تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1863025512
روز طبیعت
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
روز طبیعت نويسنده: محمدسعید میرزایی ( دل نوشته هایی برای روز طبیعت )« در جشن طبیعت »درختان، پیامبران خاموش زمینند. آنان به زبانی که ما نمیفهمیم، عظمت خداوند را تسبیح میگویند که «یُسبّح لِلّه ما فی السموات و ما فی الارض...»پرندگان در زمزمه دائم خویش، ذکر ابدی دوست را میخوانند.رودخانه، آیین‌های ابدی که به هیچ سنگی شکسته نمیشود.آیین‌های که هم ماهِ شبانه در آن شنا میکند و هم آفتاب، گیسو در آن میشوید.ای کاش میتوانستیم با زبان «نسیم»، با جنگل سخن بگوییم!ای کاش میتوانستیم کلمات ماهیها را لب خوانی کنیم!ای کاش زبان «دارکوب» را بلد بودیم، وقتی که آرزوهای درخت را نقطه چین میکند!ای کاش همچون حضرت سلیمان علیهالسلام ، زبانِ مورچگان را میفهمیدیم!ای کاش با زبان طبیعت آشنا بودیم!ای کاش میتوانستیم رازهای طبیعت را درک کنیم!آن وقت، از روی هیچ ساقه تردی با بیاعتنایی رد نمیشدیم،روی حریم هیچ گلی پا نمیگذاشتیم، خلوت روشن هیچ چشمهای را گِل آلود نمیکردیم، هیچ پروانهای را لای کتابهایمان خشک نمیکردیم، هیچ سنجاقکی را در دفترهایمان سنجاق نمیکردیم، زندگی هیچ مورچهای در زیر کفشهایمان له نمیشد، هیچ کس با تیشه به میهمانی درخت نمیرفت.هیچ کس به فکر تجزیه رنگهای رنگین کمان نبود، هیچ کسی موشها را در شیشه آزمایشگاه نمیانداخت، هیچ کس آهوها را اذیت نمیکرد، هیچ کس عاج فیلها را نمیدزدید. هیچ کس بیهوده موهای «بید مجنون» را نمیکشید...ای کاش همه ما با طبیعت مهربان بودیم!ای کاش همه ما با طبیعت دوست بودیم؛ آنقدر صمیمی که میتوانستیم بدونِ کارت دعوت، در جشن طبیعت شرکت کنیم.« به زیبایی بیاندیش »سید علیاصغر موسویبه زیبایی بیاندیش! به لحظههای سبز و آبی و سپید!به آسمان بیاندیش، که در آغوش پرندین خویش، لالایی بودن را به گوش زمین میخواند! به کهکشانی بیاندیش، که گهواره زمین را با آرامشی تمام میگرداند! به لحظههای سبز چمن! به ترنّم باران! به تبسّم گلهای سوسن!به آواز سرخ قناری! به پرواز سبز پرستو! به غوغای شادی لک لک! به آرامش رنگ طاووس. به زیبایی بیاندیش!به جاریترین رودها، به پرواز ماهی از آبشار! به خال خیالانگیز پلنگان! به رقص تپشناک آهو! به بازیِ پروانگان روی گلها، به زیبایی بیاندیش! به آرامش شادیانگیز ساحل، به گیسوی ابریشم آبشاران؛ به زیبایی، به زیبایی، به زیبایی بیاندیش!چنان گم شد، در ازدحام دودها، آسمان! که پرواز کبوتر را به کلاغها نسبت دادند و لاجورد آسمان را با پرده سیاه شب به اشتباه نشستند! چنان گم شد، نگاههای آهوانه! که شاعران، غزلهای عاشقانه را افسانه خواندند!چنان گم شد در ازدحام دودها، احساس! که تمام تصاویر را تب شب فرا گرفت و ردّ پای برف، در سیاهی آسفالتها ناپدید شد!چنان گم شد، سپیدی کوهها در سیاهی ابرها؛ که حتی عکسهای سپید و سیاه، در تاریک خانههای غفلت سوختند.... اینک فراتر از این کوچههای دودی و در آن سوی افقهای مه آلود، سرسبزی درختان بادام، دوامِ ما را آرزومند است و کاجستانها را به استقامتی تمام سبز، فرا میخواند.در این یک لحظه از مرگِ هزاران لحظه سبز، من و تو، ـ این دو چشم بیدار ـ آیا زندگی را در مسیر سالم خود، آرزومندیم؟!«طبیعت»، پلکی از خوش رنگیِ آیینه ماست! همان آیین‌های که انعکاسِ «زندگی»هاست!به زیبایی بیاندیش! به لحظههای سبز و آبی و سپید و فردایی که سرسبز از بهار است؛ سرسبز از پرستو؛ از قناری، از رودهای جاری.« دستهای خیس باران »اکرم کامرانی اقدامبهار و گل طربانگیز گشت و توبه شکن / به شادیِ رخِ گل، بیخ غم ز دل بر کن یک دشت شقایق وحشی، یک دست سبزه نورسته، هزار فرسنگ شکوفه، محصولِ بازوانِ توانای طبیعت است.اینک حیاتِ و حشی و ناآرام، رامِ نگاه خورشید است.زبان چلچلهها، زبانِ گلها، زبان خاک، همه یکی است.چشم میچرخانم؛ دستانِ نیازمند طراوت را میبینم که برای چیدنِ گلی دراز شده.کودکان، پا برهنه میدوند.به شاخهها میآویزند و آوازِ شوق سر میدهند.و زمین میشکفد و خوشههای سبزِ طراوت را به باغ چشمها هدیه میکند.نسیم میوزد و بالیدن زندگی را از ژرفای خاک نظاره میکند.و آب میخروشد و از جویِ سبزِ بهار، جاری میشود.از بطنِ خاک، هستی میجوشد. در برگ برگِ درخت، حیات جریان دارد.و زندگی جاری است، چون چشمههای درگذر.آسمان، حریری است از لطافت، احساسِ شکنندهای است از باران.و باران میبارد؛ به رنگ صبح، روی فرشی از چمن و زمین سبز میشود و قصیده بلند آفرینش تکرار میشود.بویِ تازه باران، بیهیچ وقفهای میپیچد و جویبار، بیهیچ واهمهای میجوشد.در هیچ روزی از سال، زندگی، هستیاش را چنین صادقانه وقف زمین نکرده و هیچ یک از روزهای سال، به این زیبایی و طراوت نبوده است.دستِ خیس باران، هنوز بر شانههای سبز زمین است. خاک، پر از زندگی است. جوانههای مکرّر تکامل از تنِ زمین روییده. خواب، چشمانم را پر کرده است.از این همه شکستن بیدرنگ سکوت، از این همه طراوت باید بگویم و بنویسم که خدا در تمام این لحظهها جاری است.منبع : سایت حوزه الف
#فرهنگ و هنر#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها