تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 15 تیر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هیچ تهیدستی سخت تر از نادانی و هیچ مالی سودمندتر از عقل نیست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804684145




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

من و زندگي، خاطرات مرتضي احمدي


واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
من و زندگي، خاطرات مرتضي احمدي
من و زندگي، خاطرات مرتضي احمدي   نويسنده: آرتميز نيازي   «من و زندگي» خاطرات «مرتضي احمدي» از دوران کودکي تا بزرگسالي و زندگي حرفه اي شخصي اوست. اين کتاب را انتشارات ققنوس درسال 1387 در 232 صفحه به همراه عکس هاي ضميمه شده در انتهاي آن به قيمت 3500 تومان و تيراژ 1100 نسخه به چاپ رساند. «مرتضي احمدي» درسال 1303 در جنوبي ترين نقطه تهران در خانواده اي مذهبي به دنيا آمد.همچنان که خود در فصل اول کتاب به آن اشاره مي کند پدرش سقط فروشي داشت. «مرتضي احمدي» در اين کتاب با بياني شيرين به شرح خاطرات قديم و دوران کودکي خود مي پردازد و با چنان شيريني به وصف محله قديم خود و تهران آن زمان و آب و هواي زمستان هاي پر برف و هواي تابستاني ييلاقي تهران مي پردازد که خواننده را با خود به آن دوران مي برد. از صفا و بي غل و غشي مردمان روزگار گذشته تا اعتقادهايشان و رسوم مختلفي که در ماه هاي مختلف سال برگزار مي کردند، از خاطرات کودکي اش در نوحه خواني دسته هاي سينه زني ماه هاي محرم و مؤذن محل بودن در ماه رمضان تا خاطراتش از گردو فروشي ها و جغور بغوري ها و بستني محمد ريش. او دوران کودکي و نوجواني خود را در سال هايي پر التهاب گذراند؛ سال هاي کشف حجاب و قوانين تازه اي که پس از آن درمورد نحوه لباس پوشيدن به خصوص در مدارس و مختلط شدن مدارس مي رسيد و پس از آن آغاز جنگ جهاني دوم و تحولات داخلي ايران. «مرتضي احمدي» اسفندماه سال 1322 وارد خدمت راه آهن مي شود که درهمان سال هم وارد تئاتر حرفه اي مي شود. اودراين بخش از کتاب مي نويسد: «همه چيز من در يک کلمه خلاصه مي شد: «تئاتر... من از نوجواني علاقه زيادي به صداي استاد جواد بديع زاده داشتم. هر کجا گرامافوني بود (بوقي) و صفحه اي روي آن در گردش، مثل اين که من را با ميخ کنارش به زمين کوبيده باشند، پايم ديگر پيش نمي رفت، سيخ شده، زل زل توي بوقش نگاه مي کردم، با يک دنيا ذوق و شوق کنارش قنبرک مي ساختم و بي خبر از همه جا سراپا گوش مي شدم.» (برگرفته از متن کتاب، فصل 6 همه چيز من در يک کلمه، صفحه 63) و درادامه مي نويسد: «سال آخردبستان بودم، براي اولين بار برابردستور وزارت فرهنگ قرار شد درمدرسه ما يک نمايشنامه کوتاه به صورت آزمايشي اجرا شود. من هم به عنوان بازيگر انتخاب شدم، آخرمن دور ازچشم و گوش مدير و ناظم و معلم ها درفرصت هاي مناسب چند نفر از بچه ها را در يک گوشه دنج مدرسه جمع مي کردم و برايشان ترانه هايي را که ياد گرفته بودم مي خواندم... در پايان سال تحصيلي (دوره ابتدايي) نمايشنامه «زيرگذر» که نويسنده آن آقاي جلالي ناظم مدرسه بود با حضور عده زيادي در گوشه حياط مدرسه اجرا شد. تنها بازيگر نقش کمدي آن من بودم از آنجا که ديدن نمايش هاي رو حوضي براي من تجربه و نسبت به ديگران نوعي برتري بود، نقش من مورد توجه قرار گرفت. تشويق تماشاچي ها انگيزه ام را بالا و بالاتر برد. اجراي نمايش نمايشنامه در محله کوچک ما زبان به زبان گشت و به گوش پدرم رسيد. کتک مفصلي نوش جان کردم که چرا رفتم « مطربي» يکي دو سال بعد همان نمايشنامه را درمنزل يکي از هم شاگردي ها و در دو اتاق کوچک اجرا کرديم و به دوازده نفر از فاميل هاي بازيگرها بليت فروختيم. هر بليت 5 ريال.» (برگرفته از متن کتاب، فصل 6، همه چيز من در يک کلمه، صفحه 66) «مرتضي احمدي» که استاد پيش پرده خواني است در بخشي از اين کتاب به اختصار و بسيار کوتاه به شرح مقدمه اي از پيشينه پيش پرده خواني مي پردازد. همچنين در خلال همين بخش چگونگي طرد شدن ازخانه توسط پدرش را به دليل روي آوردن به حرفه نمايش و بازيگري، شرح مي دهد. همان طور که گفته شد، يکي از ويژگي هاي اين کتاب اين است که نويسنده آن خاطرات جالب خود از دوران گذشته را با شرح بخشي از تحولات هنري که خود با آنها همراه بوده در آميخته است. علاوه بر پيش پرده خواني که ذکر شد «مرتضي احمدي» در فصل ديگر کتاب به معرفي کوتاه آواز بيات تهران و پيشينه آن مي پردازد. و درجايي از اين فصل چنين مي آورد:«بيات تهران در سال 1314 يا 1316 مورد توجه شخصيت هاي هنري و ادبي قرار مي گيرد، برابر پيشنهاد مرحوم اشرف الدين حسيني (نسيم شمال) درنشستي با حضور ذکاء الملک فروغي، مرتضي خان ني داود، ملک الشعراء بهار، موسي خان معروفي، ابوالحسن صبا، مرتضي خان محجوبي و اديب خوانساري اين سبک «بيات تهران» نامگذاري مي شود و پس از سال ها هويت واقعي خود را به دست مي آورد و براي اولين بار به همين نام با صداي استاد جواد بديع زاده همراه با قره ني حسينعلي خان وزيري تبار اجرا و مجدداً از سال 1318 تا پايان سال 1322 با کم توجهي به گوشه فراموشي فرستاده مي شود. در اواخر بهار سال 1323 همان عشق و علاقه و کشش وادارم کرد که از بيات تهران در بين پيش پرده ها استفاده کنم. بالاخره با اصرار وپافشاري من وموافقت استاد حسن رادمرد، آقاي تفکري و آقاي پرويز خطيبي در نهايت احتياط، آن هم در سئانس اول روز جمعه در تئاترفرهنگ اجرا شد که به شدت نظرهمگان را جلب کرد و چند سال به همان سبک ادامه يافت...» ( برگرفته از متن کتاب، فصل 7، بيات تهران، صفحه 82) «مرتضي احمدي» در ميان خاطرات خود از تئاتر به بيان وضعيت کلي تئاتر در دهه هاي 1320 و 1330 مي پردازد و برخي از گروه هاي تئاتري که در آن سال ها شکل گرفتند و اعضاي آنها را معرفي مي کند. اوازکمدي ايران شروع مي کند ومي نويسد: «در بهارسال 1299 با همت ميرزا سيد علي خان نصر که از شيفتگان هنرهاي نمايشي بود درتمام دوران زندگي اش آن از تلاش دراين زمينه غفلت نداشت ومي توان نامبرده را پايه گذار تئاتر سنتي ايران دانست، گروه تئاتر «کمدي ايران» با بهره گيري از هنرمندان جوان و علاقه مندان زمان تشکيل و حرکت اوليه تئاترکشورآغاز شد.» (برگرفته از متن کتاب، فصل 11، از اولين ها بگويم، صفحه 137) ازديگر گروه هايي که درآن سال ها و سال هاي پس ازآن شکل گرفتند و دراين کتاب به اختصارخود واعضاي شکل دهنده آنها معرفي شده اند مي توان از «جامعه باربد»، «تئاتر آريان»، «کمدي اخوان»، « تئاتر سعادت»، « تئاتر هنر»، « تئاتر فردوسي»، « تئاتر سعدي»، «تئاتر آناهيتا» و سينما تئاتر کسري و بسياري ديگر نام برد. همچنين نويسنده در بخش هاي ديگر اين کتاب تعدادي ازنمايش هايي را که در دهه هاي 1310، 1320 و 1330 به صورت کوتاه مدت اجرا و بعد ازمدتي تعطيل مي شدند، نام مي برد و درادامه آن به معرفي زن پوش ها درتئاتر، ورزشکاراني که به حرفه هنر پيوستند وتئاترآن روزهاي شهرستان ها مي پردازد. همان طورکه قبلاً هم گفته شد سال هاي نوجواني و جواني «مرتضي احمدي» همزمان با تحولاتي شگرف درعرصه هاي سياسي، اجتماعي، تکنولوژي، صنعت و هنر و ...در ايران بود. «در سال 1319 اولين فرستنده بي سيم گشايش يافت و براي اولين بار صداي يک مرد به نام آقاي رضا سجادي و صداي يک زن به نام خانم قدسي رهبري به گوش معدود کساني که راديو داشتند رسيد:«اين جا تهران است»... اولين خريداران راديو به ترتيب صاحبان قهوه خانه ها، چلوکبابي ها، کله پزي ها و کبابي ها بودند که براي جذب مشتري و فروش زيادتر و بازار گرمي و رونق بيشتر کسب و کارشان راديويي خريده و در محل کسبشان گذاشته بودند.» ( برگرفته از متن کتاب، فصل 13، اينجا تهران است،صفحه 187) «مرتضي احمدي» که به همراه اکبر مشکين، حميد قنبري، عبدالله محمدي، خانم پرخيده و خانم کني اولين گروه بازيگران راديو بودند. در مورد نخستين اجراي نمايشي راديو بخشي از اين فصل آمده:« اولين گروه بازيگران براي اجراي برنامه هاي نمايشي ، در بهار سال 1323 به نويسندگي و کارگرداني آقاي پرويز خطيبي، براي نخستين بار با تهيه و ارائه قطعات نمايش کمدي آغاز به کار کردند، که بيش از حد مورد اقبال شنونده ها قرار گرفت. خواست شنونده ها و اشتياق روزافزون آنها ادامه سال هاي بعدي اين برنامه ها را در پي داشت. در آن زمان ترجمه از متن نمايشنامه هاي خارجي به هيچ وجه معمول نبود، تمام قصه هاي کمدي و سنتي بود که آقاي پرويز خطيب تبحر خاصي در نوشتن آنها داشت.» ( برگرفته از متن کتاب، فصل 13، اين جا تهران است، صفحه 188) «مرتضي احمدي» بخش پاياني کتاب را به شرح ازدواج خود و آنچه آن را «فراق » مي نامد اختصاص داده است. او درسال هزار و سيصد و سي و چهار ازدواج کرد و دو فرزند دارد اما پس از شانزده سال زندگي مشترک همسرش را بر اثر ابتلا به بيماري سرطان از دست داد. پايان بخش کتاب عکس هايي است از دوران کودکي تا بزرگسالي و برخي از کارهاي سينمايي و تلويزيوني «مرتضي احمدي» که ضميمه کتاب شده است. منبع:نقش آفرينان، شماره 61 /ن  
#سرگرمی#





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 427]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


سرگرمی

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن