محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830037358
آناهیتا سلطانی: نزدیک بود جانم را از دست بدهم/ مدال المپیک تنها هدفم است
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۱:۳۱
رکورددار دوی پنج هزار متر بانوان کشور در رده‌ی جوانان 18 سال سن دارد. او معدلش هم 18 است و 5 هزار متر را در 18 دقیقه و 56 ثانیه دویده است. این روزها تنها آرزویش کسب مدال المپیک است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) -منطقه البرز، یک، دو، سه، چهار، پنج، شش، هفت، هشت، نه، ده، یازده، دوازده. اگر تنها به شمارش باشد دختران و پسران، پدران و مادران، پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها و حتی کودکان به راحتی قادر به انجام آن هستند اما کار آنجایی سخت می‌شود که مفهوم حقیقی این اعداد را متوجه شویم. اعداد یک تا دوازده ابتدای گزارش، تعداد دورهایی است که یک ورزشکار دوومیدانی در رشته پنج‌هزار متر دور پیست 400 متری تارتان می‌دود. آناهیتای 18 ساله که از اول راهنمایی، رشته دوومیدانی را به صورت حرفه‌ای آغاز کرده برای موفقیت در این ماده و رسیدن به آرزویش یعنی مدال المپیک روزانه تمرینات سخت و طاقت‌فرسایی را زیر نظر مربیان انجام می‌دهد و با وجود آزارهایی که در این راه متحمل شده از هدف خود دست بر نمی‌دارد. بی‌شک می‌دانیم که لازمه رسیدن به موفقیت و کسب پیروزی تمرین و تلاش است. به یک باره در هیچ فن و حرفه‌ای نمی‌توان رتبه‌های برتر را به دست آورد. آناهیتا دونده استقامت استان البرز که رکورددار کشور در رده جوانان است این روزها برای موفقیت در رقابتهای آغاز فصل دوومیدانی کشور که اردیبهشت ماه سال 94 در رده بزرگسالان برگزار می‌شود، بی‌وقفه تلاش می‌کند. با آناهیتا سلطانی نفر چهارم آسیا که ماهانه 30 هزار تومان از هیات دوومیدانی البرز حقوق دریافت می‌کند گفت وگویی انجام داده‌ایم که با هم می‌خوانیم. دوومیدانی را از چه سالی شروع کردید؟ من متولد 75 هستم و در رشته تربیت بدنی درس می‌خوانم، وقتی پنجم دبستان بودم در یک مسابقه دو سرعت (20 متر) که در نمازخانه مدرسه برگزار شد شرکت کردم و موفق شدم به مقام اول دست یابم، بعد از آن از طرف مدرسه به رقابتهای منطقه‌ای، بعد استانی و در نهایت کشوری رفتم که در اولین حضور مقام‌های بسیار خوبی نیز کسب کردم. چه مقام‌هایی تا به امروز کسب کرده‌اید؟ در حال حاضر رکورددار دو پنج هزار متر کشور در رده جوانان هستم، تا به امروز چندین قهرمانی در کشور به دست آورده‌ام و در رقابتهای کشورهای اسلامی در سوریه مقام دوم و در رقابتهای مغولستان مقام چهارم آسیا را تجربه کرده‌ام. چرا رشته‌های استقامتی را برای فعالیت انتخاب کردید؟ اول راهنمایی در اولین حضورم در رقابتهای قهرمانی کشور در 60 متر به مقام ششم و در 600 متر به مقام دوم رسیدم و همین عاملی شد تا با وجود سختی رشته‌های استقامت وارد این ماده شوم، دراین سال‌ها در رقابتهای پنج هزار و 3 هزار متر تقریبا اول کشور بوده‌ام. مشوق شما در رشته دو و میدانی چه کسی بود؟ باید از پدرم بیژن سلطانی و مادرم پارسی مادرم و همچنین برادرم خشایار تشکر ویژه‌ای داشته باشم، در این سال‌ها به ویژه مادرم همیشه حامی من بوده‌اند و در سختی‌ها تنهایم نگذاشتند، نعمت جو و کهن ترابی نیز به عنوان مربی سهم زیادی در موفقیت‌های من دارند که از آنها هم تشکر می‌کنم. دو و میدانی به درس خواندن شما لطمه نزده است؟ من سال سوم رشته تربیت بدنی هستم و امسال نیز کنکور دارم، اعتقاد دارم اگر به هر دو مقوله توجه و علاقه وجود داشته باشد به هیچ عنوان مشکلی پیش نخواهد آمد و این موضوعاتی که مطرح می‌شود که ورزش به درس لطمه می‌زند تنها بهانه گیری است، معدل من بالای 18 است و تلاش می‌کنم سال بعد در دانشگاه سراسری قبول شوم. در رقابتهای برون‌مرزی چرا زیاد شرکت نمی‌کنید؟ در رشته استقامت به دلیل فاصله‌ای که دوومیدانی کاران ایرانی با برترین‌های کشور دارند چندان به رقابتهای برون‌مرزی اعزام نمی‌شوند، به طور قطع در سال‌های پیش رو به ثبت رکوردهای مطلوب این مشکل برطرف خواهد شد. برای چه مسابقاتی آماده می‌شوید؟ دراردیبهشت ماه سال 94 در رقابتهای آغاز فصل که بهترین‌های دو ومیدانی کشور حضور دارند شرکت می‌کنم، این روزها سخت تمرین می‌کنم تا عملکرد خوبی در این بازی‌ها داشته باشم، رقابت با لیلا ابراهیمی نفر اول کشور در ماده پنج هزار متر بسیار هیجان‌انگیز است و امیدوارم با بهبود رکوردم در یکی دو سال آینده رکوردار بزرگسالان شوم. فاصله رکورد شما با نفر اول کشور در رده بزرگسالان چند دقیقه است؟ من پنج‌هزار متر را در 18 دقیقه و 56 ثانیه طی می‌کنم و ابراهیمی نفر اول بزرگسالان کشور در17 دقیقه 58 ثانیه. اکنون فاصله رکوردار جوانان با بزرگسالا زیر یک دقیقه است و این فاصله قابل به راحتی قابل جبران است. مهم‌ترین هدف شما در دو ومیدانی چیست؟ تنها هدف من کسب مدال المپیک است و برای رسیدن به آن سخت تلاش می‌کنم، برنامه‌ریزی‌های خوبی انجام داده‌ام و تلاش می‌کنم با پشت سر گذاشتن مشکلات و موانع به آرزویم برسم. حمایتی از طرف اداره کل ورزش و جوانان و هیات دو ومیدانی البرز می‌شوید؟ خدا را شکر نسبت به دو ومیدانی‌کاران دیگر حمایت خوبی از من صورت می‌گیرد، ماهیانه حقوق می‌گیرم و امکاناتی که بخواهم را در اختیارم قرار می‌دهند، هفته‌ای دو سه جلسه پیست مجموعه ورزشی انقلاب اسلامی را در اختیار دو ومیدانی‌کاران می‌گذارند که به دلیل بازی‌های فوتبالی که در آن انجام می‌شود برخی روزها تمرین‌ها تعطیل می‌شود. چقدر حقوق دریافت می‌کنید؟ ماهیانه از طرف هیات دوومیدانی 30 هزار تومان به من پرداخت می‌شود. در استان البرز رقیب دارید؟ وضعیت دوومیدانی بانوان البرز در کشور مناسب است و فکر می‌کنم در جایگاه دوم کشور باشیم، دوومیدانی کار استقامت در البرز چهار نفری هستند اما به دلیل فاصله زیاد رکوردها چندان نمی‌توانم با آنها بدوم و مجبور به تنهایی به تمرین بپردازم که این موضوع بسیار سخت و طاقت‌فرسا است. خاطره‌ای از سال‌هایی که می‌دوید دارید؟ خاطره چندانی ندارم اما در یکی از رقابتهای دوومیدانی استان البرز که در سال جاری برگزار شد، نزدیک بود جان خود را از دست بدهم، مسیر پیست به خوبی بسته نشده بود و در یکی از میدان‌ها نزدیک بود تصادف کنم. خواسته شما از مسئولان چیست؟ دوست دارم حمایت بیشتری از ورزش بانوان انجام شود، دو سه سالی می‌شود که استان البرز مراسم تقدیر از قهرمانان را برگزار نمی‌کند و این موضوع در روحیه ورزشکاران تاثیرگذار است، من درآمدی از دوومیدانی ندارم و ماهیانه بیش از دویست هزار تومان نیز برای رفت و آمد به تمرین‌ها هزینه می‌کنم تا برای استان البرز و هیات دوومیدانی افتخار آفرین باشم. من در فردیس زندگی می‌کنم اما رییس اداره ورزش و جوانان فردیس را تا به امروز ندیده‌ام و حتم دارم ایشان هم من را نمی‌شناسند. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
ورزش
پربازدیدترینها