محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846757301
مهارتهاي ارتباط با ديگران
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
مهارتهاي ارتباط با ديگران ( با تأکيد بر شيوه هاي ابراز احساسات ) مقدمه همه ي ما بخشي عمده از زندگي خود را در ارتباط با ديگران سپري مي کنيم يا در فکر آن به سر مي بريم . تحقيقات ، نشان داده است که 75 درصد اوقات روزانه ي ما مصرف ارتباط با ديگران مي شود و شايد بتوان گفت 75 درصد موفقيتهاي ما نيز به روابط ما با ديگران وابسته است . از همين رو ، در دهه هاي اخير، توجه زيادي به مبحث « مهارت در روابط تعامل ) اجتماعي شده است . اين نکته که برخي انسانها تعاملگران ماهرتري هستند، باعث شده تا پژوهشهاي دقيق و منظمي درباره ي ماهيت و کارکردهاي « تعامل اجتماعي» و عوامل تأثير گذار بر آن ، انجام شود. تحقيقات ، نشان مي دهد که عوامل بسياري در « تعامل اجتماعي ماهرانه » و « تأثيرگذاري » و « ايجاد محبوبيت » نقش دارند؛ اما نقش عواطف و احساسات در اين ميان بسيار مهم و چشمگير است.(1) با ورز همکاران (2) در مطالعات خود ( منتشر شده به سال 1985 م ) به اين نتيجه دست يافتند که عواطف و احساسات چه از لحاظ شکل دهي و تأثير بر برخوردها و چه از لحاظ حفظ و پايان دادن روابط ، تأثير قابل توجهي بر روابط ميان فردي دارند. بروکس و هيث (3) نيز ( در پژوهش منتشر شده ي شان به سال 1985 م ) به اهميت و نقش عواطف و احساسات در تعامل ميان فردي اشاره نموده اند و معتقدند روابط ما با ديگران در صورتي کارآمد و مفيد است که بتوانيم عواطف و احساسات خود را از طريق پيامهاي کلامي ( زباني ) و غير کلامي با ديگران در ميان بگذاريم . ديويد برنز در تعريف « ارتباط خوب » مي گويد: يک ارتباط خوب، از دو ويژگي برخوردار است: احساسات خود را آشکارا ابراز مي کنيد و به طرف مقابل هم امکان مي دهيد تا احساسات خود را ابراز کند. (4) بنابراين ، ابراز احساسات را مي توان به عنوان يک مهارت مهم در تعامل اجتماعي به حساب آورد.(5) ابراز احساسات و فرهنگ بايد در نظر داشت که فرهنگهاي مختلف ، در مورد شيوه هاي ابراز احساسات و اينکه نسبت به چه کساني و تا چه اندازه بايد احساسات خود را بيان کرد، تفاوتهاي بارزي دارند. پل اکمن ( به نقل از : دانيل گلمن ، ترجمه ي پارسا ، 1380 ، ص 159 ) اصطلاح « قواعد بيانگري » را براي بيان همرأيي اجتماعي درباره ي اينکه کدام احساسات را در چه زماني مي توان به طور صحيح نشان داد، به کار مي برد. از نظر اکمن قواعد بيانگري در اصل ، سه نوع هستند:1- به حداقل رساندن ابراز احساسات : اين يک هنجار ژاپني است که در حضور افراد مافوق، نبايد احساس درماندگي خود را ظاهر ساخت. 2- اغراق و مبالغه در ابراز احساسات : يعني بزرگنمايي احساسي که در ما وجود دارد. 3- جايگزين کردن يک احساس به جاي ديگري : اين مورد را مي توان در بعضي فرهنگهاي آسيايي ملاحظه کرد. ابراز احساسات و الگوهاي رفتاري دوران کودکي ما اين قواعد بيانگري را تا حدودي از طريق دستورالعملهاي صريح و روشن از همان دوران کودکي از والدين يا ديگر افراد که بر شکل دهي شخصيت و رفتار ما نقش دارند ، ياد مي گيريم ؛ بخش عمده ي آن نيز از طريق الگوبرداري صورت مي پذيرد . کودکان ياد مي گيرند که همان کاري را که ديگران انجام داده اند، انجام دهند. وقتي که والدين در مقابل رفتارها و اتفاقات روي داده براي يک شخص با بي تفاوتي برخورد مي کنند، فرزندان ، اصل خنثي بودن (Neutrality) را فرا مي گيرند . اگر زماني والدين در غمها و شاديهاي کسي شريک شده و همان احساسي را که او دارد، در مورد پديده اي به دست آورند و در عين درک وضع او تلاش کنند که به او ياري رسانند، فرزندان نيز اصل ابراز همدلي (Empathy) را مي آموزند .بنابراين ، سبکهاي تربيتي در آموزش ابراز احساسات ، مي توانند اثر گذار باشند. برخي از سبکها يا مکتبهاي تربيتي ، در بيشتر موارد، خنثي بودن را توجيه مي کنند و از همدردي ، به شدت گريزان اند. فرهنگهاي غربي و سبکهاي تربيتي برگرفته از اين فرهنگها ، بر اساس فلسفه ي حاکم بر اين جوامع ( يعني فردگرايي ) ، بيشتر گرايش به خنثي بودن دارند. بر عکس ، فرهنگهاي عاطفي شرقي ، بي تفاوتي را پديده اي کاملا نامطلوب دانسته و به آموزش و الگودهي رفتارهاي حاکي از همدلي توصيه مي کنند.ابراز احساسات و نظريه ي « هوش هيجاني » تحقيقات تجربي در زمينه ي مهارتهاي اجتماعي به اينجا متوقف نشد ؛ بلکه روانشناسان پس از پي بردن به اينکه عواطف و احساسات ، نقش کليدي اي در زندگي اجتماعي انسان دارند و ابراز درست احساسات ، يکي از مهارتهاي مهم اجتماعي به حساب مي آيد، با نگاه عميق و بنيادي تر به اين موضوع پرداختند.گاردنر ، از « هوش بين فردي » نام مي برد ؛ اما « هوش هيجاني » ، سازه اي بود که روانشناساني چون سالووي و جان ماير به عنوان عامل تعيين کننده ي کسب موفقيت در زندگي فردي و اجتماعي بدان دست يافتند .(6)هوش هيجاني از ديدگاه سالووي شامل پنج حيطه اصلي از تواناييهاي فردي مي شود که عبارت اند : 1. شناخت عواطف شخصي ، 2. به کار بردن درست هيجانها ، 3. برانگيختن خود، 4. شناخت عواطف ديگران ، 5. حفظ ارتباطها .در اين رويکرد ، توانايي ابراز احساسات و اينکه در موقعيتهاي مختلف ، احساسات مناسب از خود نشان دهيم ، يکي از عوامل شناخت « هوش هيجاني » و ملاکهاي بررسي آن است.(7)از آنجا که « کارآيي » در ابراز احساسات ، بسيار تغيير پذير است و شرايط و موقعيتهاي مختلف ، سبکهاي متفاوتي از ابراز احساسات را مي طلبد ، بايد خزانه ي رفتارهاي ارتباطي ما بسيار غني باشد . براي مثال ، مهارتهاي مختلف لازم ، جهت ابراز احساسات را در موقعيتهاي زير ، در نظر بگيريد :براي آرام کردن همسر خود بايد بتوانيم او را آرام و براي او دلسوزي کنيم. براي اينکه از دوست افسرده ي خود حمايت کنيم ، بايد روحيه ي اعتماد به نفس را در او تقويت کنيم و به او نشان دهيم که نگرانش هستيم.براي اينکه با ديگران دوست شويم ، بايد بدانيم که چطور و در چه موقعي مسائل خصوصي خود را براي آنها فاش و چطور با آنها همدردي کنيم.گاهي اوقات بايد ديگري را سر عقل بياوريم و گوشمالي بدهيم و گاه نيز بايد با او کنار بياييم و به کمک يکديگر ، راه حل مشترکي بيابيم.پس با توجه به اينکه مهارت در ابراز احساسات ، مجموعه شخصي از مهارتها را شامل نمي شود، ناگزيريم که مهارتهاي متنوعي داشته باشيم. علاوه بر اين، صرف توانايي ابراز احساسات به شيوه هاي مختلف ، از ما يک انسان ماهر و موفق نمي سازد، مگر آنکه بدانيم در هر لحظه و نسبت به هر شخص ، ابراز کدام نوع احساسات و تا چه اندازه مناسب است. براي مثال ، تا وقتي ندانيم چه موقع و تا چه اندازه احساس همدردي مناسب است و چه موقعي جسارت و انتقاد ، دانستن راه و رسم همدردي يا جسارت و انتقاد ، فايده اي ندارد.چه احساساتي را نسبت به ديگران ابراز کنيم ؟در يک نگاه کلي ، احساسات را مي توان به احساسات مثبت و منفي طبقه بندي نمود: بدبيني، حسادت، نگراني و نااميدي و ... جزو احساسات منفي به حساب مي آيند. اين نوع احساسات ، نه تنها شايسته ي ابراز نيستند ، بلکه وجود هميشگي آنها در فرد ، نشانه ي اختلال رواني است. تحقيقات نشان داده است که روابط ناسالم در خانواده و جامعه معمولا بر اثر وجود و ابراز اين گونه احساسات به وجود مي آيد .احساساتي مانند همدردي ، همدلي ، حرمت خود ، رضايت از رابطه با ديگران و ... جزو احساسات مثبت به حساب مي آيند . وجود اين نوع احساسات در افراد ، نشانه ي سلامت رواني آنها بوده اگر به شيوه ي مناسب و مطلوبي ابراز شوند ، باعث بهبود روابط، پايداري دوستيها ، استحکام خانواده و رضايت از زندگي خواهند شد. احساساتي نيز وجود دارند که با توجه به موقعيتهاي مختلف ، مي توانند سالم يا ناسالم باشند. خشم و اندوه ، نمونه هايي از اين دسته اند. خشم اگر به منظور دفاع از خود و گرفتن حقي باشد، بايد نشان داده شود. اندوه سالم ، همان افسردگي باليني نيست. وقتي يکي از عزيزان شما مي ميرد ، کاملا سالم و بجاست که اندوهگين شويد و اندوهتان را با دوستان و نزديکانتان در ميان بگذاريد . اندوه شما نشانگر مهر و محبتي است که به آن فرد داشته ايد.(8) احساسات مثبت را بايد ابراز کنيم ، اما از نشان دادن احساسات منفي و احساساتي که تفسير مثبت براي آنها وجود ندارد ، بايد پرهيز نموده ، در صدد اصلاح و جايگزيني آنها برآييم .تا چه اندازه احساسات خود را ابراز کنيم ؟براي ابراز احساسات نسبت به ديگران ، به طور کلي نمي توان حد و مرز مشخصي را تعيين کرد ؛ زيرا احساسات ، گستره ي وسيعي را در بر مي گيرند و از سوي ديگر، افراد و موقعيتهايي که ما نسبت به آنها احساسات از خود نشان مي دهيم ، يکسان و در يک رديف نيستند.توجه به اين نکته مهم است که اگر چه روح و محتواي فرهنگ ديني ما بر پايه ي ارتباط صميميت، ابراز محبت و عاطفه استوار است ، اما اين ، هرگز به معناي آن نيست که احساسات خود را نسبت به همگان و به وصورت عميق و گسترده ، ابراز کنيم . رابطه اي که با همسرمان يا پدر و مادر و يا ديگر دوستان نزديکمان داريم ، کاملا متفاوت از رابطه ي ما با سايرين است. از اين رو نمي توانيم با افرادي که تازه با آنها آشنا شده ايم، همان احساساتي را از خود ابراز کنيم که نسبت به دوستان نزديکمان داريم. اگر به همسر يا يکي ديگر از دوستان بسيار نزديکمان بگوييم : « دوستت دارم » و حتي مسائل ريز و جزئي زندگي خود را با وي در ميان بگذاريم ، شايد مشکل چنداني ايجاد نکند؛ بلکه چه بسا لازم و ضروري است. اما نمي توانيم ، به هر فرد غريبه اي که بر مي خوريم ، احساسات خود را اين گونه ابراز کنيم . بلکه ترجيح مي دهيم به برخوردها و تعارفات رسمي اکتفا نموده، از ابراز هر گونه احساس ديگري خودداري کنيم.شيوه هاي ابراز احساسات در يک برخورد دو نفره ي معمولي ، يک سوم مفاهيم اجتماعي ( اطلاعات ، معاني و احساسات ) از طريق مؤلفه هاي کلامي و دو سوم ما بقي از راههاي غير کلامي ( مانند : حرکات ، وضعيت بدن ، نحوه ي نگاه ، حالات چهره و ...) منتقل مي شوند. (9)حرکات : ما در جريان يک ديدار ( ارتباط رو در رو ) ، حرکت مي کنيم. يکي از کارکردهاي اصلي حرکات ، ابراز حالات عاطفي و احساسات فرد نسبت به ديگران است . ژستها : ژستها در فرهنگهاي مختلف، هر کدام نشان دهنده ي احساس ويژه اي هستند، مثلا در فرهنگ ما : - نشان دادن مشتهاي گره کرده : عصبانيت - بالا انداختن شانه : بي اطلاعي - ضرب گرفتن روي ميز : اضطراب وضعيت بدن : در ارتباطات ميان فردي ، کسي که نشسته و به جلو خم شده است ، در مقايسه با فردي که خود را عقب مي کشد ، نگرش مثبت تري به موضوع بحث دارد. در حالت ايستاده نيز وقتي افراد رو در روي يکديگر مي ايستند ، نسبت به موضوع بحث ، نگرش مثبت تري دارند تا وقتي که روي خود را به طرف ديگري بر مي گردانند . سرتکان دادن : ما به دو شيوه مي توانيم براي ابراز علاقه و اشتياق نسبت به حرفهاي فردي که با ما صحبت مي کند، از سر تکان دادن استفاده کنيم. با کج کردن سر، علاقه مندي خود را نسبت به حرفهاي طرف مقابل ابراز مي کنيم و با تکان دادن سر، تمايلمان را به ادامه ي صحبت ، نشان مي دهيم.نگاه : نگاه ، کارکردهاي مختلفي در رفتار انسان دارد. از همين رو ، افراد به نحوه ي نگاه ديگران ، بسيار حساس اند . در بسياري از صحبتهاي روزمره ، گفته مي شود : « اين طوري به من نگاه نکن» ، « او به من چشم دوخته » ، « با نگاه خود، مرا آب کرد » و...کارکردهاي ارتباطي نگاه : ارتباط چشمي نشانگر شدت هيجانات ما درباره ي ديگران است . ظاهرا ما به کساني که علاقه ي بيشتري داريم، نگاههاي طولاني تر و بيشتري مي کنيم. خيره خيره نگاه کردن ، نشانه ي خصومت نيز مي تواند باشد؛ اما به راحتي مي توان بين اين دو نحوه نگاه ، فرق گذاشت . نگاه طولاني اگر با لبخند همراه باشد ، نشانه ي عواطف و هيجانات « دوستانه » و همچنان اگر با خشم همراه باشد ، بيانگر احساسات « خصمانه » است. تحقيقات ، نشان مي دهد که وقتي افراد به طور مکرر به هم صبحت خود نگاه مي کنند، بيش از وقتي که به ندرت به آنها نگاه مي کنند، در نزد آنها محبوبيت دارند.نکته ي ديگر اينکه اگر به طور همزمان از تقويت کننده هاي کلامي ( مانند تأييد و تحسين ) و نيز نگاه استفاده کنيم ، بهتر مي توانيم با ديگران ارتباط برقرار نموده ، آنان را وادار کنيم تا نگرشها و احساسات خويش را ابراز کنند.اين روشها ممکن است بدون آنکه توجه اختياري به آنها داشته باشيم، بيان کننده ي حالات و احساسات ما باشند ؛ اما برخي مهارتهاي ديگر نيز وجود دارند که به صورت ارادي نشانگر حالات ما هستند.راهبردهاي رابطه با ديگران الف . خود افشايي (Self-disclosure) خود افشايي ، فرايندي است که از طريق آن ، اطلاعاتي را راجع به خود در اختيار ديگران قرار مي دهيم. نخستين کسي که بر اهميت افشاي خود به عنوان يک راهبرد در روابط با ديگران تأکيد کرد ، سيدني جرارد بود (1964 م ) . او نشان داد که ما مي توانيم از افشاي خود براي تشويق ديگران به مطرح کردن اطلاعات مخصوص خودشان استفاده کنيم. امروزه خود افشايي به عنوان يک مهارت مهم در مشاوره به کار مي رود و در ديگر تعاملات اجتماعي نيز مي تواند بسيار مفيد و راهگشا باشد. خود افشاييها مي توانند درباره ي حقايق يا درباره ي احساسات باشند. وقتي دو نفر براي اولين بار يکديگر را مي بينند ، بيشتر احتمال دارد به افشاي حقايق ( نام، شغل ، محل اقامت و...) بپردازند و احتمال انجام شدن افشاهاي احساسي ( من به شما علاقه دارم ، من از موسيقي بيزارم و...) توسط آنها کم است. اما گاه ديده مي شود که برخي افراد ، آنچنان سرد و بي عاطفه هستند که در برخورد با ديگران از ابراز هر گونه احساسي خودداري نموده، خود را پشت ديوارهاي بي اعتمادي مخفي مي دارند.عده اي هم وجود دارند که به محض رو به رو شدن با ديگران و در همان ابتدا ، به افشاهاي عميق و بيان ديدگاهها و احساسات خود پرداخته ، حتي در خصوصي ترين مسائل خود را با ديگران در ميان مي گذارند. افرادي که در « خود افشايي » افراط و تفريط مي کنند، در برقراري رابطه با ديگران و حفظ آن ، دچار مشکل مي شوند . بنابراين ، گرچه خود افشايي يک مهارت مهم در تعامل با ديگران محسوب مي شود، اما نبايد در آغاز برخوردها به ابراز احساسات عميق خود پرداخت .ب. باز بودن (Openness)باز بودن ، يک مفهوم دو جانبي است. وقتي يک فرد را « باز » مي ناميم که هم در بيان و ابراز احساسات خود از صراحت و بي پردگي برخوردار باشد و هم نسبت به اظهار نظر و احساساتي که ديگران از خود نشان مي دهند ، حالت پذيرندگي داشته باشد. هر چه حالت صراحت و پذيرندگي شخص بيشتر باشد، آمادگي او براي تغيير و رشد به سوي مراحل بالاتر کمال و ايجاد روابط صميمي و دوستانه با ديگران بيشتر مي گردد ، و به عکس ، هر چه پافشاري فرد بر روي نگرشها و ديدگاههاي شخصي بيشتر باشد ، تغيير و رشد وي دشوارتر و روابط وي با ديگران ، ناپايدارتر خواهد بود. ج . تصديق و تأييدتصديق و تأييد ، يکي از روشهاي ابراز علاقه و اعلام موافقت با اعمال و گفتار طرف مقابل است. وقتي به گفته ي فرد ديگري گوش مي دهيم، مي توانيم با کلماتي چون« خب» ، « بله » ، « درسته » ، « خيلي خوب » ، « مي فهمم» ، « همين طور » ، « آها » و ... احساس علاقه ي خود را به گفته هاي وي ابراز نماييم . د . تحسين و حمايت تحسين ، واکنش فراتر از تصديق با تأييد ساده و در واقع ، نوعي اعلام و توافق با گفتار و رفتار طرف مقابل است. برخي کلماتي که تحسين و حمايت فرد را از ديگران نشان مي دهند، عبارت اند از : « خوبه » ، « عاليه » ، « آفرين » ، « چه جالب » ، « ادامه بده » و ... تأييد و تحسين ، تنها از طريق کلامي صورت نمي گيرد ؛ بلکه لبخندهاي گرم ، سر تکان دادنهاي مشتاقانه و ارتباط چشمي ، از بهترين روشهاي ابراز تأييد و تحسين به حساب مي آيند.گلدمن در تحقيقات خود ( منتشر شده به سال 1980 م ) نشان داد که وقتي تشويق کلامي را با ارتباط چشمي همراه مي کنيم ، بيشتر نشانگر علاقه ي ما به ديگران است ؛ اما اين را هم بايد بگوييم که گاهي استفاده ي بيش از حد از نگاه يا نگاه خيره ، حمل بر تهديد مي شود و ديگران را ناراحت مي کند. ه . انعکاس احساس (Reflection of f eeling )منظور از انعکاس يا باز گرداندن احساس ، اين است که درباره ي ماهيت گفته هاي فردي که با ما صحبت و درد دل مي کند، باز خورد بدهيم ( عکس العمل مناسبي نشان بدهيم ) . يکي از عوامل مؤثر در استفاده ي موفق از اين مهارت ، تشخيص دقيق احساسات طرف مقابل و برجسته کردن آنهاست .ما با بازگرداني احساسات ، به گوينده القا مي کنيم که حرفهاي او را فهميده ايم و براي او احترام و ارزش قايليم . انعکاس احساس ، رابطه ي ما را با ديگران تسهيل مي کند و با آنان همدل تر مي شويم . و . گوش دادن در تعاملات ميان فردي ، گوش دادن ، اهميت زيادي دارد .(10) ما براي ابراز احساس همدلي و درک و احترام ديگران بايد به گفته هاي آنان توجه کنيم . اغلب ما آن چنان درگير افکار و احساسات خود هستيم که واقعا چه چيزهايي که ديگران و حتي دوستان نزديک ما مي گويند، گوش نمي دهيم. بسياري از اختلافات موجود در خانواده ها ، بين همسران، والدين با فرزندان و ... ناشي از همين بي اعتنايي و گوش ندادن به گفته ها و نظرات همديگر است. ما بيشتر علاقه داريم که در مورد خودمان بگوييم تا به گفته هاي ديگران گوش دهيم.نکات کاربردي 1.در بيان احساسات خود نسبت به ديگران صريح باشيد ؛ يعني احساس خود را مستقيم و بدون واسطه در يک يا دو جمله ي ساده و قابل فهم بيان کنيد. 2. از دليل خود براي ابراز احساستان آگاه باشيد : هدف شما در اين موقعيت چيست ؟ آيا مي خواهيد نکوهش کنيد و احساس نارضايتي خود را اعلام کنيد، يا مي خواهيد باز خورد ( عکس العمل ) مناسب ارائه دهيد؟3. در بيان و توصيف احساستان از ضمير « من » استفاده کنيد (« من ناراحتم » به جاي « تو مرا ناراحت کردي» ) .4. احساس خود را نسبت به رفتار ديگران بيان کنيد نه نسبت به خود آنها ( «وقتي شما اين کار را انجام مي دهيد ، من خشمگين مي شوم » به جاي جمله ي : « شما مرا خشمگين مي کنيد» ) .5. وضعيت و حالات خود را با آنچه مي گوييد، هماهنگ کنيد . اگر احساس خشم خود را با لبخند بيان کنيد، طرف مقابل هم آن را جدي نخواهد گرفت.6. در ضمن آنکه احساسات خود را نسبت به ديگران ابراز مي کنيد، حق ديگران را نيز براي داشتن احساسات و عقايد و ابراز آنها محترم بداريد .پي نوشتها: 1. شناخت و عاطفه جنبه هاي باليني و اجتماعي ، حبيب الله قاسم زاده ، فرهنگان ، چاپ اول، 1379 ، ص 23 .2.Bowers,J.Mettes,s.and Duncanson,W .(1985),Emotin and int erpersonal commanication. 3.Brooks,W.and Heath,R(1985),Speach Commanication.4. از حال خوب به حال بد ، ديويد برنز ، ترجمه : مهدي قرچه داغي ، تهران : آرين کار ، چاپ سوم ، 1371 ، ص 386 .5. هوش هيجاني ، دانيل گلمن ، ترجمه : نسرين پارسا ، تهران : رشد ، چاپ اول ، 1380 ، ص 159 .6. حديث زندگي ، شماره 7 ، ص 68 .7. هوش هيجاني ، ص 160 .8. ده قدم تا نشاط ، ديويد برنز ، ترجمه : مهدي قراچه داغي ، نشر پيکان ، 1381 ، ص 76 .9. تجربه ي ارتباطات در روابط انساني ، لايل ساسمن ، ترجمه : حبيب الله دعاني ، انتشارات دانشگاه فردوسي مشهد، ، 1376 ، ص 39-45 .10. مفاهيم بنيادي و مباحث تخصصي در مشاوره ، ديويد گلدارد، ترجمه : دکتر سيمين حسينيان ، کمال تربيت ، 1378 ، بخش دوم .منبع: نشريه ي حديث زندگي 10/خ
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 423]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها