واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: santuri20th September 2008, 12:36 PMاسترالیا مسکن برخی از غیرعادی ترین و اسرارآمیزترین موجودات حیات وحش میباشد. پلاتیپوس، کوآلا، کانگورو نمونههایی از این حیوانات هستند که باعث شگفتی انسانها می شوند. ما شاید عجیب ترین حیوانی که تاکنون در استرالیا زیسته است، تیلاسین (thylacine) یا ببر تاسمانی باشد که گویا در سال ١٩٣٦ منقرض شده است. ببر تاسمانی بیشتر در جزیره تاسمانیا میزیسته است، لیکن در دوره حیات خود در سراسر سرزمین اصلی استرالیا، تاسمانی و حتی پاپوآ گینه نو پراکنده بوده است. شاهد این مدعا نقاشی های بجای مانده از بومیان قدیم این سرزمینها میباشد. استخوانهای بسیاری از ببر تاسمانی در استرالیا یافت شده که برخی از آنها حدود ٢٢٠٠ سال قدمت داشته اند. دانشمندان بر این باورند که عامل اصلی در انقراض ببرهای تاسمانی در استرالیا و پاپوآ گینه نو، رقابت آنها بر سر غذا با حیوانات درنده ای مانند دینگو (نوعی گرگ) بوده است. در زمانی که اروپائیان برای اولین بار در ١٨٠٣ به تاسمانی رسیدند، ببرهای تاسمانی در سراسر این جزیره پراکنده بودند و بومیان از این حیوان به عنوان ماده غذایی استفاده می کردند. گرچه این حیوان به نام ببر یا گرگ تاسمانی خوانده میشد، لیکن بیشتر شبیه پسرعموی کیسه دار خود شیطان تاسمانی (Tasmanian Devil) بود. با سری شبیه گرگ، نوارهایی شبیه ببر و کیسه ای همانند وومبت، ببر تاسمانی موجودی غیرقابل باور می نمود. ببر تاسمانی شبیه یک سگ طویل با دمی سنگین و سری بزرگ بود. طول گونه بالغ به ١٨٠ سانتی متر از نوک سر تا انتهای دم میرسید و ارتفاع آن تا شانه ها حدود ٥٨ سانتی متر و وزن آن حدود ٣٠ کیلوگرم بود. بدن آن از پشم نرم و کوتاهی پوشانده شده بود. ببر تاسمانی یک موجود خجالتی و پنهان کار بود که از تماس با انشانها می گریخت. در صورت اسارت بدون مقاومت قابل ملاحظه تسلیم می شد و بیشتر آنها در اسارت می مردند که ظاهرا از شوک ناشی از ترس بود. ببر تاسمانی موجود ساکتی بود و ندرتا پارس می کرد. لیکن آنان شکارچیان سخت کوشی نیز بودند و طعمه خود را تا خستگی کامل تعقیب می کردند. شیوه راه رفتن آنها غیرعادی بود و بر انگشتان خود راه می رفتند. حتی قادر بودند در مسافت های کوتاهی همچون جانوران دوپا بجهند. در سال ١٩٣٦ آخرین گونه شناخته شده ببر تاسمانی در باغ وحش هوبارت مرد. علت اصلی انقراض آنها دشمنی مهاجرین جدید قاره یعنی اروپائیان بود. در سال ١٨٢٤ مهاجرین با خود گوسفند به قاره آوردند . ببر تاسمانی که تا پیش از این از جوندگان تغذیه می کرد، گوسفندها را غذایی لذیذتر و سهل الحصول تر یافت. در نتیجه اروپائیان به شکار ببرهای تاسمانی روی آوردند تا گله های گوسفند خود را در برابر این حیوان گوشتخوار محافظت کنند. از بین رفتن سکونت گاههای طبیعی و شیوع نوعی بیماری هاری در میان ببرهای تاسمانی نیز آنها را به سرعت بسوی انقراض برد. پس از مردن آخرین گونه شناخته شده این حیوان در باغ وحش هوبارت، تلاش های بسیاری برای مشاهده این حیوان صورت گرفت که همگی بی نتیجه بود. اکنون دانشمندان پذیرفته اند که این گونه نایاب و جالب بر اثر بی خردی انسان بکلی منقرض شده است. لیکن این امید است که با پیشرفت علم همانندسازی بتوانند نمونه ای از این حیوان را بطور مصنوعی ایجاد کنند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند santuri20th September 2008, 12:37 PMبیش از 70 سال قبل در سپتامبر 1936 آخرین نمونه جانور کیسه داری که "ببر تاسمانی" نام دارد در باغ وحش شهر هوبارت استرالیا مرد و به این ترتیب این جانور بزرگ کیسه دار که شبیه به گرگ بود و روی بدنش خطهای راه راهی مثل خطوط ببر داشت منقرض شد. هنوز قسمتهایی از بافتهای این جانور در بسیاری از موزه های دنیا نگهداری می شود. اکنون گروهی از محققان دانشگاه تکزاس و دانشگاه ملبورن موفق شدند برای اولین بار DNA این جانور را از این بافتها جدا کردند و به جنین یک موش منتقل کردند. این دانشمندان که نتایج تحقیقات خود را در مجله علمی Plos One منتشر کردند اظهار داشتند: گونه های منقرض شده کمتر از یک درصد از تفاوتهای ژنتیکی موجود در حیوانات زنده را نشان می دهند. از سویی دیگر رقم انقراض با یک روند هشدار دهنده به خصوص در بین پستانداران رو به افزایش است. این دانشمندان با استفاده از بافتهای این حیوان که از یک قرن قبل در مزه ویکتوریا در شهر ملبورن نگهداری می شود توانستند DNA ببر تاسمانی را استخراج کنند و بعضی از قسمتهای مربوط به مواد Col2a 1 را شناسایی کردند. براساس گزارش آسوشیتدپرس، سپس این ماده ژنتیکی به جنین موش منتقل شد. دانشمندان در این آزمایش مشاهده کردند ژنهای این DNAکه از 100 سال قبل غیرفعال بودند دوباره فعالیت خود را از سر گرفتند و همانند ژنهای فعال در موش به حیات خود ادامه دادند و سلولها را برای شکل گیری غضروفها و استخوانها تحریک کردند. این دانشمندان امیدوارند با این روش خطر انقراض جانوران به خصوص پستانداران را کاهش دهند. همچنین این روش می تواند در توسعه داروهای جدید بعضی از بیماریهای ژنتیکی موثر باش سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]