تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1872213919
فارس از نمایشگاه حدیث غربت گزارش می‌دهد کوچه‌های بنی‌هاشم یادآور حدیث غربت بانوی بی‌نشان
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس از نمایشگاه حدیث غربت گزارش می‌دهد
کوچه‌های بنی‌هاشم یادآور حدیث غربت بانوی بی‌نشان
حدیث غربت معنی می‌شود، حدیثی از کینه ابدی دشمن، کینه‌ای که بقیع را ویرانه کرد. کبوتران معنی این ویرانه را می‌دانند و لحظه‌ای از این ویرانه جدا نمی‌شوند گویا احساس آرامش دارند.
به گزارش خبرگزاری فارس از قم، در و دیوارهای شهر سیاه پوش شده و گویای ماتمی است که فریادهای در گلو مانده‌ای را به تو یادآور می‌شود، حدیث غربتی که از آن هزار و 400 سال می‌گذرد و داغ آن بر سینه شیعیان تازه‌تر از تازه می‌شود. در عبور از این شهر غریب به کوچه‌های بنی‌هاشم می‌رسی، محله‌ای که خود، حدیث غربت است. غربتی که هیچ کس حرمت دختر نبی خدا را نگه نداشت، محله‌ای که از بدو ورود می‌توانی بوی زهر تیغ و کین پیمان‌شکنان را حس کنی. پستی و بلندی‌های کوچه یاد آور بغض‌های در گلو مانده از قصه غصه‌ها است. اینجا محلی است که احساساتت ناجوانمردانه تاراج می‌شود و می‌توانی گرد و غبار را روی چادر مادری پهلو شکسته ببینی. کوچه‌های این محله بوی غربت و رنج می‌دهد و دیوارهای کاهگلی آن حکایت از قدمت رنجی نهان درد دل مادری مهربان دارد، مادری که در مقابل چشم کودکانش سیلی خورد. وقتی که این روزها می‌رسد خورشید از تابیدنش خجالت می‌کشد و آرزو می‌کند ای کاش هیچ وقت به او اذن تابیدن در آسمان را نمی‌دادند. صدای گریه زنان و مردان، حس درد و رنج را به تو یاد آور می‌شود، در خم این کوچه‌ها که تنها با فانوس روشنایی آن تامین شده حال عجیبی به تو دست می‌دهد . حسی غریب تو را با خود درگیر می‌کند. باغ فدک سرسبز تر از همیشه در سمت راست تو قرار دارد همان باغی که سندش امضای مظلومیت دارد و ظالمانی که برای غصب آن از هیچ تلاشی فروگذار نکردند. مفلوکان زمان نتوانستند فدک را به مالک آن برگردانند و با خود می‌گفتند «امروز فدک، فردا خلافت علی را باید بدهیم». این سخنان در حالی نجوا می‌شد که وصی نبی(ص) در حال دفن پیامبر بود و دشمنان در حال دفن ارزش‌های ولایت بودند ولی هرگز نمی‌دانستند، این باغ سندی می‌شود برای نشان دادن مظلومیت دختر نبی خدا و سندی می‌شود برای بطلان حکومت غاصبان و این سند تا هزاران سال باقی خواهد ماند. در قدم بعدی به چشمه‌‌ای می‌رسیم که مهریه بانویی بزرگ است، اگر تاریخ را جست‌و جو کنیم خواهیم دید این چشمه زلال هم مورد غصب قرار گرفت و به روی فرزندان فاطمه (س) بسته شد و خاندان رسالت (ع) در کربلا تشنه کام شهید شدند. ادامه کوچه‌های تنگ بنی هاشم به خانه صحابه می‌رسد همان صحابه‌ای که دلشان به وسعت دریا بود و با علی (ع) هم پیمان و برادر بودند و تو می‌توانی بی‌تکلفی و سادگی را در پس دیوارهای گلی و درب‌های چوبی خانه‌هایشان ببینی. اینجا خانه سلمان است، همان سلمان که پیامبر درباره او می‌فرمود: نگویید سلمان فارسی... بگویید سلمان محمدی ... همان سلمان، که علی(ع) جایگاهش را در بهشت به وی نشان داد. چه حال عجیبی است، همه در خود فرو رفته‌اند و سر در گریبان اشک می‌ریزند صدای شیون زنان با صدای راوی که غم حدیث غربت را بیان می‌کند با هم عجین می‌شود.
در انتهای این کوچه به خانه مقداد می‌رسی و پس از عبور از پیچ خم این کوچه کاهگلی به مسجد النبی خواهی رسید. اینجا همان مسجدی است که پیامبر روی منبر فرمود « فاطمةُ بَضعَةُ مِنّی...» مقابل مسجد‌النبی زائران به احترام می‌ایستند و دو رکعت نماز عشق به بانوی شهیده ولایت هدیه می‌کنند. در میان هفت آسمان که بگردی لایق‌تر از علی (ع) و فاطمه (س) نخواهی یافت که درب خانه آنان داخل خانه خدا باز شود. بغض و کین دشمنان دوست‌نما از دید خداوند پنهان نماند و در خانه همه کسانی که به منزلش باز می‌شد را برای همیشه بست و تنها دخت نبی‌خدا لایق این بود که در خانه‌اش به این سمت باز شود.
گویا حزن و اندوه در کوچه‌های بنی‌هاشم تمامی ندارد... در پس این کوچه‌ها گلی به طراوت یاس، صورتش به دست نامحرمان کبود شده است. ای خدا.... اینجا آخر دنیاست، اینجا اول بهشت است! اینجا کجاست؟ اینجا خانه فاطمه است همان جایی است که عالمیان از مظلومیتش ناله سردادند.
خانه‌اش سرشار از زیبایی است.خانه که بوی عطر گل یاس می‌دهد، چرخ چاه و سنگ آسیاب در حیاط خانه مشترک علی (ع) و فاطمه (س) نشان از سادگی یک زندگی در عشق به ولایت است خانه‌ای که با تمام سادگی، شکوه و آرامش را به تو هدیه می‌دهد. در و دیوار روضه می‌خوانند، فقط کافی است چشم دلت را باز کنی تا زنگار از آینه دلت پاک شود فاطمه (س) پشت در و دشمنی آن سوی در ایستاده است. این همان نامحرمی است که فاطمه از حضورش در خانه‌اش جلوگیری می‌کند و برای پاسداری از ولایت پشت در خانه ایستاده و زخم میخ در را بر خود می‌خرد.
کوچه‌های بنی‌هاشم یادآور روزهایی است که برای گرفتن بیعت اجباری از علی (ع) برای ابوبکر درب خانه امام نخست شیعیان را عمر خطاب شکست و حرمت دخت نبی اکرم (ص) را از یاد برد. روزهایی که هیزم برای به آتش کشیدن درب خانه فاطمه (س) جمع شد و آتش نفاق در مقابل آن شعله گرفت. دنیا به آخر رسید صدای آه و ناله از پشت درب به گوش می‌رسد...علی را دریابید... 1400 سال از واقعه کوچه‌های بنی هاشم می‌گذرد و هر سال جراحت داغ کینه دشمن که بر جان فاطمه (س) نشسته است در سینه تمام شیعیان به ویژه سادات سر باز می‌کند و از درد سینه اشک می‌ریزند. در کوچه‌های بنی‌هاشم صدای بلال حبشی به گوش می‌رسد. همان بلال که قسم خورده بود پس از رحلت پیامبر هرگز بر فراز مناره اذان نگوید ولی برای دل فاطمه (س) بر فراز مناره می‌رود. «اشهد ان لا اله الله ... اشهد ان لا اله الله ... اشهد ان محمداً رسول الله » این آخرین باری است که مردم صدای بلال را می‌شنوند همه چیز تمام شد یاس کبود آرام در بستر خوابیده است گویا فراغ پدر امانش را بریده و برای رفتن نزد پدر لحظه شماری می‌کند و اکنون زمانش فرا رسیده است. یاس کبود با پهلویی شکسته به آغوش پدر می‌رود تا شکایت نامردی و نامردمی را بکند و دردهای فراغش را بازگو کند. پیکر یاس کبود غسل و کفن شده آماده وداع با یار چندین و چند ساله‌اش و دستان پدر منتظر به آغوش کشیدن کوثر است. تمام شد...! بقیع آخرین منزلگاه فاطمه و مشتاقان کوچه بنی هاشم است، حدیث غربت در این مکان معنی می‌شود، مزاری بی‌نشان از بانویی است که در وصف او زبان و قلم قاصر است. حدیث غربت معنی می‌شود، حدیثی از کینه ابدی دشمن، کینه‌ای که بقیع را ویرانه کرد. کبوتران معنی این ویرانه را می‌دانند و لحظه‌ای از این ویرانه جدا نمی‌شوند گویا احساس آرامش دارند.
زنان و مردان پشت پنجره مشبکی شکل بقیع دست‌هایشان گره شده است اشک امانشان را بریده است بی تاب و نالان ... آمده‌اند با بانوی دو عالم وداع کنند. امشب، شب آخر است و کسی از بیت‌الاحزان فاطمه(س) صدایی نمی‌شنود و دخت نبی (ص) به وصال رسیده است. ======================= گزارش: سمانه سادات فقیه سبزواری ======================= انتهای پیام/78005/ع40
94/01/04 - 13:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 102]
-
گوناگون
پربازدیدترینها