محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843511274
-اسلام‌هراسی؛ نقشه راه هولوکاست‌گرایان
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
قربانیان افراطگرایی اسلام‌هراسی؛ نقشه راه هولوکاست‌گرایان «به همین جهت، بر بنی‌اسرائیل مقرر داشتیم که هر کس انسانی را بدون ارتکاب قتل یا فساد در روی زمین بکشد، چنان است که گویی همه انسان‌ها را کشته و هرکس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی همه مردم را زنده کرده است و رسولان ما، دلایل روشن برای بنی‌اسرائیل آوردند، اما بسیاری از آنها، پس از آن در روی زمین، تعدی و اسراف کردند.»
آیه 32 سوره مائده *** ریخته شدن خون انسان ها در طول تاریخ، یکی از بزرگ ترین تهدیدات تمدن انسانی بوده و شاید به همین دلیل است که چه در دوره پیدایش ادیان ابراهیمی، چه قرن ها پس از آن در عصر نگارش قوانین ملی یا تدوین منشورهای بین المللی برای پاسداشت حقوق بشر همواره تلاش شده تا جلوی این خون ریزی ها گرفته شود. این همه درحالی است که طی قرون گذشته نه فقط روند قتل انسان ها متوقف نشده، بلکه با تجهیز قدرت های سیاسی به ابزارهای کشتارجمعی، بر تعداد قربانیان افزوده شده و همچنان در نبردهای قومی، جنگ های منطقه ای یا جهانی یا کشتار مذهبی، جان انسان ها نادیده گرفته شده و افرادی بدون در دست داشتن اسلحه یا دخیل بودن در تنش های سیاسی، قربانی کینه توزی دیگران می شوند. هرچند در طول تاریخ نمونه های بسیاری از نسل کشی را می توان مورد اشاره قرار داد که مشهورترین آنها به آنچه قوم مغول با ایرانیان کرد مربوط است، اما در قرن بیستم غربی ها چنان در قتل عام انسان ها افراط کردند که در فرآیند دیگری ستیزی، روی مغول ها و اقوام بدوی در سلسله نبردهای باستانی را نیز سفید کردند. شاید برای همین است که اگرچه تا نیمه قرن بیستم مفهومی به نام نسل کشی وجود نداشت، اما از دهه 40 قرن بیستم، واژه genocide توصیف گر رفتارهایی شد که تحت عنوان کلی نسل کشی قابل توضیح است. رفتاری که هرگونه اقدام و مبادرت برای نابودی و حذف فیزیکی بخش یا کلیت گروهی نژادی، قومی، ملی، مذهبی و ایدئولوژیکی را در بر گرفته و اولین تعریف قانونی این عمل در بیانیه سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۸ حول جلوگیری و مجازات جرم نسل کشی شکل گرفت. چنان که این بیانیه و بیانیه های مشابه در حقوق بین الملل تاکید دارند، نسل کشی، اقدام به قتل تعداد کثیری از افراد تنها به سبب برخورداری از یک مذهب، نژاد یا رنگ پوست و زبان خاص است. رفتاری متعصبانه که نشان می دهد هنوز برای بخشی بزرگ از جامعه جهانی، وجود دیگری به معنی تکثر و تفاوت در نگرش به زیست انسانی، غیرقابل پذیرش بوده و برای همین، آنها به خود اجازه می دهند برای اثبات حقانیت خود برای نبود این دیگری اقدام کنند. هرچند درباره جزئیات و مصادیق اقدام به نسل کشی اختلاف نظرهایی وجود دارد، اما در اولین بیانیه بین المللی در این رابطه آمده است که «هرگونه اقدام به نابودی کل یک گروه نژادی، ملی، مذهبی مانند کشتار دسته جمعی یک گروه خاص، ایجاد لطمات روانی و جسمانی بر یک گروه خاص، ضربه زدن تعمدی به افراد یک گروه خاص، تحمیل معیارهایی برای جلوگیری از تولد فرزندان آنها، جابه جایی اجباری فرزندان گروه ها به یکدیگر، طرح ریزی برای آسیب رساندن به گروهی خاص و... همه از مصداق های بارز نسل کشی می باشند.» از جمله مشهورترین نسل کشی های قرن بیستم که در کتب تاریخی درج شده اند می توان به نسل کشی ارامنه در جریان جنگ جهانی اول، کشتار جمعی آشوریان و یونانیان توسط دولت عثمانی در همان سال ها، قتل عام کردهای علوی در ترکیه، کشتار یهودیان در جنگ جهانی دوم، نسل کشی نازی ها در کرواسی، نسل کشی قومی و مذهبی در جریان تجزیه هند و استقلال پاکستان، نسل کشی در جنگ بنگلادش در دهه 70 قرن بیستم میلادی، قتل عام پس از استقلال بوروندی، جنایت خمرهای سرخ در کامبوج، ماجراهای کشتار در تیمور شرقی، فاجعه صبراو شتیلا، قتل عام بیرحمانه کردها از سوی رژیم بعث عراق، قتل عام گسترده مردم توسط دیکتاتور سابق اتیوپی، نسل کشی رواندا، کشتار مسلمانان بوسنیایی در سربرنیتسا و تسویه حساب های قومی در مناقشه دارفور اشاره کرد. هرچند پیش از این نیز اقدامات گسترده ای در نسل کشی قومی و مذهبی صورت گرفته بود که یکی از ناشناخته ترین آنها، مرگ هزاران ایرانی در جریان قحطی پدید آمده ناشی از اشغال نظامی کشورمان در جریان جنگ جهانی اول بود، ولی تنها پس از آن که از سال 1943 عبارت نسل کشی وارد ادبیات سیاسی جهانی شد، حساسیت ها به کشتار گسترده انسان ها افزایش یافت اما این حساسیت ها هیچ گاه نتوانست مانع روند رو به افزایش قتل عام ها در جهان شود. آنچه امروز تروریست های داعش در عراق و سوریه صورت می دهند، تنها یکی از مصادیق نسل کشی در قرن بیست ویکم است. کشتار بیرحمانه شیعیان، ایزدی ها، کردها، مسیحیان و حتی اهل تسنن توسط داعش نشان می دهد هنوز جهان با پدیده شوم نسل کشی روبه روست. پیش از این در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه نیز نظامیان اسرائیلی به گونه ای هدفمند با شلیک به زنان و کودکان فلسطینی، کشتاری ناباورانه را رقم زدند که تفاوت چندانی با آنچه گفته می شود هیتلر علیه یهودیان در جریان جنگ جهانی دوم انجام داد، نداشت. اما این فقط افراط گرایان تکفیری و صهیونیست نیستند که همچنان به مدل نسل کشی برای دیگری ستیزی ـ در عصری که به عصر احترام گذاشتن به اقلیت ها و خرده فرهنگ ها مشهور است ـ ادامه می دهند. در کنار این، موج اسلام هراسی و ایجاد تنفر از مسلمانان در کشورهای غربی نیز باعث شده است هر از گاهی خبری از قتل مسلمانان در نقاط مختلف دنیا به گوش برسد که آخرین نمونه از این قتل های هدفمند، مرگ سه دانشجوی مسلمان در ایالات متحده آمریکا بود. اقدامی که نشان داد هنوز هم تمدن غربی از عواقب نسل کشی های گسترده در کمتر از یکصد سال پیش عبرت نگرفته و به مبارزه با مسلمانان و حذف فیزیکی آنها ادامه می دهد. تجربه تاریخی نسل کشی ها در ادوار مختلف نشان می دهد همواره پیش از آن که یک نسل به دلیل اعتقادات مذهبی، وابستگی نژادی یا حتی رنگ پوست و نوع زبان خود قربانی گروهی دیگر شود، ابتدا مورد هجمه شدید تبلیغاتی قرار گرفته پس از آن که شدت تنفر به حد قابل ملاحظه ای می رسد، اولین نشانه های نسل کشی بروز می یابد. تبلیغات شدید علیه پیروان یک دین یا مذهب، همواره مقدمه ای برای یک کشتار ویرانگر بوده که تمدن بشری را شرمنده خود ساخته است. بنابراین نسل کشی الزاما یک رفتار ناگهانی برخاسته از اراده یک فرد در جغرافیای خاص نبوده، بلکه برآمده از یک تنفر عمومی است که معمولا ناشی از تبلیغات شدید علیه یک مذهب یا نژاد است. همین تجربه تاریخی است که امروز به نگرانی ها از تشدید تبلیغات منفی علیه مسلمانان دامن زده و بیم مقدمه چینی برای نسل کشی مسلمانان در کشورهای غربی را افزایش داده است. کشورهای اروپایی که سابقه ای طولانی در دیگری کشی داشته و در جنگ های جهانی اول و دوم و سپس در بحران هایی چون بوسنی نشان دادند چطور می توانند اقلیت های قومی و مذهبی را قتل عام کرده و پا بر حقوق اولیه آنها بگذارند، امروز بار دیگر با به راه انداختن گروه های افراطی، تهدیدات خود علیه مسلمانان را تشدید کرده و برای ایجاد تنفر عمومی از اسلام تلاش می کنند. هرچند براساس بیانیه سازمان ملل متحد، لطمات روانی بر یک گروه خاص مصداق نسل کشی است، اما بخشی از جامعه غربی با استقبال از هشتگ توئیتری killallmuslims# یا به راه انداختن دسته هایی چون پگیدا (گروهی آلمانی که نام آن مخفف عبارت «اروپاییان میهن پرست علیه اسلامی شدن غرب» است)، یک قرن پس از به راه افتادن جنگ جهانی اول، بار دیگر اروپا را آبستن بروز و ظهور جنبش هایی کرده اند که بی میل نیستند جنایت های قرن گذشته را در قرن بیست و یکم تکرار کنند. جنایت هایی که هرچند به دلیل پروپاگاندای غرب فقط یهودی سوزی آن امروز در یادها مانده، اما بخش بزرگی از آن اقدام علیه مسلمانان را نیز در بر می گرفته است. سیاستمداران غربی هرچند بظاهر از ضرورت توقف آزار و اذیت مسلمانان سخن گفته و تلاش می کنند ژستی مدارامدارانه به خود گیرند، ولی کیست که نداند سیاست های آنها در حذف مسلمانان از متن جوامع غربی و تبعیض شدید علیه آنها یکی از مهم ترین عوامل شکل گیری گروه های افراطی است. گروه هایی که خشونت را به متن جوامع غربی آورده و همزمان فضا را برای رادیکالیزه شدن غرب مهیا می کنند. آگاهی از این روند است که باعث می شود اهمیت اقداماتی چون نگارش نامه ای صمیمانه خطاب به جوانان غربی از سوی رهبر انقلاب معنادار شود و مفهوم رواداری در برابر مذاهب دیگر در ایران اهمیت خاص خود را بیابد. بی تردید آنها که به تکرار نسل کشی های دیگر می اندیشند، نمی خواهند صدایی صلح طلبانه از جامعه اسلامی به غرب منتقل شود. آنها مایل هستند برای آن که بتوانند سناریوی اسلام فوبیای خود را پیاده کنند، مسلمانان را گروهی تروریست و خشونت طلب نشان داده و تصویر اسلام را از دریچه ویدئوهای داعش و القاعده و بوکوحرام ارائه دهند. با وجود این بعید است در عصر ارتباطات بشود صدای اسلام معتدل را نشنید و مانع فهم پیام راستین دینی شد که مرگ حتی یک بی گناه را برابر با مرگ کل بشریت می داند. عمق معانی نهفته در آموزه های اسلامی است که طی سال های گذشته کار را برای حامیان نسل کشی علیه مسلمانان سخت کرده و افراط گرایان نئونازی و صهیونیست را دل نگران کرده است. شاید این طنز تاریخ است که حامیان قاتلان و مقتولان هولوکاست در نیمه قرن بیستم، امروز تحت یک استراتژی واحد با محور هولوکاست گرایی، با یکدیگر متحد شده و با یک صدا، علیه اسلام سخن می گویند. اتحادی شوم برای تداوم سنت نسل کشی که امروز مهم ترین مانع در برابر خود را صدور پیام اسلام معتدل می داند. همان اسلامی که ایران مروج آن بوده و قتل حتی یک بی گناه را فارغ از هر دین و آئین و نژاد و قومیتی برنمی تابد. مصطفی انتظاری هروی / گروه سیاسی
دوشنبه 11 اسفند 1393 ساعت 04:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]
-
سیاسی
پربازدیدترینها