه اى از شك و ترديد مى تواند همه چيز را پايان دهد. وايرنه آدلر؟ او تهديد كرده كه عكس ها را براى وى خواهد فرستاد. و او اين كار را حتماً خواهد كرد. مى دانم كه او اين كار را مى كند. شما او را نمى شناسيد، قلبى از سنگ دارد. او صورتى مانند زيباترين زنان را دارد و ذهنى مثل مردان مصمم. شما اطمينان داريد كه هنوز آن را نفرستاده است؟ مطمئن هستم. چرا؟ چون او گفته است كه زمانى عكس را خواهد فرستاد كه نامزدى رسماً اعلام شده باشد و آن زمان دوشنبه آينده است. ادامه دارد ... . M a r i o14-08-2007, 07:50 AMقسمت چهارم : هلمز در حاليكه خميازه مى كشيد، گفت: آره، پس ما فقط سه روز ديگر وقت داريم. جاى بسى خوشحالى است چون يكى دو موضوع مهم ديگر را فقط در حال حاضر بايد روشن كنم. سرورم ، شما در حال حاضر در لندن اقامت داريد؟ يقيناً . شما من را در لنگهام با نام كنت كرام مى توانيد پيدا كنيد. بنابراين براى شما يادداشتى خواهم فرستاد تا از پيشرفت كار مطلع شويد. خواهش مى كنم اين كار را بكنيد. من جداً نگران هستم. خوب ، راجع به پول؟ شما اختيار تام داريد. يقيناً ؟ من به شما اطمينان مى دهم كه اگر آن عكس را برايم پيدا كنيد يكى از استان هاى قلمرو حكومتم را به شما خواهم داد. و حال اگر نياز به پول داشتيم؟ پادشاه كيف چرمى را از زير شنلش بيرون آورد و آن را روى ميز گذاشت و گفت:« در اين كيف سيصد پوند طلا و هفتصد پوند اسكناس است ». هلمز روى كاغذ يادداشت شخصى اش رسيدى نوشت و به وى داد. و بعد پرسيد :« و آدرس آن دوشيزه؟ » بريونى لاج، خيابان سرپنتين ، جنگل سن جونز . هلمز آن را ي� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1126]