يك روز جهاني دي?ر براي آنها كه در برابر عرضه كودكي، «هي?» دريافت مي?كنند!

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: يك روز جهاني دي?ر براي آنها كه در برابر عرضه كودكي، «هي?» دريافت مي?كنند!

خبرگزاري دانشجويان ايران - مركزيسرويس : اجتماعيآسمان كودكان كار آبي نيست و روشن شدن آن تداعي كننده يك معنا براي آنان است؛ بيرون زدن از خانه براي به دست آوردن لقمه ناني و جبران نداري‌ها و فقر خانواده. آسماني كه مأمني براي ?ناه دادن به اين كودكان نبوده و زماني كه ?ترش را بالاي سر آن‌ها باز مي‌كند، تنها يك صدا به ?وش مي‌رسد، ?وش كن! صدا، صداي بازي‌هاي كودكانه نيست. ?وش كن! در خطوط خيابان‌ها، روي ?ل‌هاي عابر ?ياده، ?ارك‌ها، زير سايه درخت و بساط واكس‌زني و ... ا?ر نشنوي با آويزان شدنشان به دستانت حتما لمس‌شان مي‌كني. يه آدامس بخر، خودت نمي‌خواي براي ب?ت بخر. خانوم فال دارم، تورو خدا يكي بخر، خانوم تورو خدا... اينها جزء شغل‌هاي ?اكيزه اين كوكان است؛ ?را كه شغل عده‌اي دي?ر زباله‌?ردي و تفكيك آن است. دستان اين كودكان با مداد و دفتر بي?انه است.?شمان آن‌ها به جاي آينده، خيره به دستان توست تا از روي ترحم دستي به جيب ببري. اين بار خوبتر ن?اه كن! نمايش تمامي كودكان كار، فقط در خيابان و در معرض ديد عموم نيست؛ كار?اه‌هاي زيرزميني و روي زميني هم شاهد حضور آنهاست. نمايشي كه در برابر اجراي آن نه تنها دستمزد عادلانه‌اي دريافت نمي‌كنند، بلكه تاوان سن?يني از جمله از دست دادن كودكي، تندرستي، آزارهاي جسمي و روحي و حتي ان? آسيب‌زدن به زيبايي ?هره شهر و ?ديد آوردن آسيب‌هاي اجتماعي را در برابر عرضه كودكي خود دريافت مي‌كنند. به ?زارش خبرن?ار اجتماعي ايسنا، 22 خرداد ماه، مصادف با 11 ژوئن «روز جهاني مبارزه با كار كودكان» را هم?ون سال‌هاي ?ذشته در حالي ?شت سر مي‌?ذاريم كه آمارهاي رسمي و غيررسمي بر رشد كمي كودكان كار در جهان دلالت دارد. موضوعاتي از اين دست در حالي تكرار مي‌شود كه قانون كار ايران، كار كودكان را ممنوع كرده است، اما هنوز تعداد زيادي از كودكان در بخش‌هاي مختلفي كار مي‌كنند و ديدن كودكاني كه براي تامين معاش به دستفروشي، واكس‌زني و زباله جمع‌كني مشغولند، بويژه در شهرهاي بزر? كار دشواري نيست. آمار دقيقي از تعداد اين كودكان در دست نيست، ن?اهي به قوانين موجود به صراحت، ?وياي ممنوع بودن به كار ?ماردن افراد كمتر از 15 سال تمام است و كودكان 15 تا 18 سال نيز با رعايت شرايط كاري تعريف شده در قانون مي‌توانند كار كنند، اما بر اساس اين مكتوبات مصوب، كار كردن در خيابان جرم تلقي نمي‌شود و هي? قانوني نيز سازمان بهزيستي را به عنوان سازماني كه طبق آيين‌نامه ساماندهي كودكان خياباني، موظف به شناسايي، جذب، ?ذيرش و توانمندسازي اين كودكان است، مسوول جلو?يري از كار كودكان 15 تا 18 سال نكرده است! اين موضوع را در شرايطي بايد باز تكرار كرد كه كنوانسيون جهاني حقوق كودك تمام افراد زير 18 سال را كودك بشمار مي‌آورد. هي? قانوني سازمان بهزيستي را مسوول جلو?يري از كار كودكان 15 تا 18 سال نكرده است سيد حسن موسوي ?لك، مديركل دفتر آسيب ديد?ان سازمان بهزيستي بيشتر كودكان كار كشور را كودكان 15 تا 18 سال معرفي مي‌كند و در اين باره به ايسنا مي‌?ويد: طبق ماده «79» قانون كار، تنها كار كودكان زير 15 سال ممنوع است. از سوي دي?ر در هي? جاي قانون، كار كردن در خيابان جرم نيست و هي? قانوني سازمان بهزيستي را مسوول جلو?يري از كار كودكان 15 تا 18 سال نكرده است. به اعتقاد وي هر ?ند از نظر انساني، نوجوانان در اين سنين بايد به تحصيل ب?ردازند، اما واقعيت آن است كه به دليل نياز مالي خانواده‌ها بايد بخشي از هزينه‌هاي زند?ي توسط اين كودكان تامين شود. تداوم حضور كودكان در مشاغل ممنوعه دست?يري 2/52 درصد از اعضاي خانواده 6 هزار نفر از كودكان كار به ?زارش ايسنا، 4 سال ?يش براي حذف كار نوجوانان نيز مقررات تازه‌اي وضع شد كه بر اساس آن 23 نوع شغل براي افراد 15 تا 18 سال‌ كه با عملياتي نظير جوشكاري و كار با وسايل با ارتعاش بالا سر و كار دارند، ممنوع شد. هم?نين بر اساس اين قانون استفاده از كودكان و نوجوانان در حفر قنات، ‌كار در دامداري‌ها، كشتار?اه‌ها، قالي و زيلوبافي، كوره ?زخانه‌ها، و نانوايي‌ها ممنوع شده است. با آن كه سال‌ها از تصويب اين قانون مي‌?ذرد، شواهد نشان مي‌دهد، اين قوانين ?ندان تاثيري در عدم بكار?يري كودكان در اين بخشها نداشته و استفاده از كودكان و نوجوانان در بسياري از مشاغل، نظير نانوايي، آهن?ري و قالي‌بافي مرسوم است. ن?اهي به آمارهاي تحليلي كودكان ?ذيرش شده در مراكز ساماندهي كودكان خياباني و ?ناه?اه‌هاي كودكان كار كه ?ندان هم جديد نيست و آخرين آن‌ها مربوط به سال 85 است، ?وياي وجود سابقه جرم و دست?يري 2/52 درصد از اعضاي خانواده 6 هزار نفر از اين كودكان است كه با تاملي در آن مي‌توان درك كرد كه دست?يري اعضاي خانواري كه اغلب سر?رست خانواده هستند، خود از مهمترين دلايل ورود كودكان به بازار ?رسر و صداي كار در خيابان است. موضوع كسب درآمد براي ?ذران زند?ي خود و خانواده ?رخ دنده‌هاي بعدي آسيب‌ها را بوجود مي‌آورد و اولين آن ترك تحصيل است؛ بطوريكه بر اساس تحليل ذكر شده، 35 درصد اين كودكان بي‌سواد، 34 درصد داراي تحصيلات ابتدايي و 24 درصد داراي تحصيلات راهنمايي بوده‌اند. ورود 12هزار كودك كار به ?ناه?اه‌ها و مراكز ساماندهي در سال ?ذشته مديركل دفتر آسيب‌ديد?ان اجتماعي سازمان بهزيستي در ?فت‌و?وي خود با ايسنا، ورودي سال ?ذشته مراكز ساماندهي كودكان خياباني و ?ناه?اه‌هاي كودكان كار را حدود 12 هزار نفر اعلام كرد كه تنها سه تا ?هار درصد آن‌ها را دختران تشكيل مي‌دادند. به ?فته موسوي ?لك، 80 درصد اين كودكان كارتن خواب و خياباني نيستند؛ بلكه براي بدست آوردن روزي و مخارج زند?ي، خيابان را به عنوان محل كار انتخاب مي‌كنند كه در اين بين سازمان بهزيستي تنها مسؤوليت رسيد?ي به كودكان كاري را دارد كه محل كار آن‌ها خيابان است و رسيد?ي به دسته دوم يعني كودكاني كه در كار?اه‌ها و شركت‌ها مشغولند به عهده وزارت كار و امور اجتماعي است. وي خانواده اين كودكان را از نظر سطح درآمدي فقير و نابسامان ذكر كرد كه اغلب به دليل بيكار بودن سر?رست خانوار، كودكان اين وظيفه را به دوش مي‌كشند. مديركل دفتر امور آسيب‌ديد?ان اجتماعي بهزيستي ادامه داد: سازمان اعتقاد به جمع‌آوري فله‌اي و ضربتي اين كودكان ندارد و با اجراي ?نين طرح‌هايي شايد به ظاهر آن‌ها از سطح خيابان جمع شوند، اما اين عاملي در سوق يافتن آن‌ها به كارهاي زيرزميني مي‌شود. وي ?يشنهاد كرد: سيستم جذب و شناسايي كودكان كار با ارتباط با آن‌ها و خانواده‌هايشان و طبق قوانين و ضوابط توانمندسازي صورت ?يرد. به ?فته ?لك تا كنون اعتبار امسال توانمندسازي اين كودكان ابلاغ نشده، اما رقم ?يشنهادي اوليه اين دفتر براي اين امر10 ميليارد تومان براي سال جاري است. در برابر هجوم بيماري‌ها ا?ر بحث درآمد را كنار ب?ذاريم، كم‌خوني، كاهش وزن و قد، بيماري‌هاي دهان و دندان، سوءتغذيه و غيره از دي?ر نتايج منفي كار كودكان است كه مديركل دفتر امور آسيب‌ديد?ان اجتماعي بهزيستي نيز با تاييد وجود بيماري‌هايي بين اين كودكان، آنها را شامل بيماري‌هاي ?وستي، ان?لي، روده‌اي و سوء‌تغذيه خوانده است. به ?زارش ايسنا، بدين ترتيب بايد ?فت كه مشكل كودكان كار كه ناشي از ?ديده فقر است را نمي‌توان با بزر?داشت «يك روز جهاني» از بين برد! بلكه بايد ريشه‌هاي اقتصادي و اجتماعي آن را يافت و خشكاند! از سوي دي?ر دست?اه‌هاي قانون?ذار نيز بايد ضمن تدوين قوانين لازم و شفاف در اين زمينه، متولي موضوع را مشخص كنند. هم?نين دست?اه‌هاي ذيربط نيز بايد در اين زمينه ضمن همكاري بين‌بخشي، يكدي?ر را در ساماندهي كودكان كار ياري كنند.انتهاي پيام
چهارشنبه 22 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 269]