واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۰ بهمن ۱۳۹۳ (۱۵:۵۱ب.ظ)
نقش کنفرانس مونيخ 2015 بر آينده ژئوپلوتيک خاورميانه گروه بين الملل خبرگزاري موج
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، پنجاهمين سال برگزاري کنفرانس مونيخ در حالي فردا به کار خود پايان مي دهد که جهان در ميان بحران امنيتي بزرگي دست و پا مي زند. اهميت اين کنفرانس برابر با ارزش و تاثيرگذاري کنفرانس اقتصادي داووس در کشور سوئيس است. همه ساله در ماه فوريه حدود 400 چهره بين المللي از بيش از هفتاد کشور در شهر مونيخ آلمان گردهم مي آيند. مسئله مهم اين اجلاس غيردولتي بودن آن است. با اين همه دولت آلمان هر سال يک ميليون يورو صرف تامين امنيت و تدارکات اين کنفرانس مي کند که تقريبا نيمي از مخارج را پوشش مي دهد. بقيه هزينهها را کنسرنهاي فناوري و شرکتهاي تسليحاتي تامين ميکنند.
کشورهاي کمونيستي سابق تاکنون رغبت زيادي براي ايفاي نقش فعال در کنفرانس مونيخ نشان ندادهاند، با اين وجود طي ۱۰ سال گذشته وزارت خارجه روسيه گروه برجستهاي را به کنفرانس مونيخ اعزام داشته است.
اجلاس مونيخ اگرچه مصوبه اي ندارد اما بحثها و مذاکرات رسمي و غيررسمي در آن مبناي سمتگيريهاي امنيتي و ژئوپلتيک در جهان است. از اين رو تشديد بيثباتيها در جهان، اهميت کنفرانس مونيخ را هم افزايش يافته است.
پيشينه کنفرانس مونيخ به سال 1962 برميگردد. در اين سال، يکي از افسران آلماني به نام “اوالد فون کلايست” که در اواخر زمامداري هيتلر در کودتاي نافرجام عليه او شرکت داشت، مبتکر گردهمايي مونيخ شد تا محملي باشد براي بحث و ديالوگ درباره مناسبات امنيتي و نظامي دو سوي اقيانوس. تا فروپاشي اتحاد شوروي، موضوعات گردهماييهاي مونيخ عمدتا به مسائل امنيتي و دفاعي دوران جنگ سرد مربوط ميشد و تنها نمايندگان، مسئولان و صاحبنظران کشورهاي غربي (عضو ناتو و اتحاديه اروپا) اجازه شرکت در آن را داشتند.
در سالهاي اخير حضور کشورهايي که برخي از آنها خود را در رقابت با غرب ميدانند در کنفرانس مونيخ بيشتر شده و از جمله ميتوان به اعزام مداوم نماينده از سوي چين و روسيه و هند و برزيل اشاره کرد. چنانکه سال ۲۰۰۷ يکي از سخنرانان اصلي کنفرانس، ولاديمير پوتين، رئيس جمهور روسيه بود که انتقادهاي سختي را متوجه سياستهاي آن زمان دولت جرج دبليو بوش در “نقض مقررات و پيمانهاي بينالمللي” کرد
در ميان ۴۰۰ نفر مدعوين کنفرانس سال ۲۰۱۵ که از ۶ فوريه تا ۹ فوريه به طول انجاميد، کارشناسان و مقامهاي سياسي و نظامي و نيز مديراني از شرکتهاي مختلف از ۸۰ کشور حضور دارند. ۲۰ رئيس جمهور و نخستوزير و ۷۰ وزير خارجه و دفاع درميان اين ۴۰۰ نفر هستند.
اهميت اجلاس مونيخ امسال در بررسي موضوعات مربوط به بحران اوکراين و تقابل روسيه و غرب، گروه افراط گراي داعش در عراق و سوريه که دليلي براي حضور نظامي و سياسي اروپا و آمريکا با مشروعيت بين المللي در خاورميانه شد، پيگيري مذاکرات هسته اي ايران و گروه 5+1 به خصوص ايالات متحده که حساسيت زيادي در ميان کشورهاي عرب منطقه برانگيخته، است.
در حاشيه ديدار کنفرانس مونيخ دبير کل ناتو با وزير امور خارجه روسيه ديدار کردند اما بدون هيچ نتيجه ملموسي به جز توافق بر سر تداوم اين گفتگوها، به پايان رسيد. اين در حالي است که نبرد غرب و روسيه به جنوب و شرق اسيا نيز کشيده شد. اوباما در سفر به دهلي نو بر تقويت همکاري هاي هسته اي در بعد غيرنظامي و اقتصادي با اين کشور تاکيد کرد. در همين حال، تحليلگران پاکستان به روسيه به عنوان متوازن کننده قدرت در منطقه مي نگرند. در شرق نيز خبرهايي مبني بر تصميم مسکو براي برپايي رزمايش نظامي با کره شمالي و کوبا منتشر شد. دو کشوري که در زمان جنگ سرد نيز جز متحدان اصلي شوروي بودند.
همچنين تمامي شصت کشور عضو ائتلاف بين المللي عليه داعش در مونيخ حاضرند. هچرند که ترکيه به دليل اختلافاتي که از سال 2009 با اسرائيل پيدا کرده قول شرکت حتمي در اين اجلاس را پس گرفته اما ديگر کشورها، آمده اند تا راه هاي مقابله بهتر با اين گروه تروريستي را برررسي کنند. گروهي که به يک باره در عراق قدرت يافت و زمينه حضور نظامي مجدد انگلستان بعد از بيش از چهل سال را در خليج فارس را فراهم کرد. علاوه بر اين ديده مي شود که پرواز جنگنده ها و ناوهاي فرانسه و آلمان به منطقه يک خبر عادي شده است. در واقع داعش و ناتواني ارتش عراق در عقب راندن اين گروه، باعث بازگشت اروپا با يک دليل قانع کننده به خاورميانه و سرزمين هايي شد که در سال 1916 با قرارداد موسوم به سايس پيکو، ميان اقوام اين حوزه جغرافيايي و مبتني بر منافع قدرت هاي آن دوران تقسيم شد. به نظر مي رسد آنها از مرزبندي هاي مذکور ديگر راضي نيستند و داعش شايد بهانه اي براي تغيير خطوط ميان کشورهاي خاورميانه باشد.
در حاشيه کنفرانس مونيخ، ديدار ظريف با وزراي خارجه فرانسه، آلمان و آمريکا با تمرکز بر مذاکرات هسته اي، شايد بيش از هر موضوعي اين اجلاس را براي ما حائز اهميت کرده است. اين نشست ها اگرچه در سطح بالايي صورت گرفت اما به علت قرارداشتن در حواشي کنفرانس مونيخ، فشار کمتري از سوي افکار عمومي داخلي و رسانه ها را متحمل شد.
زهرا سادات حسيني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]