انسان نما

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

انسان نما نويسنده: «انسان نما/اواتار» ساخته جيمز کامرون به روايت طراحان و فناوران ترجمه سيمون سيمونيان اواتار يا انسان نما جديدترين ساخته جيمز کامرون، يک حماسه علمي ./ تخيلي است که به جدالي حماسي در جهاني دوردست به نام پاندورا ميان انسان ها و موجودات بومي آن جا مي پردازد. قبلا اقتباس هاي متفاوتي از اواتار به صورت بازي هاي ويدئويي و داستان هاي مصور صورت گرفته است. اين فيلم به صورت دوبعدي، سه بعدي و همچنين اي مکس در چند سينماي محدود اکران خواهد شد گفته مي شود که اين اثر از لحاظ فناوري فيلمسازي و نمايش به طريقه سه بعدي به پيشرفت هاي شگفتي دست يافته و در ساخت آن از دوربين هاي فيلمبرداري ويژه اي که براي ساخت اين فيلم طراحي شده اند، استفاده شده است. اواتارا يک فيلم علمي / تخيلي آينده نگر است که به استفاده انسان ها از انسان نماها براي تخليه بيگانه هاي صلح طلب از جنگل هاي انباشته از مواد معندي مي پردازد. قهرمان داستان، جيک سالي (سام ورتينگتن) تفنگدار دريايي سابق است که در جدالي در زمين، زخمي و از کمر به پايين فلج شده است. او انتخاب شده تا در پروژه "اواتار" شرکت کند، چون از اين طريق قادر خواهد بود دوباره راه برود. جيک به پاندورا، سرزمين انباشته از جنگل هاي سرسبز و اشکال خارق العاده حيات سفر يم کند؛ سياره اي که تا حدي زيبا و در عين حال بسيار وحشتناک است. پاندورا محل زندگي نژادي انسان نما با قدرت ادراک است. آن ها موجوداتي بدوي محسوب مي شوند که از لحاظ جسماني توناتر از انسان ها هستند نام اين نژاد ناوي است که حدود سه متر قد و دم و پوست آبي براق دارند. آن ها به صورت هماهنگ در دنياي بکر خود زندگي مي کنند با ورود انسانها به جنگل هاي پاندورا و جست وجوي مواد معدني با ارزش، ناوي ها توانايي هاي سهمگين رزمي خود را براي دفاع از موجوديت به خطر افتاده خود به کار مي گيرند. جيک ناخواسته براي اين ماموريت انتخاب مي شود. از آن جايي که انسان ها قادربه تنفس هواي پاندورا نيستند، موجوداتي انسان وار به صورت ترکيبي از ناوي و انسان به نام اواتار به صورت يک يک نسل ژنتيکي خلق مي کنند . درپاندورا جيک از طريق جسم اواتار خود قادر به راه رفتن خواهد بود . جيک به عنوان پيشاهنگ سربازان ورد جنگل هاي پاندورا شده و با زيبايي ها و مخاطرات بي شماري روبه رو مي شود. او در آن جا با يک زن جوان ناوي به نام ني تيري (زو سالدانا) آشنا مي شود. کم کم جيک به ناوي ها پيوسته و عاشق ني تيري مي شود و در نتيجه بين نيروهاي نظامي زمين و ناوي هايي که از او مي خواهند جهت گيري خود را اعلام کند گرفتار و درگير جنگي حماسي مي شود که سرنوشت کل جهان را مي تواند تغيير دهد. در سال 1994، جيمز کامرون فيلمنامه هشتاد صفحه اي اواتار را نوشت، کامرون گفت که از همه کتاب هاي علمي/ تخيلي که در کودکي خوانده؛ الهام گرفته و هميشه مشتاق بوده تا سبک مجموعه داستان هاي "جان کارتر" اثر ادگار ايس باروز را به صورت امروزي ارائه کند. ديدگاه او تحت تاثير قصه پوکاهونتاس، درباره چگونگي تاثير فرهنگ هاي بومي جايگزين تمدن هاي پيشرفته جه به روش هاي غير عمد يا عمدي کشتار جمعي، شکل گرفته است. در اواتار، مسائل انساني در کل ستارگان بسط مي يابد. ماجراي ذهن مردي افليج که يک جسم بيگانه را از راه دور کنترل مي کند. بسيار شبيه داستان کوتاه به من مي گن جو نوشته پل اندرسن(1957) است. در ماه اوت 1996 کامرون اعلام کرد که پس از به اتمام رساندن تايتانيک، اواتار را با استفاده از بازيگران مجازي اي محصول کامپيوتر خواهد ساخت. پروژه صد ميليون دلار هزينه در برخواهد داشت و حداقل شش بازيگر نقش اصلي که ظاهرا واقعي به نظر خواهند رسيد،؛ ولي در واقع اصلا وجود خارجي ندارند، نقش آفرينان فيلم خواهند بود. تشکيلات ديجيتال دامين در زمينه جلوه هاي بصري که سابقه همکاري ديرينه اي با کامرون داشت، به پروژه ملحق شد و قرار بود که توليد در تابستان 1997 آغاز و فيلم در سال 1999 اکران شود. به هر حال اين اتفاق نيفتاد، چون جلوه هاي ويژه مد نظر او بالغ بر چهارصد ميليون دلار هزينه در پي داشت که ساخت فيلم را غيرممکن کرد. فيلمنامه اوليه اواتار سال ها از طريق اينترنت در دسترس عموم مردم جهان قرار داشت. کامرون چند سال صرف ساخت فيلم هاي ديگري کرد که هيچ کدام به نتيجه نرسيد و مجددا ساخت اواتار را اعلام کرد و بلافاصله کليه کپي هاي فيلمنامه از همه سايت ها جمع آوري شد در ماه ژوئن 2006، کامرون گفت که در صورت موفقيت اواتار دنباله ان را نيز خواهد ساخت. از ژانويه تا اوريل 2006 او روي فيلمنامه کار کرده و زبان و فرهنگ جديدي براي ناوي ها با نژاد جايگزين در پاندورا خلق کرد. در ماه ژوئيه کامرون گفت که فيلمبرداري را آغاز و فيلم را درتابستان 2008 اکران خواهد کرد و فيلمبرداري را تا قبل از فوريه 2007 آغاز خواهد کرد. در ماه اوت، شرکت "وتاديجيتال" با تخصص جلوه هاي بصري براي توليد اواتار به کامرون ملحق شد. استن وينستن که قبلا با کامرون همکاري داشته براي طراحي هاي صحنه هاي مختلف فيلم اعلام آمادگي کرد. کامرون گفت که با روش خود به صورت سه بعدي فيلم را خواهد ساخت. در اين سيستم خاص، دو دوربين HD به صورت يک دوربين واحد به کار گرفته مي شوند تا به تصوير عمق بيشتري ببخشند. در دسامبر 2006، کامرون دلايل تعويق ساخت اين فيلم را از دهه نود تاکنون توضيح داد و گفت که منتظر بوده تا تکنولوژي لازم براي خلق چنين پروژه اي به قدر کافي پيشرفت کند برنامه کارگردان، خلق شخصيت هاي ساخت کامپيوتر به روش فوتورئاليستي با استفاده از تکنولوژي انيميشن موشن کپچر بود که چهارده ماه وقت صرف کار روي اين روش کرده بود. برخلاف روش هاي قبلي که فضاي ديجيتال بعد از کار بازيگران به تصاوير افزوده مي شود. دوربين مجازي کامرون به او اجازه مي دهد تا به صورت مستقيم از طريق يک مانيتور ناظر تاثير متقابل بازيگر مجازي مقابل بازيگر اصلي را در فضاي ديجيتال فيلم در زمان واقعي مشاهده کرده و صحنه ها را درست مثل فيلمبرداري زنده تصحيح و کارگرداني کند. جيمز کامرون در ادامه مي گويد:«با اين روش مي توانم در فضا پرواز کنم يا پرسپکتيوها را تغيير دهم، مي توانم کل صحنه را تبديل به يک الگوي زنده در ابعاد پنجاه به يک کنم» او به توسعه جلوه هاي ويژه براي ساخت اواتار ادامه داد و اميدوار بود تا در تابستان 2009 بتوان آن را اکران کند. کامرون حتي به اسيتون اسپيلبرگ و پيتر جکسن فرصت آزمايش اين فناوري را داد، اسپيلبرگ و جرج لوکاس از صحنه فيلم بازديد کردند و ناظر کار کامرون با اين ابزار جديد بودند. بدعت ديگر، استفاده از روش ضبط حالات چهره به شيوه اي پيشرفته به نام "واليوم" است. براي اين کار وسيله اي شبيه عرق چين که دوربين کوچکي در آن تعبيه شده در مقابل چهره بازيگر قرار مي گيردکه کارش جمع آوري اطلاعات در مورد حالات مختلف چهره و چشم هاي بازيگر و انتقال اين اطلاعات به کامپيوتر است. با اين روش کامرون مي خواهد حدود 95 درصد بازي بازيگر را به جايگزين ديجيتال او منتقل کند به علاوه يک فضاي مجازي در زمان واقعي فيلمساز واکنش شخصيت هاي ساخته شده توسط کامپيوتر را در مقابل بازيگران واقعي در يک صحنه واقعي فيلمبرداري، تجربه مي کند. در ژانويه 2007 کمپاني فاکس اعلام کرد که اواتار به صورت سه بعدي و 24 فريم در ثانيه فيلمبرداري خواهد شد. کامرون فيلم خود را يک محصول دورگه حاصل ترکيب تصاوير کامپيوتري با تصاوير زنده توصيف مي کند، او معتقد است که مخاطبان در انتها مبهوت خواهند شد که کدام بخش واقعي و کدام بخش ساخته کامپيوتر است. فيلمبرداري صحنه هاي اصلي فيلم در آوريل 2007 در لس آنجلس و بعد در نيوزلند شروع و ادامه پيدا کرد. هرچند که از چهار ماه قبل ساخت برخي صحنه ها را شروع کرده بود. به گفته کامرون، شصت درصد فيلم از عناصر کامپيوتري و چهل درصد به صورت واقعي است. براي خلق ناحيه معدني مهاجرنشين انساني در پاندورا طراحان صحنه در ژوئن 2007 به سکوي حفاري نوبل کلايد بودرو در خليج مکزيک رفتند و سکوي حفاري را اندازه گيري گردند فيلمبرداري و کاملا ارزيابي کردند تا آن را با سيتسم CGI به صورت فتورئاليستي بر پرده سينما تصوير کنند حدود هزار نفر در اين توليد همکاري داشتند. جيمز هورنر در سومين همکاري خود با کامرون پس از فيلم هاي بيگانه ها و تايتانيک، موسيقي فيلم را ساخته است. او بخشي از موسيقي را با يک گروه کوچک همخوان به زبان غريب ناوي در مارس 2008 ضبط کرداو با واندا برايان موسيقي شناس متخصص موسيقي اقوام براي خلق يک فرهنگ موسيقي براي يک نژاد بيگانه، همکاري کرد که اولين نتايج اين همکاري قرار بود در بهار 2009 به نتيجه برسد. امتياز ويژه اواتار، وجود يک مانيتور مجازي است که امکان مي دهد تا کارگردان نتايج موشن کيچر را درست در زمان فيلمبرداري ببيند و نيازي نباشد تا صبر کند که کامپيوتر تصاويررا پردازش کند کامرون وقت و پول زيادي صرف ارتقاي سيستم هاي مورد استفاده در اواتار کرد. البته فقط تمرکز خود را معطوف به بخش هاي کامپيوتري سه بعدي کرد. بلکه تکنيک هاي جديدي براي فيلمبرداري پيشرفته اي طراحي کرد. اين طرح از چند دوربين فيلمبرداري سه بعدي تشکيل شده که هر کدام با استفاده از يک جفت لنز، حالت چشم انسان را دارند و با قرارگرفتن در فاصله نزديک ازهم و اندکي حرکت روي موضوعات دور يا نزديک فوکوس کرده و به فيلمبرداري فرصت مي دهند تا به طور همزمان تصاويري ضبط کند که کاملا منطبق برهم هستند و به تصوير حامل عمق مي بخشند. اين فيلم دويست ميليون دلاري با قصه اي بکر به صورت سه بعدي حتي در سالن هاي معمولي به جلوه اي تماشايي نمايش داده خواهد شد. در فيلم هاي قبلي مثل مجموعه ارباب حلقه ها به صورت محدودي اين کار در مورد شخصيت گالوم که به صورت ديجيتالي طراحي شده بود و بازي او حاصل تلاش اندي سرکيس بود به کار گرفته شده بود. از سويي ديگر، فيلم هايي مثل قطار سريع السير قطبي از بازيگران واقعي استفاده و آن ها را به صورت انيميشن يا همان فناوري موشن کيچر اجرا کرده بودند. کامرون معتقد است که تاکنون هيچ کس تا حد اواتار موفق به خلق کامل يک جهان فتورئاليستي باشخصيتهاي کاملا مجازي در حد و اندازه هاي مورد انتظار ازيک فيلم سينمايي نشده است. جيم جيانوپولوس از مديران شرکت فاکس فيلم اينترتينمنت انتظار دارد که سالن هاي سينما امکانات نمايشي خود را ارتقا دهند تا مطابق نيازهاي لازم و نمايش فيلم هاي سه بعدي باشند اين امر زمينه ساز نمايش و تماشاي فيلم ها در ابعادي جديد خواهد شد براي پرهيز از مشکلاتي که در کار اخير وجود داشت، کامرون چهار ماه مشغول فيلمبرداري صحنه هاي خاصي بود تا اين که سرانجام کمپاني فاکس با شروع کار اصلي فيلمبرداري موافقت کرد. اين کار به صورت مخفيانه انجام شد، براي پيشگيري از افزايش هزينه هاي توليد بود تا سازندگان اثر را گرفتار مشکلات پيشين نکند. در اواتار، شخصيت هاي طراحي شده توسط کامپيوتر توسط بازيگران واقعي ايفا مي شوند. اندام آنها توسط فناوري موشن کيچر فيلمبرداري شده و حالات چهره بازيگران با دوربين هاي کوچکي که در نزديکي سر آن ها قرار داده شده، ضبط و به فضاي مجازي اينسرت شدند. در اصل کامرون اواتار را نوشت تا شرکت جلوه هاي ويژه "ديجيتال دامين" راکه خود در راس امور اجرايي آن قرار داشت به چالش بکشد، ولي چهارده سال طول کشيد تا فناوري نقطه نظرات مطلوب او براي ساخت اين فيلم را فراهم کند. کامرون مي گويد:« همان طور که ترميناتور را نوشتم که در کارگرداني تحولي ايجاد کنم، تصميم گرفتم قصه اي پر از مخلوقات و شخصيت هايي بنويسم که بخش خلاقه کامپيوتري شرکت را به پيش ببرم، ولي هنگامي که هنرمندان آن جا گفتند که اين کارشدني نيست، ايده را کنار گذاشتم» ده سال بعد وقتي فناوري به ديدگاه هاي سينمايي کامرون نزديک شد، او دوباره تصميم به ساخت اين قصه گرفت. کامرون معتقد است که تکينک هاي ساخت فيلم بايد در پس زمينه قصه پنهان باشند، چون فناوري سينمايي آرماني که بسيار پيشرفته است خود را به رخ تماشاگر نمي کشد. منبع: (Guardian. co. uk(Nov.2009 ماهنامه صنعت سینما ش 89 /ج
#فرهنگ و هنر#

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 555]