واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
«لوزان» محیطزیست کجاست؟ وزیر جدی ولی خندهروی امور خارجه ما جناب محمدجواد ظریف از این نیکبختی برخوردار است که هنوز پیش از نهایی شدن توافق هستهای مانند یک قهرمان در فرودگاه مورد استقبال قرار گیرد و نامش در تالار افتخارات یک ملت ثبت شود. حدس زدن اینکه او به تنهایی مذاکراتی پیچیده، کشدار، پرچالش و حساس را هدایت نکرده و این اتفاق نتیجه یک کار تیمی هماهنگ و البته حمایتهای تصمیمگیران ارشد بوده، دشوار نیست.
در نگاه عمومی بیشترین حساسیت و پیگیری پیرامون تحریم هایی است که سال هاست غیرمنصفانه زندگی مردم عادی را هدف گرفته است. فراتر از آن که در انتهای ژوئن چه تصمیمی نهایی شود، «لغو» یا «تعلیق» تحریم ها می تواند فصل جدیدی از زیست عمومی را در جامعه ایرانی ایجاد کند. تحریم های چند ساله، بسیاری از زیرساخت های کشور را که در نگاه نخست هیچ ارتباط مستقیمی به رآکتورهای آب سنگین و سانتریفیوژ ندارد، هدف قرار داد و برخلاف مقاومت یک ملت فداکار و خلاقیت و نوآوری فرزندان ایران اسلامی خسارت های بسیاری را موجب شد. در این میان محیط زیست ایران هم از ترکش های تصمیم های سیاسی تندخویان بین المللی بی نصیب نماند. بعد از توافق ژنو در پنجم آذر ١٣٩٢ در نوشتاری در یکی از روزنامه های صبح کشور به این موضوع اشاره کردم که از مواردی که تحریم های آن انتظار می رود، مرتفع شود، تسهیل دسترسی مالی نهادهای سازمان ملل در ایران است. از آنجا که بخش بزرگی از این کمک ها در عرصه محیط زیست نمود پیدا خواهد کرد، سنگ بزرگی از جلوی پای فعالیت های مردمی و پویایی سازمان های مردم نهاد برداشته شده و امکان راه اندازی و حمایت از فعالیت های تحقیقی، علمی و اجرایی در زمینه محیط زیست بیشتر خواهد شد. لذا می توان به تکرار تجربه های ارزشمندی مانند آنچه در مورد پروژه حفاظت از یوزپلنگ آسیایی (که دیگر باید گفت ایرانی) رخ داد، امیدوار بود. بدون تردید این توافق ارزشمند و اثرات جنبی آن برای کارشناسان عرصه محیط زیست که علاقه مند به مطالعه و پژوهش درباره اثرات و تبعات استفاده از انرژی صلح آمیز هسته ای بر محیط زیست هستند، فرصت مناسبی را فراهم می آورد تا دستیابی به دانش فنی حفاظت و پیشگیری را سرلوحه خود قرار دهند و کام ملت را برای همیشه از این پیروزی شیرین نگه دارند. در آن یادداشت تاکید کردم که این خدمت ظریفی است که ارزش آن از خدمت «ظریف» به کشور کمتر نخواهد بود. پدیده دردسرساز گردوغبار در زمستان ١٣٩٣ به عریان ترین شکل نشان داد که بسیاری از مسائل محیط زیستی خاستگاهی فراسوی مرزها دارند و راهکار مقابله با آنها نیز یک اراده بین المللی می طلبد به همین دلیل بسط و توسعه مناسبات جهانی محیط زیستی یکی از نیازهای روز سازمان حفاظت محیط زیست به شمار می رود. تربیت نیروهای متخصص، اعزام کارشناسان برجسته و صاحب نظر به نشست های بین المللی محیط زیستی به منظور نقش آفرینی و تاثیرگذاری، پرهیز از ورود به مناقشات بیهوده و تسلط به ادبیات و شکل و سیاق مذاکرات جهانی حوزه محیط زیست می تواند سازمان حفاظت محیط زیست جمهوری اسلامی را از ساختمان سبز پردیسان حداقل به یک کانون تاثیرگذار در منطقه تبدیل کند. فارغ از این که چه کسی «دکتر ظریف» محیط زیست ایران باشد و «لوزان» محیط زیست کجا خواهد بود، شکل گیری این اراده از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دکتر اصغر محمدی فاضل / عضو هیات علمی دانشگاه محیط زیست
 
دوشنبه 17 فروردین 1394 ساعت 08:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]