واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۷
استان مرکزی مناطق بکر و تاریخی ناشناس و کمشناس زیادی را در خود جای داده که بازدید از آنها علاوه بر تسلای ذهن خسته از کار و تلاش یک ساله، برگهای تاریخ را به شکل مصور در برابر دیدگان ورق میزند و هنر دستان مردمانش نیز سوغات میهمانان میشود. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه مرکزی، در این میان آشتیان جایگاه ویژهای را به خود اختصاص داده و مناطق گردشگری ویژه و بناهای تاریخی آن مجموعهی کاملی را جهت گذراندن اوقاتی خوش رقم زده است. بر اساس منابع میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، شهرستان آشتیان از شهرهای بسیار کهن ایران و در گذشته جزو مادسفلی یا ماد بزرگ بوده است و براین اساس، آثار مادی در این شهرستان فراوان به چشم میخورد. اسامی اماکن آن ریشه اوستایی- پهلوی دارند. تعداد زیادی از قلاعگبریها و وجود آتشکدههایی مانند آتشکده فردجان و فراهان در این منطقه، ارتباط واژه آشتیان را با دین زرتشت قوی میسازد. این منطقه در زمان خلافت عمر توسط مالکبنعام اشعری فتح شد و مردم آن به دین اسلام گرویدند و در کتب جغرافیایی پس از اسلام، این شهر جزو ولایت کوهستان یا جبال و یا عراق عجم آمده است. براساس تفسیر "دهگان" لغت آشتیان معرف معبد و قربانگاه است. کلمه آشتیان مرکب از دو جزو "یشت" به معنی پرستش، قربانی، دعا و سرود مذهبی و "یان" معرف مکان و جایگاه است. آشتیان در مختصرالبلدان و تاریخ قم ابرشتیجان آورده شده و ابن فقیه آن را از متعلقات همدان ذکر کرده و صاحب تاریخ قم نیز آن را از طموجهای قم برشمرده است. کوچکترین شهرستان استان مرکزی آشتیان در شمال شهرستان اراک قرار گرفته و با مرکز استان 80 کیلومتر فاصله دارد. این شهرستان با جمعیتی معادل 17 هزار و 105 نفر و مساحتی در حدود 1240 کیلومترمربع، کوچکترین شهرستان استان مرکزی است. شهرستان آشتیان به سبب ارتفاع نسبتاً زیاد، دارای زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل و به این سبب طبیعت زیبایی را در این شهر شاهد هستیم. همچنین این شهر از لحاظ توپوگرافی در دامنهی ارتفاعات کوههای مرکزی استان واقع شده است. از جنوب به دشت فراهان و کویر میقان منتهی میشود و کوه رف قاسمکش، کوه کلاهه و میراب بلندقامتان معروف این دیارند و به زیبایی در منطقه خودنمایی میکنند. کشاورزی و دامپروری فعالیت غالب ساکنان این شهرستان را تشکیل میدهد. زبان اهالی فارسی است و عدهای از آنها به زبان ترکی تکلم میکنند. پارک جنگلی آشتیان بر روی تپهای به شکل یال واقع شده است، همچون به کمربندی ضلع غربی شهر طراوت بخشیده و درختانش زبان گنجشک، اقاقیا، توت، بادام، کاج سیاه، کاج تهران، سرو خمرهای، سرو نقرهای، صنوبر و سنجد هستند. آب زراعی مورد نیاز پارک از حلقه چاهی به فاصله تقریبی 2.5 کیلومتر واقع در شمال پارک تأمین میشود و در مجموع مأمن آرامشبخشی را در فاصله 6 کیلومتری آشتیان بعد از روستای آهو برای رفع خستگی روزمره رقم زده است. آهو در انتظار گردشگران روستای گردشگری آهو نیز که در فاصله پنج کیلومتری شمال شرق شهرستان آشتیان یعنی قبل از پارک جنگلی قرار دارد، جاذبهای است که نباید از آن گذشت. کوه سینهزرد از شمال، کوه سینهسیاه از جنوب و کوه ساختهکمر از جنوب شرقی این روستای کمنظیر را در پناه گرفتهاند و آب و هوای مطبوعی را در فصلهای بهار و پاییز باعث شدهاند. روستای آهو در یک محدوده کوهستانی بر روی دامنههای تپهای با شیب نسبتاً ملایم قرار دارد و بافت مسکونی متراکم و خانههای تبعیت گرفته از نوع فعالیت و معیشت روستاییان این روستا را مزین کرده است. موقعیت استقرار روستا موجب پیدایی مناظر طبیعی و چشماندازهای بسیار زیبا شده است. آرامگاههای امامزاده بیبی شهربانو و شاهزاده عبدالله(ع)، از آثار دوره قاجار نشانگر دیرینگی تاریخی این روستاست. از دیگر مناطق گردشگری آشتیان منطقه شکار ممنوعه کلاهه را میتوان نام برد. این منطقه در فاصله 80 کیلومتری شمال شهرستان آشتیان و جنوب شرقی شهرستان تفرش قرار گرفته است. سیمای عمومی آن از کوههای خشک صخرهای، تپه ماهورها و درهها تا مناطق دشتی و هموار، متفاوت بوده و دارای اقلیم مدیترانهای و شامل بخشهای مرتعی است و 91 گونه گیاهی و 27 گونه جانوری در این بستر زیست میکنند. تاریخ، نهفته در دامان آشتیان آشتیان، تنها به مناطق طبیعی و آب و هوای بکر جهت پذیرایی از میهمانانش بسنده نمیکند. کوچکترین شهرستان استان مرکزی برگهایی از تاریخ را نیز برای مسافران ورق خواهد زد. بنای خانه میرزا حسن آشتیانی در محدوده شهر آشتیان و در میان کوچهپسکوچههای قدیمی قرار گرفته است. این بنا شامل حیاط، شبستان، طبقه همکف و طبقه اول بوده و از مصالحی چون سنگ، آجر، خشت و چوب تشکیل شده و متعلق به دورهی قاجار است. این خانه در مرکز روستای(گرکان) روبروی دانشسرای گرکان قراردارد. این بنای قاجاری مربوط به خاندان بزرگ(قریب) است که در عرصه علم، فرهنگ و ادب ایرانزمین سهم بسزایی دارند. از دیگر اماکن تاریخی این شهرستان، بنای پل تاریخی حاج محمدباقر، در حاشیه غربی روستای سیاوشان حد فاصل دو بنای تاریخی حمام و حسینیه روستاست که با استفاده از مصالح آجر و گل آهک بر روی رودخانه فصلی آشتیان بسته شده است. پنج دهانه با طاق هلوچین کند و اجرای رومی، عبور آب از زیر پل را در زمان سیلاب و فصل بهار میسر میسازند. در شمال اثر، درست در بالای چشمه میانی کتیبهای سنگی در کادری از کاشیهای خشتی آبی رنگ جای گرفته که بانی و سال ساخت پل را مشخص میکند. آسیاب جفتی مربوط به دوره قاجار در کوههای مشرف به شمال شرق آشتیان و در نزدیکی روستای آهو نیز از دیگر برگهای تاریخ این خطه است. خانه معتمدالایاله که در بافت قدیمی شهر آشتیان واقع شده و فاصلهی اندکی با خانه هدایتالله وزیر دفتری دارد، برگی دیگری از تاریخ را تداعی میکند. معتمدالایاله از رجال سیاسی دوره قاجار بوده و این بنا دارای سر در ورودی، هشتی، فضاهای مسکونی، خدماتی و آب انبار در اطراف حیاط است. خانه هدایتالله وزیر دفتری(موزه آشتیان) در بافت قدیمی شهر در محله بازار آشتیان قرار دارد. هدایت الله وزیری در دوره حکومت ناصرالدینشاه قاجار به منصب وزیر دفتری برگزیده شد. وی در زمینه ادب، شعر، فلسفه و کلام سرآمد زمان بود. براساس این گزارش، آدمی به هر منطقهای پا میگذارد علاقهمند به دیدن و به یادگار بردن هنر دستان و سلیقه مردم آن دیار است و آشتیان مسافران را دست خالی بازنمی گرداند. دستبافتهای سنتی(قالیبافی، گلیمبافی)، رودوزیهای سنتی و آثار چوبی(معرقکاری) را در توشه میهمانان جای میدهد تا نگاه به آنها یادآور روزهایی خاطرهانگیز از این خطه باشد. صابون محلی، گردو و بادام و فتیر محلی به نام "فرصه" نیز از دیگر سوغاتی است که مسافران را همراهی میکند و کارگاههای صابونسازی از جاذبههای مهم اقتصاد سنتی این شهرستان محسوب میشوند. دکتر محمد قریب، دکتر عبدالعظیم قریب، دکتر عبدالکریم قریب، عباس اقبال آشتیانی، پروین اعتصامی، دکتر کاظمی آشتیانی، میرزا یوسف اعتصامی آشتیانی، میرزا هدایتالله دفتری، میرزا محمدحسین قریب(شمس العلماء)، میرزا علی آشتیانی، میرزا محمدعلی مستوفی و دکتر اسماعیل آشتیانی از جمله بزرگان این دیار بودهاند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]