دانش - دست‌گرمي توفندها

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: دانش - دست‌گرمي توفندها
دانش - دست‌گرمي توفندها

كاوه فيض اللهي: بر اساس نتايج پژوهش يك دانشمند برجسته وابسته به دولت ايالات متحده كه موضع خويش را در رابطه با اين موضوع تغيير داده است، در افزايش اخير تعداد توفان‌ها در اقيانوس اطلس نمي‌توان گرمايش جهاني را مقصر دانست. بنا به گزارش اين هواشناس پژوهشي، تام ناتسن (T.Knutson)، كه يك‌شنبه هفته گذشته به چاپ رسيد، نه تنها اين‌طور نيست بلكه دماي گر‌‌م‌تر در عمل تعداد توفان‌ها در اقيانوس اطلس و آنهايي كه به خشكي مي‌زنند را كاهش خواهد داد. در گذشته، ناتسن درباره تاثير تغييرات اقليمي روي توفان‌ها نگراني‌هايي مطرح كرده بود. مقاله جديد او بالقوه مي‌تواند درمورد آثار گرمايش جهاني در اقيانوس اطلس در حال حاضر و در آينده، آتش بحث‌هاي داغي را در ميان هواشناسان شعله‌ور سازد.

از زمان توفان كاترينا در سال 2005، توفان‌هاي اقيانوسي اغلب نمادي از خشم گرمايش جهاني در نظر گرفته شده‌اند. بسياري از كارشناسان تغييرات اقليمي افزايش تعداد توفان‌ها در سال‌هاي اخير را به گرمايش جهاني و آب‌هاي داغ‌تر كه به وجود آورنده آنهاست مرتبط ساخته‌اند. گروه ديگري از كارشناسان، آنهايي كه توفان‌هاي اقيانوسي را بررسي مي‌كنند و آنهايي كه به گرمايش جهاني با ترديد بيشتري مي‌نگرند، معتقدند كه هيچ ارتباطي وجود ندارد. آنها افزايش‌هاي اخير را به چرخه طبيعي چنددهه‌اي نسبت مي‌دهند.
آنچه اين پژوهش را متفاوت مي‌سازد ناتسن است؛ هواشناس آزمايشگاه ديناميك سيالات اداره ملي علوم جوي و اقيانوسي در پرينستون واقع در نيوجرسي. او درمورد پيامدهاي زيانبار تغييرات اقليمي هشدار داده و در گذشته حتي شكايت كرده بود كه دولت بوش پژوهش‌هاي قبلي‌اش درباره خطرات گرمايش جهاني را سانسور مي‌كند. او مي‌گويد بررسي جديدش كه بر اساس يك مدل كامپيوتري صورت گرفته، در تضاد با اين برداشت است كه هم‌اكنون شاهد افزايشي واقعا چشمگير در فعاليت توفان‌هاي اقيانوس اطلس در نتيجه گرمايش گلخانه‌اي هستيم.
در اين بررسي كه به صورت آن‌لاين در ژورنال علوم زمين نيچر منتشر شد، پيش‌بيني مي‌شود كه تا پايان قرن جاري تعداد توفان‌ها در اقيانوس اطلس تا 18 درصد كاهش خواهد يافت. تعداد توفان‌هايي كه در ايالات متحده و مناطق مجاور ــ هرجايي در غرب پورتوريكو ــ به خشكي مي‌زنند، به علت عوامل مربوط به باد تا 30 درصد افت خواهد كرد. از فراواني بزرگ‌ترين توفان‌ها، يعني آنهايي كه سرعت بادشان بيش از 177 كيلومتر در ساعت است، فقط 8 درصد كاسته خواهد شد. توفان‌هاي استوايي كه سرعت باد در آنها بين 63 و 117 كيلومتر در ساعت است، تا 27 درصد كاهش خواهند يافت.
اما از پژوهش ناتسن فقط اخبار خوب به گوش نمي‌رسد. مدل كامپيوتري او علاوه بر اينها پيش‌بيني مي‌كند كه توفندها و توفان‌هاي اقيانوسي پرآب‌تر و خشن‌تر خواهند شد. بررسي ناتسن نشان مي‌دهد كه بارندگي در فاصله 50كيلومتري يك توفند تا 37 درصد افزايش خواهد يافت و قدرت باد حدود 2 درصد بيشتر خواهد شد. و ناتسن اضافه مي‌كند كه تازه افزايش قدرت باد در اين بررسي به طرز معني‌داري كم تخمين شده است. از سوي ديگر بعضي دانشمندان از مدل كامپيوتري او انتقاد كرده‌اند. كري ايمانوئل (K.Emanuel)، هواشناس متخصص توفان‌هاي اقيانوسي در MIT، درحالي كه ناتسن را به عنوان يك دانشمند تحسين مي‌كند اما نتيجه‌گيري او بر اساس يك مدل كامپيوتري كه در پيش‌بيني توفان‌ها چندان درست به نظر نمي‌رسد را «به‌وضوح اشتباه» مي‌داند.
كوين ترنبرت (K.Trenberth) كه يك اقليم‌شناس است مي‌گويد مدل كامپيوتري ناتسن در ارزيابي آب‌وهواي استوايي ضعيف است و «قادر به همانندسازي توفان‌ها با درستي قابل‌قبول نيست.» ترنبرت، رئيس بخش تحليل اقليمي مركز ملي پژوهش‌هاي جوي در بولدر كلورادو، مي‌گويد «فقط تعداد توفان‌ها نيست كه مهم است، بلكه شدت، مدت و بزرگي نيز مهم است و در اين بررسي اين مباحث در نظر گرفته نشده‌اند.» ناتسن به ضعف‌هاي موجود در مدل كامپيوتري‌اش آگاه است و مي‌گويد كه اين مدل عمدتا نمايي كلي به دست مي‌دهد، نه تصويري دقيق از تك‌تك توفان‌ها و قدرت توفان. او اذعان كرد كه جديدترين مدل، توفان‌هايي كه سرعت بادشان از 180 كيلومتر در ساعت فراتر مي‌رود را دربرنمي‌گيرد.
اما كريس لندسي (C.Landsea)، هواشناس متخصص توفان در مركز ملي امور جوي و اقيانوسي، كه در اين پژوهش شركت نداشت، كار ناتسن را مي‌ستايد و آن را با همه آنچه در اين رابطه گفته شده بسيار سازگار مي‌داند. لندسي مي‌گويد «به نظر من گرمايش جهاني بسيار نگران‌كننده است، اما وقتي بحث توفان‌ها مطرح مي‌شود شواهد تغيير فوق‌العاده ناچيز است.» فصل توفان در اقيانوس اطلس از اول ژوئن آغاز مي‌شود و طبق پيش‌بيني مركز هواشناسي دانشگاه ايالتي كلورادو، فصل توفان امسال حدود 50 درصد فعال‌تر از معمول خواهد بود. مركز ملي امور جوي و اقيانوسي پيش‌بيني فصلي‌اش را 22 مي اعلام مي‌كند. در يك سال عادي تقريبا 10 توفان شكل مي‌گيرد كه روي آنها نام مي‌گذارند. شش‌تا از آنها توفند مي‌شوند و دوتا توفند بزرگ. به طور متوسط در هر سه سال تقريبا پنج توفان خود را به ايالات متحده مي‌رساند.
Associated Press, May 19, 2008
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 300]