كمال تبريزي: «نادر ابراهيمي» كاشف راز پروانه‌ها بود

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: كمال تبريزي: «نادر ابراهيمي» كاشف راز پروانه‌ها بود

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

كمال تبريزي در پي درگذشت نادر ابراهيمي نويسنده و فيلم‌ساز پيشكسوت، نوشتاري را اختصاصا در اختيار بخش سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گذاشت.

هوالباقي

«آخرين‌باري كه ديدمش همين چند سال پيش در خانه هنرمندان بود! خيره نگاهم مي‌كرد! برايش لبخند زدم و دست تكان دادم؛ همسرش با مهرباني كنار گوشش زمزمه كرد: كمال تبريزي! برق چشمانش را احساس كردم و مطمئن شدم كه هر دو داريم به يك لحظه در گذشته‌اي نسبتا دور، فكر مي‌كنيم! لحظه‌اي كه براي ابد در ذهن من باقي‌مانده بود و او نيز اين را مي‌دانست! زيرا مملو از نام پروانه‌ها بود! لحظه‌اي كه من و ابراهيم شاگردش بوديم و او اين بار خواسته بود كه با ما در سفرِگاه و بيگاهي كه به مناطق جنگزده داشتيم؛ همسفر شود تا بعدها كتاب با سرودخوانان جنگ در جبهه نام و ننگ را بنويسد و ياد پروانه‌ها را زنده كند! پروانه‌ها كشف او در اين سفر بودند! لحظه‌اي كه راننده اتومبيل لندكروز با سرعت تمام در جاده‌هاي داغ جنوب جنگزده پيش مي‌رفت؛ خطاب به او عتاب كرد كه: كجا مي‌روي؟! با اين سرعت! آرام باش! مقصد ما راه ماست! من و ابراهيم كه هميشه تشنه جملات قصار معلم بوديم؛ و مي‌دانستيم كه آن‌ها را لابلاي حرف‌هايش مي‌گنجاند تا نقاط عطف را به ما آموخته باشد؛ از تعبير زيبايش لذت برديم و راننده نيز تحت تاثير نفوذ كلامش! بلافاصله و به‌ميزان قابل توجهي سرعت اتومبيل را كاهش داد؛ به نحوي كه اكنون آرام و باطمانينه در حاشيه جاده پيش مي‌رفتيم و درحاليكه هرازگاهي صداي شليك انواع گلوله‌ها شنيده مي‌شد؛ معلم گفت: پروانه‌ها!..... و همه پروانه‌ها را ديديم كه چگونه تلاش مي‌كنند تا از عرض جاده عبور كنند و خود را سالم به‌ آن سوي جاده برسانند و به‌راهشان ادامه دهند! راننده سرعتش را كمتر كرد! و مراقب شد كه پروانه‌ها بتوانند عبور كنند! معلم گفت: مقصد پروانه‌ها هم راهشان است! مهم اين است كه هميشه در راه باشي و در حركت! توقف، لحظه مرگ پروانه‌هاست! گرچه، دير يا زود، مرگ، حتمي است! اما براي پروانه‌ها مهم اين است كه همواره در راه و در حركت باشند! بعد از آن لحظه بود كه در تمام طول سفر، دائم و به هر بهانه‌اي مي‌گفتيم: پروانه‌ها! و مقصد ما راه ماست!... و آن روز، نگاه خيره‌اش در خانه هنرمندان، دوباره مرا به ياد پروانه‌ها انداخت! و بار ديگر با نگاهش، يادآوري كرد كه، مقصد ما راه ماست!... لحظه‌اي كه خبر رفتنش را شنيدم؛ با خودم گفتم: پروانه‌اي ديگر كه مقصدش، راهش بود؛ متوقف شد! اما به‌قول خودش، مرگ، دير يا زود، حتمي است! مهم اين است كه همواره در راه و در حركت باشي! نادر ابراهيمي، كاشف راز پروانه‌ها بود...... روحش شاد.»

كمال تبريزي
شنبه 18 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]