محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832670310
نقش اعراب در مصالحه بین ایران و غرب و توافق لوزان
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
روزنامه فرامنطقه ای الشرق الاوسط؛
نقش اعراب در مصالحه بین ایران و غرب و توافق لوزان
پرسش های مربوط به برنامه هسته ای ایران بسیار است و با این همه، دستیابی به توافقنامه هسته ای برای منطقه و ثبات آن بهتر است اما در این مسیر مین های بسیاری کار گذاشته شده است.
به گزارش سرویس سیاسی جام نیوز، روزنامه فرامنطقه ای "الشرق الاوسط" امروز در مقاله ای به قلم مأمون فندی و تحت عنوان «آیا توافقنامه هسته ای ایران به لحظه امضا خواهد رسید؟» نوشت: توافقنامه هسته ای ایران و غرب شامل نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی بر تاسیسات غنی سازی ایران در مواضع نظامی نمی شود و سرانجام عرب ها وجه المصالحه ایران و غرب خواهند بود و به همین علت است که کشورهای عربی باید به دقت اوضاع را زیر نظر داشته باشند.
روزنامه لندنی در ادامه نوشت: امضای توافقنامه چارچوب میان گروه پنج بعلاوه یک یا شش قدرت بزرگ جهان با ایران در لوزان سوئیس که هفته گذشته انجام شد برای خاورمیانه جدید چه مفهومی دارد؟ آیا ممکن است قطار حامل توافقنامه چارچوب حامل مسائل دیگری نیز باشد که بتواند این قطار را واژگون سازد تا این قطار به مقصد که مرحله امضای توافقنامه نهائی در 30 ژوئن است نرسد؟ یا آن که این توافق در ابعاد تنگ و بسته ای باقی خواهد ماند تا به تدریج از میان میدان مین تندروهای کنگره و ایران و اسرائیل و حتی جهان عرب به سلامت عبور کند؟
این روزنامه افزود شاید ایرانی ها مسائل دیگری نظیر لغو تحریم های اقتصادی و نه تعلیق آن را وارد این توافقنامه کنند و شاید مسائل منطقه ای را نیز وارد آن کنند چنانکه نخست وزیر اسرائیل به گفته خودش شرط به رسمیت شناختن این رژیم از سوی ایران را وارد آن خواهد کرد.
نویسنده این مقاله افزود: ما عربها نیز به نوبه خود خواستار اضافه شدن مسائل مربوط به مداخله ایران در سرزمین ها عربی به این توافقنامه هستیم. آیا این امور منجر به دستیابی به توافقنامه خواهند شد یا آنکه عامل خفه شدن آن در نطفه خواهند بود. آیا همه این مسائل در دیدار باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا با سران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در کمپ دیوید مطرح خواهند شد تا فشار موجود بر این توافقنامه شکننده کاهش یابد؟ آیا این توافقنامه باراک اوباما را به نیکسون دوم که با چین رابطه برقرار کرد تبدیل خواهد نمود که بعدها به غولی اقتصادی و رقیب آمریکا تبدیل شد؟ آیا اوباما به ریگان دومی تبدیل خواهد شد که با گورباچف رابطه برقرار کرد و منجر به فروپاشی شوروی سابق شد؟ و آیا این نگرانی ها ادامه خواهد داشت و مانع از رسیدن ما به روز امضای توافقنامه خواهد شد؟
پاسخ دادن به این پرسشها آسان نیست اما راهبردی ترین نکته (درصورت توافق) این است که مکتب «توسل به خشونت و جنگ به عنوان راه حل مشکلات» در منطقه ما جایش را به «مکتب دیپلماسی به عنوان راه حل» خواهد داد. علیرغم دشواری مذاکرات شش قدرت جهان با ایران، اصرار بر راه حل دیپلماتیک به جای حمله به ایران سرانجام نتیجه داد و آبروی همه طرف‌ها حفظ شد و هدف اصلی که به تعویق انداختن برنامه هسته ای ایران برای دست کم دو دهه بود نتیجه داد.
حکومت ایران توانسته است از طریق این مذاکرات فرصتی برای ایجاد روابط جدید با غرب و جهان بیابد و همچنین به حق خود برای ادامه برنامه هسته ای اش زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی دست یابد و شماری از سانتریفیوژهایش اجازه ادامه فعالیت یابند. شاید این دستاورد فراتر از چیزی باشد که انتظار می رفت، زیرا درصورت شکست توافق، ایران هرلحظه که تصمیم به ساخت بمب بگیرد زمانی کمتر از یکسال برایش کافی خواهد بود.
نویسنده این روزنامه افزود: وقتی در 23 دسامبر سال 2006 قطعنامه 1737 برای تحریم ایران صادر شد ایران با اتکا به شیوه چانه زنی وارد بازاری محلی شد. ایران در آن زمان این قطعنامه را بی ارزش و کاغذ پاره توصیف کرد. اما آنچه موجب نگرانی جهان شد این بود که ایران اعلام کرد سه هزار دستگاه سانتریفوژ جدید را در تاسیسات نطنز راه‌اندازی می کند و تصاویر آن در شبکه های تلویزیونی جهان پخش شد. ایران در آن زمان به آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرد که قصد دارد 18 آبشار 164تائی از دستگاههای سانتریفوژ را نیز راه اندازی کند.
این تعداد سانتریفوژ بسیار کمتر از آن چیزی است که آژانس بین المللی انرژی اتمی و نهادهای راهبردی بین‌المللی از آن اطلاع دارند. برای تولید آب سنگین یک آبشار نیز کافی است. طبعا ایرانی ها ساده لوح نبوده اند که ادعا کردند سه هزار سانتریفوژ معادل 18 آبشار در اختیار دارند. این تعداد دستگاه برای غنی سازی اورانیوم لازم برای ساخت یک بمب هسته ای کافی است.
این روزنامه افزود: نکته اینجاست که آقای حسن روحانی و تیم او توانسته اند خواسته ایران را محقق سازند کما این که جان کری وزیر امور خارجه آمریکا نیز توانسته است آنچه آمریکا می‌خواهد یعنی به تعویق انداختن دستیابی ایران به تولید بمب هسته ای را برای 20 سال در این توافقنامه محقق نمایند. این روزنامه افزود: ایران اکنون فرصتی تاریخی پیش رو دارد که توافقنامه چارچوب، آن را فراهم کرده است تا بتواند خود را در عرصه بین المللی وارد سازد و از انزوا خارج شود. اما انجام این اقدام یعنی بازشدن درهای جهان به روی ایران به سادگی گفتن آن نیست. زیرا جوامع بسته ای که وارد این فضا می شوند فرو می پاشند. این موضوع در شوروی سابق روی داد. آیا ایران در زمان ریاست جمهوری روحانی مشکلات شوروی سابق را خواهد داشت؟ قطعا رهبران ایران این نگرانی را دارند. حکومت انقلاب اسلامی بدون صدور ایدئولوژی خود به جهان نمی تواند به حیات ادامه دهد. حال آیا ایران الگوی نزدیک شدن ریگان به گورباچف را که منجر به فروپاشی شوروی سابق شد دنبال می کند یا الگوی نزدیک شدن نیکسون به چین را دنبال می کند که منجر به ظهور غول اقتصادی امروزی شد؟
آیا جنگ یمن که دستیابی به توافقنامه هسته ای ایران را تسریع کرد منجر به کاهش نفوذ ایران در منطقه خواهد شد؟ پرسش های مربوط به برنامه هسته ای ایران بسیار است و با این همه، دستیابی به توافقنامه هسته ای برای منطقه و ثبات آن بهتر است اما در این مسیر مین های بسیاری کار گذاشته شده است. سنای آمریکا با 68 رأی آن را به لبه پرتگاه حق وتوی ریاست جوری رسیده است و خشم اسرائیل و نتانیاهو و تندروهای منطقه نیز وجود دارد.
اگر این توافقنامه به مرحله امضا برسد باراک اوباما سرانجام برای جایزه صلح نوبلی که درابتدای ریاست جمهوری‌اش دریافت کرده شایستگی لازم را می یابد. عربها نیز باید بر این توافقنامه و تفاصیل پیچیده آن تمرکز کنند زیرا پیامدهای این توافقنامه برای عربها کمتر از پیامدهایی که برای ایران دارد نیست.
ما عرب ها باید بفهمیم که آیا ایران شفافیت دارد یا تقیه راهبردی انجام می دهد؟ زیرا براساس این توافقنامه غنی سازی در مواضع نظامی را زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار نخواهد داد. اگرچه این توافقنامه میان ایران و غرب است اما سرانجام این عرب ها خواهند بود که وجه المصالحه قرار خواهند گرفت.
511
۱۷/۰۱/۱۳۹۴ - ۱۷:۱۴
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]
-
سیاسی
پربازدیدترینها