واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خيلي دور خيلي نزديک نويسنده : رضا بردستاني رانندگان وسايل نقليه اي که درپشت سر وسيله ي نقليه ي ديگر حرکت مي کنند ، موظف اند براي جلوگيري از تصادف ، فاصله ي مناسبي را حفظ کنند که بيشتر اوقات به ازاي هر 15 کيلومتر سرعت در ساعت ، فاصله اي به اندازه ي طول يک اتومبيل ( حدود 6 متر )نياز است و در سرعت بالا و شرايط جوي نامساعد ، اين فاصله افزايش مي يابد . به طور قطع نمي خواهم آموزش مهارت هاي رانندگي بدهم ، بررسي علت ها و عوامل به وجود آورنده ي تصادف هاي گاه خونين هم در کار نيست، قصد کنکاش در راه هاي مناسب و کارآمد براي جلوگيري از تصادف هم مدنظر نيست . تمام قوانيني که بشر متمدن براي بهبود و راحتي زندگي خود ترسيم و تعيين نموده ، رگه هايي در رفتار و افکار او دارد ؛ حال ، قوانين مدني براي کشورداري باشد يا قوانين راهنمايي و رانندگي که برخي از اين قوانين را اگر رعايت نکنيم ، به قيمت از دست دادن فرصت بودن و لذت بردن تمام مي شود . رابطه در هر نوع و رنگي ، به سادگي به وجود نمي آيد که بتوان به سهولت از آن گذشت ؛ روابطي که پاره اي از آنها ، نقشي غيرقابل ناديده گرفتن به خود مي گيرند ، روابطي که زندگي ساز مي شوند و هر نوع خلل در اين نوع روابط مي تواند آثار مخربي حتي در سطوح وسيعي از جامعه در برداشته باشد ، روابط خانوادگي ، روابط کاري ، روابط عاطفي ، روابط منطقي و مهم ترين نوع روابط ، روابط اجتماعي مي توانند در روند پيشرفت و موفقيت ، نقش به سزايي داشته باشند . بارها خوانده يا شنيده ايم که انسان از بدو خلقت ، اجتماعي و خواستار داشتن روابطي بر اساس احترام متقابل بوده است . اولين اجتماع ، با رو به رو شدن ساده ي دو نفر شکل مي گيرد، هر چند کوچک ترين نقطه ي مشترکي با هم نداشته باشند اما همين که در يک محيط مشخص شده جمع مي شوند ، کليد ايجاد رابطه ، زده مي شود ؛ حال ، نقش اين رابطه تا چه حد در تعيين سطوح بعدي اعمال و رفتار و نيز برخوردهاي احساسي و عاطفي جلوه مي کند ، بسته به علاقه ي دو نفر ، ميزان بهره وري يا بهره خواهي و نيز آمادگي بسترهاي موجود ، متغير و در نوسان خواهد بود . زن و مرد در سايه ي زندگي مشترک ، در مکان مقدسي به نام « خانه » ، سرود « با هم بودن » مي سرايند ، با هم يکي مي شوند و تمام هم و غم خود را براي شادي و خوشبختي يکديگر به کار مي گيرند . تا اين جاي کار ، هيچ مشکل و نگراني وجود ندارد ، پس لازمه ي ايجاد شک وشبهه در اين رابطه ي زيبا و دوست داشتني چيست ؟ به طور قطع معتقد به روابطي صميمي و بي هيچ واسطه و مانعي هستم اما به تجربه دريافته ام صميمانه ترين و در عين حال عاطفي ترين روابط هم احتياج به رعايت برخي خطوط قرمز و فاصله ها دارند !آري ، فاصله ها ؛ فاصله هايي از جنس رعايت حقوق و حساسيت هاي طرف مقابل و در اينجا مي خواهم بر اين عقيده پافشاري کنم که هر چه روابط ، نزديک تر و عاطفي تر باشد ، رعايت اين فاصله ، لازم و ضروري است . کمي به اين رابطه ها و حساسيت هاي ظريفي که در آنها وجود دارد ، بينديشيم ؛ پدر با دختر جوانش در سنين 13 يا 14 سالگي ، مادر با فرزندان خردسال و سرکشش ، خواهر و برادري که ساليان پرتنش و پربرخوردي را پشت سر گذاشته اند ، زن و شوهرجوان و کم تجربه ، رئيس و کارمند زير دستش ، دو برادر و هزار گونه رابطه از اين دست . حال به مفهوم فاصله در رابطه مي پردازيم . رعايت حقوق يکديگر ، احترام گذاشتن به عقايد و انديشه هايي که به طور جدي به يک گزينه ي غير قابل گذشت تبديل شده اند ، توجه کافي به حساسيت هاي اخلاقي و دروني ، در نظر داشتن عوامل محيطي و شرايط فکري ، توجه و اعتقاد به تغيير رفتار انسان ها در شرايط مختلف ، همه و همه يعني همين رعايت فاصله ي مناسب در روابط . در گرم ترين شرايط موجود يعني در اوج علاقه و احساس نزديکي در روزهايي که براي ديدن هم بي تابي مي کنيم ، به اين نکته بينديشيم که طرف مقابل ، در چه حالت روحي به سر مي برد ؛ اين يعني فهم طرف مقابل و رعايت فاصله ي مناسب و همين مقدار رعايت ، بهترين و محکم ترين سد براي پرهيز از گلايه و پرخاش است . درشادترين روز زندگي خود ، مي خواهيم به نزديک ترين و دوست داشتني ترين فرد در زندگي مان ، بي نهايت محبت و لطف نماييم ، در حالي که او در بدترين شرايط به سر مي برد و در آن زمان مشخص ، حتي حوصله ي خودش را هم ندارد و اين عدم رعايت ، موجب به هم خوردن خيلي چيزها مي شود . خيلي وقت ها از شکرآب شدن رابطه ي بين دو دوست بسيار نزديک تعجب مي کنيم چرا که ساده ترين برخورد، به فاجعه اي به نام « قطع ارتباط » انجاميده و اين يعني ناديده گرفتن همان فاصله اي که مد نظر و مورد اشاره است . اگر به قبل از اين مرحله بينديشيم و کمي منطق را چاشني رفتارمان نماييم ، به اين مرحله يعني يکي بدهکار دائم و يکي بستانکار هميشگي نمي رسيم .اين يعني رعايت فاصله ها و احترام به همديگر . البته در دوستي هاي به وجود آمده در اجتماع ، اين مثال بيشتر نمود پيدا مي کند ؛ يک رابطه ي دوستي که چند ماه بيشتر از آن نگذشته و ما بدون رعايت همان فاصله هاي جادويي ، چنان به هم انس مي گيريم و با هم راحت رفتار مي نماييم که گويي ساليان سال است همديگر را مي شناسيم و چند ماه بعد ، مي بينيم اين رابطه ي مثال زدني ، به کينه و عداوتي زشت و مشمئز کننده بدل شده و خيلي حرف ها را به همراه دارد ؛ او چنين گفت : فلان عادت زشت را دارد و هزارگونه از اين حرف ها و رفتارها که يادآوري آن هم خوشايند نيست . ما مي توانيم بهترين و زيباترين روابط را با رعايت همين فاصله ها ، جاوداني ، بي دغدغه و بدون تنش نگه داريم . مهم نيست که طرف مقابل به اين فاصله ها تن مي دهد يا اصلاً اهميتي برايش قائل است يا نه ، رعايت يک طرفه ي اين رابطه هم در اين بحث جواب مي دهد چرا که عواقب و بازتاب هاي آن ، به نصف کاهش مي يابد . در پايان بيابيم در بهاري ترين روزهاي دوست داشتني زندگي ، در سخت ترين و سردترين ايام زندگي که زير بار فشار ناملايمات ، کمر خم نموده ايم ، در روابط خود ، فاصله ها را خوب و موثر رعايت کنيم تا دچار افسوس هاي بي ثمر آينده نشويم . بياييم در گرم ترين و آتشي ترين روابط ، به اين فاصله ها احترام بگذاريم و خود را در انبوهي از مشکلات و برخوردهاي گاه آزاردهنده قرار ندهيم . نگذاريم براي يک بي احتياطي عاطفي و احساسي ، دچار يک پشيماني عميق و منطقي شويم که چاره اي نيز برايش يافت نشود . در بهترين شرايط رفتاري و واکنشي ، به اين فاصله که نوعي احترام به عواطف و عقايد همديگر است ، بينديشيم و پايبند آن باشيم . منبع:مجله ي شادکامي و موفقيت شماره ي 66 /س
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 411]