اسراييل مدعي برتري در خاورميانه (1)

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

اسراييل مدعي برتري در خاورميانه (1) نويسنده: جيمز پتراس ترجمه: غدير نبي زاده «ارتش اسراييل اخلاقي ترين نيروي نظامي در دنيا است!» (ايهود اولمرت، نخست وزير پيشين اسراييل) اشاره «از غزه تا تهران» محتواي جديدي براي مخاطب ايراني ندارد. تنها از طريق آن مي توان به فضاي ذهني يك مخالف ضد صهيونيستي در عرصه رسانه اي و مطبوعاتي آمريکا پي برد و اينكه آنها چگونه از رفتار غيرعقلاني و منطقي و انساني صهيونيست ها و دولتمردان آمريکايي در قبال جنايات روزمره در صحنه فلسطين متعجب بوده و تنها آن را نكوهش مي كنند. اگر بخواهيم عينك بدبيني زده و آنگاه به اين مقاله نظر كنيم، به اين نتيجه خواهيم رسيد كه متن، در صدد القاي اين نكته است كه آمريکا گزينه حمله به ايران را در صدر برنامه هاي خاورميانه اي خود قرار داده و با فشار لابي صهيونيستي، اين برنامه حتماً محقق خواهد شد. البته راهي به عنوان مذاكره آن هم با تلاش ايران وجود دارد كه مانع از اين تنها گزينه مي شود. همچنين آقاي جيمز پتراس مي توانست شواهد دقيق تر و بيشتري از وقوع جنايت عليه بشريت در غزه ارايه كند كه محكوميت حتمي تري براي صهيونيست ها در پي داشته باشد. او يقيناً در برابر نتايج حاصل از اين نگاه بدبينانه پاسخي در قبال اين سؤال نخواهد داشت كه چرا يهوديان ساير ممالك و برخي يهوديان به اصطلاح راست كردار، از وقوع جنايت در غزه و فلسطين تبرئه شده اند؟ آيا انجمن هايي نظير نتوري كارتا با تمام فيلم هايي كه بازي مي كنند، قادرند ذهن حقيقت بين جهانيان را نسبت به خود و صهيونيست ها تغيير دهند؟ آيا تاكنون يهوديان به اصطلاح ضد صهيونيست، يك كلمه از اهداف و آرمان هاي خود را تحقق بخشيده اند و اساساً به دنبال تحقق آن هستند؟ با اين نگاه، سؤالات ديگري از آقاي جيمز پتراس مي توان كرد. ولي فعلاً يك نوع نقد ضد صهيونيستي را نظاره گر باشيم تا سؤالات ديگر در مقالات ديگر. پيش گفتار مترجم هفته اي نيست كه اسراييل، ايران را دست كم يك بار تهديد نكند و هفته اي نيست كه سران آمريکا به حمايت از اسراييل در مقابل ايران موضعي اتخاذ نكنند و هفته اي نيست كه غزه از يورش وحشيانه صهيونيست ها در امان باشد؛ آيا اين پيوند اتفاقي است؟ نفس ها در سينه حبس شده بود. آيا راهي براي نجات جهان از جنگ و خونريزي بود؟ آيا قرار بود دنيا از بي عدالتي ها رها شود؟ اينها و صدها پرسش ديگر، مسئله اي بود كه ذهن ميلياردها نفر را در سراسر جهان به خود مشغول كرده بود. آيا قرار بود با رفتن جرج بوش جنگجو و اولمرت قصاب يا به عبارتي ديگر روي كارآمدن اوباما در آمريکا و نتانياهو در اسراييل اتفاق جديدي در جهان بيفتد؟ يك سال از همه اين رخدادها گذشت و جهان به چشم خود ديد كه نه تنها فجايع گذشته عبرتي براي سران جنايتكار نبود، بلكه در دولت دموكرات ها، سران اسراييل گام هاي بلندتري به نفع استعمار آمريکا برمي دارند. جيمز پتراس، جامعه شناس آمريکايي كه در چند سال گذشته دست به افشاي چهره صهيونيسم در آمريکا و نفوذ آن در سياست هاي داخلي و خارجي ايالات متحده زده، اين بار در اين مقاله سعي در آشكار نمودن نفوذ اسراييل در رده هاي مختلف حكومتي در دولت اوباما و در نتيجه سياست سازي در اين كشور دارد. همچنين پتراس با در نظر گرفتن يورش به غزه به عنوان تمريني براي حمله به تهران، بيش از پيش بر سياست هاي زورمندانه اسراييل در آمريکا و جهان پاي مي فشرد. دكتر جيمز پتراس، افزون بر لابي اسراييل در ايالات متحده، به سطحي از نفوذ اسراييل در آمريکا باور دارد كه آن را «آرايش قدرت صهيونيستي» مي خواند و در كتاب ها، مقالات و مصاحبه هايش بارها و بارها از آن نام مي برد كه در اين مقاله هم آن را مي بينيد و چنين آرايشي را حس مي كنيد. و در پايان، اگر مي خواهيد بدانيد سياست هاي دولت اوباما چگونه در راستاي سياست هاي اسراييل قرار مي گيرد، اگر مي خواهيد بدانيد چه كساني در دولت اوباما اجيرشده صهيونيست ها هستند و اگر مي خواهيد بدانيد چرا غزه خط مقدم مبارزه با استكبار جهاني و مانعي براي يورش به تهران است، نوشتار زير را بخوانيد. پيش گفتار نويسنده ايتالياي فاشيستي و آلمان نازي در راه رسيدن به امپراطوري جهاني، كشورها و سرزمين هاي زيادي را زير يورش، بمباران و اشغال خود گرفتند. اسراييل نيز با هدف برتري منطقه اي پا جا پاي آنان گذاشته و از روش آنان سود جسته كه بمباران عنان گسيخته هوايي تاسيسات شهري و نظامي، شبيخون وحشيانه با استفاده از خودروهاي زره پوش، تحقير و تكذيب همه انتقادات سازمان هاي جهاني و سرانجام تدارك آشكار نظامي به هدف جنگي نو و بزرگ تر بر ضد ايران نمونه اي از آن طرح هاست. فرماندهان ارشد اسراييل، همچون پيشوايان نازي با سوء استفاده از «تهديد بلشويكي» و با استفاده از شبكه صهيونيستي جهاني، تبليغات گسترده جهاني را در دستور كار خود قرار دادند تا با برانگيختن كابوس «وحشت اسلامي» در دل مردم جهان، براي توجيه تدارك تجاوز نظامي خود بر هفتاد و چهار ميليون ايراني سود برند. ماشين نظامي اسراييل، درست به مانند آلمان نازي كه در هنگام رودررويي با «حقايق آشكار» و در مقابل، عدم تحرك، همدردي و عجز غرب با تفسير شخصي خود، آنها را به عنوان مجوزي براي تجاوز مي دانست، مسامحه و واكنش ضعيف دولت هاي غربي در مورد حمله به لبنان، بمباران سوريه و اكنون يورش و تصرف شبه نازي غزه را انگيزه اي قوي براي جنگ هاي جديد برداشت مي كند. براي فرماندهان ارشد اسراييلي، بي تحركي و همدستي كشورهاي غربي، مصادف با جنگ هاي بزرگ تر و خونين تر به منظور استقرار سلطه و برتري اسراييل در خاورميانه، از درياي سرخ تا خليج فارس است. حمله به غزه؛ تمرين رسمي براي تجاوز به ايران پيروزي نظامي اسراييل در غزه، تمريني رسمي براي يك تجاوز نظامي تمام عيار به ايران خواهد بود. استراتژيست هاي سياسي و نظامي اسراييل، در دوران عمليات نابودي غزه، اطلاعات حياتي فراواني در موارد زير به دست آوردند: 1. موارد همكاري يا ضعف مساعدت كشورهاي اروپايي، آمريکاي شمالي و عربي؛ 2. ميزان حمايت گسترده و همه جانبه سياسي و مادي دولت ايالات متحده در نابودي دشمنان؛ 3. ميزان بالاي حمايت داخلي در ميان راي دهندگان يهودي حتي براي كشتارهاي وحشيانه؛ 4. حمايت شديد و گسترده جنگي تجاوزكارانه از سوي بزرگ ترين، ثروتمندترين و تاثيرگذارترين 4.سازمان هاي يهودي - صهيونيستي در ايالات متحده و غرب اروپا؛ 5. ضعف و ناتواني سازمان ملل متحد و عجز همه سازمان هاي بشر دوستانه در محدود ساختن عمليات نابودي از سوي اسراييل در راستاي حذف همه مردم؛ 6. حمايت بي قيد و شرط همه رسانه هاي گروهي و آژانس هاي خبري در ايالات متحده بيشتر رسانه هاي گروهي اروپا و جهان؛ 7. تمايل منتقدان ليبرال به سرزنش قربانيان و تجاوزكاران كه به خنثي سازي محكوميت اسراييل مي انجامد؛ 8. سازگاري تقريبي همه روزنامه نگاران، نويسندگان، پژوهشگران و سياستمداران با ادبيات محترمانه دفتر تبليغات اسراييل. به عنوان نمونه، جنگ تمام عيار و بي وقفه، «هجوم» خوانده مي شود. 10 هزار تجاوز هوايي با استفاده از چرخ بال ها و جنگنده هاي اسراييلي همسان با حملات پراكنده و بي خطر راكت هاي دست ساز، «خشونت» ناميده مي شود. هدف قرار دادن خانه هاي غيرنظاميان، بيمارستان ها و تاسيسات زيرساختي، اهداف «تروريستي» گفته مي شوند. مبارزان مقاومت «تروريست هاي حماس» ناميده مي شوند. بمباران صليب سرخ، تاسيسات رفاهي سازمان ملل متحد، بيمارستان ها و مساجد «اشتباه» خوانده مي شود يا به عنوان «سايت هاي پرتاب موشك براي تروريست هاي حماس» مورد توجيه قرار مي گيرد. سران سياسي اسراييل، اين درس را از «جنگ» كوچك و كثيف خود گرفته اند كه مي توانند ملتي را به كل نابود كنند، جامعه اي را از ميان بردارند و 7 هزار غيرنظامي را كشته و مجروح سازند. سران اسراييل آموخته اند كه مي توانند قتل عامي تجاوزكارانه به راه بيندازند بي آنكه شكافي در روابط ديپلماتيك خود احساس كنند (جز موريتاني، قطر، بوليوي و ونزوئلا). اسراييلي ها وفاداري و سرسپردگي حكومت هاي عرب منطقه و همكاري و تسليم مصر، دولت خودگردان فلسطين، اردن و عربستان سعودي را با موفقيت آزموده اند. سران نظامي و غير نظامي اسراييل، چنين ميزان بالايي از مشاركت دولتي، به علاوه حمايت از سوي رهبران بزرگ صهيونيستي و غول هاي رسانه اي را اقدامي در زمينه ناديده انگاشتن اعتراضات خياباني، فراخوان ها براي تحريم و انتقادهاي سازمان ملل به شمار مي آورند. سران اسراييل مي دانند كه انتقاد رهبران بزرگ مذهبي و شمار فزاينده مخالفان يهودي، منتقدان و فعالان روشنفكر، نه تاثيري بر دولت هاي غربي دارد و نه از اشتياق و وفاداري سازمان هاي بزرگ يهودي مي كاهد. منبع:نشريه 15 خرداد شماره 22

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]