تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1838069073
دلالت های نام سال پسامذاکره
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دولت و ملت؛ همزبانی و همدلی دلالت های نام سال پسامذاکره مرد چشمانش را دوخته بود به تلویزیون گوشه ی مغازه و حواسش به حرف های فروشنده نبود. تلویزیون داشت بخش کوتاهی از سخنان رهبر انقلاب را پخش می کرد. فروشنده با حالت خاصی به مشتری گفت که آن قدر محو تماشای تلویزیون بودید که نشنیدید من چه گفتم! خریدار جواب داد که می خواستم ببینم اسم سال چه شده؟ چون تکلیف را مشخص می کند.
این سطح برداشت یا توجه به انتخاب نام سال، رفته رفته در حال شکل دهی به حوزه ی عمومی است؛ گمانه زنی و ساخت و ساز انواع شعارها در شبکه های اجتماعی که از روزهای پایانی اسفند 93 آغاز شد و نسبت به سال های قبل گسترده تر بود و تمایل کاربران به پیش بینی نام دقیق تر، نشانه ای دیگر از این توجه همگانی است و هر چه نام سال صریح تر و شفاف تر، تداوم اقبال و توجه به آن بیش تر.
مسأله زبان
نام سال برآمده از زبان است و مسأله ی زبان در اینجا حفظ و حراست از ادبیات فارسی نیست؛ بلکه آن بخشی از گفتار عمومی است که عمدتاً در رابطه میان دولتمردان و مردمان هویدا می شود. در سالی که گذشت و در دفعات مختلف (که نیازی به شرح و تکرار آنها نیست) حرف هایی از سوی مسئولین، سیاسیون و رسانه ها شنیده شد که متأسفانه نه «عرف» آنها را تأیید می کرد و نه «اخلاق». البته اگرچه رابطه و حقوق بین دولتمردان و مردم، امری دو سویه است، اما به حکم قاعده ی منطقی «الناس علی دین ملوکهم» وظیفه ی دولتمردان در این امر سخت تر از مردم و رسانه ها است. از این حیث، افزودن پسوند «هم زبانی» در عنوان سال، می تواند دلالتی دال بر این بخش از منازعاتی باشد که در سال های اخیر رخ داده است. البته همچنان که گفته شد هر مجادله ای واجد دو طرف رویارویی است؛ در برخی موارد گروه هایی از منتقدان با ادبیات سرزنش بار و گلایه آمیز، مخاطب قرار گرفتند و از سوی منتقدان هم، آواری از اتهامات بر دولت سرازیر شد که هم آن را به انفعال برد و هم می تواند توده ها را نسبت به افق های بلندمدت بدبین کند.
هم زبانی هر چند که در درجه ای پایین تر از «همدلی» قرار می گیرد، اما از آن جهت که آشکار و عیان است و حوزه ی اخلاق جمعی را از خود متأثر می کند، شاید یکی از برجسته ترین برایندهای انتخاب نام سال باشد.
حاشیه هسته ای
اما روشن است که زبان مشترک داشتن، محوری ترین محتوای نام سال نیست؛ این نام و سخنرانیِ متعاقبش در دوره ی پسامذاکره قرار داشت؛ چه توافق بشود و چه نشود، باید از گره زدن زندگی روزمره و همچنین برنامه ریزی های کلان کشور (نظیر بودجه بندی سالیانه) به مذاکراتی که در آن، طرف مقابل با طرح و سیاست گذاری وارد کارزار شده، به شدت پرهیز کرد. کشور نیازمند پیش و جلو رفتن است و نمی توان همچنان دل به «نقطه های خیالی» بست. نام سال نیز برخلاف بسیاری از پیش بینی ها، وجه آشکاری در نسبت با مسائل سیاست خارجی و تأثیرات عینی آن بر داخل نداشت (گمانه زنی هایی که به استقلال، شرافت و عناوینی مشابه می پرداختند) و اتفاقاً شرایطی را نمودار می کند که در آن، سویه ی اتحادی و انسجامی در ساخت درون را مؤکد می سازد.
اعتماد اقتصادی
سال 94 سالی رو به انتخابات است و عصر پسامذاکره؛ چه توافق بشود و چه نشود. شاید تمایل برخی افراد و گروه ها، پررنگ کردن مسائلی از قبیل انتخابات یا مذاکرات و ... باشد؛ اما همچنان مسأله ی اصلی کشور «اقتصاد ملی» و رونق بخشیدن به آن از مسیر توجه به «تولید داخلی» است. وظیفه ی اولیه ی دولت نیز حل مشکلات اقتصادی است. در چنین حال و روزی دولت نیازمند یاری مردم است برای تسهیل در طرح های اقتصادی خویش و از رهگذر همین اعتماد است که اقبال آنها را به دست خواهد آورد.
بخش بزرگی از این اعتماد در عرصه ی اقتصاد و صنعت خود را جلوه گر می کند و محرک های مهمی چون اصل 44 نیز از آن حمایت می کند. بورس به عنوان نشانه ای از این هم گرایی در نیمه ی پایانی 93 شرایطی ناپایدار داشت و بازکردن شاخص ها در روزهای آخر اسفند، اُفت قابل توجهی را نشان داد. اینجا یک عرصه ی تجلی جدی همدلی است که الزام آن دوری از توجه به وارادت و وابستگی و پرداختن به تقویت تولید داخلی و افزایش صادرات غیرنفتی است.
نظام دغدغه مندی
و دست آخر هم اینکه دولت-ملت از اصلی ترین چالش های دوره ی تجدد است و نظام سازی متوقف به تنظیم مناسب این رابطه. یک رکن این رابطه بر «امر به معروف و نهی از منکر» استوار است و افراد و جریان هایی که دغدغه دارند و دلواپس مسائل عمده کشورند، نباید آماج تهمت و اتهام قرار بگیرند.
از سویی دیگر این افراد و گروه ها نیز نمی بایست در انتقادهای خود نسبت به دولت، خدمات و زحمات انجام شده را نادیده بگیرند. در حقیقت نقد کردن دارای ادبیات و شاخص هایی است که از خلال آن می توان فرق میان «دستگیری» و «مچ گیری» را دریافت. به همین دلیل بخش عمده ی سخنان اول فروردین رهبر معظم انقلاب درباره ی نحوه مطلوب رابطه میان دولت و منتقدین بود.
اگرچه در نگاه اول به بیانات رهبر انقلاب، گونه ای از تأیید نسبت به حضور و کنش جریان های فوق به چشم می آمد، ولی وجه غالب روی حوزه های آسیب زایی تمرکز داشت که می تواند چنین جریاناتی را از دایره ی اثربخشی روی چهارچوب کلان نظام سازی خارج کند. آن زمان وقتی است که امر به معروف در تشخیص معروف نهایی دچار اخلال شود و به عنوان نمونه همان آفتی را برای نظام سیاسی به وجود آورد که در نقیض آن (یعنی آمریکا) ایجاد کرده است؛ دعوای میان جناح ها نه بر سر منافع ملی، بلکه بر سر میزان مالکیت آنها از قدرت و تمتعات آن باشد.
دال مرکزی در این بخش عنصر «برادری اسلامی» است و اینکه مؤمنین نسبت به یکدیگر چگونه باید رفتار کنند و لااقل یکدیگر را به سخره نگیرند و اینکه دغدغه مندان با چشمانی باز صحنه را نظاره کنند.
***
همدلی و هم زبانی دولت و ملت در دوران پسامذاکره می تواند چاره ساز بحران های امنیتی باشد که در جنوب غرب آسیا پیشاروی کشور است. در سالی که باراک اوباما به ایرانیان لبخند مخملین زد، فتنه ی 88 رقم خورد و کشور را تا «لبه ی پرتگاه سقوط» پیش برد. دور و دیر نیست که دشمن غیرقابل اعتماد (علی رغم پیام های هوشمندانه ای که می دهد) در ظاهر مؤدبانه، سوداهای دیگر را در سر داشته باشد و زیر میز مذاکره، بازی تیز دیگری را رقم زده باشد تا آنچه را با زبان نمی تواند به کشور تحمیل کند، با زور بتواند. و این همان موضع نقش آفرینی امثال آن مردمانی است که چشمانشان را به تلویزیون دوخته اند.
اول**1610
06/01/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
سیاسی
پربازدیدترینها