واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: انتخابهای پردردسر کارلوس کرشغیر منتظره بود که نخستین تصمیمهای کارلوس کرش با چنین واکنش منفی در اهالی فوتبال ایران روبه رو شود. سرانجام پس از مدتها گمانه زنی کارلوس کرش هم دستیار ایرانی اش را انتخاب کرد وهم سرمربی تیم امید را. هم انتخاب اولش شاهکار بود و هم انتخابش برای تیم امید پر سرصدا.
او برای دستیاریش امید نمازی-فردی کم نام و نشان در فوتبال ایران- و علیرضا منصوریان را برای تیم امید برگزید. کرش از اول اعتقادی به انتخاب دستیار ایرانی نداشت اما وقتی تحت فشار فدراسیون واحتمالا رسانه ها ، مجبور شد همکاری ایرانی را برای خود انتخاب کند، دست به انتخابی زد که به گفته جلال چراغپور "اعتبارش را به مزایده گذاشت". امید نمازی انتخاب عجیبی بود که کرش داشت. اگر نام او را در موتورهای جستجوی اینترنتی سرچ کنید، چیز زیادی دندانگیرتان نمی شود اما کرش با این وجود می گوید که نمازی سابقه روشنی دارد. اول این شایعه مطرح شد که نمازی از دوستان دن گاسپار دستیار پرتغالی کرش است اما سرمربی پرتغالی تیم ملی در نشست مطبوعاتی پنج شنبه گفت که نمازی شاگردش در مترواستارتز امریکا بوده است. با این حال جدا از توجیهی که کرش برای انتخاب دستیار ایرانی اش آورده می توان به یک واقعیتی از این انتخاب رسید.* واکنشها به نخستین تصمیم کرشکرش بارها عنوان کرده پیش از امضای قرارداد با فدراسیون فوتبال ایران از مربیان خارجی که سابق بر این در فوتبال ایران فعالیت می کردند مشورت گرفته و از آنها پرسیده که کار در فوتبال ایران چه مشکلاتی دارد. یکی از مشکلاتی که تمام مربیان خارجی فعال در ایران با آن روبه رو شده اند، قطعا حضور یک ایرانی در کنارشان بوده است. راینر سوبل سرمربی آلمانی پرسپولیس یکی از این افراد است که در زمان حضورش در پرسپولیس، بارها با علی پروین به مشکل برخورد و در نهایت از ایران رفت. از این دست مثالها زیاد است، به همین خاطر کرش کسی را انتخاب کرد که به قول رسول کربکندی "بی خطرتر" از بقیه باشد: «فكر میكنم انتخاب امید نمازی به عنوان دستیار به این دلیل بوده كه كیروش برای آوردن یك دستیار ایرانی تحت فشار بوده و خواسته یك مربی را هرچه زودتر انتخاب كند. ازصحبتهای ترابیان برداشت می شد که در کنار کرش فردی ایرانی قرار می گیرد که بتواند با کسب تجربه از مرد پرتغالی بعد از رفتن او از فوتبال ایران هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرد فكر میكنم كیروش از نمازی شناخت داشته، اما به این دلیل او را انتخاب كرده كه احساس كرده او بیخطرتر از بقیه مربیان است تا بدین طریق هم فدراسیون را راضی كرده باشد و هم كسی را انتخاب كرده باشد همه چیز را میپذیرد.» كربكندی در پاسخ به این سوال كه آیا قبول دارید كیروش با آوردن منصوریان و نمازی قصد داشته دو مربی مطیع را در كنار خود داشته باشد، گفت: « درباره نمازی كه مطمئنا همینطور بوده و كیروش قصد داشته با آوردن كسی كه سابقه چندانی ندارد و همه چیز را میپذیرد كار راحتتری داشته باشد، اما درباره منصوریان باید بگویم كه او مربی خوبی است و پیش از این هم فوتبالیست با اخلاق و پرانرژی بود. فكر میكنم منصوریان میتواند به تیم ملی امید كمك كند.» جلال چراغپور هم یکی دیگر از کارشناسانی است که به انتخاب کرش واکنش نشان داده است. او در این باره گفت: «وقتی كیروش به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد، من نظرم مثبت بود و مطالب مثبتی گفتم چون او فرد بزرگی است و در جاهایی كه به عنوان سرمربی و دستیار حضور داشته، تاثیرگذار بوده است. خوشبین شدم كه در فوتبال ایران قرار است یك حركت زیربنایی انجام شود. من فوتبال یونان را به خاطر آوردم كه با استفاده از اتو ریهاگل توانست موفقیتهای زیادی به دست آورد و فكر كردم كیروش اتو ریهاگل ایران خواهد بود، ولی مسیر او در انتخاب سرمربی تیم امید و دستیار، مسیر صحیحی نبود و از پتانسیل كیروش در گام اول كم شد و باید مراقب باشد كه این مسیر ادامه نیابد. من مشكلی با مربیان جدید ندارم و هم آقاجانیان و هم منصوریان هر دو از شاگردان من بودهاند و حتی منصوریان را از زمانی كه در سنین پایین فوتبال بازی میكرد، میشناسم، ولی ما در فوتبال ایران شاید 30 نفر امثال منصوریان را داریم.
مربیانی مثل جواد زرینچه، حمید استیلی، مجید نامجو مطلق، فرشاد پیوس، یحیی گلمحمدی و... كه حتی زودتر از منصوریان مدارك مربیگری b و a خود را گرفتهاند و روند آموزشی را طی كردهاند و شاید بسیاری از آنها قویتر از منصوریان هستند. كیروش باید توجه كند كه آیا دستیار او خواص خودش را هنگامی كه دستیار فرگوسن در منچستر یونایتد بود را دارد و آیا نمازی را میتوان به عنوان یك كیروش كوچك در نظر گرفت؟ آیا جایزه مربی ای كه تیمش در حال سقوط است این است كه دستیار سرمربی تیم ملی شود. انتخاب نمازی به عنوان دستیار كیروش هیچ توجیه فنی ندارد.»* فدراسیون دنبال چه بود و به چه رسید؟در اوج فرایند مذاکرات فدراسیون فوتبال با گزینه های درجه یک خارجی، عباس ترابیان به عنوان مسوول مذاکره کننده گفت که فردی برای تیم ملی انتخاب می شود که بتواند دانشش را در اختیار مربیان ایرانی قراردهد. این طور از صحبتهای ترابیان برداشت می شد که در کنار کرش فردی ایرانی قرار می گیرد که بتواند با کسب تجربه از مرد پرتغالی بعد از رفتن او از فوتبال ایران هدایت تیم ملی را بر عهده بگیرد اما آشکارا امید نمازی کسی نیست که با آن صحبتها تطبیق داشته باشد. دیگر نکته عجیبی که در انتخابهای کرش مشخص است اینکه او باید کسی را انتخاب می کرد که بتواند با شناختش از فوتبال ایران به تیم ملی کمک کند اما نمازی کسی است که تنها شش ماه است به فوتبال ایران آمده و کوچکترین شناختی نسبت به فوتبال ایران و روحیات بازیکنان ایرانی ندارد. به هر حال همانطور که در ابتدای مطلب آمد کرش با استفاده از تجربه تلخ مربیان خارجی که سابق بر این در فوتبال ایران فعالیت میکرده اند، کسی را برای دستیاریش انتخاب کرد که برای او "بی خطر" باشد.محسن معتمد کیا بخش ورزشی تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 538]