واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: پروژه بزرگترین زیرساخت فرهنگی کرمانشاه در آستانه 40 سالگی!" روزنامه باختر چاپ کرمانشاه در شماره 1985 بیست و یکم بهمن سال 93، مطلبی طنزگونه با عنوان "پروژه بزرگترین زیرساخت فرهنگی کرمانشاه در آستانه 40 سالگی!" منتشر کرده است.
در این گزارش آمده است: حکایت کرده اند که عارفی، پیشگویی نموده پروژه احداث موزه منطقه ای کرمانشاه، که خود من باب قدمت شبیه آثار باستانی خواهد شد، در سی امین سال شروع عملیات کلنگ زنی اش در انتهای باغچه ای که بعدها بدان پارک نسوان گویند، به پیش راه اندازی خواهد رسید!
همو گوید: موزه از مراکز مهم آموزشی و جذب گردشگران داخلی و مسافران نوروزی و توریست های خارجی و مملو از آثار میراث فرهنگی کلان شهر کرمانشاه می گردد.
آن پیشگو که خدایش بیامرزاد از پیش بینی زمان تقریبی بهره برداری آن عاجز بوده است!!
واژه پیش راه اندازی شاید با دسترسی بدان پیشگویی و شاید هم با بارش فکری و جرقه های ذهنی افراد خلاق! از سال 1385 به بعد، وارد ادبیات عمرانی شد.
توجیه نحوه ی اقدام، استفاده از سیاست راه بنداز، جا بنداز و اعلام برگزاری مراسم و پروژه قابل افتتاح نداشتن در برخی اسفار استانی بود.
در پیش راه اندازی های شتاب زده، برخی پروژه های تمام نشده با ظرفیتی ناقص و تحویل موقت نشده، با کف زدن مدعوین و میهمانان موقتا آغاز به کار می کرد.
گر چه همگان آگاه بودند که انجام بقیه عملیات و پرداخت بدهی ها و مطالبات عوامل اجرایی مرده ریگی برای دولت آینده خواهد شد.
وقایع نگاران تاریخ و فرهنگ استان کهن، دوره های تاریخی احداث موزه را به شرح زیل مرحله بندی کرده اند:
– دوره ای که تیزهوشان بلدیه کلان شهر در اقدامی عجیب و واقعا هماهنگ چند چشمه کنار آب در ضلع جنوبی موزه ساختند.
– دوره ی تردید در وضعیت توپوگرافی و ویژگی خاک و پی آن
– دوره ی تجدید نظر، که بازنگری سازه و مستحکم سازی زیرساخت های فرهنگی مهم اهمیت یافت و دغدغه میراث فرهنگی شد.
– دوره ی طراحی دسترسی مناسب که مسوولان دریافتند با وجود آن همه مطالعات و مشاوره، وضعیت ورودی موزه فراموش شده است.
بررسی و طراحی آن موجب وقت کشی و فرصت سوزی شد و نتیجه نداشت.
همچنین آورده اند که در دهه های پیشین، موزه ی به گل نشسته، مدت ها معطل اعتبارات تخصیصی از سوی مرکزنشینان شد و مانند میت روی زمین مانده بود.
آن زمان ها، عده ای را عقیده بر این بود که ما برای زندگان چه کرده ایم، که برای مردگان و میراث آنان سرمایه گذاری نماییم!! و با این استدلال مانع ادامه کار شده بودند.
این دوره به دوره ممانعت معروف گشت، لیکن دیری نپایید که در دهه ی هشتاد، بزرگی هم استانی، در هنگام بازدید از موزه منطقه ای، بر آشفته و رخ برافروخته خطاب به همراهان و فرودستان، شجاعانه امر کرده بود:
هر چه زودتر این جنازه را بردارید!! آن رئیسان بدان بزرگ فرادست قول داده بودند که موضوع را در اولویت کار قرار خواهند داد، زیرا ماندن جنازه موزه روی زمین را گناه می دانستند.
سخن کوتاه، آن پیشگویی درست از آب در نیامد.
آن دوره ها گذشت.
آن فرصت های فرهنگ ساز سپری شد.
از هزار وعده خوبان یکی وفا نکرد.
راستی چرا پس از نزدیک به 40 سال و آن همه فراز و فرودها، ایست ها و راه افتادن ها، مهم ترین زیرساخت فرهنگی کرمانشاه، گاهواره فرهنگ تمدن از یاد رفته است؟
میراث فرهنگی کشور چه پاسخی دارد.
8066
23/11/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 72]