واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
جوان و شادکامی انسان با ایمان، غم خویش را در دل و نشاط و خوشرویی را بر چهره دارد.»[1] امام علی ـ علیه السلام ـ خوش رویی در چهره مومن، موجب بهشت برای شخص خوشرو می شود.»[2] حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ نیاز جوانان به شادکامی، یک نیاز اصیل روانی است. شادکامی از امید بر می خیزد و موجب تحرک نسل جوان می شود. در یک تجزیه و تحلیل روانی، آثار اجمالی شاد کامی معقول عبارتند از: 1. افزایش نیروی روانی، به این مفهوم که انگیزه های درونی به وسیله شادکامی، تقویت شده و جوانان با تکیه بر آن ها، می توانند به هدف های دراز مدت زندگی بیندیشند. و هدف های کوتاه مدت و میان مدت را همچون وسیله ای برای دستیابی به آرمان های دور دست ، تلقی نمایند. 2. تقویت روحیه مقاومت پذیری، با این توضیح که جوانان با نشاط، استقامت بیشتری در مقابله، با سختی ها از خود نشان می دهند. دلیل عمده آن را می توان در تفسیر منطقی و عقلانی بخشی از جوانان از زندگی یافت. شادکامی معقول، به نسل جوان، فرصت مطلوبی می دهد تا روند حیات خویشتن را از زوایای گوناگون ملاحظه نماید و اگر در یک جبهه زندگی، دچار شکست شد، خود را برای مبارزه در بخش های دیگر، مهیا کند. 3. شاد کامی و مسرت باطنی به جوانان فرصت می دهد تا مناسبات اجتماعی خویش را بهبود بخشند، زیرا آنان از روحیه ای برخوردارند که می توانند، قضایای زندگی را از زوایای بهتری ببینند و در نتیجه، قدرت جلب اعتماد دیگران را به مراتب بیش از همسالانشان، دارند. 4. شادکامی، جوانان را در مقابله با اختلالات عصبی و روحی، یاری می کند. معمولا چنین روحیه ای نه تنها از جنبه درمان مشکلات، مورد توجه است بلکه در موارد زیادی همچون عاملی پیش گیرنده، وارد عمل می شود. زیرا سیستم دفاعی بدن به گونه ای است که عواطف مثبت موجب تقویت آن و عواطف منفی موجب تضعیف آن می شود. 5. شاد کامی، موجب توسعه دنیای ارتباطی نسل جوان می شود. با این توضیح که حفظ چنین روحیه ای در جوانان، دیگران را مجذوب شخصیت آنان می نماید و با انگیزه ای قوی طرح دوستی با آنان می افکنند و حاصل این عمل، همانا گسترش دنیای ارتباطی است. توصیه های تربیتی 1. اگر برخی از مخاطبان شما شخصا افرادی مثبت و کارآمد هستند، خواهید توانست با بروز نشاط و شادابی خویش، جهت های مطلوبی به این عده از جوانان ارائه دهید و عواطف مثبت خویش را گسترش بخشید. 2. باید فلسفه مناسبی برای زندگی نسل جوان، تدارک دید. زیرا اگر کلیت زندگی این نسل، خود واجد معنا و مفهوم باشد، خواهند توانست. مسائل و مشکلات کوچکتر از آن را، تجزیه و تحلیل نموده و بر شادکامی خود و خانوادشان بیفزایند. 3. باید به جوانان آموخت که حتی با تظاهر به شادکامی و نشاط و امید، به تدریج و عمیقا می توانند بر شادابی درونشان بیفزایند و عواطف منفی و نامطلوب خویش را تحت کنترل در آورند. 4. برخی از جوانان، دنیا را به دو منطقه تاریک و روشن، تقسیم می کنند و خود را در منطقه تاریک آن قرار می دهند. و دریچه های زندگیشان را به روی بخش های روشن و شفاف، مسدود می کنند، و از غم و افسردگی به شدت استقبال می نمایند. در قبال این گونه جوانان، روش «ایجاد بینش» از موثر ترین راه کارهایی است که از طریق گفت و گوها و مباحثات دوستانه، این امر، حاصل می شود و تکیه بر چنین بینش های اصیلی می تواند، تضمین کننده روحیه شادکامی تلقی شود. پي نوشت ها : [1]. اصول کافی، جلد اول، کتاب الایمان و الکفر، ص 29. [2]. انوار الزهراء، نوشته محمد رضا عباسی، ص 43. محمد رضا شرفي - جوان و نيروي چهارم زندگي، ص 107 - 109 منبع:www.lailatolgadr.ir/ ارسالي از طرف کاربر محترم :omidayandh /ج
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]