محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842189310
-وقتی رفیق مهم‌تر از همسر می‌شود
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
وقتی رفیق مهم‌تر از همسر می‌شود رفیق‌بازی یکی از معضلاتی است که امروزه دامنگیر زندگی مشترک زوج‌ها شده است. اگر در گذشته این سنت و رویه غلط مختص مردان بود، اما حالا بعضی از زنان به پیروی از مردان درگیر دوست‌بازی شده و تفریح و خوشگذرانی با دوستان‌شان را به بودن در کنار همسر و خانواده خود ترجیح می‌دهند.
رفیق بازی گاهی اوقات تا جایی شدت پیدا می کند که روابط زن و شوهر به تیرگی گراییده و در بدترین حالت زمانی که مرد یا زن می بیند طرف مقابلش به نیازهای روحی و جسمی اش بی توجه است، حتی با داشتن فرزند یا فرزندانی به جدایی فکر می کند. سارا و مهرداد هفته گذشته به خاطر رفیق بازی های همسران خود به اتاق مشاوره آمدند که در ادامه صحبت های آنها و تحلیل دکتر پرویز رزاقی روان شناس را در این باره می خوانید. شوهرم دوستانش را به من ترجیح می دهد سارا: دیگر از دست رفیق بازی های بی اندازه شوهرم خسته شده ام. البته اغلب دوستان شوهرم متاهل بوده و اهل هیچ خلافی نیستند چون با آنها رابطه خانوادگی داریم. اما شوهرم و دوستانش دیگر شور هر چیزی را درآورده اند. همسرم همیشه با دوستانش خوش است و با آنها به تفریح و گردش می رود. در این پنج سالی که با هم ازدواج کرده ایم، شوهرم تنها یک بار من را به مسافرت برده است، تازه آن هم همراه با خانواده اش. در این مدت، دو بار به مسافرت مجردی رفته و اولین بار وقتی رفت تنها هفت روز از زایمانم گذشته بود و به جای این که کنارم باشد، مرا تنها گذاشت. بار دوم هم گفت از طرف اداره به ماموریت می روم. اما چند روز بعد از همسر دوستش شنیدم همراه شوهر او به مسافرت رفته است. یک بار که به خانه یکی از دوستانش رفته بود به من گفت که تا یکی دو ساعت دیگر به خانه برمی گردد. دو ساعت که گذشت، زنگ زدم به گوشی اش. اما دیدم تلفنش را خاموش کرده است. نگران شده بودم. به هر کدام از دوستانش که زنگ می زدم، همگی گوشی هایشان را از دسترس خارج کرده بودند. از طرف دیگر برق هم رفته بود و من بیش از هر زمان دیگری از تاریکی می ترسیدم. آن شب هر چقدر صبر کردم نیامد و هر طور بود با بدبختی با تاریکی ساختم. ساعت 7 صبح بود که شوهرم به خانه آمد. در را برایش باز نکردم و گفتم برو همانجایی که بودی. کلی بهانه آورد که در را باز کن برایت توضیح می دهم. وقتی از او توضیح خواستم خیلی غیرمنطقی گفت که پول کرایه تاکسی برای برگشت به خانه نداشتم و برای همین منتظر ماندم تا یکی از دوستانم من را به خانه بیاورد. دست آخر هم با کلی ببخشید و گفتن اشتباه کردم و دیگر تکرار نمی شود، موضوع پایان یافت. هر دفعه قول می دهد که دیگر دنبال رفیق بازی نمی رود. اما باز روز از نو روزی از نو. یا می گوید می روم بستنی بخرم و بعد به هوای بستنی خریدن با دوستانش بیرون می رود و دم صبح به خانه برمی گردد. وقتی به او اعتراض می کنم که این چه کاری است با من می کنی؟ با پررویی تمام می گوید ببین چه کردی که از خانه فراری هستم؟ همسرم با یکی از دوستان دانشگاهی اش بیش از بقیه رابطه دارد. سال های اول ازدواج مان هر دو هفته یکبار او را می دید. اوایل می گفتم اشکالی ندارد و می گذاشتم دو سه ساعتی بروند و با هم خوش بگذرانند. اما از دو سال پیش به این طرف که شوهرم یک واحد برای شرکتش اجاره کرده و با این دوستش شریک شده، به او نزدیک تر هم شده است. طوری که هر روز عصر فقط به خاطر دوستش به دفتر می رود. آن هم فقط برای بگو و بخند. یک روز در حالی که خیلی عصبانی بودم، از یکی از دوستانش پرسیدم که این چه زندگی است که شماها برای ما درست کرده اید؟ خیلی خونسرد گفت ما 12 سال این جوری بودیم، همیشه و همه جا با هم خوش گذراندیم. حالا هم نمی توانیم یکدفعه تغییر رویه بدهیم. بریده ام. هر کاری که فکرش را کنید انجام داده ام تا بلکه دست از این کارهایش بردارد، اما درست نشد. دعوا کردم، محبت کردم، قهر کردم، تهدید کردم، تشویق کردم، تنبیه کردم، اما نشد. از این شرایط دیگر خسته شده ام و نمی دانم چه کار کنم. فقط این را می دانم که تحملم تمام شده و ممکن است حتی به جدایی هم فکر کنم. با این که طلاق در فامیل ما راه حل خوبی نیست. زنم دیگر شاد نیست مهرداد: همه چیز از زمانی شروع شد که همسرم گفت بیکاری در خانه اذیتش می کند و دوست دارد به کلاس های آموزشی برود. سبک سنگین که کردم دیدم خیلی هم بد نمی گوید و سرش هم گرم می شود. قبول کردم و در کلاس زبان ثبت نام کرد. اوایل همه چیز خوب بود و مشکلی وجود نداشت و همسرم هم اشتیاق زیادی برای یادگیری زبان داشت. به کار خانه و همه چیز هم می رسید. اما چند ماه بعد ورق برگشت و همسرم بیش از آن که به من و زندگی اش توجه کند، تمام وقت و توجه اش را به دوستانش اختصاص داده بود و مرتب با آنها پیامک بازی می کرد. هر وقت از سر کار به خانه برمی گشتم دیگر از آرامش سابق خبری نبود. همه جا به هم ریخته و ظرف های شام از شب گذشته نشسته باقی مانده بود. دیدن این منظره قابل تحمل نبود. این رفتارها هنوز هم ادامه دارد. وقتی به مهمانی می رویم، به جای این که جمع را همراهی کند گوشه ای می نشیند و پیامک بازی می کند. جالب این که وقتی با هم به گردش یا مسافرت می رویم دیگر شور و نشاط سابق را ندارد و بیشتر با دوستانش تلفنی حرف می زند. دوستانش همه زندگی اش شده اند و من نگران هستم و نمی دانم باید چه کنم؟ با رفیق بازی همسر چه باید کرد؟ دکتر پرویز رزاقی/ روان شناس و مدرس دانشگاه: رفیق بازی در گذشته در مردان بیش از زنان رسم بود و هنوز هم هست. اما اکنون به دلیل نقش و حضور اجتماعی که زنان در جامعه دارند، باعث شده تا آنها هم به رفیق بازی روی آورند.
یک علت رفیق بازی برمی گردد به نوع و روش زندگی که افراد از دوران مجردی خود به دنیای تاهل وارد می کنند. اینها در دوران مجردی وابسته به دوستان و گروه هایی بودند که در آنها عضو بودند و نیازهای عاطفی، روانشناختی و تعاملات اجتماعی شان را از راه ارتباط با آنها تامین می کردند. چنین افرادی پس از ازدواج هم این روال را وارد دنیای تاهل می کنند و همچنان با دوستان سابق خود در ارتباط هستند و تعاملات شان را حفظ می کنند. علت بعدی ناشی از عقده های سرکوب شده دوران مجردی است. یعنی تعاملات اجتماعی فرد رفیق باز در مجردی با دیگران کم یا ضعیف بود و زمانی که وارد زندگی مشترک می شود و عرصه را برای خودنمایی آزاد می بیند، آرام آرام با دیگران ارتباط برقرار کرده و دوست می شوند. نکته سوم، داشتن پدر و مادرهای سختگیر و کنترل کننده است. افرادی که در گذشته والدین شان روی آنها نظارت و کنترل بیمارگونه ای داشتند، وقتی پس از ازدواج وارد زندگی مشترک می شوند، تصمیم می گیرند نیازهای روانشناختی را که در گذشته به آنها پاسخی نداده اند، با دوستی یابی و رفیق بازی تامین کنند. گاهی وقت ها افراد می بینند که همسرشان در زندگی مشترک نمی تواند نیازهای روانی و عاطفی او را تامین کند؛ غر می شنود، کنترل می شود، تهدید می شود، آرامش در زندگی اش ندارد، برای هر کاری که انجام می دهد بازخواست می شود، این مشکلات برای هر یک از زوجین که رخ دهد باعث می شود او با عضو شدن در گروه های ورزشی، کوهنوردی، سازمان های مختلف و.. آرامشی را که در محیط خانه پیدا نکرده بیابد. افراد رفیق باز کسانی هستند که نیازها و احساسات دوست یا دوستان خود را مقدم بر همسر خود می دانند و با این که می دانند همسرشان به کمک و حمایت آنها نیاز دارند، اما این توجه را معطوف دوست خود می کنند. نگاه اینها به دنیای رفیق بازی ناشی از رسم، طرز تفکر و نگرشی است که آنها به دوست خود دارند و احساس می کنند رفیق بازی یعنی بامرام بودن، یعنی این که هوای دوستم را داشته باشم. نوع دیگری از رفیق بازی هم وجود دارد که فرد در آن نیازها را اولویت بندی می کند. یعنی در عین این که برای دوستش احترام زیادی قائل است و نیازهای روانشناختی اش را تامین می کند، اما نیازهای روانشناختی خانواده را مقدم بر او می داند و خود را فدای دوست نمی کند. رفیق بازی چون با بی توجهی به فرد یا خانواده و تامین نیازهای آنان همراه است، سبب بروز اختلاف در زندگی مشترک شده و حتی ممکن است منجر به خیانت و جدایی میان زوجین شود. برای جلوگیری از بروز این مشکل چند توصیه داریم؛ اول این که افراد تا جایی که می توانند نیازهای روانی و عاطفی و احساسی همسر خود را تامین کنند. اگر با این راهکار مرد یا زن به زندگی مشترک برنگشت، بهتر است به سمت عضویت در گروه هایی بروند که کمترین میزان آسیب را به همراه دارد و سبب زیرسوال رفتن اصالت خانواده یا بروز خیانت نشود. اگر فرد تمام این قدم ها را برداشت و باز هم جواب نداد، بهتر است به روان شناس مراجعه و با حضور زن و شوهر در جلسات مشاوره، نسبت به حل مشکل اقدام کنند. لیلا حسین زاده / تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
جمعه 1 اسفند 1393 ساعت 01:51
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]
-
حوادث
پربازدیدترینها