تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815685653
دیالوگ سیاسی با روش شریف
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > آسیای میانه و قفقاز - محمدرضا نوروزپور چهار روز از اعلام رد صلاحیت نواز شریف و برادرش شهرام، از سوی دادگاه عالی پاکستان که منتج به محرومیت آنها از شرکت در انتخابات میان دوره ای مجلس پاکستان می شود، گذشته و حالا به دلیل بن بست سیاسی پدید آمده، که گویا تمایلی برای بازکردن آن نیز موجود نیست، همه راه ها بار دیگر به اعتصاب و زد و خوردهای خیابانی منتهی شده است. نبود بلوغ سیاسی، نوپا بودن دموکراسی و کمی ظرفیت، فساد، سوءاستفاده از قدرت، تلاش برای بقا و ستیزه گری برای دست یابی به مدارج بالاتر و از همه مهمتر ناآگاهی و جهل توده های مردم که خود دلیلی روشن برای پیروی کورکورانه انها از جریانات مختلف سیاسی و یا افراطی مذهبی است، سبب می شود تا کشوری مثل پاکستان هر از چند گاهی با آرامش وداع کند و دیر زمانی بعد به آن باز رسد آن هم به صورت موقت. آصف علی زرداری، بیوه بی نظیر بوتو متهم اصلی این قائله است. نخست وزیر سابق پاکستان که به همراه برادرش رد صلاحیت شده، معتقد است که این توطئه توسط زرداری ترتیب داده شده و از همین رو، علیه دولت مرکزی شمشیر کشیده است. او حتی از طرفدارانش خواسته تا اعتصاب کنند و به خیابان ها بریزند. گرچه پیش از این چند مرحله زد و خورد میان طرفداران او و ماموران امنیتی در روزهای گذشته صورت گرفته و در لاهور و راولپندی بلوایی به پا شد که البته زیان دیدگان اصلی آن مردمی بودند که اموالشان ضایع شد و اموال دولتی که در آتش خشم هواداران متعصب نواز شریف سوختند. اما در کنار این حقیقت که گفتگوی سیاسی البته بهتر از پرخاشگری و هوچی گری و حمله به اماکن عمومی و دعوت از هواداران به اعتصاب و بلوا است، حقیقت دیگری وجود دارد که خصوصا در کشورهای فاقد بلوغ سیاسی و دموکراسی، بارها و بارها جواب داده و آن اعتقاد داشتن به عکس حقیقت اول است. در کشوری مثل پاکستان، فردی مثل نواز شریف با تبعیت از مدل اول که البته حقیقتی غیر قابل انکار است، هرگز به مقصود خود نمی رسد، اما احتمال زیادی وجود دارد که با استفاده از مدل دوم، یعنی بی اعتقادی به گفتگوی سیاسی و بهره گیری از روش خشونت و استفاده از اهرم برانگیختن خشم هواداران، به نتایجی دست یابد ولو اندکی کمتر از آنچه خود را سزاوار آن می دانسته. شواهد نشان می دهد که رهبر حزب مسلم لیگِ شاخه نواز، تا حدی با براه انداختن بلوا به نتایجی هم رسیده است، اخبار و اطلاعات رسیده از پاکستان نشان می دهد که اعتراضات او ممکن است تغییری در نظر دیوان عالی ایجاد کند و دست کم هم اکنون دولت مجبور شده است تا پیشنهاداتی مبنی بر گفتگوی سازنده به او بدهد. حتی گفته می شود که اگر اعتراضات ناشی از تحریکات او در راولپندی و شهرهای دیگر نبود احتال داشت کل مجلس ایالتی پنجاب که حزب او توانسته اکثریت کرسی های آن را به دست آورد به کلی منحل شود. در وضعیت کنونی، با فرض اینکه او و برادرش همچنان رد صلاحیت شده باقی می مانند اما دست کم با این اعتراضات مجلس محلی پنجاب حفظ شده و آنها به واسطه اینکه اکثریت مطلق را دارند می توانند دولت محلی تشکیل دهند. تاریخ چنین دستاوردهایی تنها متعلق به یک گروه و حزب خاص نیست. در پاکستان قدیم و جدید همواره اعتراض و ریختن به خیابان ها و آشوب و بلوا جواب داده است. اما سوالی که باقی است اینکه، تا چه زمانی دستیابی به مقاصد و یا حفظ دستاوردها باید اینچنین گران باشد. آیا نهادینه شدن آشوب و بلوا به عنوان راهی برای رسیدن به مقاصد سیاسی می تواند در دراز مدت و برای همیشه جوابگو باشد؟ یا اینکه خود عاملی برای تمایل حاکمان و دولتمردان فعلی و آینده به روی آوردن به روش های جدید و نا هنجار تر برای بقا،می شود. اگر امروز نواز شریف با براه انداختن آشوب و بلوا، حتی بتواند نظر دیوان عالی را نیز عوض کند و تایید صلاحیت خود را برای شرکت در انتخابات میان دوره ای به دست آورد، نمی تواند از آن به عنوان دستاوردی مثبت یاد کند و به آن ببالد چرا که او تنها گامی دیگر در جهت تثبیت و نهادینه کردن خشونت و هرج و مرج در کشورش برداشته، همان که او، خود یک بار طعم گس آن را در دوران نخست وزیری اش در دهه 90 چشیده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]
-
گوناگون
پربازدیدترینها