تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1817639188
استراتژي اسراييل در قبال لبنان ؛يک نگاه تاريخي (1)
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
استراتژي اسراييل در قبال لبنان ؛يک نگاه تاريخي (1) نويسنده:دکتر شفيق ابو عليوي * بخش ترجمه طمع ورزي اسراييل به خاک لبنان ، سابقه اي ديرينه دارد . برخي از افراطيون مذهبي يهود ، با تکيه بر متون مذهبي پشتوانه اي ايدئولوژيک براي اشغال لبنان فراهم آورده بودند . به استظهار اين آراءمقامهاي سياسي و نظاميان نيز لزوم اشغال لبنان را به دلايل توسعه ارضي ، دستيابي به منابع آب ، کنترل مخالفان فلسطيني و تأمين امنيت ، ضروري مي دانستند . حاصل اين تعامل ، ورود اسراييل به گرداب لبنان و اشغال بخشهايي از خاک اين کشور بود . اين مقاله همچنين دلايل تجاوز و تأثير آن بر تحولات داخل لبنان را مورد بررسي قرار مي دهد : مقدمه طمع ورزي صهيونيستها در قبال لبنان و خصوصاً جنوب آن به قبل از ايجاد دولت اسراييل باز مي گردد با اين ادعا که آنها بر اين قسمت حق تاريخي و مذهبي ، دارند و براي تصرف سرزمينهاي عربي ، لبناني و منابع آب آنها خود را محق مي دانند . آنها اين مسأله را با استناد به دعوتهاي تورات مطرح مي کنند تا يک دليل و توجيه براي تحقق رؤياها و اهدافشان داشته باشند و بتوانند بر اراضي لبنان سيطره پيدا کنند ، ساختار اقتصادي و اجتماعي آن را تغيير دهند ، بافت لبنان را تخريب کنند و بالاخره دولتهاي طايفه اي و کوچک به وجود آورند و در واقع رژيم نژاد پرستانه ي قومي خود را توجيه کنند . صهيونيستها با تکيه بر اسفار تحريف شده ي تورات و با استناد به آن رژيم خود را در سرزمين فلسطين ايجاد کردند و اين عمل را براساس متوني مي دانستند که به اسراييل حق اشغال سرزمين بين الجبلين و لبنان را داده است . يهوديان اين متن را چون يک فتواي الهي مي دانند و براي مرزبندي سرزمين موعود ، به سفر تکوين استناد مي کنند .« ما بايد بر اين سرزمين از نهر مصر تا نهر بزرگ دست يابيم ».(1) جنبش صهيونيسم اين متن را چنين تفسير کرده است که مرزهاي دولت از رودخانه نيل تا رودخانه فرات ادامه مي يابد . بعضي از مورخان در پيرامون نسل ابراهيم تحقيق کرده اند و به اين نتيجه رسيده اند که فرزندان عرب اسماعيل ، صاحب اين حق هستند و ادعاي يهود يک ادعاي تاريخي باطل است براي اين که سکونت اعراب کنعاني از يهوديان قدمت بيشتري دارد . تئودور هر تصل در کتاب خود به نام «دولت يهودي فلسطين » با استناد به نظريه ي حق الهي و نياز به سرزمين ، چنين تفسير کرده است : ما از زمين هر چه نياز داريم خواهيم گرفت و اين مقدار مورد نظر با ازدياد مهاجران افزايش مي يابد .(2) سياستمداران و نظامي هاي اسراييل با جنگهاي متعدد اين نظريه را اجرا کردند و هجوم عليه کشورهاي عربي را آغاز نمودند . بخش وسيعي از فلسطين را در سال 1948 اشغال کردند و سپس صحراي سينا در مصر و بلنديهاي جولان در سوريه و سرزمينهاي باقيمانده ي فلسطين را رد سال 1967 به تصرف خود در آوردند . سپس در سال 1978جنوب لبنان را تا رودخانه ي ليتاني به تصرف خود در آوردند و به پايتخت لبنان ينز دست اندازي کردند به طوري که بيروت در سال 1982 به اشغال آنان در آمد . طمع ورزي اسراييل به آبهاي لبنان نياز اسراييل به آب به چند علت افزايش يافته بود که اين عوامل عبارتند از : 1- افزايش مصرف خانوارها 2- افزايش تعداد جمعيت به شکل طبيعي يا در نتيجه مهاجرتهاي روز افزون 3- سياست شهرک سازي و ايجاد شهرکها و پيشرفت پروژه هاي آبياري . گزارش منتشر شده از سوي سازمان ملل در مورد مصرف آب اسراييل در بين سالهاي 1948 و 1967 بر اساس اعداد و ارقام چنين است:مصرف منابع قديم و جديد آب از 17 درصد در سال 1948 به 95 درصد در سال سال 1978 رسيده و با افزايش سالانه به 15 تا 20ميليون متر مکعب مي رسد . اين مصرف ساليانه اي است که اسراييل در قبل از سال 1967 با آن مواجه بود و بعد از سرمايه گذاري در همه ي منابع آبي از يک ميليارد و ششصد و ده ميليون يه يک ميليارد و ششصد و پانزده ميليون متر مکعب رسيده است .(3) زماني که از همه ي منابع آبي فلسطين بهره برداري شد و تعداد مهاجران خصوصاً با رسيدن موج تازه اي از آنها که تقريباً يک ميليون نفر از دولتهاي بزرگ و بوِيژه از اتحاد شوروي سابق بودند ، افزايش يافت ، رهبران اسراييل براي غلبه و تسلط بر منابع آب در جنوب لبنان و بويژه منابع و شعبه هاي رودخانه ي اردن و رودخانه ي حاصباني و آبهاي ليتاني تلاش خود را آغاز کردند تا انجا که فوايد اقتصادي آن نسبت به فوايد استراتژيک آن اهميت بيشتري پيدا نمود . اين کار با هدف توسعه ي پروژه هاي آبرساني و آبياري منطقه ي صحرايي نقب و روي آوردن افراد بيشتري از مهاجران يهود و برپايي شهرکهاي جديد انجام گرفت. بالاخره به دليل فقدان منابع آبي جديد در فلسطين آنها در تلاش بودند تا بر آبهاي لبنان دست يابند . وزير امور خارجه ي اسراييل در سال 1951 در گفتگو با روزنامه ي جروزالم پست اظهار داشت که اسراييلي ها چندان اهتمام و توجهي به دو نهر نيل و فرات ندارند و توجه آنها بيشتر بر روي رودخانه ي اردن و شعبه هاي آن مي باشد .(4) صهيونيستها اعتقاد دارند که لبنان بر عکس فلسطين سرشار از آب است و اظهار مي دارند که ميليونها متر مکعب از آب ليتاني در جنوب لبنان سالانه به سوي دريا سرازير مي شود در حالي که مي توان از اين آب در هر منطقه اي استفاده کرد.(5) مطالبه ي آبهاي نهر ليتاني از هيچ حق قانوني يا اقتصادي يا تکنولوژي پيروي نمي کند . رودخانه ي ليتاني از سرزمينهاي لبنان سرچشمه مي گيرد و از منبع تا مصب در داخل لبنان جاري مي شود . اين طمع ورزي صهيونيستها در مورد آبهاي لبنان به قبل از ايجاد رژيم صهيونيستي و تا حدودي بعد از آن بزا مي گردد . آنها براي غلبه بر دو رودخانه ي حاصباني و ليتاني به نيروي نظامي متوسل شدند و زماني که در اره رسيدن به طمع ورزي هايشان با استفاده از قدرت و زور عاجر ماندند ، به کتمان اين طمع ورزيها پناه بردند و آن را به صورت پروژه هاي عمراني سرمايه گذاري مطابق با اهداف توسعه ي داخلي مطرح مي کردند .(6) اين چنين بود که ماهيت بسياري از پروژه هاي بزرگ آبي کشف شد . بزرگ ترين اين پروژه ها از يک تبعه آمريکايي به نام جانستون بود ، که اعراب و اسراييلي ها را براي پذيرش پروژه اي که تا سال 1953 نام او را به يدک مي کشيد تشويق مي کرد . وي مي کوشيد تا زمينه را براي پروژه رودخانه ي اردن و ساخت و ساز سد داخلي سرزمينهاي لبنان و جمع آوري 165 ميليون متر مکعب آب براي استفاده اسراييلي ها آماده کند . (7) حکومت لبنان اين پروژه را رد کرد همان طور که «پروژه ي دوي » شبيه پروژه ي جانستون نيز رد شد . اين پروژه با عنوان پروژه ي کوتون در سال 1954 مطرح شد و اين پروژه براي تعيين وضعيت آبهاي لبنان خطر فراواني در برداشت به طوري که با اجراي اين طرح اسراييل بر 55 درصد آبهايي که در مجراي رودخانه ي ليتاني و منابع رودخانه ي اردن جريان داشت ، سيطره مي يافت . مقدار اين آبها يک ميليارد و دويست و هفتاد متر مکعب برآورد مي شد . (8) اظهارات مسئولان اسراييلي ، طمع ورزي آنها را نسبت به آبهاي لبنان و خصوصاً رودخانه ي ليتاني فاش ساخت . از آن جمله مي توان به بيانات نخست وزير سابق اسراييل لوي اشکول اشاره کرد که اظهار مي داشت : براي اسراييل امکان ندارد که دست بسته بنشيند و آبهاي ليتاني به دريا بريزد . لوله هاي اسراييل باي استقبال از اين آبها آماده است .(9) وي به شکلي مفتضحانه تأکيد کرد که نيم ميليارد متر مکعب از آب ليتاني به دريا ريخته مي شود و بايد اين آب را براي اين منطقه استفاده کرد . (10) پيش از اين بن گوريون در نامه اي که به ژنرال دوگل فرستاده بود ، به استفاده از آبهاي اين رودخانه اظهار تمايل کرده و نوشته بود که امنيت من در آينده اين است که ليتاني در مرزهاي شمالي اسراييل قرار بگيرد .(11) وزير دارايي پيشين در 30 آوريل سال 1973 توضيح داد که او به دليل نياز به همکاري در آنچه که مربوط به استفاده از آبهاي ليتاني و در حال حاضر به درياي مديترانه ريخته مي شود و مي توان از آن نيروي برق توليد کرد در آرزوي تحقق صلح با لبنان است .(12) دنياي عرب که از طمع ورزي اسراييل در مورد آبهاي عربي و خصوصاً آبهاي اردن و شعبه هاي آن و سرزمينهايي که رود حاصباني در آن قرار دارد ، آگاهي يافته بود ، براي بحث در اين زمينه در سال 1964 کنفرانس سران عرب ، را برگزار کرد . يکي از مصوبات آن کنفرانس انتقال مجراي آب رودخانه ي اردن و ايجاد پروژه هاي آبرساني بود که لبنان ، سوريه و اردن از آن استفاده بکنند . اسراييل اين پروژه ها را با تهديد و دخالت نظامي عمداً تعطيل کرد و از ادامه ي آن جلوگيري نمود . در سال 1967 تجاوزات دامنه دار خود را به دولتهاي عربي آغاز کرد و فکر و انديشه ي انتقال آب را به طور کلي لغو نمود . اسراييل در سال 1978 بخشهايي از جنوب لبنان را اشغال کرد و عمليات نظامي خود را عمليات لبناني ناميد ، اما بعد از مدتي ناچار به عقب نشيني از اکثر مناطقي شد که اشغال کرده بود و در منطقه اي که به نام نوار مرزي و کمربند امنيتي مي ناميد ، باقي ماند . سرزمينهايي که در آن منابع و شعبه هاي رودخانه حاصباني بود ، اشغال شد و اطراف بعضي از مناطق سيم خاردار کشيد و از نزديک شدن ساکنان به آن جلوگيري نموده و سرزمينهاي فلسطين اشغالي و از جمله سرچشمه ي نهر الوزاني را به آن ضميمه کرد . همچنين قلعه ي شقيف را بعد از عقب نشيني از جنوب لبنان در سال 1985 حفظ کرد تا بتواند به طور کامل بر مجاري رود ليتاني نظارت کند . اکنون نيز علي رغم خروج ، به دنبال ايجاد سياست عادي سازي و سپس با فشار سياسي و نظامي ، به طور وقيحانه خواهان استفاده از آبهاي لبنان است . پی نوشت ها : *محقق و استاد دانشگاه لبنان 1-پيرامون متنهاي تورات که صهيونيستها به آن استناد مي کردند به دکتر مسعود ضاهر با عنوان جبل عامل در چارچوب تجزيه استعماري در شرق غربي در کتاب برگه هايي از تاريخ جبل عامل ، دارالفارابي ، چاپ اول ، بيروت ، 1979، ص11مراجعه کنيد . 2- وزارت تبليغات و رسانه هاي گروهي لبنان ، جنوب لبنان و طمع ورزيهاي اسراييل در آن ، پؤوهشهاي لبنان 1979، ص45. 3-Nations - unies, politiques " de Isrel " en cequi concerne les resources en eau de la rive oceidental. New york,1960,p.2 4- به نقل از روزنامه النهار 11نوامبر 1973. 5-Chami, , Jean : "Le litani,un Fleuve du liban pour Le liban, oans: Etades libanais Avril,1981,P.76 6-کريم مروة ، مقاومت . (بيروت :دارالفارابي ، 1985). ص148. 7- رمزي حبيب ، طمع ورزي صهيونيست و ناتواني از رويارويي ، مجله ي باحث شماره ي 20-21 نوامبر 1981. 8- عبدالله عاصي ، درگيري ما با اسراييل .(بيروت :شوراي فرهنگي جنوب لبنان ، 1969). ص100. 9- النهار ، نوامبر 1973. 10- رمزي حبيب ، پيشين . 11- النهار ، 11نوامبر 1973. 12-عبدالله العاصي ،پيشين . منبع:پايگاه نور ش 30 ادامه دارد...
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]
-
گوناگون
پربازدیدترینها