تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815397031
عيادت به شرط سلامت (2)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
عيادت به شرط سلامت (2) براي بيمار چه ببريبم؟ هيچکس دوست ندارد در بيمارستان و يا خانه بستري شود ولي وقتي به ناچار بيمار و بستري مي‌شويد، هيچ‌چيز به اندازه چهره‌هايي شاد که به عيادت‌تان مي‌آيند، خوشحال‌تان نمي‌کند. هر چند حضور عيادت‌کنندگان به تنهايي بيمار را شاد ميکند و روحيهاش را بهتر ميکند اما رسم است که دست خالي به عيادت بيمار نميروند. گل، شيريني، کمپوت و ميوه هدايايي است که براي بيمار برده مي‌شود. در انتخاب هديه براي بيمار لازم است تمام مسايل را درنظر گرفت تا ملاقات به يک عيادت کامل و مفيد تبديل شود. دسته گلي براي بيمار بسياري از عيادت‌کنندگان ترجيح مي‌دهند براي بيمار گل ببرند. گل در تقويت روحيه بيماران موثر است. نتايج پژوهشگران رفتارشناسي دانشگاه روگرز در نيوجرسي آمريکا نشان مي‌دهد که دريافت هدايايي مانند گل بيش از هر چيز شادي و طراوت را به انسان هديه ميکند. پژوهش‌ها نشان مي‌دهند که خريدن گل و نگاه‌کردن به آن موجب برانگيخته شدن احساس شادي و آرامش و طراوت و مثبت‌انديشي و دوري از غم و اندوه مي‌شود. پرفسور جنت هاويلند جونز، روان‌شناس و استاد دانشگاه روگرز مي‌گويد: «نکته جالب توجه درباره نقش گل در سلامت رواني افراد آن است که فرد با تماشا کردن به گل و لذت بردن از طراوت، رنگ و عطر زيباي آن مي‌تواند حالت رواني نامتعادل خود را تغيير دهد و به حالت طبيعي بازگردد، در واقع گل عاملي براي تعديل رفتار در طول شبانه‌روز بوده و هر بار نگاه‌کردن به گل عاملي براي ايجاد اتصال عصبي مثبت در مغز است.» نتايج مطالعات زيادي رابطه ميان هديه‌دادن گل به بيماران و بهبود سلامت آنها را نشان داده است: گل و گياه و حتي شاخه‌اي گل به سرعت مي‌تواند روحيه بيمار را تغيير داده و او را شاد و هيجان‌زده کند. نشانه آن هم لبخند بيمار است و اين نشانه بروز يک تغيير در روحيه است. نگاه‌کردن به گل و گياه بر رفتار و حالت رواني بيمار تاثير مثبت دارد. بررسيها نشان داده است افرادي که در محيط اطراف‌شان گل و گياه وجود دارد، دو تا چهار برابر آرام‌تر، مهربان‌تر و شادتر از ديگران ارزيابي شده‌اند و مي‌توانند اين حس را با رفتار مثبت خود به ديگران نيز منتقل کنند. پژوهشگران توصيه ميکنند همواره يک شاخه گل يا يک گلدان کوچک گل در معرض ديد بيمارتان قرار دهيد. گل و گياه سبب ايجاد حس نگرش مثبت به زندگي و آرامش، شادي و رضايت، صميميت و آرامش در بيمار مي‌شود. وجود گل‌ها و گياهان موجب شادي و آرامش و کاهش استرس در افراد مي‌شود. دکتر برونو کورتيس، متخصص قلب دانشگاه شيکاگو مي‌گويد: «گياهان موجب مي‌شوند افراد احساس آرامش بيشتري کنند و مثبت انديشتر شوند.» بررسيها نشان داده است بيماران بستري در بيمارستان که تختشان روبروي پنجرهاي با نماي باغ است خيلي سريع‌تر از بيماراني که تختشان رو به ديوار است بهبود پيدا ميکنند.مراقب باشيد: عطر و بو و گرده گل و گياهان ممکن است براي برخي از بيماران حساسيت‌هاي شديدي را به وجود آورند. اگر بيمارتان به اين گرده گل‌ها حساسيت داشته باشد، دچار آب‌ريزش بيني، خارش، عطسه و خارش گلو مي‌شود. اين علايم به ويژه اگر بيمارتان به دليل بيماري‌هاي تنفسي و ريوي در بيمارستان بستري شده است، خطرناک است. در ضمن گل‌ها احتمال انتقال عفونت را نيز افزايش مي‌دهند. دکتر محمد فرحبخش، متخصص بيماري‌هاي عفوني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي در اين باره مي‌گويد: «وجود گل و گياه در بيمارستان‌ها به دليل اينکه احتمال انتقال عفونت را افزايش مي‌دهد، توصيه نميشود.» کنسروها و کمپوت‌ها بسياري از عيادت‌کنندگان براي بيمار کمپوت ميوه مي‌برند. شايد اين کار با اين انگيزه رواج پيدا کرده که فرد نميتواند مواد غذايي ديگر را راحت بخورد و مصرف کمپوت برايش بهتر است، اما اين باور درستي نيست، به خصوص اگر بدانيم که براي تهيه کمپوت از مقدار زيادي قند و شکر و مواد افزودني استفاده مي‌شود که خواص اوليه ميوه تازه را از بين ميبرد و کالري قابل توجهي دارد. همين طور بردن شيريني براي بيمار کار درستي نيست، به خصوص اگر بيمار به علت بيماري قلب و عروق بستري باشد، اضافه وزن داشته باشد و يا مبتلا به ديابت باشد. کمپوت‌ها و کنسروها حاوي مواد نگه‌دارنده هستند و ممکن است بيمار به اين مواد نگه‌دارنده حساسيت داشته باشد. شايد بردن ميوههاي تازه براي بيمار بهترين گزينه باشد چون مصرف ميوه براي بيشتر افراد منعي ندارد و از نظر تغذيهاي هم ارزشهاي غذايي ميوه تازه بسيار بيشتر از کمپوت و آب‌ميوه است. هنگام خريد کمپوت و کنسرو ميوه به تاريخ مصرف روي قوطي توجه کنيد. قوطيهايي که ديواره آنها زنگ زده يا باد کرده است را خريداري نکنيد. در صورت باد کردگي و زنگزدگي ديواره خارجي قوطي احتمال سوراخ شدن ديواره و فساد محتويات آن وجود دارد. هديهاي ماندگار عادت کرده‌ايم براي عيادت بيماران گل، کمپوت و کنسرو ببريم اما هداياي ديگري هستند که مي‌توانند سال‌ها براي بيمار باقي بمانند و دليله عيادت شما را در آن روزها در ذهن‌اش زنده نگه دارند. خريد يک لباس زيبا که بپوشد و از بيمارستان بيرون بيايد، قاب عکس يا نقاشي، يک کارت پستال با تصويري از گلي زيبا که در چند جمله روحيه‌بخش احساس اميد، بهبود و به دست آوردن سلامتي را در فرد زنده کند و يا حتي کتابي خوب و جالب براي گذراندن دوران بيماري، همه مي‌توانند جايگزين‌هاي خوبي براي عيادت بيماران باشد که انتخاب‌اش به ذوق و سليقه عيادت‌کننده بستگي دارد.
عيادت از بيمار بايد و نبايدها اهميت عيادت در حفظ و ارتقاي سلامت بيماران خيلي مهم است؛ آن‌قدر مهم که امروزه محققان دريافتهاند اين ديدار از بيماران، در سلامت آنها نقش موثري دارد و حتي به صورت مجازي با اينترنت، سعي در سود بردن از اين فوايد دارند: عيادت از بيماران در سي‌سي‌يو و آي‌سي‌يو در دنياي مجازي. اما براي اينکه توجه شما را به هدف نهايي عيادت جلب کنم و بگويم آن سود و فايده‌اي که ديدارکننده بايد ببيند چيست، بايد سه جزء عيادت را مورد بررسي قرار دهم؛ يعني ديدارکننده، ديدار شونده و محيط ديدار که هر کدام مشخصه‌هاي خود را دارند. اگر اين بايدها و نبايدها از جانب ديدارکننده و ديدار شونده رعايت نشود و يا براي محيط ديدار در نظر گرفته نشود، از هدف اصلي فاصله مي‌گيريم و هرگز درک درستي از عيادت نخواهيم داشت. 10 توصيه به عيادت کننده 1 نيت به کار خير کنيد تا متمرکز شويد چه کار مهمي براي خود و ديگري انجام مي‌دهيد. اگر باور کنيد در اين کار، خيري براي شما نهفته طلبکار نخواهيد بود و نمي‌گوييد لطف کردم و به عيادت فلاني رفتم و بنابراين منتي در کار نخواهد بود چون براي خودتان قدم برداشته‌ايد. 2 زمان ديدار را موقعي در نظر بگيريد که تراکم جمعيت بالاي سر بيمار ايجاد نکنيد. 3 به کوتاه بودن زمان ديدار توجه کنيد چون زمان طولاني ديدار بيمار را خسته ميکند. متون علمي بين يک ربع تا نيم ساعت را توصيه ميکنند، مگر اينکه بيمار مصرانه خواهان زمان بيشتري باشد. پيامبر اسلام (ص) زمان ملاقات را به اندازه نوشيدن شير شتر دانسته‌اند. 4 هديه خريدن يادتان نرود. امام علي(ع) مي‌فرمايند که وقتي به ملاقات مي‌رويد هديه ببريد. مطالعات امروزي محققان هم نشان مي‌دهد که بهترين هديه، گل است اما بسته به بخش بستري و ايجاد آلرژي توسط گل، گاهي گل‌ها هم ممنوعيت دارند. 5 شما بايد تا حدي با نوع بيماري فردي که به ملاقات‌اش مي‌رويد نيز آشنا باشيد تا اين بهانه‌اي براي آموزش باشد. 6 همکاري با پرسنل بيمارستان هم مهم است. ما نبايد مدام دنبال ايراد بگرديم. بايد بدانيم از پزشک و پرستار تا نگهبان در بيمارستان، همه و همه، قصد کمک به مريض ما را دارند. متاسفانه بعضي‌ها به قصد نشان دادن دلسوزي کاذب، در حضور بيمار يا پرستار بحث کرده و جو را متشنج ميکنند. يادتان باشد شما به عنوان کادر درماني و همکار آنها جزو تيم درماني محسوب مي‌شويد و حضورتان در روند درمان موثر است. آيا آدم با همکارش اين‌طور رفتار ميکند؟! 7 بالاي سر بيمار با صداي آرام صحبت کنيد. قرار است شما انرژي مثبت به بيمار بدهيد و اين کار با کلام ملايم شما و لبخندتان ميسر مي‌شود. 8 لباس مناسب بپوشيد. رنگ و نوع لباس و آراستگي شما تاثير زيادي روي بيمار دارد. 9 حفاظت از اطفال را جدي بگيريد. با اينکه ورود بچه‌هاي زير 14 سال ممنوع است اما من معتقدم بد نيست بچه‌ها را هم گاهي به ملاقات ببريم. مگر نه اينکه عيادت کار خوبي است، پس چرا بچه‌ها نبايد با اين کار خوب آشنا شوند؟ در همه جاي دنيا تحت سرپرستي يک بزرگ‌تر، اين کار امکان‌پذير است. اين حق بيمار است که کودک خود را ببيند. حتي هيچ معني ندارد که بگوييم ملاقات روز جمعه يا روزهاي زوج است. بيمار حق دارد هر روز عزيزان خود را ولو براي مدت محدودي ببيند. 10 دخالت نکردن در کار پرسنل را فراموش نکنيد؛ حتي اگر خودتان پرستار يا پزشک هستيد. اگر متوجه شده‌ايد که چيزي به نفع بيمار نيست، بايد به طور خصوصي در اتاق پرستاري و البته با کلامي مشورت‌گونه، موضوع را مطرح کنيد. 3 توصيه به عيادت‌شونده 1 حتما حکايت ناشنوا و بيمار را در مثنوي معنوي خوانده‌ايد. اگر کسي به ملاقات ما مي‌آيد، نبايد در آن چند دقيقه، به جاي کلمات مثبت و اميدوارکننده، دايما وارد فاز منفي شويم. 2 رعايت دستورات پزشکي نيز الزامي است. اگر پزشک‌تان گفته که: «بايد استراحت مطلق کنيد» نبايد در رودربايستي اين و آن، روي تخت بنشينيد يا از فلان غذا و ميوه که آورده‌اند، به رغم منع پزشکي، بخوريد و بگوييد: «زشت است، ناراحت مي‌شوند!» 3 نه تنها نبايد حالات عجزگونه از خود نشان دهيد؛ بلکه بايد در صورت توانايي با همه آنهايي که به ديدارتان آمدند، به خصوص اطفال خوش و بش کنيد و خوشرو باشيد. نکاتي درباره محيط ديدار از آنجا که ما ايراني‌ها در مهمان‌نوازي زبانزد هستيم، اگر يک بيمار در خانه‌مان بستري باشد، از نظر استقبال و مهمان‌داري جاي هيچ بحثي نمي‌ماند. موضوع بحث ما محيط بيمارستان است. ثابت شده است ملاقات از بيماران در درمان آنها به صورت غيرمستقيم و گاهي حتي مستقيم نقش دارد. اگر بيمارستان‌ها و کادر بيمارستاني اين موضوع را درک کنند و آن را مدنظر بگيرند کفايت ميکند؛ چون با يک همکار که قصد کمک به بيمار آنها را دارد به شايستگي رفتار کرده و شرايط رفاهي او را مهيا ميکنند. متاسفانه گاهي شاهديم هيچ امکان رفاهي براي همکار خود (ديدارکننده) مهيا نمي‌کنند. در شمارههاي قبلي «سلامت» عکسي توسط عکاس خوش‌فکر شما گرفته شده بود که همراه بيمار، روي زمين، دستمالي پهن کرده و نشسته بود و خستگي از چهره‌اش مي‌باريد. به عقيده من، وزارت بهداشت و درمان بايد به اين مساله بها بدهد و هزينه کند. حضور عيادت‌کننده و عمل عيادت بر درمان سريع‌تر و بهتر بيماران ما نقش دارد. اتفاقا هدف اين وزارتخانه همين است؛ يعني تامين سلامت براي همه افراد جامعه، تا آنها به آسايش کامل جسمي و رواني و اجتماعي برسند. اتفاقا براي اين هدف‌اش هم بسيار مي‌کوشد و روي سه قسمت کار ميکند: 1) کمک ميکند کسي بيمار نشود. 2) اگر کسي بيمار شد، سريع و صحيح درمان‌اش ميکند. 3) به بيماران غيرقابل علاج کمک ميکند تا رنج کمتري متحمل شوند. ما مي‌گوييم اگر عيادت نقش مهمي در بهداشت و درمان دارد بايد مسوولان به آن توجه کنند. پيشنهادي براي مسوولان فقط آموزش دادن و تربيت پزشک، کافي نيست؛ بلکه آموزش مردم و قشرهاي مختلف اجتماعي هم مهم است. عيادت‌کننده بايد آموزش ببيند که اين شخص بيمار که از آشنايان او بوده و تا ديروز سالم زندگي مي‌کرده، چرا و تحت چه عوامل خطرسازي روي اين تخت خوابيده است؟ بايد باور کنيم که اگر محيط ملاقات را به يک مکان آموزشي تبديل کنيم، موفق خواهيم بود؛ مثلا با جزوات آموزشي، او مي‌تواند در وقت عيادت، راجع به عوامل خطرساز آن بيماري خاص اطلاعات کسب کند. شايد بتوان فيلم کوچکي در اين خصوص نمايش داد تا در مواردي که بالين بيمار شلوغ است و در سالن انتظار منتظر ديدار او مي‌شويد به اين صورت از آنها پذيرايي شود. کمي همت و حمايت از سوي وزارت بهداشت و البته تلاش کادر درماني و خود مردم مي‌تواند به همه ما کمک کند که عمل عيادت را درک کنيم و آن را به عنوان ابزاري براي ارتقاي سلامت جامعه بدانيم. شايد خواندن چند جلد کتاب يا تماشاي چند فيلم نتواند چنين اثري روي افراد بگذارد چون آنها الان با چشم خود مي‌بينند که فرد عيادت‌شونده به دليل عدم توجه به برخي نکات، سلامت‌اش را از دست داده است. عيادت‌شونده به آنها مي‌گويد که من چنين و چنان کردم، شما اين کارها را نکنيد تا روي اين تخت جاي نگيريد. منبع:www.salamat.com /ك
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3480]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها