واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
شهادت حضرت زهرا (س) داغی گداخته در سینه شیعیان
وقتی گوهری در این عالم یکیست و دوتا نمیشود چقدر از دست دادنش جانکاه است قلب در تلاطم است و نفس، راهش را درون سینه گم میکند.
خبرگزاری فارس - زهره زمانیان: چگونه تاب بیاورد علی غم مظلوم این فراق را ... فاطمه جان، علی با کودکان تنهای تو چه کند...؟ ای برکت زمین و ای بهانه آفرینش ای مدافع حریم ولایت و ای اسوه تقوا ما اینک بعد از گذشت هزار و 400 سال هنوز نمیدانیم بر کدامین زمین سر بگذاریم وبه یادت اشک بریزیم هنوز نمیدانیم کدام قطعه از بهشت زمین جسم مطهره تو را به آغوش گرفته است. نمیدانم از کدامین غم تو بگویم از فراق پدر... یا خانه نشین شدن همسر ... از به آتش کشیدن در خانه و یا شکستن پهلویت... از سیلی بین کوچهها و از غصب قباله فدک میگویم... آه ... مادر سادات از کدام غمت باید گفت؟ از چه واژگانی را برای این همه مظلومیتت استفاده کنم؟ چه بگویم که اثر کبودی صورتت در بلندای تاریخ هنوز باقی مانده است و این درد کمی التیام یابد؟ چه بگویم که بتواند منتقم خون پاکت مهدی صاحب الزمان را در این سالروز عروجت اندکی آرام کند. حجتالاسلام محمد جواد نقیبی مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) بیان کرد: اقوال مختلفی در خصوص تاریخ شهادت حضرت فاطمه(س) نقل شده است که با کنکاش و تفحص در کتب تاریخی معتبر به نتیجه رسیدهاند که تاریخ دقیق شهادت ایشان مانند مکان و محل دفنشان مخفی است اما قول مشهور شیعه درباره سالروز شهادت ایشان 75 یا 95روز بعد از رحلت پیامبر (ص) است. وی با اشاره به نقل قولهایی که اهل سنت بیان میکنند، تصریح کرد: برادران اهل سنت تاریخ شهادت حضرت زهرا (س) را 6 ماه پس از رحلت پیامبر (ص) نقل میکنند. نقیبی دلیل اختلاف دو دهه که در میان شیعیان مطرح است را مورد توجه قرار داد و گفت: بین شیعیان این مسئله مطرح است که چون در گذشته نقطهگذاری در رسمالخط مسلمانان وجود نداشته است، «تسع» و «سبع» مشتبهه شده است به همین دلیل نمیدانند که سالروز شهادت بیبی دو عالم به صورت دقیق 75 یا 95 روز پس از رحلت رسول خدا(ص) بوده است. ای مادر خوبیها ای زلالتر از تمام آبها وقتی نامتان بر لبان امیرالمومنین(ع) و فرزندانتان جاری میشد و آنان پاسخی دریافت میکردنند، گویا تمام درختان به یکباره گل کرده بودند، نام شما در خانه علی شبیه آبی بود که برلبان تشنه میطراود. وقتی گوهری در این عالم یکیست و دوتا نمیشود چقدر از دست دادنش جانکاه است قلب در تلاطم است و نفس، راهش را درون سینه گم میکند. نقیبی در مورد اختلافات مطرح شده در مورد شهادت حضرت زهرا (س) بین شیعیان و اهل سنت گفت: این مسئله اختلافی بین شیعه وسنی است که اهل تسنن شهادت حضرت زهرا (س) را قبول ندارند اما در پاسخ به این مسئله میگوییم که خود منابع اهل تسنن سن آن حضرت را در هنگام شهادت 27 و 28 سال گفتند. اگر ما آن را اصل قرار دهیم، این سن برای بانویی که در اوج طراوت در زمان حیات پدر بوده است پس چرا باید 6 ماه پس از رحلت پیامبر از دنیا برود. وی افزود: اگر این بیماری وجود داشته، باید سابقه در زمان پیامبر(ص) داشته باشد و در کتابهای تاریخی اشارهای به آن شده باشد در حالی که ما اصلاً یک چنین مسئلهای را نمیبینیم و این نشان میدهد که آن حضرت به دلیل تألمات شدید روحی و جسمی که در وجود نازنینش به وجود آمد، در این فاصله کوتاه بعد از پیامبر اکرم (ص) به لقای الهی پیوست. آه ... علی جان اگر تو نبودی چه کسی تسکین دهنده غم نبودن مادر بود؟ چه کسی قلب مضطرب زینب را آرام میکرد. چه کسی بر لبان تشنه حسین آب میرساند و حسن را در آن کابوسهای شبانه که از کوچه و سیلی به یاد داشت آرام میکرد. این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به نقل قولی از دکتر شهیدی بیان کرد: شاید نکته مخفی از اسرار مربوط به حضرت زهرا (س) هست که باید راجع به آن بزرگوار خیلی مسائل ناشناخته بماند، همانگونه که راجع به ولادت آن حضرت(س) قول ثابتی نداریم و دقیق نمیدانیم ولادت آن حضرت در چه روز و سالی اتفاق افتاده است. وی با بیان اینکه حضرت زهرا (س) نخستین شهیده راه ولایت است تصریح کرد: حضرت زهرا (س) بانویی ولایتمدار و ایثارگر است که میتوان از ایشان به عنوان شهیده راه ولایت یاد کرد. نقیبی ادامه داد: حضرت زهرا (س) دارای مقامی رفیع است و تنها کسی است که رسول خدا(ص) و سرآمد خلقت، در عمر مبارکشان دست ایشان را بوسیده و آن حضرت(س) را میبوئیدند و میفرمودند: «من از فاطمه بوی بهشت را استشمام میکنم»، همین طور پیغمبر(ص) در برابر او به قامت بر میخواست و به استقبال او جلو میرفت و صبر نمیکرد که حضرت زهرا(س) به او برسد، خود به سوی او میرفت. این مدرس حوزه خاطرنشان کرد: این حرکت از پیامبر (ص) را راجع به هیچ کسی نداریم، نه از باب اینکه ایشان فرزند پیغمبر(ص) بود و یا یک عاطفه پدری به فرزند داشته باشد بلکه این به سبب مقام عظیم حضرت صدیقه کبری (س) است. مهدی جان ای مولای صبورم مرا ببخش، مرا ببخش که این همه غم و مصیبت را یادآور میشوم ولی این غمها فراموش ناشدنی است. انتهای پیام/2258/ق40
94/01/04 - 15:04
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]