واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
قابل توجه خانم هاي ديابتي باردار تصميم گرفتهايد باردار شويد اما ديابت داريد. در اين حالت چهکار ميکنيد؟ آيا قيد بچهدار شدن را ميزنيد يا اينکه تلاش ميکنيد با افزايش اطلاعاتتان و با مشورت پزشکان به همراه بيماريتان بچهدار شويد و بچه سالمي به دنيا آوريد؟ اگر راه دوم را انتخاب کردهايد، مطلب زير را بخوانيد. خانمهاي ديابتي همانند خانمهاي غيرديابتي ميتوانند باردار شوند ولي براي حفظ سلامت مادر و بچه، تمامي خانمهاي ديابتي باردار بايد تحت مراقبتهاي جدي و شديد قرار بگيرند. چنانچه پيش از آنکه ديابت شما به خوبي کنترل شده باشد باردار شويد، ممکن است اختلالاتي در رشد و تکامل طبيعي بچه در داخل شکم شما پيش آيد. هر بارداري با اندک خطري همراه است. حدس زده ميشود که قريب 98 تا 99 درصد بارداريها در خانمهاي غيرديابتي با موفقيت به پايان ميرسد. مطالعات جديد نشان ميدهند که بارداري در خانمهاي ديابتي که قندخونشان از همان شروع بارداري به خوبي کنترل شده باشد با همان ميزان شانس موفقيت همراه است. نکته اساسي اينکه قندخون بايد از همان ابتداي شروع بارداري به خوبي کنترل شود. طول مدت يک بارداري طبيعي حدود 40 هفته است که از اولين روز آخرين خونريزي قاعدگي پيش از بارداري شروع ميشود لذا قبل از اينکه باردار بودن يک خانم محرز شود، ممکن است حدود 6 تا 7 هفته از شروع بارداري وي گذشته باشد. در اين مرحله معمولا جنين در داخل رحم مادر نزديک به يک سانتيمتر طول داشته و حدود 100 هزار بار بزرگتر از اندازه تخمک در زمان شروع عمل لقاح (تشکيل نطفه) است. مرحلهاي که در طي آن جوانههاي اوليه مغز، دستگاه عصبي مرکزي، نخاع و رودهها تشکيل و جوانههاي اوليه بازوها پديدار گشتهاند. مراحل اوليه تشکيل چشمها و گوشها پشتسر گذاشته شده و قلب جنين نيز تشکيل شده و در حال تپيدن است، بنابراين، اهميت کنترل خوب و جدي قندخون از قبل از شروع بارداري به سادگي قابل فهم است. ديابت چه تاثيري بر سلامت جنين خواهد داشت؟ ديابت کنترل شده آثار سوءچنداني روي سلامت بچه ندارد ليکن، خطر هنگامي متوجه بچه است که قندخون مادر به خوبي کنترل نشود و کتونها نيز براي مدت زمان طولاني در خون وي وجود داشته باشند. هر دو وضعيت فوق ميتوانند سلامت، رشد و نمو، و حتي حيات بچه را در داخل رحم مادر به مخاطره بيندازند. به همين دليل است که شما بايد اهميت کنترل بهينه قندخونتان را دريابيد و ديابت خود را از همان ابتداي برنامهريزي براي باردار شدن به دقت و مجدانه کنترل کنيد. پيششرطهاي بارداري براي مادران ديابتي به منظور حصول اطمينان از نتيجه موفقيتآميز بارداري بايد قبل از آنکه باردار بشويد به اقداماتي مبادرت کنيد. بايد توسط تيمي مرکب از شوهرتان، پزشکي که در ديابت تخصص دارد، متخصص مامايي، پزشک عمومي، يک پرستار مجرب در زمينه آموزش ديابت و يک نفر متخصص تغذيه تحت مراقبت قرار بگيريد. بايد بتوانيد در طول هفته با اعضاي تيم مزبور به راحتي تماس برقرار کنيد. بسياري از خانمهاي ديابتي مايلاند که قبل از اقدام به بارداري با اعضاي چنين تيمي ملاقات و با آنان تباديل نظر کنند. بهتر است که متخصص زايمان يا پزشک خانواده و پزشک متخصص ديابت در جريان سه ماهه اول و دوم بارداري هر دو تا چهار هفته يک بار و در سه ماهه آخر بارداري هر هفته يک بار شما را ببينند. در هر مراجعهاي آنان وضعيت رشد و تکامل داخل رحمي بچه شما را ارزيابي و وزن، فشارخون، غلظت قندخون و ادرار شما را اندازه خواهند گرفت. اين معاينات و آزمايشات به منظور بررسي وضعيت کنترل ديابت شما و جستجوي عوارض احتمالي که ميتوانند با بارداري همراه باشند انجام ميگيرد. عوارض احتمالي همراه با بارداري عبارتاند از: مسموميت بارداري، تجمع بيش از حد مايع در کيسههايي که جنين را دربرميگيرد و عفونتهاي دستگاه ادراري. چنين عوارضي در خانمهاي باردار ديابتي بيشتر از مادران باردار غيرديابتي اتفاق ميافتند. متخصص تغذيه براي شما برنامه غذايي ويژهاي را توصيه خواهد کرد که رعايت آن به کنترل بهتر قندخونتان کمک خواهد کرد. البته در چنين رژيم غذايي کليه نيازهاي اساسي غذايي شما و بچه داخل شکمتان نيز در نظر گرفته ميشود. پرستار مسوول آموزش نيز شما و شوهرتان را در جهت آموزشهاي لازم درباره ديابت و بارداري و مراقبتهاي لازم ياري خواهد کرد. خود شما و افراد خانوادهتان نيز بايد به عنوان عضوي از اعضاي تيم مراقبت و کنترل باشيد تا بتوانيد ديابت خود را در محيط خانواده به بهترين وجه ممکن کنترل کنيد. بايد معاينه دقيقي از شما به عمل آيد. در اين معاينه بايد وضعيت سلامت کليهها و چشمهاي شما به دقت مورد ارزيابي قرار گيرد. فشارخون شما نيز بايد اندازهگيري شود. در موارد نادري که عوارض قابل ملاحظهاي از ديابت به صورت گرفتاري کليهها (نفروپاتي ديابتي) يا چشمها (رتينوپايتي ديابتي) در شما ظاهر شده و يا هنگامي که فشارخون شما بالاست بهتر است از باردار شدن بپرهيزيد زيرا در چنين مواردي بارداري ميتواند عوارض موجود را تشديد کرده و سلامت بارداري را به مخاطره اندازد. توصيه ميشود که قبل از اقدام به باردار شدن غلظت هموگلوبين گليکوزيله درخون شما اندازهگيري شود. اين آزمايش وضعيت کنترل قندخون شما را در 6 تا 8 هفته گذشته نشان خواهد داد و در تعيين اينکه آيا وضعيت کنترل ديابت شما اجازه شروع بارداري را ميدهد يا نه، روش مفيدي است. در طول مدت بارداري نيز بايد هموگلوبين گليکوزيله شما هر چند يک بار اندازهگيري شود. براي آگاهي از وضعيت کنترل قندخونتان در طول مدت بارداري نياز به وسيلهاي داريد که توسط آن بتوانيد هروقت که خواستيد قندخون خود را اندازه بگيريد. در جريان بارداري لازم است که قندخون شما به بهترين وجه ممکن کنترل شود. به اين منظور بايد روزانه دو تا سه بار انسولين تزريق کنيد. چنانچه قبل از بارداري قندخونتان را در منزل اندازه نميگرفتيد، حال که باردار شدهايد، اندازهگيري مرتب قندخون در منزل توسط خود شما کاملا الزامي است. براي ارزيابي وضعيت کنترل قندخون در جريان بارداري جستجوي قند در ادرار (استفاده از نوارهاي ادراري) روش مناسب و قابل توصيه نيست. قندخونتان را ميتوانيد با قرار دادن قطرهاي از خون نوک انگشت خود در روي نوار مخصوصي اندازه بگيريد. در برخي از اين نوارها تغيير رنگ حاصل با نمونههاي موجود مقايسه ميشود، در حالي که در نوارهاي ديگر غلظت گلوکز خون با عدد مشخص ميشود. چنانچه قبل از بارداري از قرصهاي پايين آورنده قندخون استفاده ميکرديد، اينک که قصد باردار شدن داريد، بايد قرصها را قطع کرده و از انسولين براي کنترل قندخونتان استفاده کنيد. پزشک معالجتان نحوه تبديل قرص به انسولين را به شما توضيح خواهد داد. هر اندازه که ميتوانيد در مورد ديابت و بارداري ياد بگيريد. همکاري شوهرتان با شما براي کنترل بهتر قندخونتان اهميت دارد زيرا با توجه به نياز شما به مراقبتهاي جدي، فرد ديگري که اطلاعاتي در اين مورد دارد ميتواند در صورت بروز هرگونه مشکل احتمالي به ياري شما بشتابد. بارداري بر ديابت چه تاثيري دارد؟ بارداري معمولا اثر درازمدت چنداني روي ديابت ندارد اما اقدامات لازم براي کنترل هرچه بهتر ديابت، در جريان بارداري با آنچه که قبل از بارداري معمولاند تا حدي متفاوت خواهد بود. در سه ماهه اول بارداري ممکن است نياز شما به انسولين اندکي کاهش يابد زيرا مقداري از قند شما توسط جنين در حال تکامل مصرف ميشود. به علاوه، به علت تهوع و استفراغ ميزان غذاي مصرفي روزانه شما معمولا تقليل مييابد. با به کارگيري اقدامات زير از کاهش شديد قندخونتان (کمقندي) جلوگيري کنيد. * غذا را اندک ولي در تعداد دفعات بيشتر ميل کنيد. * شب قبل از رفتن به رختخواب اندکي غذا مصرف کنيد. * هميشه با خود مقداري ماده قندي همراه داشته باشيد. منبع:http://www.salamat.com
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 570]