محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827572126
هرمزگانی ها سال نو به جای بابانوئل ،مُمِ نوروز را دارند
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هرمزگانی ها سال نو به جای بابانوئل ،مُمِ نوروز را دارند بندرعباس- ایرنا - اگر در کشورهای اروپایی و آمریکایی ،بابانوئل نماد سال نو است و دلخوشی تخیلات کودکانشان می شود،در هرمزگان بنا بر باوری کهن، این مُمِ نوروز (مادر نوروز )است که به خانه ها سر زده و روزی و برکت سالیانه را تضمین می کند.
به باور هم نشینان خلیج فارس، قبل از تحویل سال نو ،مادر نوروز (مُم نوروز) در شب عید به خانه ها رفته و سری به کُندوک (سبدی که از شاخ و برگ نخل درست شده و در آن نان نگهداری می شود) می زند و به همین دلیل کندوک باید پر از میوه و شیرینی باشد.
به گزارش ایرنا، مردم بر این عقیده بودند اگر کندوک خالی باشد برکت سال از آن خانواده گرفته می شود و میوه و شیرینی ها باید ا صبح عید دست نخورده بماند.
همچنین بمردم بر این باورند که ساکنان خانه در شب و روز عید بنباید گرسنه بمانند و با شکم خالی بخوابند، چون مادر نوروز در آن شب به خانه ها سر می زند و اگر در آن شب کسی با شکم سیر بخوابد روزی فراوان در سال می گیرد ولی از رزق و روزی افراد گرسنه در طول سال کم می شود و در ادمه سال هم بیشتر روزها گرسنه می مانند.
مردم میناب هرمزگان نیز از گذشته های دور بر این باورند که نوروز مادر دارد به همین خاطر در روز عید خوشه های تازه ی گندم و پیاز را بر سر در خانه می گذاشتند و معتقد بودند که سهمیه ی مادر نوروز است، در شب های نوروزی تاب می خوردند و بر این باور بودند که تاب خوردن در این ایام موجب ریزش گناهان می شود.
همچنین اگر در نوروز انسانی فوت می شد، هفت زن به رودخانه می رفتند و سنگ جمع می کردند و آن گاه قبر را می بستند.
اگر کسی چند روز قبل از نوروز نیز به دیار حق می شتافت به هنگام رسیدن نوروز، برایش عزا نمی گرفتند و بر این باور بودند که یک سال از آن ماجرا گذشته است.
در زمان حال نیز در برخی از مناطق استان هرمزگان به ویژه در روستاها ،مردم بر این باورند که قبل از سال، شخصی که فوت شده باید مراسم سه روز، چهلم و سالگرد آن را حتی اگر چند روز گذشته با هم بگیرند و به ایام نوروز نرسد چون براین عقیده اند که اگر این مراسم برگزار نشود تعداد مردگان در سال پیش رو بیشتر می شود.
در آن سال ها در زمان عید باران می بارید و هرگاه مردم در نوروز رنگین کمان مشاهده می کردند بر این باور بودند که سال تحویل شده و به مراسم عید می پرداختند.
یکی دیگر از رسوم عید که امروزه نیز مردم به آن پایبند هستند اینست که همه از جمله کودکان باید لباس و جامه نو بر تن کنند تا همیشه نو پوش باشند و اگر فردی توانایی خرید لباس نو را نداشت، تکه ای نخ یا پارچه ای نو بر لباس خود سنجاق می کرد یا اینکه کسانی که لباس نو نداشتند از لباس های تمیز وپاکیزه ای که از قبل داشتند می پوشیدند و شعر (عید ما نوروز ما /کهنه قبا هر روز ما) را می خواندند.
زنان جوان با حنا به دست و پای خود نقش و نگار می بستند و پیرمردان و پیر زنان نیز سر خود را حنا می زدند و در حال حاضر نیز حنا زدن در بعضی از روستاهای هرمزگان مرسوم است و زنان و دختران جوان شهرهای هرمزگان نیز برای حنا ،به آرایشگاه های زنانه می روند.
سر زدن به بزرگان ( پدربزرگ ها و مادر بزرگ ها ) آشنایان و دوستان در ایام عید ، ریختن نمک روی آتش و رنگ کردن تخم مرغ برای رفع چشم زخم، صلح و آشتی بین خانواده های که از قبل کدورتی باهم داشتند،عیدی دادن وعیدی گرفتن، خوردن صبحانه ای که طعم آن شیرین باشد از جمله حلوا و بلالوت (رشته فرنگی شیرین و تخم مرغ بدون نمک) در روز عید و همچنین خوردن باقلا پلو با ماهی از سنت های برجای مانده نوروز این دیار است.
رنگ کردن شاخ و پیشانی گاو و گوسفندان و همچنین در و پنجره خانه ها با نوعی گِل سرخ (گِلَک) یک روز قبل از عید، از دیگر سنت های قدیمی مردم استان هرمزگان بویژه مینابی هاست و اکنون نیز مردم برخی شهرستان ها و روستاهای استان بر این رسم پایبند هستند و به این صورت به حیوانات عیدی می دادند و شاخ گاو و گوسفند را برای صلح و آرامش بر سر درب خانه ها آویزان می کردند و بر این باورند که چون زمین روی شاخ گاوماهی (موجودی تخیلی) قرار دارد و نوروز روزی است که گاو ماهی برای رفع خستگی زمین را از این شاخ به آن شاخ منتقل می کند و اگر در نوروز زلزله ای رخ می داد آن را در اثر جابه جایی زمین از این شاخ به شاخ دیگر گاو می دادنستند.
همچنین بعد از عید دیدنی، مردم با در دست داشتن شیرینی و میوه و گلاب و عود به سراغ اهل قبور رفته و با روشن کردن عود، شمع، عنبر و پخش شیرینی، قرائت فاتحه و قرآن و ریختن گل و گلاب بر روی قبور مردگان، عید نوروز را به آنان تبریک گفته و یاد و خاطره عزیزان از دست رفته را گرامی می دارند.
نوروز در هرمزگان اگر زمستان پربارانی را پشت سرگذاشته باشد، فرح بخش و نشاط انگیز است و سبزه و گیاهان زینت بخش فضای دشت و دمن در فصل بهار خواهد بود.
سیزده فروردین یا سیزده بدر نیز آخرین روز عید به شمار می رود و از مهم ترین آیین های مشترک هرمزگانی با سایر ایرانیان و فارسی زبانان سراسر جهان است.
آیین ها یی مانند چهارشنبه سوری، شب یلدا و نوروز که سینه به سینه به نسل امروز منتقل شده اند را باید بخشی غیرقابل حذف از شناسنامه و هویت فرهنگی و جغرافیایی بخود بدانیم .
هویتی که مانند اثر انگشت ،انحصاری بوده و در اصرار دیوانه وار برای ساختن دهکده جهانی و پوشاندن لباس مشترکی که دیگران دوخته اند ،به ما تشخص ،هویت و جایگاهی جداگانه می بخشد.
ایرانیان این افتخار را دارند که سنتی مانند نوروز را به مناسبتی جهانی تبدیل کرده و با انتشار زیبایی های این آیین،هرسال شاهد گسترده تر شدن سفره هفت سین نوروز در بین مردم کشورهای مختلف و حتی اتاق ها و ساختمان های سیاسی دولت ها هستیم .
بی تردید در چنین شرایطی ،پاسداشت این آیین ها و پیراستن آنها از ناراستی و خرافات ،رسالتی است که هر ایرانی به فراخور جایگاهش نسبت به آن احساس مسوولیت کند و به ویژه این مسوولیت در آشنا کردن کودکان با این آیین ها اهمیتی چندباره یافته و راه ثبت آن بر جریده عالم را هموارتر می کند.ک/4
رقیه غلامی زاده/هومن محمدکرمی
7195/2094
28/12/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها