شکل اعداد و حافظه

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

شکل اعداد و حافظه نويسنده :مهدي مجرد زاده کرماني چه کنيم تا يادمان بماند؟ در مواردي که ترتيب قرار گرفتن اشيا و يا ترتيب بيان آنها اهميت داشته باشد مي توان از اعداد ترتيبي براي به خاطر سپردن آنها کمک گرفت. يک نمونه را در شماره پيش توضيح داديم و آن توجه به تلفظ کلمه و يافتن کلمه شبيه به آن(مثلا چک-تو...به جاي يک-دو...)بود. مي توان به جاي نحوه تلفظ، از شکل عدد استفاده کرد. مثلا عدد يک را مي توان به هر چيزقائم يا عمودي ، نظير شمع، انسان، تير برق، فواره و نظاير آن تشبيه کرد. عدد دو به قلاب هاي ديواري يا رخت آويز بي شباهت نيست، اما درختي با يک شاخه، يا تيشه و چکش را هم به ذهن مي آورد. عدد سه کمي مشکل تر است، ولي اگر آن را دو حلقه کنار هم و يک دسته در نظر بگيريم شبيه يک عينک(البته ناقص)به نظر خواهد آمد. شايد حرف "سين"يا چنگال هم براي تشبيه بد نباشد. براي عدد چهار مي توانيد ساقه نازکي را مجسم کنيد که سمت راست آن جوانه زده است. آيا مي توان آن را به هفت تيري که رو به پايين گرفته باشند تشبيه کرد؟ عدد پنج واقعا شکل قلب يا دل است. البته آن قلبهايي که در نقاشيهاي بچگانه مي کشند. مي توان آن را به عشق تعبيرکرد. عدد شش را به چنگک تشبيه کنيد. شايد نوعي از آن را در مغازه هاي قصابي ديده باشد. کساني که اهل موسيقي باشند ممکن است آن را به "سکوت چنگ"مانند کنند. عدد هفت ماننده دره است، و البته آن را شبيه حرف"وي"انگليسي هم مي توان دانست. اگر مايليد آن را به شکل قيف مجسم سازيد. عدد هشت برعکس آن است و به راحتي مي توان آن را کوه آتشفشان دانست، اما در عين حال به سر قلم يا نوک چاقو هم بي شباهت نيست. براي عدد نه عصا را پيشنهاد مي کنم، هر چند که ميخ سرکج هم انتخاب بدي نيست. اين موضوع به ذوق و سليقه بستگي دارد. اينهايي که پيشنهاد کردم حاصل تخيل من است. شما که هوشتان از من بيشتر و يا تخيلتان از من قويتر است، احتمالا مي توانيد موارد جالبتري را پيدا کنيد. اگر صفر را سوراخ يا سکه حساب کنيد براي اعداد بزرگتر هم مي توانيد نشانه هايي در نظر آوريد. مثلاً "يک سکه"براي عدد ده و"يک شمع"براي عدد يازده. حالا يک ليست داريم که شامل معادل تصويري هر عدد است: 1=شمع(درخت) 2=رخت آويز(تيشه) 3=عينک(چنگال) 4=جوانه"هفت تير" 5=قلب "عشق" 6=چنگک"قلاب" 7=دره "قيف" 8=کوه "قلم" 9=عصا"ميخ" 10=يک سوراخ 11=يک شمع 12=يک تيشه يک مثال در فهرست بالا عمدا تا عدد12پيش رفتم تا بتوانم آن را با نظام سال شماري ترکي(يا چيني)تطبيق دهم. براي يادآوري اين نوع گاه شماري سال موش را سال اول فرض مي کنيم. و اين جمله ها را مي سازيم: موش-حرف اول شمع در موش هم هست. گاو-رخت آويز ما به شکل شاخ گاو است. پلنگ-پلنگ تيز چنگال. خرگوش-خرگوش را با هفت تير شکار کردم. نهنگ-قلب نهنگ چند تن وزن دارد. مار-دندان سمي مار به شکل چنگک است. اسب-يک اسب توي دره ديدم. گوسفند-گوسفندها از کوه بالا مي رفتند. ميمون-ميمون از شاخه اي به شکل عصا آويزان بود. مرغ- چند مرغ از يک سوراخ در آمدند. سگ-سگ از يک تير برق بالا رفت. خوک-يک تيشه به ديوار خوکداني آويزان است. هر يک از جمله هاي بالا ترتيب سال مورد نظر را نشان مي دهد. مثلا جمله گوسفندها از کوه بالا مي رفتند"نشان مي دهد که سال هشتم سال گوسفند است. همين طور عبارت"پلنگ تيزچنگال"يعني اين که سال سوم پلنگ است. حالا اگر فکرمي کنيد که حفظ کردن دو خط شعر(موش و بقر و پلنگ و خرگوش شمار...)راحت تراست، بايد بگويم من هم با شما موافقم، هر چند که هر شيوه اي کاربرد خودش را دارد. به عبارت ديگر اگر چه شعر مزبور، ترتيب سالها را نشان مي دهد و متوجه مي شويد که سال اسب، بعد از مار و قبل از گوسفند است، اما اگر بخواهيد بدانيد که مثلا اسب سال چندم است، يا بايد با انگشتهايتان حساب کنيد و يا به ياد بياوريد که اسب را توي دره ديده ايد و دره به شکل عدد هفت است! يک شيوه بسيار ساده و عملي براي خريد برخي قطعات مربوط به لوازم منزل به يکي از فروشگاهها مراجعه کرده بودم. راجع به يکي از قطعه ها اظهار نظر دقيقي کردم. فروشنده با تعجب به من نگاه کرد و پرسيد:"شغل شريف؟"و وقتي فهميد روان شناسي مي دانم در مورد درمان فراموشي سوال کرد و گفت که مدتي است کارهاي ضروري را فراموش مي کند. پرسيدم مثلا چه کارهايي؟ گفت شبها که به منزل مي روم به خودم يادآوري مي کنم که روز بعد به فلان شخص تلفن کنم، يا فلان جنس را سفارش دهم، يا شاگردم را به دنبال فلان کار بفرستم، يا به تعمير کارم بگويم براي تعمير اجاق خوراکپزي به منزل فلان شخص مراجعه کند، و دهها مورد از اين قبيل را در ذهنم مرور مي کنم. اما صبح که به سرکارم مي روم، مي بينم بيشتر کارها را فراموش کرده ام. گفتم لابد در ايام جواني حافظه خوبي داشته ايد. حالا هم که آن ايام را پشت سرگذاشته ايد توقعتان از خودتان همچنان بالاست. گفت همين طور است، ولي آيا ضعف حافظه هيچ علاجي ندارد؟ گفتم علاج که دارد، ولي بايد به شما بگويم که اگر کسي بخواهد مثلا سي نوع کار گوناگون را به انجام برساند، هر قدر هم که خوش حافظه باشد ممکن است چند مورد را فراموش کند. درحال حاضر نمي توانم در مورد راههاي تقويت حافظه زياد توضيح بدهم. تنها راهي که فعلا به نظرم مي رسد اين است که يک برگه کاغذ کوچک با خودتان داشته باشيد. آن را در جيبتان بگذاريد و هر جا که مي رويد، با خودتان حمل کنيد. به محض اين که يکي از آن کارهاي ضروري يادتان افتاد، فورا يادداشت کنيد. روز بعد طبق آن برگه کارها را انجام دهيد. هر کار را که به انجام رسيد خط بزنيد وهر موضوع تازه اي را به ته آن سياهه اضافه کنيد. هر وقت هم که آن کاغذ پرشد، روي کاغذ تازه همان کار را ادامه دهيد. چندي بعد که بار ديگر به همان مغازه گذارم افتاد، معلوم شد که به توصيه من عمل کرده و نتيجه بسيار خوبي هم گرفته است. مي گويند:"کمرنگ ترين مرکبها، از نيرومندترين حافظه ها بهتر مطالب را حفظ مي کند."آيا شما برنامه هاي کاري خود را يادداشت مي کنيد؟يادداشت کردن مطالب وقت زيادي نمي گيرد، اما بسيار مفيد است. لوحه هاي مخصوصي هست که مي توان آنها را روي يخچال، کامپيوتر، و يا هرجاي ديگرچسباند. اگر با ماژيکهاي مخصوص(مارکر)روي آنها چيزي بنويسند، با يک قطعه ابر يا نمد کوچک به راحتي پاک مي شود. معمولا پاک کن را هم به ته همان قلم مي چسبانند. اين لوحه ها مي توانند پيام رسان افراد خانواده هم باشند. تصور کنيد وقتي که از سرکار به خانه برمي گرديد، چشمتان به آن لوحه مي افتد که همسرتان روي آن نوشته است:"به عمويتان تلفن کنيد"شما هم آن پيام را پاک مي کنيد و سپس گوشي را برمي داريد. منبع:نشريه موفقيت، شماره 190
#فرهنگ و هنر#

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 417]