واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هجدهم ذيحجه سال دهم هجري است، نخستين ستاره تابناك آسمان امامت در افق ولايت با تلالويي خيره كننده فروغ راه گمگشتگان و روشني بخش دلهاي حقيقت جو است. كاروان آهسته و آرام در مسير تاريخ گام بر مي داشت، قافله سالارش ستاره عالم نبوت و ماه مجلس آسمانيان و زمينيان حضرت محمد مصطفي(ص) بود. كاروانيان خسته، اما سرمست از جذبه هاي معنوي حج و عطر صفا و مروه با قلب هاي سرشار از ايمان و يقيني كه به آب زمزم تطهيري نو يافته بود، به دور از تعلقات مادي در بيابان خشك و برهوت طي طريق مي كردند. زاهد و سالك بودند و عاشقانه درحريم يار، مرغ دل را به طواف كعبه به پرواز درآورده، در مقام ابراهيم نماز عشق گذارده بودند و درصحراي عرفات به نيايشي عاشقانه نشسته بودند. هراز گاهي براي رفع خستگي، محمل ها را بر زمين گذارده، دقايقي را اطراق مي كردند، و سپس به راه خود ادامه مي دادند. خورشيد آسمان ولايت، اسطوره صبر و تقوي روشني بخش محفل آنان بود، او كه روحي به لطافت باران داشت و لطف بي انتهايش در نيمه شب ها دق الباب خانه هاي يتيمان را به صدا درمي آورد و دستان مهربانش چون شبنم صبحگاهي بر سر آنان مي نشست. فاتح خيبر كه ذوالفقارش لرزه بر اندام دشمن مي انداخت و صفوف آنان را متزلزل مي كرد و با دلاوري هايش حماسه مي آفريد. كاروانيان مي رفتند و از انوار وجودشان همه جا غرق در نور مي گشت، عطر محمدي در سراسر فضا آكنده بود. سرانجام به كنار بركه غدير خم رسيدند، حضرت محمد (ص) فرمان توقف داد، حادثه اي عظيم در پيش بود. پيامبراكرم (ص) دست حضرت علي(ع) را در دستان مبارك خود گرفت و آن رابلند كرد و گفت: من كنت مولاه فهذا علي مولا...، (هركس من مولاي او هستم، پس علي مولاي اوست) و بدين گونه مولاي متقيان به خلافت برگزيده شد. دفتر تاريخ اسلام ورق تازه اي خورد و غديرخم به هميشه تاريخ پيوست تاگواهي بر حقانيت حضرت علي(ع) باشد. آن روز نعمت بر مسلمانان تمام گرديد و فرشتگان پرشور و لبخندزنان به پابوس مولاي خود رفتند تا غبار خاك پايش را سرمه چشمان خويش كنند. آن گاه، خداوند مژده نعمتي بس بزرگ را به بشر داد و او را مشمول رحمت و عطوفت خود گردانيد و به سوي سعادت و نيك بختي رهنمون ساخت. بي شك هنگامي كه خداوند آيه شريفه اليوم اكملت لكم دينكم عليكم نعمتي و رضيت لكم الاسلام دينا را بر خاتم النبيين محمد مصطفي(ص) نازل كرد، راه حقيقت را بر مردم روشن و درهاي بهشت را بر آنان گشوده بود. غدير، عيد رحمت و محبت، عدالت، آزادگي،سعادت و نيك بختي و جشن شكرگزاري و سپاس از خداي يگانه است. در اين روز خداوند سبحان، اسلام را با ولايت علي (ع) گره زد تا كشتي معرفت با بادبان ولايت در اقيانوس پر تلاطم اين دنياي وانفسا به سرمنزل مقصود برسد. انتخاب اين روز براي اعلام چنين واقعه عظيم و سرنوشت ساز نيز از حكمت و فراستي عظيم و سابقه تاريخي معتبري سرچشمه گرفته كه يادآور غلبه نور بر سياهي است. آري غدير، براستي عيدي بزرگ است، چرا كه غم ها و ناله هاي شيعيان كه طي سالها چون جام شوكران در نهاد آنان ريخته شده بود، با مژده ولايت مولاي متقيان به شور و شعفي وصف ناپذير بدل شد. 7389/1448
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 513]