تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835608889
فساد رايج غول هاي دارويي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
فساد رايج غول هاي دارويي نويسنده: فيليپ ريوير (Philipe Riviere، از نويسندگان نشريه لوموند ديپلماتيک). چکيده : به دنبال موج بي سابقه ادغام هاي شرکت هاي بزرگ دارويي، اکنون ده شرکت از ميان آنها، پنجاه درصد بازار جهاني را به خود اختصاص داده اند. اين غول هاي دارويي سعي مي کنند تصوير شفاف و ساده اي از خود به جهانيان نشان دهند: تصويري که در آن، اين شرکت ها ضمن پاسخ به سودآوري مورد نظر سهام داران، مشکلات مربوط به بهداشت در سراسر کره زمين را نيز حل مي کنند و با سود حاصل از فروش داروها به کشف و توليد مولکول هاي جديد مي پردازند. اما واقعيت کم کم از پشت چهره کريه آنها رخ بر مي نمايد: در کشورهاي جنوب، به دليل عدم دسترسي به دارو که يا گران است و يا نا متناسب، انسان ها تلف مي شوند. درکشورهاي شمال، مردم از مصرف زياده از حد دارو و عوارض جانبي شناخته نشده رنج مي برند. با اين حال نفوذ شرکت هاي دارويي چنان زياد است که به نظر مي رسد هيچ نيرويي در جهان قادر به مهارآنها نيست. وقتي سوء استفاده کوچک و شرم آور برخي از سياستمداران مطرح است، روزنامه ها قادرند يک موضوع بي اهميت را در صفحه اول با آب و تاب مطرح کنند، اما هيچ نشريه اي از فساد عظيم مالي شرکت دارويي "گلاکسو اسميت کلاين "GSK صحبت نکرد. در ايتاليا دو هزار و نهصد پزشک مورد باز خواست پليس قرار گرفتند، سي و هفت کارمند نمايندگي شرکتGSKدر ايتاليا به همراه سي و پنج پزشک به جرم فساد مالي دستگير شدند. هشتاد نماينده فروش شرکت نيز به جرم پرداخت غير قانوني وجوهي به پزشکان براي تجويز داروهاي شرکت GSKمحکوم شدند. آنها از پزشکان مي خواستند به جاي تجويز داروي ژنريک (يا داروي مشابه ارزان تر )، داروي اصلي را پيشنهاد کنند. تنها نشريات «بريتيش مديکال جورنال» و «گاردين» درباره اين موضوع صحبت کردند. پليس خود متوجه شد که شرکت GSKداراي سيستم هاي رايانه اي به نام «ژو پيتر »است که به ويزيتورهاي شرکت امکان مي دهد تا با بررسي آمار خريد داروخانه ها متوجه شوند، پزشکاني که به صورت غير قانوني وجوهي دريافت کرده اند، تا چه حد داروهاي GSKرا تجويز مي کنند. نشريه بريتيش مديکال جورنال در ضمن فاش کرد که سيزده هزار ساعت ضبط مکالمات تلفني به وضوح نشان داده است که بين تجويز دارو و گرفتن «کادو» رابطه مستقيم وجود دارد.کادوهاي از قبيل جايزه سفر به مونت کارلو يا جزاير کارائيب و پول نقد مثلا تا هزار و پانصد يورو. اما آيا آنچه در ايتاليا افشا شده، يک مورد استثنايي است؟ به هيچ عنوان؛ امثال اين موارد در آمريکا و آلمان نيز ديده مي شود. در ماه آوريل 1993، خانم دکتر نانسي اليويري پزشک بيمارستان کودکان در تورنتو با شرکت «آپوتکس » براي همکاري در يک آزمايش پزشکي قراردادي به امضا رساند. آزمايش مربوط به داروي جديدي بنام «د فريپرون » براي جلوگيري از عوارض قلبي ناشي از ازدياد آهن در خون بيماران تحت درمان مبتلا به تالاسمي بود. هنگام امضاي قرار داد، خانم اليويري نمي توانست حدس بزند که «مورد» او هشت سال بعد باعث تهيه گزارشي در پانصد صفحه خواهد شد. دو سال پس از آزمايش هاي درماني و درج نخستين نتايج مثبت، خانم دکتر اليويري شک کرد که داور باعث وخيم شدن بيماري کبدي در نزد برخي بيماران شده است. او تصميم گرفت نامه جديدي تهيه کند و به بيماران داوطلب براي شرکت در آزمايش ارائه دهد تا آنها اين نامه را هم پس از نامه اول که اطلاعات عمومي را در اختيارشان مي گذاشت، امضا کنند و از خطرات احتمالي مربوط به عوارض جانبي آگاه شوند. او اين نامه را به رئيس خود در بيمارستان هم نشان داد. بلافاصله لابراتوار داروسازي قراردادش با خانم اليويري را فسخ کرد و البته آزمايش را در ساير بيمارستان ها ادامه داد. شرکت آپوتکس خانم اليويري را به پيگرد قانوني، در صورت عدم رعايت جنبه سري آزمايش که در قرارداد مورد امضا در سال 93 به آن متعهد شده بود، تهديد کرد. خانم دکتر بر اساس وظيفه وجداني در قبال بيمارن و با عدم تسليم به فشارها، مسئله را در همايشي عمومي عنوان کرد. به دنبال آن، در طول شش سال درگيري قضايي و شغلي، تنها انجمن کانادايي اساتيد دانشگاه از او حمايت کرد. ناگفته نماند که مدير کل شرکت آپوتکس که از افراد «خير» و با نفوذ تورنتو محسوب مي شود، پرداخت بيست ميليون دلار براي احداث ساختماني جديد در دانشگاه او را وعده داد. با اين حال سماجت خانم اليويري باعث شد او مجدداً به بخش خود در بيمارستان باز گردد و در ازاي سال هايي که از تحقيقات دور بوده است، مبلغي هم دريافت کند. او همچنين موفق شد از کميسيون اروپا لغو اجازه به بازار آمدن د فريپرون را به دليل اين که هيچ آزمايش دقيق علمي، واهمه مربوط به خطري که او بر آن انگشت گذاشته را رد نکرده است، به دست آورد. پزشکي براي معالجه گوش درد چرکي روزلين، يکي از آنتي بيوتيک هاي جديد موسوم به «آنتي بيوتيک نسل سوم »را تجويز مي کند. ده روز بعد فشار خون روزلين بسيار پايين مي افتد و نزد پزشک عمومي ديگري مي رود که مي گويد، «قبلاً هم چند مورد مشابله پس از دريافت اين آنتي بيوتيک مشاهده شده است.» او به روزلين پيشنهاد مي کند دارو را قطع کند. دو روز بعد روزلين بهتر مي شود. اين موردي کاملاً عادي است و هيچ چيز ثابت نمي کند که بروز آن عارضه با داروي مورد نظر رابطه مستقيمي دارد. چه بهتر ! زيرا به هر حال پزشکان عمومي هيچ مرجعي براي اعلام عوارض جانبي مشاهده شده به دنبال دريافت داروها ندارند. البته از زماني که کارت هاي الکترونيک «سزارويتال » مربوط به بيمه خدمات درماني در دسترس همه پزشکان فرانسه قرار گرفته، قاعدتاً همه آنها بايد بتوانند به اينترنت وصل شوند، اما هيچ سايتي براي جمع آوري اطلاعات مربوط به عوارض جانبي داروها وجود ندارد. در صورتي که وجود چنين بانک اطلاعاتي مي توانست براي متخصصين اپيدميولوژي کمک شاياني در جهت شناخت خطرات ناشي از داروها و بررسي آنها باشد. فراخوان جمعيت «اروپا و دارو » براي اين که بيماران براي جمع آوري اطلاعات درباره عوارض جانبي داروها سهم بيشتري داشته باشند، هنوز مورد توجه کميسيون اروپا قرار نگرفته است. انجمن فرانسوي مبارزه با ايدز به نام «اکت آپ »مدت ها است که نبود تحقيق ويژه در مورد آثار داروهاي سه گانه عليه ايدز بر روي زنان را مطرح مي کند (اکثر افرادي که در آزمايش هاي درماني براي تحقيق در مورد داروهاي ايدز شرکت مي کنند، مردان هستند ). پس از به بازار آمدن داروها، هيچ اجبار قانوني براي ادامه ارزيابي اثرات دارو و دنبال کردن افراد تحت درمان توسط آنها، وجود ندارد. آزمايش هاي پزشکي موسوم به «فاز چهارم » يعني آزمايش هاي مربوط به پس از به بازار آمدن داروها، بدون اجبار قانوني و تنها در صورت تمايل شرکت هاي دارويي انجام مي شود. بنابراين فقط آزمايش هايي که باعث بالا رفتن فروش شود، انجام مي گيرد و پزشکان را عادت مي دهند که در مقابل شرکت در آزمايش ها، وجوهي نيز دريافت کنند. آنها هم مجبورند به دليل نبودن بودجه تحقيقات دولتي، در «آزمايش هاي تجاري » به جاي «آزمايش هاي پزشکي» شرکت کنند. سردبير نشريه پرستاران در فرانسه مي گويد :«ما زياد تحت فشار تبليغات نيستيم، زيرا تنها نشريه در عرصه پزشکي هستيم که مورد نظر شرکت هاي دارويي نيست. خوانندگان ما نه دارو تجويز مي کنند و نه مصرف کننده دارو مي باشند، به همين دليل ما از آزادي نسبي برخورداريم و به موضوعاتي چون روابط با بيمار، وضعيت بيمارستان ها در جهان سوم، مشکلات شغلي و غيره مي پردازيم ». به جز يکي دو نشريه مثل فصلنامه «پراتيک » يا نشريه «پرسکرير»که ديدي انتقادي نسبت به بازار دارو دارند، همه نشريات ديگر پزشکي که در واقع وظيفه اطلاع رساني و آموزش را نيز به عهده دارند، مملو از تبليغات مي باشند. خبرنگاري به نام سوزان، پاريس را به مقصد جنوب انگلستان ترک کرد تا بتواند با نوشتن مقاله در نشريات مختلف، زندگي بگذراند؛ اما در عمل، کار از آنچه فکر مي کرد، دشوارتر بود. تا اين که نامه اي با پيشنهادي نان و آب دار دريافت کرد: «از شما دعوت مي کنيم تا در همايش پزشکي در لندن شرکت کنيد تا براي نشريات فرانسوي مقاله بنويسيد. هدف، اطلاع رساني به افکار عمومي در مورد يک بيماري رايج اما شناخته نشده است که در زمينه درمانش پيشرفت هايي چشم گير دارويي انجام شده است.» به ضميمه نامه شرح مفصلي از بيماري و نتايج استفاده از داروي مورد نظر ارائه شده بود. در پايان نوشته شده بود : «ما مي دانيم که شما نمي توانيد تضمين کنيد که مطالبي که مي نويسد در نشريات درج شود، لذا ما مبلغ پانصد لير انگليسي براي شرکت در همايش، نوشتن مطلب و پيشنهاد آن به آژانس خبري فرانسه، «لوموند »، روزنامه پزشکان و... به شما مي دهيم.» سوران پيگير قضيه مي شود و پرس و جو مي کند.آنها در پاسخ مي گويند :« مطمئن باشيد که اين کار بسيار رايج است. ده خبرنگار انگليسي و چهار اسکاتلندي هم به همايش مي آيند. کپي کار يکي از همکارانمان را برايتان مي فرستيم، البته روشن است که اگر چنانچه شما موفق به چاپ مطالبتان شويد، ما راحت تر براي همکاري هاي بعدي از شما دعوت مي کنيم ». انتخاب آقاي راندل توبيا، مدير سابق «الي ليلي »توليد کننده خوش شانس داروي «وياگرا »، از طرف جورج بوش براي رسيدگي به بودجه پانزده ميلياردي ايالات متحده براي مبارزه با ايدز به مدت پنج سال، شگفتي همگان را بر انگيخت.نشريه «لانست »، يکي از معتبرترين نشريات در زمينه تحقيقات پزشکي در سر مقاله دوازده ژوئيه 2003 خود مي نويسد: «ارتباطات اين فرد با صنايع دارويي نگران کننده است. آيا او دسترسي به داروهاي ژنريک (مولکول مشابه داروي اصلي) ارزان را انتخاب خواهد کرد يا به خريد داروي تحت حفاظت حق امتياز براي خوش آيند صنايع دارويي تن مي دهد؟» مبارزه دشوار در مورد «حق امتياز » فروش دارو توسط صنايع دارويي و جلوگيري از ژنريک سازي، بيش از سه سال است که برخي از کشورهاي جنوب را در رويارويي با سه غول جهاني، آمريکا، اتحاديه اروپا و ژاپن قرار داده است. اين سه غول، هشتاد و هشت درصد مصرف جهاني دارو را به خود اختصاص مي دهند. قبل از جلسه سازمان تجارت جهاني، مبارزه به پيروزي اين غول هاي دارويي Big Pharma انجاميد، شرکت «پفايزر » در رأس آنها قرار داشت. رأي گيري بيست و سه ژوئيه مجلس در واشنگتن از اهميت زيادي برخوردار بود :طرح قانوني اجازه صدور دارو با قيمتي به مراتب نازل تر از قيمت آن در ايالات متحده، به رأي گذاشته شد. اما اين بار جناح بندي هاي معمول رعايت نشد. هشتاد و هفت جمهوري خواه به صد و پنجاه و پنج دمکرات پيوستند و به قانون مزبور رأي مثبت دادند و در واقع صنايع دارويي را به چالش فراخواندند. سيتون ويس، خبرنگار «کاپيتال ايي ارگ » در مقاله اي در مورد پرداخت رشوه در رأي گيري ها مي نويسد: «نمايندگاني که رأي منفي به طرح قانوني مزبور دادند، آنهايي بودند که از منافع صنايع دارويي دفاع کردند و تا سه برابر بيش از آنهايي که رأي مثبت داده بودند، از اين صنايع کمک مالي دريافت کردند. اين افراد در واقع نمايندگان چه کساني هستند؟» شعارهايي که «تحقيقات پزشکي »و «زندگي » را به هم ربط مي دهند، ما را احاطه کرده اند. اما کم پيش مي آيد، رابطه بين نيازهاي واقعي بهداشت اجتماعي و اولويت هاي کنوني توليد دارو، توضيح داده شوند. بيماري هاي مربوط به مناطق حاره، پس از پايان دوران استعماري، ديگر از ميدان عمل صنايع دارويي خارج را تشکيل مي دهند، در نهايت بر دوش جامعه قرار ندارد؟آيا افزايش توليد، تنها در جهت بالا بردن سود اين شرکت ها نيست؟ تحقيقات دارويي ضروري براي ادامه «زندگي» که فداي بازار مي شود، تعدادشان کم نيست. شرکت هاي دارويي، به جاي اين گونه تحقيقات، در جهت تبليغات سرمايه گذاري مي کنند و پرفروش ترين محصولات يا «بلاک باکستر» ها را تقويت مي کنند، يعني داروهايي که بيش از يک ميليارد يورو فروش داشته باشند. دولت پس از آموزش پزشکان، آنها را تنها رها مي کند و امکانات لازم جهت حفظ استقلال و به روز بودن اطلاعات را در اختيارشان قرار نمي دهد، هر چند دولت مسئوليت سنگيني دارد، اما در مقابل نيروي متنفذ و پرقدرت صنايع دارويي ناتوان است. آنها دست به شانتاژ مي زنند و درباره به بازار آوردن داروهاي جديد، تهديد مي کنند. بيماران نيز هيچ منبع مستقلي براي شناخت داروها ندارند و تنها با تبليغات در مورد اين يا آن دارو مواجهند. امروز براي يک بيمار آسان تر است که بداند، آيا فلان نوع صدف خوراکي را دوست دارد يا خير، تا اين که بداند، مثلاً آيا به خوردن داروي «پروزاک » »(ضد افسردگي » واقعاً نياز دارد يا نه.احتمال دادن اجازه تبليغات مستقيم دارو براي بيماران توسط اتحاديه اروپا، به سردرگمي آنها دامن خواهد زد. جنبه سياسي حل اين مشکلات (که در واقع قرض هاي بيمه هاي اجتماعي از جمله آنهاست) مي بايست قوانين و موازيني تدوين کند تا بيماران و پزشکان شيوه هايي مناسب براي سهيم شدن در تعيين سرنوشت بهداشت پيدا کنند، همان طور که بيماران مبتلا به ايدز بدون اين که کسي آنها را فراخوانده باشد، خود دست به فعاليت هاي زده اند. اولين قدم، از ميان برداشتن موانع ايدئولوژيک ديکته شده، توسط صنايع دارويي است. آنها با سرکوب ديگر امکانات ادعا دارند، راه را براي آينده محققين باز مي کنند و در عمل از پشتيباني برخي رسانه ها برخوردارند؛ پزشکان «تجويز کننده خوب» را تشويق و پزشکان «عقب مانده» که هنوز داروهاي مفيد قديمي را تجويز مي کنند، مورد بي مهري قرار مي دهند. صنايع دارويي که پول نزد آنهاست و توسط قدرت هاي مالي اداره مي شوند، بر عرصه بهداشت عمومي و همه دست اندرکاران فرمانروايي مي کنند و برافکار آنها نيز سلطه دارند. فساد عادي رايج در عملکرد روزمره اين صنايع، سرانجام به گسترش قانقاريا گونه، در تمام سطوح سيستم بهداشت عمومي منجر شده است. منبع :www.ir.mondediplo.com منبع:نشريه سياحت غرب شماره 79 /ن
#پزشکی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 400]
-
پزشکی و سلامت
پربازدیدترینها