تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 7 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم، كليد هر نوشته‏اى است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1834615928




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

در همه حال سوختی و من ندانستم!


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: در همه حال سوختی و من ندانستم!مقام معلم
در همه حال سوختی و من ندانستم!
از همه برتر بود مقام معلم واجب عینی است احترام معّلم صفحه فضل است زیب دفتر هستی زانکه موشح بود به نام معّلم خلعت توفیق خاص آنکه بگیتی یافت تمتع ز فیض عام معّلم شهد عنایت ز خلق باز نگیرد پر ز شرنک است گرچه کام معّلم تا که شود رفع نقص از من و از تو صرف کمال است روز و شام معّلم عرصه میدان لفظ زیر پی اوست توسن معنی است تا که رام معّلم گوی ز میدان تربیت برباید فضل و ادب رخش تیزگام معّلم آهوی تعلیم و تربیت نشود رام تا نشود پای بند دام معّلم باغ جهان را صفا و لطف فزاید خون دل و کوشش مدام معّلم آبروی دفتر فضیلت و معنی است رشحه ای از کلک مشکفام معّلم گلشن فرهنگ را بهار و طراوت نیست جز از حسن اهتمام معّلم جهل سپر افکند چو تیغ معارف چهره برون آرد از نیام معّلم خدمت فرهنگ و بسط دانش و بینش نیست جز این نیّت و مرام معّلم مفخر خلقت که سرّ علمنی گفت گفت چه سرّی است در کلام معّلم حیف که در این محیط کس نشناسد آنچه سزد ارزش مقام معّلم 
در همه حال سوختی و من ندانستم!
حق نشناسان بسان مرغ بد آموز پر نگشایند گرد بام معّلم آنکه رهین معّلم است حیاتش می ندهد پاسخ سلام معّلم بس متعلم پس از فراغت تحصیل لب بگشاید پی ملام معّلم قدر معّلم چه غم اگر نشناسند حامی او حقّ و من غلام معّلم من سر تعظیم پیش پای تو سایم رونق شعر من است نام معّلم از چو منی ناتمام ، نقص نباشد گفتم اگر مدح ناتمام معّلم حسن ختام سخن سزد که بگویم شعری در صورت پیام معّلم خانه ابنای نوع تا بفروزم خود به همه عمر همچو شمع بسوزم سید مجتبی کیوانی اصفهانی ( کیوان ) معلم و شاگرد
در همه حال سوختی و من ندانستم!
بانگ برداشتم : آه دختر وای ازین مایه بی بند و باریبازگو ، سال از نیمه بگذشت از چه با خود کتابی نداری ؟می خرم ؟ کی ؟همین روزها آه آه ازین مستی و سستی و خواب معنی ی وعده های تو این است نوشدارو پس از مرگ سهراب از کتاب رفیقان دیگرنیک دانم که درسی نخواندیدیگران پیش رفتند و اینک این تویی کاین چنین باز ماندیدیده ی دختران بر وی افتاد گرم از شعله ی خود پسندیدخترک دیده را بر زمین دوخت شرمگین زینهمه دردمندیگفتی از چشمم آهسته دزدید
در همه حال سوختی و من ندانستم!
چشم غمگین پر آب خود را  پا ،‌ پی پا نهاد و نهان کرد پارگی های جوراب خود را بر رُخَش ، از عرق، شبنم افتاد چهره ی زرد او زردتر شد گوهری زیر مژگان درخشید دفتر از قطره یی اشک ، تر شد اشک نه ، آن غرور شکسته بی صدا ، گشته بیرون ز روزن پیش من یک به یک فاش می کرد آن چه دختر نمی گفت با من چند گویی کتاب تو چون شد ؟بگذر از من که من نان ندارم حاصل از گفتن درد من چیست دسترس چون به درمان ندارم ؟خواستم تا به گوشش رسانم ناله ی خود که : ای وای بر من وای بر من ، چه نامهربانم شرمگینم ببخشای بر من نی تو تنها ز دردی روانسوز روی رخسار خود گرد داریاوستادی به غم خو گرفته همچو خود صاحب درد داریخواستم بوسمش چهر و گویم ما ، دو زاییده ی رنج و دردیم هر دو بر شاخه ی زندگانی
در همه حال سوختی و من ندانستم!
برگ پژمرده از باد سردیم لیک دانستم آنجا که هستم جای تعلیم و تدریس پندست عجز و شوریدگی از معلم در بر کودکان ناپسندست بر جگر سخت دندان فشردمدر گلو ناله ها را شکستم دیده می سوخت از گرمی اشک لیک بر اشک وی راه بستم با همه درد و آشفتگی باز چهره ام خشک و بی اعتنا بود سوختم از غم و کس ندانست در درونم چه محشر به پا بودسیمین بهبهانی مطالب مرتبط:آقا ما آسم داریم!(طنز)چهره خوشبختی روی تخته سیاه بدبختیاولین روز مدرسهنامه های شاگرد و معلم کسری و خوانسالارنگاهی به داستان انجمن شاعران مرده نوستالژى در آثار جلال آل‏احمد  تهیه و تنظیم برای تبیان: زهره سمیعی - بخش ادبیات تبیان  





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن