دوستي براي خدا

واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: اين استاد بزرگ اخلاق مي نويسد: هجدهمين شرط از شرايط دعا، شريك نمودن ديگران در دعا و قبل از خود براي آنان دعا كردن بوده و امر ديگري كه در دعا موثر است، اين است كه ديگران را در دعاي خود شريك نمايد ولي بهتر بوده قبل از خود، براي آنان دعا كند. بايد توجه داشت كه منشا اين كار ولايت و محبت باشد نه تحميل اين عمل بر خود به خاطر سرعت اجابت كه در اين صورت فايده چنداني ندارد؛ آنچه مهم است دوست داشتن براي خداست و در قرآن و احاديث تاكيد زيادي روي آن شده است. در روايتي معتبر مي‏خوانيم آيا ايمان چيزي جز دوست داشتن براي خدا و دشمن داشتن براي خدا است؟ و در روايتي ديگر آمده كه مطمئن‏ترين دستگيره‏هاي ايمان دوست داشتن براي خداست. در روايتي آمده است هنگامي كه مومن در نهان، براي برادر مومنش دعا مي‏كند، فرشته‏اي او را از آسمان ندا مي‏دهد كه صد هزار برابر آنچه براي برادر مومنت خواستي، به تو عطا شد. فرشته دومي بيش از اين مقدار ندا مي‏دهد و همينطور هر كدامشان صد هزار برابر زياد مي‏كنند، تا اين كه فرشته هفتم ندا مي‏دهد 700 هزار برابر براي تو مي‏باشد. سپس خداي متعال ندا مي‏دهد من بي‏نيازي هستم كه فقير نمي‏شوم. بنده خدا يك ميليون برابر آنچه خواستي به تو عطا شد. حديثي ديگر مي فرمايد كسي كه بدنبال خواسته برادرش به راه افتد و با تمام توان به دنبال خواسته‏اش نباشد، حتما به خدا و رسولش و مومنين خيانت كرده است و كسي كه يك خواسته برادر مومنش را برآورد، مانند كسي خواهد بود كه 9 هزار سال خدا را عبادت كرده باشد؛ بگونه‏اي كه روزهايش را روزه و شب هايش به عبادت ايستاده باشد. حسين بن ابي العلاء مي‏گويد: ما در حدود 20 نفر بوديم كه به طرف مكه حركت كرديم. هر جا كه براي استراحت توقف مي‏كرديم؛ گوسفندي را ذبح مي‏كردم. وقتي به خدمت امام صادق (ع) رسيدم فرمودند افسوس، حسين آيا مومنين را خوار مي‏كني؛ من پناه به خدا ‏بردم و امام فرمود شنيده‏ام در هر منزلي گوسفندي براي آنان ذبح مي‏كرده‏اي حسين مي گويد: در پاسخ به امام گفتم مولاي من، اين كار را فقط براي رضاي خدا انجام مي‏دادم كه امام فرمود آيا نمي‏ديدي كه عده‏اي از آنان هم مي‏خواستند اين كار را انجام بدهند ولي نمي‏توانستند و احساس حقارت مي‏كردند. و من گفتم كه از خدا آمرزش خواسته و اين عمل را تكرار نمي‏كنم. 19- بلند كردن دست ها هنگام دعا؛ رسول خدا (ص) هنگام دعا و گريه و زاري و تضرع به درگاه خدا دست هاي خود را طوري بلند مي‏نمود كه فقير، براي درخواست غذا دست هاي خود را بلند مي‏كند. ** دعا در حال سجده‏ آنچه گفتيم در مورد دعا كردن در حالت نشسته يا ايستاده بود و ممكن است حالت سجده در بعضي موارد بهتر باشد؛ چنانچه مخصوصا در بعضي از دعاها وارد شده است و نيز آمده است كه نزديك ترين حالات بنده به خداوند متعال، در سجده است و اين حال برترين حالات و بالاترين مقامات است و آن مقام فناي در خداست. در كتاب مصباح الشريعه آمده است: كسي كه به خوبي در سجده به خدا نزديك شود، هيچ گاه از خدا دور نخواهد شد و هدف خداوند از سجده بنده، نزديك شدن به او با دل و روح و باطن است. به همين جهت كسي كه به او نزديك شود از غير او دور خواهد شد. همانگونه كه سجده در ظاهر جز با فراموش نمودن تمام چيزها و چشم فرو بستن از هر چه كه چشم مي‏بيند؛ تحقق پيدا نمي‏كند، خداوند مي‏خواهد در باطن نيز چنين باشد. بنابراين كسي كه در نماز دلش در هواي چيزي غير از خداست، به همان چيز نزديك بوده و از آنچه خدا مي‏خواهد، دور است. در روايات فضايل اين ماه، سفارش پيامبر (ص) به طول دادن سجده آمد و اين مطلب مهمي بوده و نزديك ترين شكل هاي بندگي است. به همين جهت هر ركعتي دو سجده دارد و در غير ركعت يك سجده وارد شده است. ائمه معصومين (ع) و شيعيان خاص آنان به طولاني نمودن سجده بسيار اهميت داده و در بعضي از سجده‏هاي امام سجاد (ع) ذكرلا اله الا اللّه‏حقا حقا... را هزار بار از او مي‏شنيدند. ** يك عمل مجرب كه در حال سالك مؤثر است‏ در زمان تحصيل در نجف اشرف استاد بزرگي داشتم كه مرجع تربيتي طلاب با تقواي زمان خود بود. از او درباره اعمال بدني اي كه در حال سالك الي اللّه موثر است و آن را تجربه كرده؛ پرسيدم. او در پاسخ دو مطلب را بيان كرد. يكي اين بود كه در هر شب و روز يك سجده طولاني نموده و در سجده بگويد لا اله الا انت سبحانك اني كنت من الظالمين يعني هيچ خدايي جز تو نيست؛ تو منزهي و من از ستمكاران بودم. شايد منظور استاد از اين ذكر، اين باشد كه روح من در زندان طبيعت زنداني، و با غل و زنجيرهاي اخلاق رذيله، بسته شده است و من با كردارم خود را با اين غل و زنجيرها بسته و در اين زندان محبوس نموده‏ام و پروردگار خود را از اين كه با ستم، اين عمل را نسبت به من انجام داده باشد، منزه مي‏دانم و من بودم كه به خود ستم كردم و خودم را در اين مهلكه‏ها انداختم. وي به اطرافيان خود سفارش مي‏كرد كه اين سجده را انجام دهند و هر كسي كه به آن عمل مي‏كرد؛ به خصوص كساني كه سجده‏شان طولاني تر بود؛ تاثير آن را در حالات خود مي‏ديد. بعضي از آنها هزار بار اين ذكر را مي‏گفتند و بعضي كمتر و بعضي بيشتر، حتي شنيدم كه بعضي از آنها سه هزار بار مي‏گفته‏اند. 20- صدقه دادن؛ همانگونه كه روايت شده است صدقه دادن قبل از دعا باعث اجابت آن مي‏گردد و نيز روايت شده است كه رزق و روزي را با صدقه دادن فرود آوريد. برگرفته از: كتاب المراقبات نوشته آيت الله ميرزا جواد آقا ملكي تبريزي فراهنگ**1003**

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 477]