محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844590455
-درخانه کدام مدیرمملکت کالای ایرانی است؟
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
برگزیده سرمقاله‌هیا روزنامه‌های صبح پنجشنبه درخانه کدام مدیرمملکت کالای ایرانی است؟ روزنامه‌های صبح امروز ایران در سرمقاله‌های خود به مهمترین مسائل روز کشورو جهان پرداخته‌اند از جمله «رویاهای سلطان اردوغان فاتح!»،«نگاهی متفاوت به رزمایش پیامبر اعظم(ص)»،«درخانه کدام مدیرمملکت کالای ایرانی است؟»،«السیسی و مولفه‌های قدرت»،«قدرت الهی حزب‌الله»،«تاکتیک مصاحبه»،«ضربه در وقت مقتضی»،«مرگ همسایه»،«تحریم و پس از آن»و... که برخی از آنها در زیر می‌آید.
کیهان:رویاهای سلطان اردوغان فاتح! «رویاهای سلطان اردوغان فاتح!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم جعفر بلوری است که در آن می خوانید؛از آغاز «فتنه» در سوریه- که بی تردید تضعیف مقاومت و در راس آن جمهوری اسلامی ایران، یکی از مهمترین اهداف آن است- دولت ترکیه به طور مداوم در این فتنه انگیزی حضوری پررنگ داشته است. این حضور گاهی آنقدر «شور» شده که حتی، صدای طراحان اصلی فتنه یعنی آمریکا را هم در آورده است. طرح ترکیه برای حمله مستقیم نظامی به خاک سوریه و تشکیل منطقه حائل در مرز ترکیه و سوریه، تنها دو مورد از ماجراجوئی هایی است که ترکیه برای اجرا شدن آنها هر کاری که توانست کرد اما با مخالفت عاقلانه متحدینش مواجه شد و در نهایت به در بسته خورد. اوایل هفته جاری اما، ارتش ترکیه علیه سوریه دست به یک ماجراجویی تازه و در عین حال عجیب و مضحک زد: لشکرکشی گسترده به خاک ترکیه. در نخستین ساعات روز یکشنبه بود که خبر رسید، ارتش ترکیه با 50 دستگاه تانک، جت های جنگنده، خودروهای زرهی و صدها نیروی ویژه از شهر مرزی «عین العرب» (کوبانی) وارد خاک سوریه شده است. برخی رسانه های ترکیه نیز بلافاصله با آب و تاب فراوان همراه با مقامات این کشور به تشریح چگونگی انجام عملیات «شاه فرات» پرداخته و با افتخار اعلام کردند، این حمله را بدون اینکه با کشوری در میان گذاشته باشند انجام داده اند! اما آنچه در این رویداد مضحک تر می نمود، هدف اعلامی از انجام چنین عملیاتی بود. بیرون کشیدن بقایای یک جسد؛ آن هم جسد پدربزرگ بنیانگذار سلسله عثمانی و انتقال موقت آن به خاک ترکیه. این هدف اعلامی مقامات ترکیه برای توجیه این تجاوز بود. آنکارا دلیل این لشگرکشی بی سابقه را، ممانعت از حمله احتمالی داعش به مقبره و در نتیجه اهانت به مرحوم سلیمان شاه عنوان کرده است! اما آیا حقیقتا هدف ترکیه از این لشگرکشی پر سرو صدا همین بود که اعلام شد؟! همان طور که در ابتدا اشاره شد، سرنگونی دولت بشار اسد بنا به دلایلی-که بررسی آن در این وجیزه نمی گنجد- برای آقای اردوغان هدفی است حیاتی. او برای رسیدن به این توهم، پیش از این هم ماجراجویی کرده و هزینه های آن را هم داده است. بنابر این، منطق حکم می کند پاسخ رسمی اعلام شده از سوی ترکیه را باور نکنیم و برای یافتن هدف یا اهداف واقعی این حرکت، به تبعات این عملیات روانی نیز نگاهی بیندازیم. به نظر می رسد، این اقدام در چارچوب همان هدف نهایی و توهم آلود اردوغان، یعنی سرنگونی اسد، صورت گرفته است. بخوانید: با وجود اهمیت فوق العاده زیاد سرنگونی نظام اسد برای اردوغان، وی در 4 سال گذشته هرگز جرات نکرده اقدام مستقیم نظامی جدی علیه دولت سوریه ترتیب دهد. احتمالا دلیل این امر در ناتوانی ارتش این کشور یا برخی ملاحظات داخلی و منطقه ای بوده است. اردوغان سه پیروزی پی در پی خود در انتخابات را مرهون «ثبات اقتصادی و امنیتی» حاکم بر کشورش می داند. دو مقوله ای که امروز در اتحادیه اروپا به کالایی کمیاب مبدل شده و مردم ترکیه آن را می دانند. بنابراین هرگونه مداخله گسترده یا واقعی نظامی - صرفنظر از اینکه به موفقیت ختم شود یا نشود- می تواند این دو فاکتور مهم را از اردوغان برای همیشه بگیرد. از طرفی ارتش ترکیه بدون حمایت کشورهای غربی و ناتو- که مخالف دخالت نظامی اند- قادر به پیش بردن یک جنگ واقعی و آشکار با ارتش سوریه نیست. حزب حاکم ترکیه با پذیرفتن این ضعف ها به این نتیجه رسیده که کشورش، تحمل تبعات سیاسی، اقتصادی، امنیتی و اجتماعی حاصل از یک «جنگ آشکار» را ندارد... فراموش نکنیم جامعه 500 هزار نفری علویان ترکیه را که غالبا در جنوبی ترین استان این کشور یعنی «هاتای» (اسکندرون) زندگی می کنند. این پتانسیل انسانی، با علوی های سوری که نشان داده اند در حمایت از اسد ثابت قدمند، رابطه ای قوی و قبیله ای دارند! بنابر این شاید استراتژیست های ترکیه با درآوردن ادای جنگ و گرفتن عکس های یادگاری از برافراشتن پرچم در خاک ترکیه، به دنبال پوشاندن این ضعف ها باشند! به عبارتی اردوغان برای حفظ آبرو و پرستیژ هم که شده، به اینگونه بازی های سیاسی نیاز دارد تا اولا به حریف-اینجا سوریه- و ثانیا به رقبای منطقه ای القا کند، کشوری که مستحق رهبری جهان اسلام است ترکیه است! غافل از اینکه، تجاوز هر چند محدود به کشوری با مختصات سوریه که با ظرفیت تمام درگیر جنگی تمام عیار با تکفیری های آدم خوار است، افتخار که ندارد هیچ، مایه شرمساری نیز هست، نیست؟ اما این عملیات، می تواند اهداف دیگری را نیز دنبال کند. ترکیه بارها تصریح کرده به دنبال ایجاد منطقه حائل در مناطق جنوبی و هم مرز خود با سوریه است. کسی نمی داند آنچه نظامیان ترکیه در 35 کیلومتری خاک سوریه انجام داده، فقط جابه جایی نگهبانان مقبره و جسد سلیمان شاه بوده است. این حضور غیرقانونی می تواند با هدف آماده سازی مقدمات ایجاد طرح «منطقه حائل»، برای ضربه زدن به پیروزی های مهم ارتش سوریه به ویژه در استان حلب باشد. ارتش سوریه مدتی است این استان را محاصره کرده و طی روزهای گذشته حتی، خبرهایی از نفوذ افسران سوری به این استان که برای تکفیری ها بسیار حیاتی است، منتشر شده است. هیچ بعید نیست طی هفته ها یا ماه های آینده، خبر آزادی این استان نیز مثل پتک بر سر تکفیری ها فرود بیاید و کمر داعش و ترکیه را همانطور که در کوبانی شکست، در اینجا نیز بشکند. ترکیه ای که برای جلوگیری از شکست تکفیری ها در کوبانی حتی حاضر نشد، به زنان و کودکان این شهر که از ترس جنایات داعش به مرزهای ترکیه پناه آورده بودند، اجازه عبور دهد. «توهم احیای امپراتوری عثمانی»، شاید دلیل سومی باشد برای انجام نمایش اخیر اردوغان. رئیس جمهوری که پیش از این با مقایسه علنی خود با «سلطان محمد فاتح» (هفتمین و بزرگترین پادشاه دولت عثمانی) یا استقبال عجیب از محمود عباس در کاخ جدید ریاست جمهوری، آرزوهایش را به نمایش گذاشته است. اواخر دیماه سال جاری اردوغان در کاخ جدید ریاست جمهوری اش، با گارد عجیب و غریبی متشکل از 16 نظامی نیزه و شمشیر و سپر به دست به استقبال رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین رفت! واقعیت این است که، سه توهم «برکناری بشار اسد»، «رهبری بر جهان اسلام» و «احیای امپراتوری عثمانی»، با آغاز انقلاب های منطقه ای به سراغ جناب اردوغان آمد. آمریکایی ها که از خیزش انقلاب های منطقه به وحشت افتاده و با نگرانی وصف ناشدنی، به تقلای کشورهای درگیر انقلاب برای «الگویابی»، می نگریستند، با معرفی دولت اسلامگرا و سکولار اردوغان به عنوان «الگو»، به این توهمات دامن زدند. در بحبوحه انقلاب های منطقه، «استفان جی هادلی»، مشاور امنیت ملی آمریکا در دولت «جرج بوش» در گفت وگو با سایت شورای روابط خارجی آمریکا گفته بود: «اکنون رهبران جدید (کشورهای عربی) به دنبال بهبود اوضاع اقتصادی و ساختن کشورهای خود هستند و در این مسیر ترکیه الگوی مناسبی است.» غرب پس از اینکه با هزار خدعه و نیرنگ توانست در برخی از کشورهای انقلابی منطقه، به طور موقت هم که شده، انقلاب ها را به محاق برده و امثال ژنرال سیسی ها را روی کار بیاورد، دست از توهم زایی برای اردوغان برداشت؛ اما گویا، اردوغان هنوز نتوانسته یا نخواسته از این توهمات خارج شود؛ به قول هنرمندان سینما و تلویزیون، رئیس جمهور محترم ترکیه انگار هنور نتوانسته از «حس» خارج شود و همچنان در رویای «امپراتوری»، «رهبری» و «سرنگونی» مقاومت سیر می کند. خراسان:نگاهی متفاوت به رزمایش پیامبر اعظم(ص) «نگاهی متفاوت به رزمایش پیامبر اعظم(ص)»عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم امید ادیب است که در آن می خوانید؛این روزها یکی از بزرگترین رزمایش های نظامی ایران در حالی برگزار می شود که برخی تحریم های نظامی علیه ایران از 34 سال پیش تا کنون ادامه داشته است. نقطه آغاز تحریم ها در بعد نظامی را ابتدای جنگ تحمیلی ذکر کرده اند، شرایطی که رساندن 3 کامیون سیم خاردار خریداری شده از یوگسلاوی سابق به کشور با پیگیری چند ماهه میسر می شد، زمانی که «لشکر» زرهی خوزستان تنها با 2 تانک کار خود را آغاز کرد! کشوری که روزگاری ابتدایی ترین ابزارآلات جنگی را وارد می کرد امروز در اکثر آنها خودکفا شده است. این وضعیت مختص توان نظامی ایران نیست. همین چند روز پیش بود که رئیس جمهور در مراسم گرامیداشت روز ملی مهندسی، جریان دستیابی ایران به غنی سازی را تشریح کرد و تلویحا گفت اگر کشورهای غربی این فناوری را می دادند شاید ما خود به سمت آن نمی رفتیم. نکته جالب، ارتباط مستقیم پیشرفت های نظامی و هسته ای با میزان تحریم هاست. پیشرفت در عین تحریم منحصر به ابعاد نظامی و هسته ای هم نیست، نانو، پزشکی، فضایی و چندین حوزه دیگر نیز طعم پیشرفت در شرایط تحریم را چشیده اند. اما سوال اساسی اینجاست که با توجه به تجربه های این چنینی، آیا تحریم های اقتصادی نمی تواند فرصتی برای رشد اقتصادی تلقی شود؟ آن هم اقتصادی که مزیت های نسبی آن از داشته های اولیه ما در زمینه های هسته ای و نظامی بیشتر است؛ نقاط امیدی مانند ذخایر طبیعی، منابع انسانی غنی، قرار گرفتن در ژئوپلتیک ترین نقطه دنیا و ظرفیت گردشگری. البته هیچ کس منکر آثار سوء تحریم ها در کوتاه مدت نبوده و از آن استقبال نمی کند، اما تا تحریم هست باید از آن بهترین استفاده را برد. به نظر می رسد یکی از موانع تبدیل شدن تحریم اقتصادی به فرصت، عدم درک این ضرورت توسط برخی مسئولین است که بارها مورد هشدار رهبری در دو دولت دهم و یازدهم بوده است. این نکته وقتی روشن تر می شود که بدانیم «توجه به ظرفیت های درونی کشور» در عمر دولت فعلی حدود 21 مرتبه در جلسات عمومی توسط رهبری تأکید شده است. اما به نظر می رسد به غیر از عزم غیرجزم قاطبه مسئولین برای پیاده سازی الگوی اقتصاد مقاومتی، دومین تفاوتی که در نظام اقتصادی کشور مشاهده می شود و می توان از آن به عنوان وجه تمایز حوزه اقتصاد با مقوله هایی مانند انرژی هسته ای و نظامی یاد کرد، فقدان عنصری کلیدی و بسیار مؤثر به نام مدیریت جهادی است که اتفاقاً این امر هم مورد تأکید سالیان اخیر رهبری است. آنچه گفته شد قبل از آن که یک تحلیل باشد، تذکر این نکته بدیهی بود که تجربه پیشرفت در دل تحریم نظامی و هسته ای گرانقدرترین سرمایه ای است که باید برای حل مشکلات اقتصادی به آن توجه کرد، چرا که امیر المومنین (ع) می فرمایند: «رمز پیروزی، حفظ و به کارگیری تجربه است». جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته «تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 طی هفته جاری دور تازه ای را پشت سر گذاشت و مطابق ادوار گذشته گزارش روشنی از سوی مقامات مذاکره کننده به رسانه ها داده نشد. مذاکره کنندگان که در این دور چهره های جدیدی از جمله برادر رئیس جمهوری ایران و رئیس سازمان های انرژی اتمی ایران و آمریکا نیز در میان آنها بودند، ترجیح دادند به گفتن کلیاتی از آنچه در مذاکرات گذشت اکتفا کنند. با این حال، گزارش های رسانه های نزدیک به گفتگوها در کشورهای غربی خصوصا آمریکا، نتایج مذاکرات را مثبت و حاوی قدم هایی رو به جلو ارزیابی کرده اند و این دقیقا همان نکته ای بود که وزیر امورر خارجه کشورمان نیز ترجیح داد از جمع بندی خود درباره این دوره از مذاکرات به آن بسنده کند. به گفته محمدجواد ظریف مذاکرات پیشرفت های خوبی داشته ولی همچنان مسیرهایی در پیش رو وجود دارد. ادامه دور جدید مذاکرات در هفته اخیر و همزمانی آن با سالگرد ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی از سوی رهبر انقلاب، بهانه ای شد تا رسانه ها و تحیلگران توجه ویژه ای به این مقوله داشته باشند. رهبری نیز در سخنانی که در این باره داشتند با تاکید دوباره بر ضرورت اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی، تکرار زبانی این مقوله را بی فایده دانستند و بر برداشتن گام های عملی در راستای تحقق محتوای این سیاست ها تاکیدی چندباره کردند. سالروز میلاد حضرت زینب کبری، سلام الله علیها در روز سه شنبه هفته جاری علاوه بر اینکه با برپایی مجالس ذکر مناقب و مقامات بانوی بزرگ پیام رسان نهضت حسینی همراه بود، مسائل و مشکلات پرستاران را نیز در کانون توجه رسانه ها قرار داد. وزیر بهداشت و درمان نیز به همین بهانه وعده داد تا با تمام توان مسائل و مشکلات این قشر زحمتکش جامعه را پیگیری کند؛ وعده ای که با استناد به عملکرد مثبت آقای وزیر و تحقق وعده های سابق وی می توان امیدوار بود این بار نیز محقق شود. در این هفته پهنه آبراه های جنوبی کشور شاهد برگزاری رزمایش بزرگ «پیامبر اعظم – 9» توسط قرارگاه دریایی خاتم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. در این رزمایش، شناورها، بالگردها، سامانه های ساحلی دریایی و موشکی سپاه در عرصه ای به وسعت خلیج فارس، دریای عمان و تنگه هرمز حضور داشتند و قدرت تدافعی و تاکتیکی نیروها در مواقع بحرانی علیه تهدیدات احتمالی را به نمایش گذاشتند. این رزمایش بازدارنده که با هدف برقراری امنیت منطقه و نشان دادن اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران به دشمنان فرامنطقه ای برگزار شد، بازتاب گسترده ای در رسانه ها داشت و توان رزمندگان سپاه را در جهت حفاظت از منافع ملی و حاکمیت کشور به اثبات رساند. این موضع اقتداری رزمایش موجب گردید در عین اینکه پیام صلح و دوستی به همسایگان منتقل شود، دشمنان فرامنطقه ای انقلاب حساب ویژه ای روی قدرت نظامی منطقه ای ایران باز کرده و بدانند که با افزایش ناوهای جنگی که اکنون ضربه پذیری آنها بیش از پیش آشکار شده، توان تغییر شرایط منطقه را ندارند. در مسائل خارجی، تحولات سه کشور یمن، لیبی و اوکراین در صدر رویدادهای خبری هفته قرار داشت. در یمن، تلاش کشورهای مرتجع منطقه برای به شکست کشاندن انقلاب مردم تشدید شد چرا که این کشورها روند تحولات یمن را به نفع خود نمی بینند. «عبدربه منصور هادی» رئیس جمهور برکنار شده یمن که به عدن گریخته تحرکات تازه ای را آغاز کرده است. وی مدعی شد که همچنان رئیس جمهور قانونی یمن است. منصور هادی که چهار سال قبل نیز با حمایت برخی دولت های خارجی قدرت را دردست گرفت، با برخوردی از همین حمایت ها اکنون درصدد است روند و مسیر تحولات یمن را منحرف سازد و انقلاب این کشور را که در آستانه پیروزی کامل است به زعم خود، به شکست بکشاند و اوضاع را به شرایط گذشته باز گرداند. حامیان منصور هادی و در راس آنها، دولت عربستان، اکنون تلاش می کنند با تزریق اعتبار ساختگی به وی، انقلابیون را که هم اکنون صنعا، مرکز حکومتی یمن را در کنترل دارند به انزوا بکشانند. انقلابیون یمن به رهبری جنبش انصارالله وابسته به حوثی ها، ابتکار عمل را دردست دارند.انصارالله پس از آنکه تلاش ها برای تشکیل دولت ملی را به دلیل کارشکنی و خلف وعده منصور هادی بی فایده دید، کاخ ریاست جمهوری را تحت کنترل در آورد و با انحلال مجلس، تشکیل شورای ریاست جمهوری را اعلام کرد. انصارالله چهار ماه قبل با هدف پیگیری مطالبات برجای مانده مردم در انقلاب و مبارزه با فساد حکومتی حرکت خود را آغاز کرد و با کسب حمایت قاطبه مردم به سرعت بر شهرهای مهم یمن از جمله صنعا مسلط شد. طرح این جنبش این بود که دولتی فراگیر با مشارکت گروه های سیاسی از جمله حوثی ها که وزنه سیاسی مهمی هستند تشکیل شود ولی دولت منصور هادی با وجود قبول این طرح و امضای توافقنامه، هرگز به وعده خود عمل نکرد. اکنون نیز حامیان خارجی منصور هادی با تمام قوا وارد میدان شده اند تا از پیروزی کامل مردم انقلابی یمن جلوگیری کنند ولی براساس شواهد موجود و تجربه تحولات سال های اخیر منطقه، این تلاش ها راه به جایی نخواهد برد و آنها، همچنانکه در سایر کشورها، از جمله عراق و سوریه شکست خوردند در یمن نیز ناکام خواهند ماند. این هفته، لیبی نیز شاهد اوج گرفتن بحران بود. تنش ها تا قبل از رقابت دو گروه یعنی اسلام گرایان افراطی و گروه وابسته به دولت محدود بود ولی اکنون طرف سومی نیز وارد معرکه شده و داعیه حکومت دارد. گروه داعش که با گرد آوردن افراطی های مذهبی برای خود در شهر «درنه» پایگاه ایجاد کرده است، این هفته در شهر «سرت» به خودنمایی پرداخت. این گروه هفته قبل با قتل وحشیانه 21 مسیحی مصری تلاش کرد نظرها را به موجودیت خود جلب کند. در پی این جنایت، دولت مصر اقدام به حملات هوایی به قرارگاه های این گروه در داخل لیبی کرد. روز گذشته، مجلس لیبی، «ژنرال حفتر» را به عنوان فرمانده ارتش تعیین کرد با این امید که این ژنرال بتواند ثبات و امنیت را برای دولت منتخب که اکنون در شهر «طبرق» مستقر است فراهم سازد. نیروهای وابسته به دولت پس از درگیری های چند ماهه با شبه نظامیان گروه «فجر لیبی» که از افراطیون تشکیل شده است، مجبور شد از طرابلس عقب نشینی و در شهر «طبرق» مستقر شوند. فضای متشنج در صحنه سیاسی داخلی به همراه مداخلاتی که از خارج صورت می گیرد و همچنین وجود انبوه سلاح، شرایط در این کشور را به شدت وخیم کرده و آینده نامعلومی را پیش روی آن قرار داده است. به خصوص اینکه این کشور از ارتش منسجم و با قدرتی نیز برخوردار نیست و همین بی در و پیکر بودن، شرایط را برای ورود افراطی های بیشتر به این کشور مهیا ساخته است. این هفته اوضاع در اوکراین نیز بحرانی تر شد و شورشیان جدایی طلب اکثر مناطق شهر استراتژیک «دبالتسوا» را به تصرف در آوردند.دولت اوکراین مدعی شد که این حادثه پس از اعلام آتش بس اتفاق افتاده و جدایی طلبان و روسیه را متهم کرد که از آتش بس سوءاستفاده کرده اند. در جریان این اتفاقات، شمار زیادی از نیروهای دولتی کشته شده و صدها نفر نیز به اسارت جدایی طلبان در آمده اند. کشورهای اروپایی و در راس آنها آلمان و فرانسه تلاش می کنند تا آتش بس اعلام شده را تقویت کنند و تمایلی ندارند که ابعاد بحران اوکراین گسترش یابد چرا که از آن بیم دارند تبعات آن، بیش از پیش دامن اروپائیها را بگیرد ولی خود آنها آگاه هستند که توان آنها برای اجرای طرح های خود در اوکراین محدود است. با توجه به این مسائل، هیچ گشایشی در معضل اوکراین، دست کم در آینده نزدیک مشاهده نمی شود. رسالت:شبیه معجزه! «شبیه معجزه!»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمدکاظم انبارلویی
رئیس جمهور محترم در همایش اقتصاد مقاومتی در روابط منطقه ای گفته است: "خوشبختانه تورم بالای 40 درصد امروز به کمتر از 16 درصد رسیده، این کار از لحاظ اقتصادی همان طور که صاحب نظران داخلی و خارجی نوشته اند شبیه معجزه است." امروزه عملکرد اقتصادی دولت زیر چکش نقد اقتصاددانان است. حتی اقتصاددانانی که با دولت زاویه ندارند و در درون دولت و با دولت هستند، به این سخن تفوه نداشته اند که دولت یازدهم کاری شبیه معجزه کرده است. خوش بین ترین افراد هر از چندی نقد مشفقانه ای در حوزه اقتصاد مطرح می کنند که معمولا با بی مهری و بی اعتنایی رو به رو می شوند. برخی از دولتمردان که در حوزه اقتصادی کار می کنند اخیراً به جای ارائه عملکرد و توجیه سیاستها به طرح مسائلی بدون سند و مدرک در حوزه فساد اقتصادی در دولت گذشته برای تشویش اذهان عمومی روی آورده اند، که حتی صدای مقامات قضائی و نهادهای نظارتی را هم درآورده اند. قرار بوده دولت بر اساس ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی از سوی رهبری، کارهای مهم و کلیدی انجام دهد که برخی از این کارها "اعمالی" بوده نه "اعلامی" اما در حد اعلام هم به سمت آن نرفته است. دولت در سال 92 فقط 35 درصد احکام بودجه را بر اساس سند رسمی تفریغ بودجه این سال عمل کرده و بقیه را بر خلاف قانون نه عمل کرده و نه به اهداف آن رسیده است. دولت در باب مدیریت منابع قرار بوده یارانه ثروتمندان را حذف کند و به هزار زخم خود در حوزه بیکاری و توانمندسازی تولید در داخل و حمایت از صادرات بزند اما به این سمت نرفته است. دولت اصلی ترین وظیفه خود را که گرفتن مالیات حقه است فراموش کرده و بر اساس اعلام و برآورد اقتصاددانان بیش از 80 هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی داشته است. این مبلغ بیش از یک سوم کل بودجه عمومی دولت در سال 94 است. سالانه 20 میلیارد دلار قاچاق کالا از مبادی ورودی و غیرورودی، وارد کشور می شود. این حجم از قاچاق کمر تولید را می شکند، اما دولت راه حلی برای مقابله با آن ندارد. دولت می توانست در همین یکسال و نیم اخیر با اهتمام به اتمام پالایشگاه آناهیتا و پالایشگاه ستاره خلیج فارس گام بزرگی برای عبور از خام فروشی نفت بردارد و رکورد تازه ای از فروش فرآورده های نفتی از جمله بنزین به جای بگذارد. در این مورد ما نه کمبود منابع مالی داشتیم و نه ضعفی از نظر فنی و مهندسی! اما به این سمت نرفتیم. یک عزم و کار جهادی می توانست به این آرزو جامه عمل بپوشاند. اهتمام به ارتقای بهره وری یکی از مهمترین سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی بود. دولت در این باره چه کارنامه ای دارد؟ رفع مشکل کمبود نقدینگی واحدهای تولیدی فقط یک توجه جدی را می طلبید که تولید در داخل جان بگیرد و روح تازه ای به اقتصاد کشور دمیده شود اما به این سمت نرفتیم. این جهت گیریها می توانست در حوزه اقتصاد، معجزه به وجود بیاورد، هیچ هزینه ای هم برای کشور و هیچ ربطی به تحریم های ظالمانه آمریکا هم نداشت. اما چرا نرفتیم؟ معلوم نیست. طرح مسکن مهر را مزخرف نامیدند. اما از مواهب افتتاح و واگذاری و رضایت مردم برخوردار شدند. بازپرداخت منابع عظیمی که از بانکها در اختیار مسکن مهر گذاشته شده با شروع دولت یازدهم، آغاز شده و اکنون میلیاردها تومان از این منابع در حال بازگشت به بانکها است. همین خود باعث جمع آوری نقدینگی موجود در بازار است. اگر تورمی کاهش یافته و معجزه ای رخ داده بخشی از آن مربوط به جمع آوری نقدینگی و آغاز بازپرداخت وام ها به بانک هاست. اما چرا این معجزه رضایت مردم و به تبع آن بازپرداخت وام ها را مزخرف می دانیم؟ معلوم نیست. در عین اینکه هیچ طرح عملی و هیچ حرف درست و درمانی هم برای رفع معضل مسکن نداریم. چه اصراری داریم وضعیت اقتصادی کشور را گل و بلبل بدانیم و آن را در حد معجزه توصیف کنیم؟ چه اصراری وجود دارد وقتی مرکز آمار ایران تورم را در ماه بهمن 2/15 درصد اعلام کرده است، آقای روحانی بگوید؛ "تورم بهمن ماه صفر بود!" در حالی که مشاور محترم اقتصادی رئیس جمهور و مغز متفکر تئوری های اقتصادی دولت یازدهم می گوید: شرایط رفاهی مردم بدترشده است. وی تصریح می کند: تغییر نکردن خالص اشتغال کشور در سال 83 تا 93 و روند بدتر شدن شرایط رفاهی خانوارها از دغدغه های اقتصاد ایران است. دولت یارانه ها را بدون هیچ افزایشی به نرخ سال اول قانون هدفمندی یارانه ها پرداخت می کند. چگونه با همین ادعای مهار تورم در حد24 درصد معتقد است معجزه ای رخ داده است؟ مقام معظم رهبری در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت روز ملی مهندسین فرمودند: - ما می توانیم را در عمل به مردم نشان دهید. - فشار واردات، کشور را دارد از پا درمی آورد. - تولیدات جوان های مؤمن نباید مقهور واردات شود. - با تکرار زبانی اقتصاد مقاومتی، هیچ اتفاقی نمی افتد. دولت قدری باید دغدغه های مردم و رهبری در حوزه اقتصاد مقاومتی بخصوص ساماندهی تولید ملی و مبارزه با قاچاق کالا را پاسخ دهد و اجازه دهد اگر معجزه ای رخ داده در عمل برای مردم رونمایی شود. قدس:درخانه کدام مدیرمملکت کالای ایرانی است؟ «درخانه کدام مدیرمملکت کالای ایرانی است؟»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم سعید کوشافر است که در آن می خوانید؛چندی قبل مقام معظم رهبری طی سخنان مهمی به برخی مشکلات اقتصادی کشور اشاره داشتند، استفاده از تولیدات داخلی اولین نکته ای بود که رهبر انقلاب اسلامی به آن اشاره کردند و گفتند: مردم و همه کسانی که علاقمند به ایران و آینده آن هستند و همچنین دستگاههای دولتی باید کالاهای خارجی را که مشابه داخلی آن وجود دارد، استفاده نکنند. این رهنمود مقام معظم رهبری تا انجا که بخاطر دارم برای چندمین بار است که طی سالجاری بیان میشود و ریشه درمسایل زیادی دارد . درنگاه نگارنده اولین مساله ای که باید مورد توجه قرار گیرد تکیه بر توانایی داخل کشورمان است ؛ اکنون صنعتگران ایرانی میتوانند با استفاده از مهندسان و کارگران متعهد ایرانی کالاهای زیادی که مورد نیازمردم و سازمانهای دولتی است را با کیفیتی مناسب تولید کنند اما طی سالهای اخیر به دلیل واردات بی رویه که خیلی از انها حتی کیفیت کالای ایرانی را هم ندارند بازار فروش خود را از دست بدهند. این درحالی است که این تنها مشکل تولید کننده ایرانی نیست و نداشتن سرمایه درگردش و دریافت وام باسودهای بالا بعلاوه برخی کاستی ها دربهره وری و افزایش هزینه های انرژی ودستمزد کارگران باعث شده تا هزینه های ساخت و تولید هر روز بالاتر برود و او باید با کالایی رقابت کند که با دریافت وامهای بسیار کم سود وکارگران یک دلاری چینی و هندی ساخته شده است و هیچ ضمانت درست وحسابی هم ندارد. اما این تنها دلیل نبود رونق کارخانجاتی که با کمتر از نصف ظرفیت کار میکنند نیست ؛ طی سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی دولتمردان رژیم پهلوی تلاش میکردند که اینگونه وانمود کنند که ایرانی قادر به ساختن هیچ کالایی نیست و این رویه که حدود یک قرن ادامه داشت یعنی از بعد صدارت امیرکبیر شروع شده و تا پهلوی دوم تداوم یافت باعث بروز یک ضدفرهنگ علیه تولید داخل شده است که امروز باید این رویه تغییر کند. درعین حال که دردوره پهلوی افزایش چند برابری قیمت نفت باعث شد تا دلارهای نفتی فراوانی وارد کشور شود که بقول نخست وزیر زمان حتی نمیدانستند این دلارها را چگونه خرج کنند وهمین امر باعث شده بود تا واردات حتی درمواردیکه درکشورمان امکان تولید وجود داشت نظیرمحصولات کشاورزی راحت ترین کار باشد که البته سود خوبی هم درپی داشت اما این روند طی سالهای گذشته یعنی دولتهای نهم ودهم یکبار دیگر تکرار شدو افزایش قیمت نفت به بیش از صد دلار سبب شد تا دولت سراغ واردات برود و بازار را مملواز کالاهای چینی بی کیفیتی کند که بزرگترین ضربه را به تولید داخل زد. گذشته از اینها بزرگترین مانع سر راه تولید داخل همان ضدفرهنگی است که هنوز در افکار بسیاری از مردمان باقی مانده است که به کالای خارجی برتری میدهدو این درحالی است که درصورت اصلاح این فرهنگ میتوان بر بسیاری از دیگر مشکلات فائق امد. اما نکته دیگر که باید مورد توجه قرار گیرد این است که کشورما اکنون درشرایط عادی قرار ندارد ، دشمنان به بهانه انرژی هسته ای که کشورمان جز استفاده صلح امیز هدف دیگری از داشتن چرخه کامل ان ندارد و به فتوای مقام معظم رهبری که از هر حکمی برای مردم ایران محکم ترتلقی میشود داشتن سلاح هسته ای حرام است ، تحریمهای ظالمانه ای علیه مردم وضع کرده اند و همین امر باعث شده تا ارتباط پولی و مالی بسیار دشوار شود و ورود ارز حاصل از صادرات وحتی فروش نفت با دشواری انجام شده وهزینه ها را افزایش دهد. درچنین شرایطی که طی سالجای و ماههای اخیر با کاهش سیاسی قیمت نفت باعث دشوارترشدن درامد های ارزی شده است اینکه بخواهیم دلارهایی که با تلاشهای زیادی وارد کشور شده صرف واردات غیر ضروری کنیم ، نه تنها غیر منصفانه است که شاید بتوان انرا خیانت به مردمی دانست که این همه سختی را تحمل کرده و ذره ای از ارمانهای خود کوتاه نیامده و هنوز نیز برغم این همه دشواری پشت سر رهبر و دولت منتخبشان محکم ایستاده اند وبارها وبارها اعلام کرده اند حاضرند همچنان سختی ها را تحمل کنند اما زیر بار زور قدرتهای سلطه گر دنیا نروند. دراین میان مقامهای مسوول دردولت وحتی بخش خصوصی وظیفه سنگینی به دوش دارند که دردرجه اول باید تا میتوانند از تولیدکننده داخلی حمایت کنند ؛ به گونه ای که تولید کننده داخلی بتواند کالایی درحد وشان ایرانی با کیفیتی مناسب و قیمتی مناسب روانه بازار کندو درعین حال اگر نگوییم واردات کالای مشابه را به طور صددرصد ممنوع کنند اما حداقل با وضع تعرفه های مناسب رقابتی منصفانه میان تولید داخل وواردات ایجاد کنند . اما نکته کلیدی همان است که مقام معظم رهبری بر ان تاکید دارند یعنی مصرف کالای ایرانی از سوی مردم و سازمانهاو دستگاههای دولتی ، که بهترین حمایت از تولید ایرانی و ایجاد انگیزه درتولید کننده ایرانی است ؛ این چرخه به همین جا ختم نمیشود و باعث ایجاد بازار کار واشتغال شده و جوانان ایرانی را راهی کارخانه ها وکارگاهها خواهد کرد و متعاقب ان هزار جور اسیب اجتماعی از انها دور خواهد شد ؛ ازدواج رونق گرفته و خانواده ها پربارتر خواهند شدو درنهایت نیز ثروت افرینی درکل کشور باعث ایجاد یک رفاه اجتماعی نسبی برای همه اقشار جامعه میگردد. اما تاکید میکنم که این ضد فرهنگ ترجیح کالای خارجی بر ایرانی را باید از بین برد و چه بسا بهترین راهکار ان این باشد که مقامهای مسوول درکشور پیشقدم شوند تا مردم نیز به تبعیت از انها وارد گود شوند. بدنیست دراین راه سران سه قوه و دولتمردان ؛ نمایندگان مجلس و قضات ومقامهای عالیرتبه قضایی پیشگام شوند ؛ هنرمندان مطرح ؛ ورزشکاران وچهرهای محبوب مردم از هر صنف و رسته ای همپای انها حرکت کرده و با خرید کالای ایرانی یا تبلیغ برای خرید کالای ایرانی و استفاده از ان دراین راه نقش الگو بودن خود را به منصه ظهور برسانند. واقعیت این است که اکنون درمنزل کمتر مدیری از مدیران عالیرتبه سه قوه یا منازل چهره های شناخته شده و محبوب مردم میتوان ردی از کالای ایرانی پیدا کرد،کما اینکه حتی نوع پوشش واستفاده انها از خودرو نشان میدهد که این سفارشات از سوی انها جدی گرفته نشده و دراین شرایط اگر ازمردم بخواهیم سراغ کالای ایرانی بروند ماجرای رطب خورده ومنع رطب خواهد بود ، کما اینکه انهایی که با مقام معظم رهبری وبیت ایشان مرتبطند میدانند که ایشان خود همواره هم از کالای ایرانی استفاده کرده وهم بر استفاده از ان به اطرافیان ونزدیکانشان تاکید دارند و حتی برای خانواده خود دراین مساله سختگیری هم دارند. اما این رویه باید به سایر ارکان ومدیران ومسوولان هم تسری یابد ؛ کسانی که حتی برای تزیین دفتر کارشان سراغ کفپوشهای خارجی و کاغذ دیواری ودیوار پوشهای خارجی میروند ؛ تمام ابزار وحتی مبلمان دفترشان خارجی است وخودروهای خارجی سوار میشود ؛ دراین شرایط چکونه میتوان از مردم انتظار داشت که کالای داخلی بخرند . براستی چند نماینده مجلس یا مدیر دولتی عالیرتبه دولتی و قضایی سراغ دارید که کت وشلوار ایرانی بپوشد یا سوار خودروهای ایرانی شود یا درخانه اش از یخچال و اجاق گازو لباسشویی ایرانی استفاده کند که میزان انطباق حرف با عمل انها را نشان دهد و از مردم توقع داشته باشیم مانند انها عمل کنند ؟ سیاست روز:السیسی و مولفه های قدرت «السیسی و مولفه های قدرت»عنوان یادداشت روز روزنامه سیاست روز به قلم قاسم غفوری است که ر آن می خوانید؛السیسی رئیس جمهور مصر سه شنبه قانون جدید مبارزه با تروریسم را ابلاغ نمود. براساس این قانون جریان های اجتماعی و سیاسی دسته بندی گردیده و هر گروهی که مخل امنیت مصر معرفی گردد، با شدیدترین برخوردهای امنیتی مواجه خواهد شد. حال این سئوال مطرح می شود که این دسته بندی از چه طریقی صورت می گیرد و ملاک تهدید بودن از نظر السیسی چیست؟ پاسخ به این پرسش در رفتارهای ماه های اخیر نیروهای امنیتی مصر قابل مشاهده است.
در سالگرد قیام ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ مردم مصر، در حالی جریان های مخالف السیسی به خیابان آمدند که وی در مصاحبه های خود ضمن بیان این جمله که اعتراض حق مردم است، تاکید کرد که راهپیمایی ها مخل اقتصاد کشور است و وی اجازه نمی دهد که معیشت مردم دستخوش این اعتراض ها شود. با این گفتار می توان دریافت بخشی از جریان های تروریستی و عاملان ناامنی گروه هایی خواهند بود که تظاهرات برپا کرده و اقتصاد کشور را مختل می کنند. بعد دیگر در حوزه امنیتی مصر تحرکات صورت گرفته در صحرای سینا است. این منطقه در ماه های اخیر شاهد حملاتی به ارتش مصر بوده که قاهره آنها را گروه های تروریستی و البته گروه های تحت حمایت فلسطین نامیده است. در کنار عملیات ارتش در برابر تروریست ها در سینا، بسته بودن گذرگاه رفح و استمرار محاصره غزه نیز صورت می گیرد. اتهام همکاری با تروریست ها بخشی از گزینه های السیسی در حوزه حذف مخالفان است. سربریدن ۲۱ مصری در لیبی به دست داعش بهانه دیگری برای السیسی شد تا ضمن انجمن عملیات نظامی در لیبی و معرفی خود به عنوان قهرمان ملی، سناریوی حذف مخالفان به عنوان حامیان تروریست ها در لیبی اجرایی گردد. در این میان دو نکته مهم در رفتار مصر مشاهده می شود و آن اتهام زنی به برخی کشورها از جمله قطر و ترکیه است. قاهره در فضای رسانه ای چنان عنوان می کند که این کشورها در امور مصر دخالت کرده و باید با آن برخورد نماید. افراد بسیاری به اتهام همکاری با ترکیه و قطر بازداشت گردیده اند وحتی یکی از پرونده های مرسی رئیس جمهور سرنگون شده مصر روابط با قطر و ترکیه عنوان گردیده است. مجموع این تحولات نشان می دهد که السیسی زنجیره ای از مولفه های داخلی و جهانی را برای توجیه تشدید فضای امنیتی را طراحی کرده است تا در نهایت با حذف تمام مخالفان مصر را برای انتخابات پارلمان آماده سازد. نکته قابل توجه آنکه کشورهای غربی و عربی نیز به کمک وی آمده و با پرونده سازی علیه اخوان، برآنند تا سرکوب اخوان توسط السیسی را اقدامی مورد تایید جهانی وانمود سازند. اعلام قانون جدید مبارزه با تروریسم برگ دیگری از اقدامات السیسی برای حذف مخالفان به ویژه جریان اخوان می باشد در حالی که با برجسته شدن تهدیدات گروه های تروریستی و نیز حمایت های جهانی از السیسی، این سرکوب ها توجیه و اجرایی می گردد. السیسی همزمان تلاش می کند تا خود را قهرمان ملی معرفی نماید که همچون جمال عبد الناصر می تواند ارتقا دهنده جایگاه جهانی مصر باشد تا در ورای این تحرکات بتواند تمام مخالفان را حذف و ساختاری یک دست از نزدیکانش را ایجاد نماید که ضامن حکومت وی برای بلند مدت باشد. وطن امروز:قدرت الهی «حزب الله» «قدرت الهی حزب الله»عنوان یادداشت روز روزنامه وطن امروز به قلم محمد ایرانی است که در آن می خوانید؛ بسیاری از تحلیلگران، ژنرال «وسلی کلارک» فرمانده ناتو در جنگ کوزوو را می شناسند؛ فرماندهی که با دستور به نیروهای انگلیسی تحت امر خود به منظور تیراندازی به سوی حافظان صلح روس که در پریشتینا مرکز کوزوو با هواپیما به زمین نشسته بودند، سرآغاز نبردی شد که هنوز هم در اذهان باقی مانده و ژنرال «مایک جکسون» فرمانده انگلیسی نیروهای بین المللی حافظ صلح در کوزوو موسوم به «کیفور» را به واکنش واداشت که خطاب به کلارک گفت: «حاضر نیستم به خاطر تو، جنگ سوم جهانی را آغاز کنم». هنوز مصاحبه این ژنرال چهار ستاره و فرمانده ناتو در جنگ 1999 یوگسلاوی (سابق) با «امی گودمن» مجری برنامه تلویزیونی و پربیننده «دموکراسی اکنون» آمریکا در سال 2007 دیدنی است که طی آن وی فاش کرد یکی از ژنرال های ارشد پنتاگون به وی یادداشتی منتسب به دونالد رامسفلد، وزیر وقت دفاع آمریکا کمی پس از حوادث 11 سپتامبر را نشان داده که طی آن این ژنرال به کلارک گفته است: ما بر آنیم طی 5 سال، 7 کشور را مورد حمله قرار دهیم که این حملات با عراق آغاز می شود؛ سپس سوریه، لبنان، لیبی، سومالی و سودان مورد تهاجم قرار خواهند گرفت و در نهایت ایران را دربرمی گیرد». اما افشاگری اخیر کلارک درباره داعش، در نوع خود بیانگر طرحی است که آمریکا مدت های مدیدی در غرب آسیا دنبال می کرده و آن از بین بردن گروه مقاومت «حزب الله» است. این ژنرال بازنشسته آمریکایی که چند روز پیش درباره درخواست باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا از کنگره برای دریافت مجوز مبارزه با داعش، با شبکه سی ان ان گفت وگو می کرد، گفت: «داعش با منابع مالی ما [آمریکا]، دوستان و متحدان ما شکل گرفت... چراکه وقتی شما کسانی را می خواهید که باید تا پای مرگ با حزب الله بجنگند، نمی توانید اطلاعیه بدهید و بگویید بیایید در جنگ ثبت نام کنید، چون می خواهیم جهان را به مکانی بهتر تبدیل کنیم، بلکه شما می روید دنبال آدم های متعصب، می روید دنبال بنیادگراهای مذهبی، چون آنها هستند که حاضرند با حزب الله مبارزه کنند». اما کلارک اشاره ای نکرد که کدام «متحدان و دوستان» در شکل گیری داعش نقش داشته اند؛ ولی اذعان کردگروهک تروریستی ای که آمریکا و متحدانش برای مبارزه با آن میلیاردها دلار صرف کرده اند، ساخته خود آمریکا و متحدان آن برای مقابله با حزب الله است! با اینکه این ژنرال چهارستاره نامی از هیات موسس داعش نبرده اما برای رسیدن به نام های رژیم صهیونیستی، عربستان و دیگر کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که مدت هاست کمر همت به نابودی جنبش حزب الله و البته بشار اسد بسته اند، نیاز به صرف انرژی بسیاری نیست. بیش از یک دهه است از جنگ با به اصطلاح تروریسم می گذرد اما نه القاعده از صحنه روزگار محو شده است و نه آمریکا و متحدانش به اهداف خود در به راه انداختن جنگ های نیابتی با ایجاد و حمایت گسترده مالی و لجستیکی از گروه هایی چون القاعده و گروه های کوچک و بزرگی نظیر جبهه النصره، بوکوحرام، داعش و... که همفکر آن هستند، نایل شده اند. اکنون شاهدیم فردی در حد و اندازه های وسلی کلارک که قطعا دسترسی به اطلاعات موثق و دست اولی درباره اهداف و برنامه های آمریکا و متحدانش در خاورمیانه دارد، در حالی که آمریکا مبارزه با داعش را در بوق و کرنا کرده است، فاش می کند همه این هزینه های میلیاردی برای ایجاد گروهک تروریستی چون داعش بوده تا با حزب الله به مبارزه برخیزد. این جمله کلارک مبنی بر اینکه «... چون می خواهیم جهان را به مکانی بهتر تبدیل کنیم، شما می روید دنبال آدم های متعصب، می روید دنبال بنیادگراهای مذهبی، چون آنها هستند که حاضرند با حزب الله مبارزه کنند»،به خوبی حاکی از آن است که آمریکا هنوز به این درک و فهم نرسیده که حزب الله بیش از آنکه یک گروه باشد، یک ایدئولوژی است، تفکری است که قابلیت حذف فیزیکی ندارد و صرفاً با هدف زمینه سازی جهانی عاری از خشونت و جنگ تلاش می کند. حزب الله نام خود را به مقاومت مزین کرده و همچون گروهک های تروریستی ای چون القاعده و داعش نیست که به عنوان آلت دست کشورهای قدرتمند و برای تامین منافع آنها عمل می کنند. حزب الله به عنوان یک جنبش عقیدتی به الگویی برای مقاومت در منطقه پرتنش غرب آسیا تبدیل شده است. کمتر کسی است که نسبت به توانایی های رزمی و نظامی حزب الله تردید داشته باشد. تجربه حزب الله در نبرد با رژیم صهیونیستی، به کمک مبارزان آن در نبرد با گروه های سازمان یافته و تا دندان مسلحی آمد که با بشار اسد در حال نبرد هستند. با نگاهی به پیروزی های این جنبش در القصیر و یبرود می توان به توانایی های حزب الله در دفاع از دولت بشار اسد پی برد به گونه ای که برخی تحلیلگران اینگونه استدلال کردند در صورتی که حزب الله وارد معادلات داخلی سوریه نمی شد، دولت اسد مدت ها پیش سرنگون شده بود. حزب الله در عین حال که در آموزش و ارائه مشورت ها به نیروهای مردمی در سوریه و عراق ایفای نقش می کند، اکنون به عنوان نیرویی تاثیرگذار در معادلات غرب آسیا ایفای نقش کرده و حوزه نفوذ خود را به سراسر منطقه گسترش داده و در کشورهایی چون یمن و بحرین نیز مورد استقبال و پذیرش دیگر جنبش های مقاومت چون حوثی ها و الوفاق قرار گرفته است. حزب الله در شبه جزیره عربستان نیز خواهان بسیاری در میان اقلیت شیعی این کشور به دست آورده است اما این جنبش در عین حال که در منطقه به عنوان نیرویی تاثیرگذار شناخته می شود، در تحولات داخلی لبنان نیز تاثیر بسیاری در ایجاد ثبات در این کشور داشته و مذاکرات به بن بست رسیده درباره انتخاب نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری لبنان را به نحوی هدایت کرد که چالش های پیش رو برداشته شده و اکنون شاهدیم رهبران حزب الله در حال انجام مذاکرات در سطوح بلندپایه با دیپلمات های خارجی هستند که دیدار میخائیل بوگدانف، معاون وزیر خارجه روسیه و نوری مالکی، معاون رئیس جمهوری عراق با حضرت حجت الاسلام والمسلمین سیدحسن نصرالله دبیرکل محبوب این حزب خدایی، از جمله این فعالیت های دیپلماتیک حزب الله است در عین حال که حزب الله در کاهش تنش ها در مصر نیز ایفای نقش می کند. این تلاش ها حاکی از آن است که حزب الله از آزادی عمل و توانمندی بسیاری برای مقابله با هرگونه تهدیدی برخوردار است که امنیت ملی این کشور را به خطر اندازد. این حزب ، نیرویی محسوب می شود که در تامین امنیت لبنان، جایگاهی رفیع داشته و با وجود تلاش های قدرت های بزرگ و در راس آن آمریکا در سایه قطعنامه 1701 شورای امنیت سازمان ملل برای «خلع سلاح همه گروه های مسلح» در لبنان، ارتش لبنان از هرگونه تحقیق درباره سلاح های حزب الله سر باز زد چرا که آن را گروه مقاومتی مشروعی می داند برای حفظ تمامیت ارضی این کشور در برابر دست اندازی ها و تعرضات دشمنان بویژه رژیم غاصب صهیونیستی که با وجود شکست های پی در پی و رقت بار، همچنان به عنوان ماری زخم خورده به دنبال آسیب رساندن به کیان لبنان است. طبیعی است حزب الله با این همه محبوبیت و موفقیت، خار چشم دشمنانش باشد اما داعش که هیچ، اگر همه ارتش های بزرگ جهان نیز متحد شوند- چه بسا اکنون هستند- نمی توانند کوچک ترین آسیبی به حزب الله وارد کنند، چرا که ایدئولوژی حزب الله که بر پایه «شهادت طلبی» است، قابل نابودی نیست. حزب الله یاور ملت های ستمدیده ای است که از دستان اربابان دست نشانده خود، آزادی و رهایی را فریاد می زنند.
دست خدا بالای همه دست هاست.
جوان:اقتصاد تراز محور یا برنامه محور! «اقتصاد تراز محور یا برنامه محور!»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان است که در آن می خوانید؛اینکه بازی با واژه اقتصاد مقاومتی دردی از مشکلات کشور را حل نمی کند نه فقط از شرایط موجود در کوچه و خیابان که بر اساس نگاه به شاخص های کل نیز قابل اثبات است، از همین رو است که باید گلایه رهبری را جدی گرفت و دربرنامه ریزی و اجرای آن کوشا بود اما گویا تصمیمات سیاسی اجازه این موضوع را نه به مسئولان اجرایی و نه به نمایندگان ما در قوه مقننه نمی دهد. در ماه های گذشته دولتمردان و مجلسیان از ضرورت اصلاح قیمت ها، کسری 10 هزار میلیارد تومانی ناشی از اجرای غلط هدفمندکردن یارانه ها، اجرای طرح جامع مالیاتی و در دام انداختن فراریان مالیاتی و حذف ثروتمندان از لیست یارانه های نقدی گفتند و بحق هم گلایه کردند که: دولت قبلی اشتباه کرده است ! ما نمی توانیم ادعای اقتصاد مقاومتی و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی را داشته باشیم، بی آنکه دست به تصمیمات سخت بزنیم و این تصمیمات سخت نیز نه با شخم زدن پرونده های غلط قبلی بدون بازنگری و نه با گلایه رفتارهای گذشتگان، نه با دنبال کردن اهداف جناجی و کوتاه مدت یا خدای ناکرده به گفته برخی از نمایندگان با هدف کسب کرسی های مجلس شورای اسلامی بلکه با رو راست بودن با مردم و طرح مسئله و همراه کردن مردم در جهت اهداف متعالی در اقتصاد میسر می شود. ما اگر می خواهیم اقتصاد مقاومتی را اجرا کنیم، باید اقتصاد را از تراز کردن هزینه ها و درآمدها برهانیم و با برنامه های منطقی و البته سخت و دردآور به فکر بهبود اقتصاد باشیم وگرنه همان راهی را رفته ایم که گذشتگان رفته اند و شعارهای انقلابی و انتخاباتی خود را فراموش کرده ایم. روز گذشته در استدلالی عجیب نوبخت رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی در توجیه عدم اجرای قانون هدفمندی یارانه ها گفت: « اجازه بدهید ما با تدبیر بودجه را هدایت کنیم .» این چه تدبیری است که تمام حرف های قبلی خودمان را نقض می کند و حاضر است با پرداخت یارانه به ثروتمندان و به دلیل کسری بودجه 10 هزار میلیارد تومانی یارانه های نقدی به
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]
-
گوناگون
پربازدیدترینها