واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خانواده سبز :«رابرت ساموئلسون» در مقالهاي تحليلي، ضمن بررسي آمارهاي فارغالتحصيلان در مقاطع مختلف، درباره كمبود مغز در آمريكا و چشمانداز سقوط ايالات متحده از رتبه اول توليد دانش و فناوري، هشدار داده است. به گزارش«بازتاب»، وي در هفتهنامه معتبر «نيوزويك» مينويسد: قدرت اقتصادي يك كشور، زماني توسط معادن فولاد يا توليد برق اندازهگيري ميشد، اما امروزه، همه جوامع پيشرفته، به طور كامل وابسته به تكنولوژي هستند كه قدرت اقتصادي آنها را بر مبناي تعداد دانشمندان و مهندسان، ارزيابي ميكند. با توجه به اين فاكتور، قدرت اقتصادي آمريكا، بسيار كمرنگ ميشود. ما سهم عمدهاي از استعدادهاي تكنولوژيك جهان را توليد ميكنيم. چين و هند، تازهترين رقباي ما در اين زمينه هستند اما بسيار پيچيدهتر از ما. بنا بر گزارش دانشگاه هاروارد، آمريكا در اواخر سال 1975، بيشترين فارغالتحصيل مهندسي و علمي با مدرك دكتري را داشت؛ بيشتر از اروپا و حدود سه برابر كل آسيا. اما هماكنون اتحاديه اروپا، حدود 50 درصد بيش از آمريكا و آسيا و نيز تقريبا با كمي اختلاف از آمريكا جلو افتادهاند. بر پايه برآوردهاي «ريچارد فريمن»، استاد دانشگاه هاروارد، هماكنون چين به تنهايي به اندازه نصف آمريكا توليد علم داشته و تا سال 2010، آمريكا را پشت سر خواهد گذاشت. در ميان مهندسان داراي مدرك ليسانس، خلأ بسيار بزرگتري احساس ميشود. چين در سال 2001، 220 هزار فارغالتحصيل مهندسي داشته كه در مقابل شصتهزار نفر در آمريكا قرار ميگيرد. بنا بر گزارش فريمن، دومين زمينه نگراني اين است كه دانشمندان و مهندسان آمريكايي با توجه به مهارت آنان ـ به ويژه در سطح دكترا ـ و مدت زمان تحصيلشان، دستمزد خوبي دريافت نميكنند. به نظر وي، اين امر نشاندهنده بازار ضعيف كار در جذب تعداد رو به افزايش دانشجويان آمريكايي است. از سال 1990 تا 2000، ميانگين درآمد براي مهندسان داراي مدرك دكترا از 65 هزار دلار به 91 هزار دلار افزايش يافته و حدود 41 درصد افزايش داشته و دكترهاي رشته علوم طبيعي (فيزيك و شيمي) از 56 هزار دلار به 73 هزار دلار (30 درصد). اين در حالي است كه ميانگين درآمد پزشكان آمريكايي از 99 هزار دلار به 156 هزار دلار (58 درصد افزايش) رسيده است و وكلا هم از 77 هزار دلار به 115 هزار دلار (49 درصد افزايش). با توجه به ميزان متقاضيان مدرك MBA دانشكده بازرگاني دانشگاه هاروارد كه 891 نفر در سال 2005 بوده، ميتوان به اين نتيجه رسيد كه دكترهاي مهندسي و علمي، تقريبا اشخاص فقيري هستند. اينان كه با ميانگين سني 27 سال متقاضي كار شدهاند، خواستار حقوق پايهاي معادل صدهزار دلار براي شروع هستند. هزينه دو ساله تحصيل هاروارد 120 هزار دلار است و به همين دليل، چهارپنجم دانشجويان با بدهيهاي فراوان تحصيل را رها ميكنند و آنهايي نيز كه ادامه ميدهند، حدودا هشت سال طول ميكشد تا تحصيل خود را به پايان برسانند. پيشبينيها نشان ميدهد كه سود ديگر كشورها، ضرر ما خواهد بود. به طوري كه هر پيشرفتي كه مثلا در درمان سرطان يا ابداع ماشينهاي سواري جديد در سوئد يا ژاپن اتفاق افتد، به سرعت به آمريكا خواهد آمد، درست مانند گذشته كه پيشرفتهاي آمريكا به اين كشورها ميرفت. البته آمريكا همچنان مركز تحقيات و توسعه جهاني است. به وجود آمدن مهندسان چيني و هندي، به خودي خود تهديدي براي آمريكا نيست. به هر حال اين كشورها به شدت نيازمند اين اشخاص براي رفع نيازهاي اجتماعي خود هستند. اما بايد به اين نكته توجه كرد كه چند دهه است توليد تكنولوژي در آمريكا رو به كاهش رفته و اين روند ادامه دارد. نكته انتقادآميز، تقويت ثبات تكنولوژيك آمريكاست. به نظر ميرسد تعداد مهندسان و دانشمندان آمريكا زياد است اما بيش از نيمي از آنان مهاجرت ميكنند. ما هم بايد راه را براي مغزهاي خارجي باز كنيم و به شدت از شركتهايي كه در ايجاد تجارت و فناوريهاي جديد موفق بودهاند، حمايت كنيم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 295]