واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: وظیفه دارم فیلم خوب بسازمدر سالهایی که ظهور و بروز اندک نسل جدید هنرمندان در حوزههای مختلف هنری و ادبی تبدیل به یک نگرانی شده؛ فرهادی و فیلمهایش بخش عمدهای از این دلنگرانیها را برطرف کردهاند و امیدی برای روزهای بعد به وجود آوردهاند.
اصغر فرهادی با ورود به سینما از اوایل دهه هشتاد و اوجگیری در نیمه این دهه، این روزها دوران پرافتخاری را سپری میکند؛ روزهایی که دیگر فرهادی به این جوانی نیست، اما در جوانی فیلمهایی که ساخته که از منتقدان تا مخاطبان عام و تا سینماگران و هنرمندان را به خود علاقمند ساخته است. کارگردان فیلمهای «درباره الی...» و «جدایی نادر از سیمین» در گفت وگویی درباره روزهای پرحاشیه ای که برای به سرانجام رسیدن «جدایی نادر از سیمین» پشت سر گذاشته بود، گفت: «خیلیها مصاحبههای آن روزهای من را نخواندند و عدهای هم با شیطنت سعی کردند از این موضوع سوء استفاده کنند و آن مصاحبهها را تعبیر و جعل کنند. آن روزها نکته این بود که این حاشیهها دامن باقی اهل سینما را نگیرد که مسئولیتی در زمینه صحبتهای من در شب جشن نداشتند. من بعد از چند روز سکوت احساس کردم دیگران تاوان صحبتهای من را میدهند. خیلی این را کار اخلاقی نمیدانستم. یک جور کنار کشیدن بود. مصاحبهای کردم تا مبادا به نظر بیاید کنار کشیدهام. متاسفانه یکی از خبرگزاریها و عدهای دیگر سعی کردند بعد از مدتی اسم این دو مصاحبه را نامه بگذارند و همچنین آن را به الفاظی که من در نظر نداشتم تعبیر کنند. بعد دوباره مجبور شدم مصاحبه کنم و توضیح کوتاهی بدهم که اگر قرار به عذرخواهی بود فیلم من حتی یک ساعت هم متوقف نمیشد. به هر حال گذشت، ولی من در دفترچه یادداشتم اسم آن روزها را روزهای بیاخلاقی گذاشتهام.» به خودم خیلی سختگیر و بیرحمم فرهادی همچنین می گوید: «من همواره سعی کردهام فریفته و تابع شناسنامهای نباشم که بیرون از من از فرهادی تعریف میشود. آن نگاهی که از بیرون نسبت به من وجود دارد با نگاه خودم نسبت به خودم یکی نیست. این را از سر شکسته نفسی و تعارف و تواضع نمیگویم. من نسبت به خودم خیلی سختگیر و بیرحمم. بیشتر نیمه خالی لیوان را میبینم.» وی می افزاید: «تنها دغدغه من این است که فیلم خوب بسازم.فرهادی: تنها دغدغه من این است که فیلم خوب بسازم. اگر کارگردانی فیلم خوب ساخت دیگر نباید نگران باشد، حتی اگر در مقطعی دیگران کارش را نپسندند، در درازمدت میتواند جایگاه خودش را پیدا کند.اگر کارگردانی فیلم خوب ساخت دیگر نباید نگران باشد، حتی اگر در مقطعی دیگران کارش را نپسندند، در درازمدت میتواند جایگاه خودش را پیدا کند. هیچ فیلم خوبی در تاریخ سینما فراموش نمیشود. ممکن است در لحظه تولد مورد توجه قرار نگیرد، اما بعد از سالها جایگاه خودش را پیدا میکند. یا ممکن است خیلی از فیلمها در لحظه تولد بسیار جلب توجه کنند، اما به مرور فراموش شوند. به همین دلیل تنها وظیفه من ساختن فیلم خوب است و نگران بودن نسبت به اینکه فیلمم در حد توانم باشد و به آن اعتقاد داشته باشم. باقی مسائل به دست میآید. نباید تلاش کرد دل منتقدان را از طریقی غیر از فیلم ساختن به دست آورد. اگر چنین کاری کنیم رابطه شکننده است و از دست میرود، اما اگر تماشاگر را چه منتقد و چه غیرمنتقد از طریق فیلم به خودتان نزدیک کنید، رابطه باثبات خواهد بود و از بین رفتنی نیست.»
در رانندگی حواس پرتم!فرهادی می گوید: «همان قدر که در کار متمرکزم در رانندگی حواسپرتم و مسیرها را اشتباه میروم. وسواس نسبت به کار از کودکی و خانواده من میآید. من اگر یک صفحه متن بنویسم و یک خطخوردگی در آن باشد آن صفحه را ادامه نمیدهم. باید از نو بنویسم تا خطخوردگی نداشته باشد.اینها از ویژگیهای شخصی است. هر زمان که پلانی میگیرم، جمله و کلمه و دیالوگی مینویسم به این فکر میکنم که این میماند و میگویم پس تا میتوانی آن را به چیزی که فکر میکنی بهترین است نزدیک کن. بعدها دیگر نمیتوانی برگردی و آن را تصحیح کنی. اگر این نکته را در نظر داشته باشیم دیگر سهلانگارانه رفتار نمیکنیم. باید بدانیم لحظه خلق زمان ناب و گرانقیمتی است که باید به بهترین شکل از آن استفاده کنیم.» کارگردان «جدایی نادر از سیمین» معتقد است: «اگر بتوانم فضایی برای خودم فراهم کنم که حاشیهها دیگر وجود نداشته باشند، طبیعتا راحتتر میتوانم کار کنم. علاوه بر این نکته، اطرافیانم، چه خانواده و چه گروهی که با آنان کار کردم خیلی به من کمک کردند آن تمرکز را از دست ندهم. دیگرانی وجود دارند که این رنج را متحمل میشوند تا من در آرامش کار کنم. اول از همه خانوادهام و همسرم، پدر و مادرم و گروه همکارانم این روحیه را به خوبی درک کردهاند.»فرهادی: تنها دغدغه من این است که فیلم خوب بسازم. اگر کارگردانی فیلم خوب ساخت دیگر نباید نگران باشد، حتی اگر در مقطعی دیگران کارش را نپسندند، در درازمدت میتواند جایگاه خودش را پیدا کند.چیزی به اسم درام فرهادی می گوید: «وجه اشتراک فیلمهایی که در سینما ساختم با تجربیات و کارهای تئاتری من یک چیزی است؛ چیزی به اسم درام. درام را از تئاتر گرفتهام، روایت معمایی فیلمها و درام موجود در آنها را از تئاتر کسب کردهام. نکته دیگری که از تئاتر دارم این است که جنس کار تئاتر منحصر به صحنه و تئاتر است و نمیتوان آن را جای دیگری اجرا کرد. تئاتر ویژگیهای ارزشمندی دارد که فقط وقتی زنده است و هیچ واسطهای بین تماشاگر و بازیگرش نیست، معنا پیدا میکند. به همین دلیل هیچ وقت تلهتئاتر برایم جذاب نبوده، چون تئاتر نیست و دوربین واسطه تماشاگر و بازیگر است. از آنجا که میدانم ویژگیهای تئاتر مخصوص خود صحنه است هیچ گاه تلاش نکردم از آنها در فیلمهایم استفاده کنم، اما شگردهای تکنیکی را که در ارتباط با بازیگر، طراحی صحنه و اجرا که امکان انتقال آن از تئاتر به سینما بود، مورد استفاده قرار دادم.»گروه سینما و تلویزیون تبیانمنبع: خبرآنلاین / سمیه علیپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 296]