تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816712147
سفر به دشت مغان - 3 رئيس فرهنگي
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: سفر به دشت مغان - 3 رئيس فرهنگي
جام جم آنلاين: رانندهاي كه مرا از جعفرآباد به بيله سوار آورده و مسافرانش را يكي يكي پياده كرده، از كوچههاي پر از دستانداز ميرود طرف سازمان تبليغات اسلامي بيله سوار. با خجالت مي‌گويم: «شما ديگه زحمت نكشين، خودم پيدا مي‌كنم». جواب نمي‌دهد. از پله‌هاي قالي پوش تبليغات اسلامي بالا ميرود و به روحاني‌اي كه كنار دو آقاي محاسن‌دار در ميان اتاقي پر از كتاب ايستاده، مي‌گويد كه خبرنگار است و مجوز مي‌خواهد.
چيزي مي‌شنود كه نمي‌ماند و برمي‌گردد. مي‌روم جلو و توضيح مي‌دهم: «خبرنگارم و اومدم مجوز بگيرم. فردا جشنواره كوچ عشاير است.» نگاهم مي‌كنند و چيزي نمي‌گويند. راننده صدايم ميكند كه بيا!
كوچههاي پر از چاله چوله را رد مي‌كنم و ياد روستاي علي‌صدر در همدان مي‌افتم كه غار علي‌صدر، پول ريخته توي اين روستا اما كوچه‌هايش همچنان خاكي است و در زمستان نمي‌شد پا برداشت از گِل‌هاي ميانه و كنارش. بعد ذهنم ميرود به روستاي كندوان و به راننده مي‌گويم: «فقط پول هتل بين‌المللي‌اش شبي بيش از50 هزار تومنه، اون وقت اول روستا عوارضي گذاشتن و پول مي‌گيرن از مردم و...»
راننده گويا نمي‌شنود چه مي‌گويم، پاسخ نمي‌دهد.
به مجتمع فرهنگ و ارشاد اسلامي مي‌رسيم. وارد مي‌شويم. خدمتكار مشغول تي كشيدن است. راهنمايي‌مان ميكند به طرف اتاق رئيس.راننده به رئيس مي‌گويد كه چه بلايي سرم آمده و مي‌خواهم قبل از جشنواره عشاير بروم به ميان عشاير غير جشنواره‌اي و حالا مجوز ندارم.
آقاي يوسفي ميز بزرگي دارد با دوربين فيلمبرداري كه انگار از اكسسوار صحنه‌اي كنارش به شمار ميرود و اما پنجره بالاي سرش اصلا مناسب نيست كه كاغذ كارتني كه به آن آويزان است زمخت شده در اين صحنه.
كتابخانه‌اي هم پشت سرش هست آهني و چند طبقه. كتاب و جزوه و پرونده در ميانش خودنمايي ميكند. مهربان مي‌خندد و مي‌گويد: «اگه از اول اينجا اومده بودين اذيت نمي‌شدين».
خوشحال مي‌شوم و شروع ميكند به بازگو كردن تلاش‌هايي كه داشته براي ساختن اماكن فرهنگي در جعفرآباد كه تعدادش حالا بيشتر از اماكن فرهنگي پارس‌آباد است. مدير كتابخانه آنجا بود و بعد مي‌رسد به بيله سوار: «همين جايي كه مي‌بينين كتابخانه بود. كسي در بيت رهبري بود كه رفتم و پول ساخت و سازش رو گرفتم و فرمانداري هم زمين رو داد و حالا كلي كارمند داره».
يوسف عليخاني
سه شنبه 7 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 699]
-
گوناگون
پربازدیدترینها