واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پروين اعتصامي كه نام اصلي او رخشنده است در بيست و پنجم اسفند 1285 هجري خورشيدي در تبريز پا به عرصه گيتي نهاد، او در كودكي همراه پدرش اعتصام الملك به تهران آمد و در اين شهر ساكن شد. به سبب شخصيت ادبي و علمي اعتصام الملك ، خانه آنها محل رفت و آمد اشخاصي همچون حاج سيد نصرالله تقوي، علي اكبر دهخدا و بهار بود و پروين زير نظر پدر و در چنين محيطي علمي و ادبي تربيت شد، به بلوغ فكري و فرهنگي رسيد و با افكار و شخصيت نخبگان ادب عصر خود آشنا شد. او مقدمات فارسي و عربي را نزد پدر آموخت و در مدرسه اناثيه آمريكايي تهران به تحصيل مشغول شد. در سن هجده سالگي از آن مدرسه فارغ التحصيل و مدتي نيز در همان جا تدريس كرد. پروين با پسر عموي پدر كه افسر شهرباني بود، ازدواج كرد اما پس از مدت كوتاهي از او جدا شد و به خانه پدر بازگشت. ديوان پروين نخستين بار در سال 1314 خورشيدي به چاپ رسيد چون تا آن زمان پدرش اجازه چاپ آن را به او نمي داد. پروين با انتشار ديوانش در جامعه به عنوان شاعري معروف شناخته شد هرچند اهل فضل و ادب نيز از قبل با اشعارش در مجله بهار كه به همت پدر وي انتشار مييافت، آشنا بودند. در اين زمان وزارت معارف وقت درجلسه شوراي عالي معارف به پيشنهاد اداره انطباعات آن وزارت خانه، اعطاي نشان درجه سوم علمي را به پروين تصويب كرد و آن را براي پروين فرستاد و او با سمت كتابدار دانشسراي عالي به استخدام وزارت معارف در آمد. آنچه از مضامين و معاني اشعار پروين ميتوان درباره خلقيات و روحيات او استنباط كرد، دلبستگي عميق وي نسبت به پدر، استعداد وافر، شوق فراوان به آموختن علم و دانش، پاكي و پاكدامني، روحيه ظلم ستيزي و مخالفت با ستم و ستمگران، حمايت، ابراز همدلي و همدردي با محرومان و ستمديدگان است. ديوان پروين باتوجه به مفاهيم معنوي و بيان حقايق الهي و دارا بودن ويژگي پند، اندرز و توصيه به خردمندي و نكوهش ، كبر، غرور، نخوت و ظلم و نفرت از فقر، تبعيض و همدردي با مظلومان، بينوايان و رنج ديدگان، از امتيازي خاص در بين مردم و اهل ادب برخوردار است. تعداد اشعاري كه پروين در آنها سختترين انتقادها را بر شاهان وارد ميكند و از ظلم و ستم اغنيا و قدرتمندان، درد و رنج محرومان ياد ميكند، به اندازهاي زياد است كه مايه حيرت ميشود. او فقر را در شعر تيره بخت و زير سوال بردن مشروعيت دولت وقت را در شعر شكايت پيرزن به تصوير مي كشد . شايد به همين دليل كه اشعار پروين بيشتر رنگ سياسي - اجتماعي و انتقادي دارد، بعضي از منتقدان، شعر او را شعر سياست و اخلاق ناميده اند. سرانجام پروين اعتصامي در سوم فرودين 1320 هجري خورشيدي در آستانهي سي و پنج سالگي، بيمار شد و در شانزدهم همان ماه بر اثر ابتلا به حصبه، به ديار باقي شتافت و در مقبره خانوادگي در صحن حضرت معصومه (س) در قم، در كنار پدر به خاك سپرده شد. پس از درگذشت پروين هيچ مراسم رسمي دولتي براي وي برپا نشد، فقط دوستان و علاقهمندان پروين به مناسبت نخستين سالروز درگذشتش در فروردين 1321 مجلس يادبودي براي وي برپا كردند و با سرودن اشعاري نسبت به سكوت و بيمهري دوران استبداد در حق پروين واكنش نشان دادند. روز 25 اسفند ،تاريخ تولد پروين اعتصامي، در تقويم جمهوري اسلامي به عنوان روزبزرگداشت اين شاعر ناصح، ثبت شده است. اطلاع**9131**1717
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 388]