تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804409947
برخی برخوردها باافغانها سیاست نظام نیست
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۸:۴۵
یک کارشناس مسایل افغانستان گفت: رهبری، سیاستمداران و هر دولتی که در ایران سرکار آمده، با نگاه امداد، کمک و تکریم مهاجران افغانستانی وارد شده است. به گزارش ایسنا، علیرضا رجایی در گفت‌وگو با «شفقنا» تصریح کرد: اگر بعضا برخوردهای شخصی با مهاجرین صورت گرفته، این سیاست کلی نظام در قبال آنها نیست بلکه افغانستان و مهاجرین افغانستانی در ایران یکی از اولویت های جمهوری اسلامی هستند. وی افزود: ایران در بدترین شرایط میزبان تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی بوده است و اگر برخی مشکلات و تعارضاتی در ارتباط با مهاجرین وجود داشته، کاملا طبیعی است و این مهاجرین هر جای دیگر هم که می‌رفتند چنین مسائلی وجود داشت. رجایی تاکید کرد: تنها کشورهایی که می‌توانند در شرایط سخت به کمک یکدیگر بشتابند همین دو کشور (ایران و افغانستان) هستند، یعنی حس حمیت در هر دو کشور نسبت به یکدیگر وجود دارد و خواسته یا ناخواسته جامعه ایران و افغانستان یکی شده‌اند؛ بنابراین نمی‌شود یکی از اینها دارای مشکل بوده و دیگری بی‌تفاوت باشد و می‌توان به صورت دو طرفه کارهای بسیار بزرگ و مفیدی انجام داد. مشکلات افغانستان تنها با خواست مردم افغانستان قابل حل است این کارشناس مسایل سیاسی افغانستان گفت: قطعا هیچ کس به اندازه خود افغان‌ها نمی‌توانند مشکلات کشورشان را حل نمایند و تا تصمیم و اراده مردم افغانستان نباشد، هیچ کاری انجام نخواهد شد. وی در ادامه بیان داشت: تاکید همیشگی ما مخصوصا به جامعه تحصیلکرده و دانشجویان مهاجر این بوده که وظیفه شرعی، عرفی و اخلاقی ایجاب می کند که پس از تکمیل تحصیلات آکادمیک، به کشورشان بازگردند و در نقطه ای از کشورشان خدمت کنند اما متاسفانه اکثرا این دید را نداشته و به دلیل رفاه بیشتر، علاقه به بازگشت ندارند. رجایی با بیان اینکه افغانستان باید به سمت و سویی حرکت کند که بستر کار را حتی برای مهاجرین خود در کشورهای دیگر فراهم کند، گفت: قطعا جامعه افغانستان به انجینرها، دکترها، اساتید و نیروهای متخصص در زمینه های مختلف نیازمند است؛ بنابراین به جای استفاده از نیروهای خارجی باید از نیروهای بومی خود استفاده کرده و آنها را در اولویت قرار دهد. مجموعه های فرهنگی افغانستان فعال تر شوند این کارشناس مسایل افغانستان در ادامه اذعان داشت: فرهیختگان افغان هم در حوزه های علمیه و هم در دانشگاه ها، اکنون حرفی برای گفتن داشته و اهل ادب، فکر و فن هستند. وی در ادامه افزود: آنها می توانند به خوبی کار و مدیریت جامعه خویش را بر عهده بگیرند، باید همین افراد وارد کار شوند و نباید بر اصل موضوع موجود در افغانستان، لایه هایی از تفاسیر، برداشت ها و پیش داوری ها کشیده شود. رجایی با اشاره به اینکه لازمه رسیدن افغانستان به یک جایگاه مناسب و شایسته، وارد شدن با یک دید جهانی به مسایل است، گفت: افغانستان با نگاه جهانی می تواند در زمینه دستیابی به صلح، آرامش و زدودن افراط گرایی و خشونت گام بردارد. وی در ادامه تصریح کرد: مجموعه های فرهنگی افغانستان اعم از رسانه ها، فیلمسازان، مستندسازان، خبرنگاران و ... همگی باید قوی فعالیت کنند؛ دوره، دوره جنگ افزار دیگر نیست و زمان نرم افزار و فرد افزاری می باشد، بنابراین لازمه اش این است که همه افغان ها در سرتاسر جهان رصد شده و نخبگان، اهل فن و متخصصین در جهت ارتقای جامعه افغانستان مورد استفاده قرار گیرند. حکومت وحدت ملی، حاصل تعقل و درایت نخبگان سیاسی است این کارشناس مسایل افغانستان در ادامه بیان داشت: اتفاقات اخیر در انتخابات افغانستان نشانه ای از ارتقای شعور و آگاهی ملی در افغانستان بود؛ در واقع خرد جمعی بالا باعث شد که حکومت فعلی افغانستان ایجاد شود؛ حال ائتلاف یا اشتراک، در واقع رهبران تعقل کرده و مصلحت کشور را در نظر گرفتند و با تشکیل حکومت جدید، کشور را رو به جلو حرکت دادند؛ در واقع همه رهبران و نخبگان سیاسی به این نتیجه رسیدند که دیگر افغانستان و مردم سزاوار جنگ و درگیری نیستند. وی افزود: نیاز کنونی افغانستان، مواد فرهنگی، مباحث آموزشی و مسائلی از قبیل رسیدگی به وضعیت کودکان و ... است، جمعیت بزرگ و مستعدی وجود دارد که باید به سمت امور فرهنگی مدیریت شود؛ بستر مناسب فضای مجازی در افغانستان و همینطور تزریق کتاب و گسترش استفاده از کتب منبع می تواند حرکتی موثر و مفید در افغانستان ایجاد نماید. رجایی در ادامه گفت: اکثریت ملت افغانستان از جنگ بیزار شده اند؛ نباید نگاهی که به مردم می شود، به عنوان جنگ افزار باشد بلکه باید به عنوان یک ارتش فرهنگی و سازندگی به ملت نگریست و از آنها در جهت تبدیل، تعریف و تبیین کار گرفته شود. وی همچنین با اشاره به اینکه جهت گیری دولتمردان افغانستان باید جهت گیری فرهنگی باشد عنوان کرد: باید از شبکه هوشمند مجازی که بستری مناسب به خصوص در میان جوانان افغانستان پیدا کرده و روز به روز گسترده تر می شود، استفاده شود؛ باید محتوای مناسب تولید گردد و از موقعیت به وجود آمده نهایت استفاده و بهره برداری صورت گیرد. این کارشناس مسایل سیاسی گفت: در افغانستان رویکرد کلی به مسائل، قومی است و خود به خود به سمت قومیت کشیده می شود که طبیعتا در نهایت منجر به تقابل اقوام خواهد شد. رجایی خاطرنشان کرد: اگر از دید هویتی با مسایل برخورد شود یعنی نگاه افغانی در مورد آنها وجود داشته و محور کلی، تمامیت ارضی باشد، بسیاری از موضوعات حل خواهد شد و دیگر کسی نمی تواند شکافی در جامعه افغانستان به وجود آورد. وی افزود: گاهی بحث پشتون ها مطرح می شود و زمانی دیگر ازبک ها و قومیت های دیگر در معرض توجه قرار می گیرند و مسایلی درباره آنها به میان می آید؛ این رنگ بندی ها مانعی برای انجام امور است و در صورتی که هویتی برخورد شود، چیزی به نام انفکاک وجود نداشته و اشتراک و زندگی مسالمت آمیز تعریف می شود. آیا افغانستان سزاوار تاخت و تاز همیشگی است؟! رجایی با بیان اینکه وقتی به آموزه های دینی مراجعه کنیم، چیزی با مضمون تقابل وجود ندارد عنوان کرد: در آموزه های دینی همواره دعوت به آرامش و آسایش می شود، به عبارتی دیگر آموزه های دینی، ارزش محورند تا اینکه قدرت محور باشند. وی در ادامه بیان داشت : اما در افغانستان، همواره قدرت نشان دادن است؛ آیا افغانستان واقعا سزاوار این است که همیشه مورد تاخت و تاز عوامل خارجی به وسیله خود مردم افغانستان باشد؟ این خیلی منطقی نیست؛ روزگاری تحت عنوان جنگ گروهها و احزاب، زمانی دیگر طالبان و امروز نیز تحت نام القاعده و داعش سر بر می آورد. این کارشناس مسایل سیاسی تصریح کرد : اگر در جایی امت واحده بخواهد تشکیل شود، نام رنگ بندی، قومیت بندی و دین بندی نباید وجود داشته باشد، در چنین امتی همه مسلمان اند و عقاید و نظرات هر کس قابل احترام؛ متاسفانه در افغانستان روی تعصبات دست گذاشته و کار می شود، درعین حالی که سیرت پاک و مظلومیت خاصی در وجود همه مردم ذاتا وجود دارد اما تحریک تعصبات و دست گذاشتن روی حساسیت ها، همواره باعث ایجاد تقابل و منازعات بوده است. رجایی با اشاره به اینکه در افغانستان نباید به دنبال اسم ها بود، بلکه باید دید که چه فعلی قرار است در کشور انشاء شود، خاطر نشان کرد : باید به رویدادهای گذشته و تاریخ ادوار گذشته حساسیت زدایی صورت گیرد؛ مثلا برخی از اقوام روزگاری تحت آزار، اذیت و ظلم بودند اما حرف اینجاست که آیا اکنون نیز همان طور است؟ از آرزوهای ادوار گذشته این بود که همه فرزندان قومیت های افغانستان درس بخوانند، اما در دوران حاضر کار به جایی رسیده است که دانشگاه ها و مراکز علمی تنها زیر پای فرزندان برخی از اقوام است. وی اضافه کرد: می توان به تبعید و جابجایی برخی قوم ها نگاه مثبتی داشت؛ اینکه این قوم وقتی وارد جایی شده که عاری از هر گونه امکانات رفاهی، آموزشی و غیره بوده، در همان شرایط کسب تجربه کرده، محرومیت ها و جایگاه خود را درک نموده است. وی در ادامه یادآور شد: کلیه نسبت های بدی که سابقا به برخی از اقوام افغانستان داده می شد، تبدیل به یک انرژی برای ثابت کردن عکس آن نسبت ها شد؛ در جنگ حرف اول را زدند، در عقاید و تدین، در دفاع از ناموس و... و سرانجام به یک جریان موثر آموزشی-فرهنگی تبدیل شدند، ارتقا پیدا کردند و اکنون در جای جای افغانستان، فرزندان آنها مشغول به کار و ایفای نقش هستند. رجایی با بیان اینکه سخن گفتن از اقوام و مذاهب مختلف تنها یک مثال است و صحبت فقط درباره قوم و مذهب خاصی نیست، متذکر شد: باید از نگاه بشریت وارد شد و در جامعه همگرایی وجود داشته باشد نه واگرایی؛ زیرا با همگرایی امکان تعارض وجود ندارد اما اگر جدا جدا بنگریم، نمی توانیم تشکل ایجاد کنیم و در صورت تشتت، دیگر هیچ کدام از اقوام وجود نخواهند داشت. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]
-
گوناگون
پربازدیدترینها