تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820458435
لحطه به لحظهٔ زندگی را عاشقم
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
روایتی از عشق لحطه به لحظهٔ زندگی را عاشقم
جام جم سرا: گفت: «امروز، روز عشق است.» پرسیدم: «یعنی فقط امروز را عاشقی؟» پاسخ داد: «معلوم است که نه!». گفت: «به کسی هدیه نمی‌دهی؟»
لبخند زدم: « همین هفته برای همسرم یک شال گردن بافتم، هفته پیش برای مادرم چند شاخه نرگسی تازه و برای خواهرم یک روسری آبی اقیانوسی خریدم و چندی قبل هم برای پدرم یک خودنویس...» گفت: «نه، نه! منظورم چیز دیگری ست...» منظورش را می‌فهمیدم. حرفش را بریدم: «من همسرم را بی‌اندازه عاشقم! او مَرد من است، تکیه گاه محکمی‌که یک زن به آن نیاز دارد. کسی که عاشقانه کنارم ایستاده و من برای داشتن یک زندگی خوب پا به پای او قدم برمی‌دارم. عشق من مادر است. وقتی برای داشتن یک زندگی خوب کمکم می‌کند، وقتی هوایم را دارد و نگرانم می‌شود... من عاشق پدرم هستم؛ وقتی برای خانواده‌اش بی‌وقفه تلاش می‌کند و همیشه مثل کوه پشتمان ایستاده است... خواهرم عشق من است؛ که بی‌هیچ چشمداشتی دستم را می‌گیرد، تنهایی‌هایم را پر می‌کند، صبورانه حرف‌هایم را می‌شنود و همراه خوبیست برای برنامه‌های پیش‌بینی نشده‌ام...» گفت: «من منکر اینها نیستم. خب، تو راست می‌گویی... چرا برایشان پیشکشی نمی‌بری؟» دست‌هایش را میان دست‌هایم گرفتم و لبخند زدم: «گفتم که، همیشه می‌برم؛ با مناسبت یا بی‌مناسبت! من عاشقم؛ باور کن. من دلم غش می‌رود برای خانواده‌ام، برای تک تکشان... و این عاشقی من، زمان و مکان سرش نمی‌شود. همیشه و هرجا عاشقشان هستم. این است که هروقت دلم بخواهد ـ حتی اگر مناسبتی نداشته باشد ـ تحفه‌ای تقدیمشان می‌کنم؛ هرچند کوچک، هرچند ناچیز. هدیه‌ای به رسم مِهر، به رسم دوست داشتن جاودانه. که همیشه یادم بماند چه آدم‌های مهمی‌توی زندگی‌ام هستند. من عاشقم. و عاشق که باشی؛ عشق ورزی در حصار یک روز نمی‌گنجد. عاشق که باشی؛ روز عشق یک روز نیست؛ 365 روز است!...» سرش را به نشانه تائید تکان داد. دستانش هنوز میان دستانم بود، اما نگاهش جایی در دوردست مانده بود. باد می‌آمد. وسط زمستان بود و هوا سرد. اما دل من گرم بود. عشق؛ آدمی را دلگرم می‌کند. حوریه فضلی / چاردیواری (ضمیمه دوشنبه روزنامه جام جم)
پنج شنبه 23 بهمن 1393 10:22
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها