محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847249991
-رنگین‌کمان المپیک مونیخ در تهران
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
رنگین‌کمان المپیک مونیخ در تهران رژه ورزشکاران کشورهای مختلف جهان در ورزشگاه المپیک مونیخ در سال 1972 و یک نمای باز از محوطه ورزشگاه که در آن رنگین‌کمان بادی عظیمی در محوطه‌ای وسیع برافراشته شده است؛ این تصویری است که در ورودی موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش گذاشته شده است.
وقتی داخل موزه می شوید، فیلم مربوط به برافراشتن این رنگین کمان حجم مانند، به نمایش گذاشته شده است. مراحل مختلف و طاقت فرسایی که در آن کارگران و نیروهای نظامی آلمان تلاش می کنند المپیکی شکوهمند را برگزار کنند تا قدری از نفرت جهانی پس از جنگ جهانی دوم، فرو کاهند، اما این رنگین کمان بادی عظیم، کار کسی نیست جز هنرمند شهیر آلمانی، اتوپینه. کسی که این روزها موزه هنرهای معاصر تهران، میزبان نمایشگاهی از آثارش شده است. وقتی حدودا یک سال پیش اتو پینه، این هنرمند آلمانی از موزه هنرهای معاصر تهران نامه ای دریافت کرد و مطلع شد قرار است در ایران نمایشگاهی از آثار برپا شود، خوشحال شد، اما او در 17 جولای سال 2014 در سن هشتاد و شش سالگی درگذشت و دست تقدیر مانع از آن شد که این هنرمند خلاق بتواند شاهد برخورد مخاطبان ایرانی با آثارش باشد. با این حال نمایشگاه آثار پینه در موزه از اوایل اسفند برپا شده و خیل هنردوستان به تماشای آثار او آمده اند. در ورودی نمایشگاه، کنار همان عکس معروفی که در بالا از آن سخن گفته شد، روی یک دیوار پهناور، سالشمار زندگی اتو پینه همراه با تصاویر و بیوگرافی و کارنامه هنری او قرار گرفته است، اما آنچه بیش از هر چیزی در بدو ورود به نمایشگاه از محل دالان شیبدار موزه هنرهای معاصر تهران جلب توجه می کند، افراشته شدن حجم های بادی پینه به شکل گل در رنگ های هفتگانه است. گل هایی که با رنگ های سبز، آبی، زرد، سیاه، بنفش، نارنجی و قرمز خبر از نمایشگاه متفاوتی می دهند. با وجود این رنگ های شاد، تالار اول اما به کلی تاریک و سیاه است. در این تالار حجم های بادی و چیدمان نور با عنوان «گل های شرارت» قرار دارند. هر 5 دقیقه یک بار این حجم های بادی، زیر نور فلش زن، روشن می شوند و آثار به شکل نوعی پرفورمنس ارائه می شود. در تالار بعدی، رنگین کمان ها را از جنس سفال می بینیم. این آثار برای آخرین سال زندگی هنرمند است. در کنار آن رنگین کمال زرین به شکل یک تابلوی سه لته نمایش داده شده است. اتو پینه در تالار بعدی موزه هنرهای معاصر برای مخاطبان یک سورپرایز دارد. اثری با عنوان «دیتایونگ» که هولوگرام پینه است. در این اثر که متعلق به سال 2014 است، تکه ای شیشه روی یک پایه سفیدرنگ نصب شده است که از دور شبیه هولوگرام است. در این شیشه وقتی مخاطب با فاصله می نگرد، انبوه تصاویر با چرخش زاویه قرارگیری دیده می شود. تصاویری که از پرتره هنرمند تا تاریخ قرن بیستم در آن به چشم می خورد. در تالار بعدی سیلک اسکرین های هنرمند روی دیوار نصب شده است. این کارها شاید تنها آثار پینه است که سعی شده در بوم جای بگیرند. سیلک اسکرین ها بیشتر متعلق به دهه 70 میلادی است. البته بعدها اتو پینه تلاش کرد، هنرهای تجسمی را از محدود شدن در قاب بوم، برهاند. دیگر آثاری هم که در این نمایشگاه به نمایش درآمده، خود بیانگر تجربه پینه در عرصه های مختلف تجسمی مانند کارهای پرفورمنس یا حجم است. در همین تالار چند چاپ سیلک و چاپ برجسته نیز نصب شده است. یکی از بخش های جذاب نمایشگاه، تالاری بزرگ است که در آن اوج استفاده پینه از نور دیده می شود. در این نمایش پرفورمنس، پینه «جلو آمدن خورشید» را به نمایش گذاشته است. این اثر در گالری برلین نیز اجرا شده است. در این اجرا، نورها به کره ای حجیم و بزرگ به رنگ سفید می تابند و تصاویری روی پرده های تعبیه شده در دیوارها نقش می بندد. در واقع مخاطب هم بازی نور پشت کره را که یادآور خسوف و کسوف است می بیند و هم روی پرده ها تصاویری توهم زا تماشا می کند. تصاویری شبیه رقص نورهای ویندوز مدیا پلیر. توجه داشته باشید که اینها آثار پیرمردی است که در سال 1928 متولد شده و چهارده ساله بوده که در جنگ جهانی دوم به عنوان سرباز در آلمان حضور داشته و در پانزده سالگی زندانی شده است. پس او در آن سال ها مجبور بوده به خاطر محافظت خود از بمب ها، چراغ های محل زندگی اش را خاموش کند و وقتی جنگ تمام شد نور به عنوان سمبلی از صلح و زندگی برای او تبدیل شد. حالا خودتان قضاوت کنید آثار پینه که امروز رقص نورهای مدیا پلیر را به ذهن متبادر می کند، چقدر پیشرو بوده است. در تالار بعدی، باز هم بازی های این هنرمند با نور را می بینیم. دو مکعب از جنس برنز روی دو دیوار مقابل هم. در مکعب ها سوراخ هایی تعبیه شده که به صورت چشمک زن و به صورت غیرمنظم، نورهای زرد از آن به بیرون می تراود. در واقع هنرمند در سیر این نمایشگاه و نور بازی های پینه، از رنگ سیاه به سفید و سپس به رنگ طلایی می رسد. کارهای مدرن تر و جدیدتر هنرمند که سرامیک های زرین اوست، در تالار بعدی است. در این سالن، یک اثر حجم مانند شیشه ای هم به معرض تماشا گذاشته شده که «نصف خورشید» نام دارد. یک سالن هم به رقص نور او روی برنج که حکاکی ترام های نور است، اختصاص دارد. در تالار بعدی نمایشگاه، در یک سو باز هم چاپ سیلک های پینه در ابعاد بزرگ تر این بار به نمایش درآمده است. در سوی دیگر، اما گواش آتش ها به تماشا گذاشته شده است. در دو سوی این تالار دو تابلوی گواش از او دیده می شود. درباره آتش در گواش های پینه باید گفت هنری است که پینه استادش است و حتی در چند عکس از خود هنرمند که در جای جای نمایشگاه قرار گرفته، حتی در کاتالوگ و کتاب نمایشگاه، تصاویر زیادی از پینه نقش بسته که در آن او در حال کار روی بوم هایی است که شعله های آتش از آن زبانه کشیده. در واقع در سیر دیدن آثار پینه می توان دریافت که او از عناصر اربعه یعنی هوا، خاک، آتش و آب بخوبی بهره جسته است. نمونه اش آن که هوا را به شکل باد در حجم هایش به کار برده، آتش روی بوم هاست، خاک در سرامیک هایش متجلی است و نور در پرفورمنس هایش نقش آفرین است. حتی بسیاری از چاپ های او طرح هایی از آب و اقیانوس دارد. رایموند اشتکر منتقد هنری، در نقدی که بر کتاب نمایشگاه پینه در ایران نوشته، به استفاده این هنرمند از نور اشاره کرده و چنین نوشته است: «در این نور ـ فضاها، مخروط های نور در امتداد مرزهای مکانی که در آن قرار دارند حرکت می کنند، در امتداد دیوارها، فراز سقف ها و کف ها. نقطه های نور در مسیرهای خودشان می رقصند. شهاب واره هایی نورانی در ترکیب بندی های متغیر تابش و بازتابش نورها رد می شوند. نقطه های نور تبدیل می شوند به دایره های نور، بیضی های نور، مخروط های نور، گم می شوند و دوباره به صورت نقطه های نور برمی گردند... اتو پینه خود را وقف دو عنصر نور و آتش کرده بود و تلاش داشت تا مجاورت هنری بی واسطه ای با آنها به دست آورد. برای او بوم، قلم مو و رنگ یگانه واسطه و مدیوم هنر نبودند بلکه آتش و نور اساسی ترین و ابتدایی ترین واسطه ها بودند. پینه در اواخر دوره حیات و خلاقیتش ـ این هر دو تا آخرین ساعت زندگی او واحدی تفکیک ناپذیر بودند ـ به سرامیک هایش رسید. این سرامیک ها منتج و مشتق آتش، نور و خاک اند. خاک می سوزد و سرامیک می شود. لعاب ها هم می سوزند و پرده های گوناگون از خاک را ارائه می دهند و روی سطح این لعاب هاست که نور بازی می کند و تمام این روند هم، تحت سلطه آتش به انجام می رسد.» اتو پینه یک هدیه هم در این نمایشگاه برای مخاطبان ایرانی اش دارد. اثری با عنوان «اصفهان نور درونی» که در آن روشنایی مجسمه های شیشه ای به رنگ فیروزه ای تداعی کننده کاشیکاری مسجد شیخ لطف الله اصفهان است. چسب رنگ (تمپرا)، چاپ سیلک ها در سالن دیگر و همچنین تابلوی برخی از صفحات کتاب او از دیگر بخش های نمایشگاه پینه هستند. اما در تالار پایانی، روی پرده با ویدئو پروژکشن یک فیلم در حال نمایش است. فیلمی که حالا می توان بهتر درباره اش نظر داد و مخاطب بیشتر به دیدنش تشنه و راغب شده است. فیلم مراحل آماده سازی حجم بادی برای افراشتن رنگین کمانی بر فراز ورزشگاه المپیک مونیخ. فیلمی که کارگران زیر باران پارچه های رنگین کمان را حمل می کنند. فیلمی که در آن برگزارکنندگان المپیک با دقت تمام همه مراحل را از طریق بی سیم چک می کنند. در این فیلم می توان یک نگاه نوستالژیک هم به اثر اتو پینه افکند. نگاهی که در آن از عزم ژرمن ها برای کاهش نفرت جهانی و برای اثبات ساختن المپیکی از صلح، خبر می دهد. فیلمی که نشان می دهد چگونه هنر می تواند یک ملت را سرافراز کند. سجاد روشنی / گروه فرهنگ و هنر
یکشنبه 16 فروردین 1394 ساعت 02:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 130]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها