تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804234277
-مذاکره؛ از 18 فروردین تا 29 اسفند
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
مرور اتفاقات سیاسی سال مذاکره؛ از 18 فروردین تا 29 اسفند سال 93، سال فشرده کاری برای تیم دیپلماسی کشورمان بود. سالی که در هر ماه دست‌کم سه روز مذاکره بین ایران و طرف‌های حاضر در مذاکرات برگزار شد و در ماه‌های آخر، میانگین روزهای مذاکره به دو هفته در هر ماه افزایش یافت.
در تابستان امسال بود که در آخرین روزهای پایان ضرب الاجل اول توافق ژنو، ظریف رکورد گفت وگوهای درازمدت را شکست و مذاکرات دو طرف 18 روز ادامه یافت، هرچند به پایان نرسید. چنین بود که گفت وگوهای هسته ای که اولین دور آن امسال از هجدهم فروردین شروع شده بود، تا بیست و نهم اسفند، یعنی آخرین روز سال ادامه یافت تا نشان دهد موضوعی که به نظر بسیاری از صاحب نظران، اولویت اول دولت حسن روحانی بود، در تمام طول سال همچنان در اولویت قرار گرفت و هیچ حادثه سیاسی و حاشیه پردازی مذاکراتی هم نتوانست بر آن سایه بیندازد. گفت وگوهای هسته ای ایران و 1+5 دست کم با پنج دسته از مخالفت ها روبه رو بود. دسته نخست این مخالفان صهیونیست هایی بودند که می ترسیدند امضای توافق، مُهر پایانی بر سناریوی ایران هراسی آنها باشد. چنین بود که صهیونیست هایی که در سال 93 با قتل عام مردم غزه، کارنامه ضدانسانی خود را سیاه تر کردند، باز هم به بهانه ضرورت عدم دستیابی تهران به سلاح هسته ای(!) بر طبل شکست مذاکرات کوفتند و البته هر چه بیشتر در برابر گفت وگوها مانع تراشی کردند، کمتر به نتیجه رسیدند، تا آنجا که سفر اخیر نخست وزیر این رژیم به واشنگتن با بی محلی رئیس جمهور آمریکا مواجه شد و همزمان، 50هزار نفر نیز در تل آویو علیه نتانیاهو و رویکرد او در قبال پرونده هسته ای کشورمان تظاهرات برگزار کردند. دسته دوم کسانی که نمی خواستند مذاکرات به نتیجه برسد و در سال 93 همه توان خود را در این مسیر مصرف کردند، اعرابی بودند که می پنداشتند توافق هسته ای، به جایگاه منطقه ای آنها لطمه خواهد زد. آنان که در آخرین روز ضرب الاجل دوم ژنو خود را به وین رساندند تا در دیدار با وزیر خارجه آمریکا، مانع امضای هرگونه توافق شوند، خود را بازنده توافقی می دانند که با قدرت گرفتن ایران در پی آن، ثبات به خاورمیانه بازگردانده خواهد شد. سومین گروه ناراضیان توافق، تندروهای دنباله روی صهیونیسم در خاک آمریکا هستند. همان ها که در جریان نطق نتانیاهو در کنگره، آن قدر از جای خود بلند شده و برایش کف زدند که برخی به طعنه نوشتند گویی آمریکا مستعمره صهیونیست هایی است که جهان را ناامن کرده اند. این دسته از تندروهای غربی، با نامه نگاری اخیر خود در قالب 47 سناتور نشان دادند برای رسیدن به منافع حزبی شان حتی حاضرند پا روی منافع ملی آمریکا بگذارند و جهانی را به کشورشان بی اعتماد سازند. گروه چهارم مخالفان مذاکره، برخی تندروهای اروپایی هستند که می پندارند توافق نهایی هسته ای حاضر گفت وگوی تهران و واشنگتن بوده و اروپا جایگاهی در این گفت وگوها نداشته است. آنها که نگران سهم خود از بازار کشورمان پس از به پایان رسیدن مذاکرات هستند، فکر می کنند با گرفتن ژستی مخالف، می توانند امتیاز بیشتری برای بهره برداری های اقتصادی بگیرند. و در نهایت آخرین گروه مخالف مذاکرات که در برابر خیل کشورهای حامی گفت وگوهای هسته ای قرار گرفته اند، گروه های ضدانقلاب خارج از کشور هستند که امسال در مواقع حساس نزدیک به توافق نهایی تلاش کردند با ادعای دروغین درباره برنامه هسته ای کشورمان و به اصطلاح آنچه افشاگری می خوانند بر گفت وگوهای هسته ای اثر بگذارند، هرچند جهان به ادعاهای آنها بی توجه بود و روند مذاکرات نشان داد آنها نتوانستند کوچک ترین توفیقی در برنامه های ضدایرانی خود داشته باشند. گرچه در داخل کشورمان نیز دغدغه هایی درباره مذاکرات وجود داشت، اما جنس این دغدغه ها بیشتر ناشی از بی اعتمادی به کشورهای غربی حاضر در مذاکرات بود که این امر با همراهی تیم دیپلماسی، به پیشبرد مذاکرات کمک کرد. هرچند گاهی برخی تاکتیک های مذاکراتی چون پیاده روی وزرای خارجه ایران و آمریکا با حساسیت هایی روبه رو شد که خوشایند حامیان گفت وگوهای هسته ای نبود. پیگیری دقیق اولویت های ایران در جریان مذاکرات، تعیین دقیق چارچوب گفت وگوها از سوی مقام معظم رهبری و حمایت پیاپی ایشان از تیم مذاکره کننده، همزمان با حفظ همبستگی داخلی و توانایی تیم دیپلماسی در شکاف انداختن میان کشورهای 1+5 بر سر تحریم کشورمان باعث شد این گفت وگوها با وجود دو بار تمدید مهلت و با همه جدال های رسانه ای به راه افتاده بر سر آن و گمانه زنی های بی شمار، در فرجام روی ریل طراحی شده از سوی کشورمان قرار گرفته و حالا باید دید این قطار در حال حرکت چه زمانی به ایستگاه نهایی خواهد رسید؟
سه شنبه 26 اسفند 1393 ساعت 04:40
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
سیاسی
پربازدیدترینها